Świnie (2).odt

(39 KB) Pobierz

OSPA ŚWIŃ – Variola suilla

·                     w przenoszeniu choroby pośredniczą wszy (Haematopinus suis) i muchy

·                     zakażenie przez kontakt oraz przez przewód pokarmowy

·                     względnie łagodny przebieg, ale u bardzo młodych / starych / osłabionych – śmiertelność może być duża

·                     pewne rozpoznanie daje tylko badanie histopatologiczne lub wirusologiczne

·                     właściwa ospa świń

o                   swoisty wirus ospy świń

o                   enzootycznie

o                   okresowe wahania w nasileniu zmian chorobowych

o                   trwa długo: 6-7 tygodni i dotyczy główne prosiąt i warchlaków

o                   świnie starsze – wyjątkowe objawy – osutka u podstawy uszu i na gr. mlecznych u karmiących macior

·                     ospa świń wywoływana przez wirus krowianki

o                   P. officinale

o                   sporadycznie

o                   okres inkubacji to 2 dni

o                   w ciągu kilku dni obejmuje całe stado i dotyczy świń w każdym wieku

·                     diagnostyka różnicowa

o                   należy wykluczyć ospowe wykwity związane z grypą, pomorem i nieżytem żołądka i jelit

 

Zmiany anatomopatologiczne

Ø                  osutka na całym ciele

Ø                  stadium różyczki → grudki → pęcherzyka → krosty → strupów → pigmentowane blizny

Ø                  w grubej skórze grzbietu nie dochodzi do powstania pęcherzyków i krost

Ø                  grudki ulegają martwicy w centrum i na powierzchni → strupy

Ø                  cytplazmatyczne ciałka wtrętowe + rozjaśnienia jąder kom. warstwy kolczystej w naskórku – tylko ospa właściwa świń

 

 

 

CHOROBA PCHERZYKOWA ŚWIŃ – SWINE VESICULAR DISEASE (SVD) – Morbus vesicularis suum

·                     picornawirus – SVDV

·                     źródłem zakażenia są świnie chore i ozdrowieńcy, zakażenie poprzez kontakt bezpośredni lub pośredni

·                     okres inkubacji: 2-7 dni

·                     zachorowalność: 20-90%

·                     czas trwania zależy od kilku do kilkunastu dni (zależnie od wtórnych komplikacji) – kończy się wyzdrowieniem

·                     po przebyciu choroby wytwarza się trwająca do 7 miesięcy odporność

·                     apatia, zmniejszenie apetytu i gorączka

 

Zmiany anatomopatologiczne

Ø                  1-3 cm pęcherze, niekiedy wielokomorowych, wypełnionych surowiczym płynem

(pęcherze mają tu grubsze ściany w porównaniu z pęcherzami pryszczycowymi)

o                   tarcza ryjowa, bł. śluzowa j. ustnej, język, szpara międzyraciczna, brzeg koronki

o                   pęcherze i powstające nadżerki ciężko odróżnić od zmian pryszczycowych

Ø                  u prosiąt i warchlaków niepowikłany przebieg prowadzi do szybkiego wyleczenia i wygojenia ran

Ø                  wtórne zakażenia bakteryjne:

o                   spadanie racic / zanokcica

o                   ropne zapalenia skóry w postaci ropni

o                   ropne zapalenia stawów, pochewek stawowych i kaletek maziowych – obrzęk i bolesność stawów, kulawizny

o                   ciężkie przypadki – świnie czołgają się na nadgarstkach

Ø                  u ciężarnych macior – ronienia + zapalenia OUN (jak u tuczników)

o                   podniecenie, ruchy maneżowe, parcie na przeszkody, gryzienie koryt, porażenia

o                   po kilku godzinach – śmierć zwierzęcia

o                   u chorych karmiących macior – bezmleczność – śmierć prosiąt

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CHOROBA CIESZYŃSKA – ENTEROWIRUSOWE ZAP. MÓZGU I RDZENIA – Polioencephalomyelitis enzootica suum

·                     enterowirus z rodziny Picornaviridae

·                     świnie chore i ozdrowieńce źródłem zakażenia

·                     inkubacja choroby: od kilku dni do kilku tygodni

·                     wirus rozprzestrzenia się w organizmie drogą krwionośną i nerwową

·                     zakażenie świń drogą donosową

o                   opuszka węchowa, namnażanie → OUN

·                     zakażenie przez przewód pokarmowy

o                   migdałki i węzły chłonne → krew, narządy wewnętrzne i układ nerwowy

·                     zarazek atakuje głównie motoryczne ośrodki nerwowe w rdzeniu

·                     śmierć wskutek porażenia ośrodka oddechowego lub mięśni oddechowych

·                     klinicznie wyróżniamy:

o                   stadium wstępne (prodromalne)

§                     od kilku godzin do kilku dni

§                     posmutnienie, brak apetytu, wymioty, niezborność ruchowa

§                     42˚C

o                   stadium podniecenia (postać mózgowo-rdzeniowa)

§                     1-3 dni

§                     skurcze toniczno-kliniczn wraca do norye, ślinotok, wygięcie kręgosłupa, wiosłowe ruchy kończynami

§                     temperatur

o                   stadium porażenia (postać rdzeniowa)

§                     porażenia wiotkie, świnie przyjmują postać siedzącego psa

§                     temperatura spada poniżej normy

 

Zmiany anatomopatologiczne

Ø                  zmiany sekcyjne mało charakterystyczne

o                   obrzęk i przekrwienie opon i mózgu

o                   zapalenie płuc

o                   nieżyt przewodu pokarmowego

o                   wybroczyny w narządach

Ø                  zmiany mikroskopowe w OUN

o                   istota szara mózgu i móżdżku, podstawy mózgu oraz rdzenia kręgowego

(szczególnie rogi brzuszne odcinka lędźwiowego i szyjnego)

o                   największe zmiany – jądra opuszki węchowej, zakręt hipokampa, most i rdzeń przedłużony

Ø                  zwyrodnienie kom. zwojowych + rozrost gleju + nacieki komórkowe → rozsiany charakter zmian

Ø                  często zmiany prowadzą nieodwracalnie do śmierci zwierzęcia

Ø                  rozmieszczenie zmian w układzie nerwowym ma charakter rozsiany

 

 

PĘCHERZYKOWE ZAPALENIE JAMY USTNEJ – Stomatitis vesicularis – Rabdowirus

v                 było omawiane przy chorobach bydła (występuje u ludzi, świń, bydła, koni, mułów i owiec)

 

 

INFLUENZA ŚWIŃ – GRYPA ŚWIŃ – Influenza suum

·                     Myxovirus influenzae A suis + Haemophilus suis

·                     inkubacja: 2-7 dni

·                     atakuje świnie w każdym wieku, w ciągu 1-2 dni obejmuje całe stado

·                     zachorowaniom świń sprzyjają niekorzystne warunki środowiskowe

·                     źródłem chore świnie wydalające zarazek z układu oddechowego

·                     zakażenie drogą kropelkową lub przenoszony przez larwy pasożytów płucnych (rezerwuary zarazka)

·                     komórki górnych dróg oddechowych, namnażanie → nabłonek oskrzeli i pęcherzyków płucnych

·                     2-3 dni po zarażeniu – wakuolizacja nabłonków

·                     gorączka, apatia, brak apetytu, kaszel, duszności, wyciek z nosa

·                     brak powikłań → łagodny przebieg, po 2-5 dniach wyleczenie → śmiertelność zaledwie 1-4%

 

Zmiany anatomopatologiczne

Ø                  nieżytowe zapalenie bł. śluzowych górnych dróg oddechowych, przekrwienie bł. śluzowej gardła i krtani,

ostre śródmiąższowe zapalenie płuc

Ø                  płuca                            → głównie w płatach doczaszkowych i środkowych

                            → bezpowietrzne, zwątrobiałe ogniska zapalne, otoczone zrazikową rozedmą i niedodmą

                            → niedodma spowodowana zaczopowaniem oskrzelików złuszczonymi nabłonkami

Ø                  w cięższych przypadkach choroby

o                   zależne od drobnoustroju który „dołączy się” do zakażenia

o                   ropne zapalenie płuc (ropnie)

o                   obrzęk płuc, włóknikowe zapalenie opłucnej, surowiczo-włóknikowe zapalenie osierdzia

POMÓR KLASYCZNY ŚWIŃ – Pestis suum

·                     Togawirus

·                     w ostrej postaci jako posocznica krwotoczna, w podostrej/przewlekłej ze zmianami w prz. pokarmowym i w płucach

·                     zarażają chore świnie i ozdrowieńcy – zakażenie drogą przewodu pokarmowego, oddechowego, przez spojówki i skórę

·                     brama wejścia → migdałki

·                     inkubacja: 4-6 dni (z odchyleniami 2-20 dni)

·                     limforetikularna tk. migdałków i ww. chłonnych, namnażanie → (po 24h) krew → śledziona i ww chłonne, namnażanie

·                     najwyższe stężenie wirusa we krwi w 6-8 dniu po zakażeniu

·                     już w pierwszym dniu po zakażeniu mocz oraz wydzielina z oczu może być zaraźliwa (i utrzymuje się aż do śmierci)

·                     3 fazy reakcji morfologicznej

o                   pierwsza faza              → zmiany proliferacyjne i wsteczne tk. limforetikularnej ww. chłonnych i śledziony

o                   druga faza              → uszkodzenia i zaburzenia w krążeniu krwi

                            → obrzęk śródbłonków i bł. wewnętrznej, nacieczenie ścian naczyń, nekrobioza naczyń

o                   trzecia faza              → rozległe zmiany zapalne w różnych narządach (głównie przewód pokarmowy i płuca)

 

Postać ostra pomoru

Ø                  40,5-41˚C, apatia, brak apetytu, zaburzenia świadomości i ruchu, skurcze mięśni, zaburzenia w krążeniu (wybroczyny), ogniskowe martwice skóry, wymioty, biegunka (niekiedy na przemian z zaparciem)

Ø                  ostry nieżyt żołądka i jelit oraz wybroczynowość w różnych narządach

Ø                  nerki                            punkcikowate wybroczyny na tle bladego, niedokrwionego miąższu

                            → liczne wybroczyny w bł. śluzowej miedniczek nerkowych – czasami niczym ciemnoczerwony worek

Ø                  węzły chłonne              marmurkowatość (gromadzenie się krwi w zatokach)

                            → głównie węzły głowy, szyi,...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin