Azymut:Azymut
Azymut to kąt dzielący kierunek północny z kierunkiem wyznaczonym:
- północ ma azymut 0 stopni,
- wschód 90 stopni,
- południe 180 stopni,
- zachód 270 stopni.

Oczywiście nie są to jedyne oznaczenia na busoli, azymut można wyznaczać dowolny. Na przykład 190, 58, czy 220.Wyznaczanie azymutu

Przy pomocy busoli możemy wyznaczyć azymut magnetyczny, czyli kąt zawarty miedzy północą a interesującym nas kierunkiem (kierunkiem marszu), mierzony zgodnie z ruchem wskazówek zegarka z punktu, w którym się w danym momencie znajdujemy. Przydaje się to np. w trakcie wędrówki przez las do wybranego punktu, widocznego tylko na początku drogi.
- Azymut kierunku północnego wynosi 0 stopni.
- Azymut kierunku wschodniego wynosi 90 stopni.
- Azymut kierunku południowego wynosi 180 stopni.
- Azymut kierunku zachodniego wynosi 270 stopni.
 

Aby wyznaczyć azymut, wykonujemy następujące czynności:
1. Ujmujemy busolę idealnie poziomo, podnosimy na wysokość oczu i tak ustawiamy lusterko, aby jednocześnie z przyrządami celowniczymi widzieć tarczę i igłę.
2. Następnie poprzez muszkę, i szczerbinkę celujemy w interesujący nas obiekt.
3. Teraz kręcimy tarczą busoli tak, aby północny koniec igły znalazł się naprzeciwko kreski oznaczającej północ.
4. Azymut odczytujemy na podziałce busoli naprzeciwko muszki.

Wyznaczanie kierunku według azymuty

Może się zdarzyć, ze znajdziemy się w sytuacji odwrotnej, tzn. wartość azymutu już znamy, a chcemy dotrzeć do nieznanego nam punktu, wyznaczonego przez ten azymut. Ustawiamy wtedy podaną wartość azymutu naprzeciwko muszki, bierzemy busolę tak jak poprzednio i patrząc przez przyrządy i w lusterko, obracamy się w miejscu, aby igła magnetyczna wskazywała na tarczy północ (nie kręcimy tarczą) teraz patrząc przez muszkę i szczerbinkę znajdujemy jakiś charakterystyczny punkt i wędrujemy w jego kierunku. Czynność wyznaczania kierunku powtarzamy aż dotrzemy do celu

Marsz na azymut

Przy pomocy busoli i odpowiednio dokładnie mierzonych azymutów można bardzo łatwo i bezproblemowo dojść do dowolnego miejsca na mapie. Trzeba jedynie wiedzieć, jak posługiwać się busolą i mapę, żeby nie zabłądzić.
Gdy znamy już (np. odczytaliśmy z mapy) dalszy azymut naszej wędrówki, należy znaleźć punkt znajdujący się na tym azymucie, do którego będziemy zmierzali. Jego wybór jest bardzo istotny. Punkt ten powinien być wystarczająco charakterystyczny (słup telefoniczny, głaz, itp.) oraz znajdować się możliwe daleko, na granicy widoczności (oraz tak, ażeby nie zniknął nam podczas marszu z pola widzenia. Po dojściu do obranego przedtem punktu, stajemy za nim i szukamy kolejnego, aż do dojścia do celu.
Taka procedura nosi nazwę "wyznaczania azymutów pośrednich i przyda się jeszcze przy marszrucie. Ważne, ażeby tych pośrednich punktów było jak najmniej (a więc ażeby były jak najdalej położone) - każda bowiem nowy punkt będzie obarczony większym lub mniejszym błędem pomiaru - im więcej takich punktów, tym błąd większy.

Kierunki świata

Sposoby wyznaczania północy bez żadnych przyrządów: 

Znaki patrolowe

Znaki topograficzne:

Podział znaków

Aby korzystanie z mapy było łatwiejsze wprowadzono znaki umowne opisujące przedmioty terenowe. Dla uproszczenia znaki te podzielono na cztery grupy tematyczne ze względu na przeznaczenie oraz możliwość przedstawienia w skali mapy. Są to znaki umowne:

·         punktowe

·         liniowe

·         konturowe

·         objaśniające

Pierwsza grupa - znaki umowne punktowe - opisuje przedmioty, których rozmiary w naturze są tak niewielkie, ze nie da się ich przedstawić w skali mapy, gdyż byłyby na niej niewidoczne. Znaki z tej grupy używane są do przedstawienia pojedynczych drzew, wiatraków, drogowskazów, itp. Dokładne położenie przedmiotu na mapie, niezbędne do jego faktycznego umiejscowienia w terenie wskazuje określone miejsce tego znaku:

- dla znaków symetrycznych (prostokąt, trójkąt, koło) jest to środek znaku np:

- dla znaków posiadających w podstawie kąt prosty, jest to wierzchołek tego kąta np: