Heinlein Robert A. - Między planetami.pdf - Heinlein Robert A - ssaaggaa

R OBERT A.H EINLEIN

M I˛EDZYPLANETAMI

Tytułoryginalny:BetweenPlanets

Datawydania:1993

Datawydaniaoryginału:1951

SPISTRE ´ SCI

SPISTRE ´ SCI ......................... 2

NowyMeksyk ........................ 3

„Mene,mene,tekel,ufarsin”—PROROCTWODANIELA5,25 .... 12

´ Scigani ........................... 24

SzlakChwały ......................... 35

Circum-Terra ......................... 44

Znaknaniebie ........................ 57

Objazd ........................... 66

„Lisymaj˛anoryiptakipowietrznegniazda...”—EWANGELIA ´ SW.

MATEUSZA8,20 ....................... 76

Pieni˛adze„nako´sci” ...................... 86

„Gdyrozmy´slałem,zapłon˛ałogie´n”—PSALM39,4 ......... 96

„Mógłby´swróci´cnaZiemi˛e...” .................105

Mokrapustynia ........................111

Mgłojady ..........................118

„Dajnamgowi˛ec.” ......................127

„Nies˛ad´zciezzewn˛etrznychpozorów”—EWANGELIA ´ SW.JANA7,24 134

Multuminparvo .......................145

Przestawi´czegar ........................154

MałyDawid .........................162

NowyMeksyk

—Spokój,stary,spokój!

DonHarvey´sci˛agn˛ałwodzemałego,tłustegokucyka.ZregułyLeniuchzacho-

wywałsi˛ezgodniezeswymimieniem,dzisiajjednaknajwyra´zniejbyłspragniony

w˛edrówki.Donniemiałwła´sciwiedoniegopretensji.Dnitakiejaktenzdarzaj˛a

si˛etylkowNowymMeksyku.Przelotnaulewaspłukałaniebodoczysta.Grunt

wysechł,leczwoddaliwci˛a˙zwisiałfragmentt˛eczy.Niebobyłozbytniebieskie,

wzgórzazbytró˙zowe,aoddaloneprzedmiotyzbytwyra´zne,bywygl˛ada´cprzeko-

nuj˛aco.Nadziemi˛azapanowałniewiarygodnyspokójnios˛acyzesob˛azapieraj˛ac˛a

dechwpiersiachzapowied´znadej´sciaczego´scudownego.

—Przednamicałydzie´n—ostrzegłLeniucha.—Uwa˙zaj,˙zeby´ssi˛eniezm˛e-

czył.Czekanasstromypodjazd.

Donjechałsam,poniewa˙zzało˙zyłLeniuchowiwspaniałemeksyka´nskiesio-

dło,którerodzicezamówilidlaniegonaurodziny.Byłopi˛ekne,bogatoprzyozdo-

bionesrebremjakmłodyIndianin,niepasowałojednakdoszkołynaranchu,do

którejucz˛eszczał,wrównymstopniu,jakwieczorowystrójnienadawałsi˛edo

pi˛etnowaniabydła.Jegorodzicenajwyra´zniejniezdawalisobieztegosprawy.

Donbyłzniegodumny,leczinnichłopcyu˙zywalizwyczajnychsiodełiwy´smie-

walisi˛ezniegoniemiłosiernie.Gdyzobaczyligoznimporazpierwszy,przerobili

jegonazwisko„DonaldJamesHarvey”na„donJaime”.

Leniuchspłoszyłsi˛enagle.Donpopatrzyłwokół,dostrzegłprzyczyn˛e,wy-

szarpn˛ałbro´niwystrzelił.Nast˛epniezsiadłzsiodła,odrzucaj˛acwodzekuprzodo-

wi,byLeniuchsi˛ezatrzymał,iprzyjrzałsi˛eswemudziełu.Skrytywcieniuskały

poka´znychrozmiaróww˛a˙zzsiedmiomagrzechotkaminaogoniedrgałjeszcze.

Jegogłowale˙załaobok,odci˛etaimpulsem.Donpostanowiłniezostawia´csobie

grzechotek.Zabrałbygłow˛e,gdybyprzeszyłj˛anawylotzapierwszymrazem,by

pochwali´csi˛ecelno´sci˛a.Wrzeczywisto´scijednakmusiałporuszy´cwi˛azk˛anabo-

ki,zanimgodostał.Gdybyprzyniósłgadazabitegowtaknieudolnysposób,kto´s

napewnobygospytał,dlaczegonieskorzystałzw˛e˙zaogrodowego.

Zostawiłgrzechotnikanamiejscuiwskoczyłnasiodło,przemawiaj˛acdoLe-

niucha.

—Totylkostary,n˛edznygrzechotnikrogaty—uspokoiłgo.—Bardziejwy-

straszyłsi˛eciebieni˙ztyjego.

Cmokn˛ałiruszyliwdrog˛e.PoprzebyciukilkusetjardówLeniuchspłoszyłsi˛e

porazdrugi,tymrazemniezpowoduw˛e˙za,lecznieoczekiwanegohałasu.Don

´ sci˛agn˛ałwodze.

—Tyspasionyptasimó˙zd˙zku!—przemówiłsurowymtonem.—Kiedysi˛e

nauczyszniezrywa´cnadzwonektelefonu?

Leniuchporuszyłgwałtowniemi˛e´sniamibarkówiparskn˛ał.Donsi˛egn˛ałdo

ł˛ekusiodła,podniósłsłuchawk˛eiodpowiedział.

—Aparatprzeno´sny6-J-233309.MówiDonHarvey.

—TupanReeves,Don—usłyszałgłoskierownikaRanchitoAlegre.—Gdzie

jeste´s?

—Kieruj˛esi˛ewstron˛epłaskowy˙zu„GróbDomokr˛a˙zcy”,prosz˛epana.

—Wracajjaknajszybciejdodomu.

—Hmm,czymógłbymipanpowiedzie´c,cosi˛estało?

—Radiogramodrodziców.Je´slikucharzwróci,wy´sl˛epociebiehelikopter

zkim´s,ktosprowadziłbytukonia.

Donzawahałsi˛e.Niechciał,˙zebykto´sobcydosiadałLeniucha.Napewno

goprzegrzeje,apotemzapomnidoprowadzi´cdoporz˛adku.Zdrugiejstronyra-

diogramodrodzicówpoprostumusiałby´cwa˙zny.BylinaMarsie.Matkapisała

regularnielistnaka˙zdymstatku,aleradiogramy,nielicz˛ac˙zycze´n´swi˛atecznych

iurodzinowych,byłyczym´sniemalnieznanym.

—Po ´ spiesz˛esi˛e,prosz˛epana.

—Dobrze!—panReeveswył˛aczyłsi˛e.DonzawróciłLeniuchaiskierował

si˛e´scie˙zk˛awdół.Kucyksprawiałwra˙zenierozczarowanego.Spojrzałnachłopca

zwyrzutem.

Ostateczniezhelikopteradostrze˙zonoichdopiero,gdyznajdowalisi˛ewodle-

gło´scipółmiliodszkoły.Donskin˛ałdonichdłoni˛a,ka˙z˛acimodlecie´c,isamod-

prowadziłLeniuchadostajni.Mimoodczuwanejciekawo´sciwytarłkucykaina-

poiłgo,zanimudałsi˛edopanaReevesa,któryczekałnaniegowgabinecie.Kazał

Donowiwej´s´cskinieniemdłoniiwr˛eczyłmuwiadomo´s´c.

Byłotamnapisane:

DROGISYNKU,ZAREZERWOWALI ´ SMYMIEJSCENA

WALKIRI˛EZCIRCUM-TERRADWUNASTEGOKWIETNIA.

KOCHAMY—MAMAITATA.

Donspojrzałnatoprzelotnie.Trudnomubyłozrozumie´cprostefakty.

—Aletojestzaraz!

—Tak.Czyniespodziewałe´ssi˛etego?

Heinlein Robert A. - Między planetami.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: