Kaltenborn-Cz2.pdf

Ryć. 11.

Ryć. 12.

Ryć. 13.

Rvc. 14.

Zginanie lub prostowanie

Zginanie /. rohują w prawo i skłonem boc/nym w prawo lub

prostowanie z rotacją w prawo i skłonem boc/nym w lewo

Ryć. 11. Pozycja

wyjściowa:

P siedzi na stole terapeutycznym. Jego ramiona skrzyżowane są na klatce

piersiowej, a dłonie leżą na przeciwległych barkach. T stoi przodem do

lewego boku P

Chwyt i stabilizacja:

Palec wskazujący prawej dłoni położony jest od tyłu pomiędzy dwoma

wyrostkami kolczystymi aktualnego segmentu (palpacja). Pozostała część

dłoni leży poniżej aktualnego segmentu stabilizując dolny odcinek lę-

dźwiowy kręgosłupa. Lewe ramię T spoczywa na ramionach P Dłoń

obejmuje prawy bark P

Wykonanie:

T tak pochyla P do przodu, by w aktualnym segmencie spowodować ruch

zginania.

Test: podczas zginania kontroluj ruchomość w segmencie.

Zwróć uwagę na ból.

Pozycja wyjściowa:

P siedzi na stole terapeutycznym. Jego ramiona skrzyżowane są na klatce

piersiowej, a dłonie leżą na przeciwległych barkach. T stoi przodem do

prawego boku P

Chwyt i stabilizacja:

Palec wskazujący lewej dłoni ułożony jest od strony bocznej (tutaj od

lewej) pomiędzy dwoma wyrostkami kolczystymi aktualnego segmentu

(wykonuje palpację). Pozostała część dłoni leży poniżej aktualnego seg-

mentu stabilizując dolny odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Prawe ramię T

spoczywa na ramionach P Dłoń obejmuje lewy bark P

Wykonanie:

T pochyla P do przodu oraz obraca go jednocześnie i pochyla w prawo.

Test wykonuje się po obu stronach.

Test: podczas wykonania ruchu zginania sprzężonego z rotacją oraz

skłonem bocznym w tą samą stronę kontroluj ruchomość w aktu-

alnym segmencie. Zwróć uwagę na ból. Porównaj obie strony.

Komentarz:

Alternatywna pozycja wyjściowa: P splata dłonie na karku. T musi zważać

na to, aby zginanie odbywało się w obrębie kręgosłupa lędźwiowego (bez

nadmiernych współruchów kręgosłupa piersiowego). Jeśli P właściwie

zrozumiał ruch, to może go wykonać czynnie (pod kontrolą T). Ryć. 12.

przedstawia test: prostowanie.

Lewa dłoń T ułożona jest na klatce piersiowej pod ramionami P chwytając

za jego prawy bok.

Jeśli wskazane jest leczenie, to wykonuje się je w leżeniu na boku: Ryć. 6.

lub 9., strona 191 lub 194.

Komentarz:

Jeśli wskazane jest leczenie, to wykonuje się je w leżeniu na boku: Ryć. 7.,

strona 192.

Ryć. 14. przedstawia test prostowania sprzężony / rotacją w prawo oraz

skłonem bocznym w lewo. Prawa ręka T obejmuje pod ramionami P jego

lewy bok. Palec badający leży od strony bocznej ( t u t a j lewej) pomiędzy

wyrostkami kolczystymi aktualnego segmentu.

160

161

Ryć. 15.

Ryć. 16 a S.

Rvc. 16 a.

Kręgosłup lędźwiowy — miednica— staw biodrowy: diagnostyka różnicowa

górny dobr/.usznie

Pozycja wyjściowa:

P leży na brzuchu.

T stoi przodem do lewego boku P na wysokości jego nóg.

Stabilizacja i wykonanie:

Prawa dłoń zgina kończynę dolną w stawie kolanowym.

1. Lewa dłoń stabilizuje miednicę P

a) Test mięśnia prostego uda:

W przypadku skrócenia mięśnia prostego uda mimo pełnej rucho-

mości kolana przy zgiętym stawie biodrowym zginanie jest ogra-

niczone. Na przedniej powierzchni uda pojawia się ból. Po wyko-

naniu izometrycznego skurczu zakres ruchu się powiększa.

b) Test nerwu udowego: (patrz również Ryć. 28a, b, c.).

W przypadku podrażnienia nerwu udowego ból może się pojawić

na przedniej powierzchni uda oraz w obrębie podudzia. Po wyko-

naniu skurczu izometrycznego zakres ruchu nie ulega zmianie.

2. Lewa dłoń stabilizuje kość krzyżową P

Test stawu krzyżowo-biodrowego:

Dalsze zginanie stawu kolanowego poprzez rozciąganie mięśnia

prostego uda powoduje rotację kości biodrowej w kierunku brzusz-

nym. Objawy sprowokowane tym ruchem mogą być spowodo-

wane zmianami w stawie krzyżowo-biodro wy m.

3. Lewa dłoń stabilizuje dolny odcinek piersiowy kręgosłupa P Test

kręgosłupa lędźwiowego:

Dalsze zginanie stawu kolanowego może spowodować powiększenie lordozy

lędźwiowej. Sprowokowane objawy mogą być spowodowane zmianami w obrębie

kręgosłupa lędźwiowego. Komentarz:

Techniki opisane powyżej używane są do przeprowadzenia diagnostyki róż-

nicowej, która ma ułatwić odróżnienie uszkodzenia stawu od uszkodzenia

mięśnia czy też nerwu. Nieodzowne są dalsze badania.

Pozycja wyjściowa:

P leży na brzuchu.

T stoi przodem do lewego boku l'

Chwyt:

Palec wskazujący prawej dłoni położony jest od strony grzbietowej po-

między dwoma wyrostkami kolc/ystymi aktualnego segmentu (wy-

konuje palpację).

Lewy kłąb kciuka ułożony jest od strony grzbietowej na górnym wy-

rostku kolczystym aktualnego segmentu.

Wykonanie:

Lewa dłoń popycha górny kręg w segmencie dobrzusznie.

Test: kontroluj ruchomość w segmencie (szczególnie hypermobilność).

Zwróć uwagę na ból.

Komentarz:

Ryć. 16 b. przedstawia test alternatywny.

162

163

Ryć. 16 b S.

Ryć. 16 b.

Ryć. 17 S.

Rvc. 17.

Kręg dolny dobrzusznie

Test sprężynowania

Pozycja wyjściowa:

P leży na brzuchu.

T stoi przodem do lewego boku P

Chwyt:

Palec wskazujący lewej dłoni ułożony jest od strony grzbietowej po-

między dwoma wyrostkami kolczystymi aktualnego segmentu (wy-

konuje palpację).

Prawy kłąb kciuka ułożony jest od strony grzbietowej na dolnym wy-

rostku kolczystym aktualnego segmentu.

Wykonanie:

Prawa dłoń popycha dolny kręg w segmencie dobrzusznie.

Test: kontroluj ruchomość w segmencie (szczególnie hypermobilność).

Zwróć uwagę na ból.

Pozycja wyjściowa:

P leży na brzuchu.

T stoi przodem do prawego boku P

Chwyt:

Skierowane doczaszkowo palce wskazujący oraz środkowy lewej ręki

(albo klin) ułożone są na obu wyrostkach poprzecznych dolnego kręgu

w aktualnym segmencie.

Strona łokciowa prawej ręki ułożona jest na dystalnej części obu palców

lewej ręki. Gdy używa się klina to lewa ręka spoczywa na klinie. Palec

wskazujący prawej dłoni ułożony jest wtedy w wyżłobieniu klina

przeznaczonym na wyrostki kolczyste dotykając obu wyrostków

kolczystych aktualnego segmentu (wykonuje palpację).

Wykonanie:

T opiera się na punktach kontaktowych popychając kręg dobrzusznie.

Test: kontroluj ruchomość w segmencie. Zwróć uwagę na ból.

Komentarz:

Kręg dolny porusza się w stosunku do kręgu górnego w segmencie w

kierunku brzusznym (również kość krzyżowa w stosunku do L.). Test

zawsze wykonywany jest od dołu kręgosłupa w kierunku głowy.

Powierzchnie stawowe górnych wyrostków stawowych kręgu dolnego

oddalają się wtedy od powierzchni stawowych dolnych wyrostków

stawowych kręgu górnego. Podczas testowania następnego, leżącego

wyżej segmentu te same powierzchnie stawowe (znajdujące się tera/, na

dole) będą dociskane, natomiast powierzchnie stawowe na górnych

wyrostkach stawowych — oddalane. W ten sposób można zlokalizować

ewentualne objawy z dokładnością do dwóch segmentów.

164

Komentarz:

Jest to technika alternatywna do przedstawionej na Ryć. 16a.

Ryć. 18 S.

Ryć. 18.

Ryć. 19.

Rotacja poprzez wyrostek kolczysty: bocznie

Gra stawowa

Pozycja wyjściowa:

P leży na brzuchu.

T stoi przodem do prawego boku P

Chwyt i stabilizacja:

Kciuk lewej ręki leży od strony bocznej (tutaj od lewej) na wyrostku

kolczystym dolnego kręgu w aktualnym segmencie stabilizując go

przed ruchem rotacji w prawo.

Kciuk prawej ręki leży od strony bocznej (tutaj od prawej) na wyrostku

kolczystym górnego kręgu w aktualnym segmencie.

Wykonanie:

Kciuk prawej ręki popycha wyrostek kolczysty w lewo (bocznie) po-

wodując tym samym rotację kręgu górnego w prawo. Aby wykonać

rotację w lewo, kciuk prawej ręki stabilizuje kręg dolny, a kciuk lewej

ręki porusza kręgiem górnym.

Test: kontroluj ruchomość w segmencie. Zwróć uwagę na ból.

Komentarz:

Unikaj nacisku w kierunku brzusznym.

Jest to test specyficzny dla jednego segmentu. Ustawienie stawów w od-

cinku lędźwiowym sprawia, że zakres ruchów rotacyjnych jest bardzo

mały. Z tego też powodu test ten jest bardziej testem prowokacyjnym.

Jeśli T wykonując rotację sprowokuje powstanie bólu to wie, który seg-

ment oraz który kierunek ruchu wywołuje objawy bólowe. Należy o

tym pamiętać podczas dalszego badania oraz leczenia.

Pozycja wyjściowa:

P leży na lewym boku. Aby zmniejszyć skłon boczny kręgosłupa lę-

dźwiowego pod talię P podkłada się poduszkę. Oba stawy biodrowe

oraz kolanowe są zgięte. Zakres ugięcia stawów biodrowych (około

60°) jest uzależniony od aktualnej pozycji spoczynkowej badanego seg-

mentu. T stoi przodem do P

Chwyt i stabilizacja:

Palec wskazujący prawej dłoni położony jest od strony grzbietowej po-

między oba wyrostki kolczyste aktualnego segmentu (wykonuje pal-

pację). Pozostała część dłoni ułożona jest powyżej aktualnego segmentu

kręgosłupa lędźwiowego stabilizując go podczas badania. Lewa dłoń T

obejmuje od strony grzbietowej kolana P przytrzymując je przy swoim

ciele.

Wykonanie:

T na przemian popycha oraz ciągnie lewą ręką małymi wibrującymi

ruchami uda P w ich osi podłużnej. Ruch ten odbywa się wzdłuż płasz-

czyzny poprzecznej, która ustawiona jest paralelnie do krążka mię-

dzykręgowego aktualnego segmentu.

Test: kontroluj ruchomość w segmencie (grę stawową). Grę stawową należy

sprawdzić u P w leżeniu na prawym oraz lewym boku. Komentarz:

Zgięcie stawów biodrowych do kąta 60° wywołuje u wielu pacjentów

zgięcie lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Z tego powodu ważne jest

kontrolowanie pozycji spoczynkowej kręgosłupa lędźwiowego.

166

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: