Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Wydanie: I
Data wydania: 20.12.02
Strona/stron 8/8
Nazwa:
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa produktu: 1,1,2-Trichloroetan [1,1,2-trójchloroetan]
Wzór konstytucyjny: ClCH2CHCl2
Wzór sumaryczny: C2H3Cl3
Producent:
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składnik stwarzający zagrożenie:
Nazwa chemiczna
% wag.
Symbol ostrzegawczy
Symbole zagrożenia (R)
1,1,2-trichloroetan
100
79-00-5
201-166-9
Xn
20/21/22
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Preparat niebezpieczny w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.
Zagrożenie pożarowe: Substancja palna. Pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Pary są cięższe od powietrza – gromadzą się przy powierzchni i w dolnych partiach pomieszczeń. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.
Zagrożenie toksykologiczne: 1,1,2-Trichloroetan jest substancją szkodliwą, działającą depresyjnie na układ nerwowy. Wchłaniany jest bardzo szybko i dobrze z dróg oddechowych.
Zagrożenie ekotoksykologiczne: 1,1,2-Trichloroetan działa szkodliwie na organizmy żywe, w szczególności organizmy wodne. W środowisku opornie ulega biologicznej degradacji.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego 1,1,2-trichloroetanem środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.
Zatrucie inhalacyjne:
1.
Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.
2.
Utrzymywać drożność dróg oddechowych. Podawać tlen. W razie pogorszenia stanu lub ustania oddechu – intubacja i sztuczne oddychanie. Podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Zapewnić niezwłocznie pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
W zatruciach doustnych należy natychmiast wywoływać wymioty, a następnie, po podaniu wodnej zawiesiny węgla aktywnego, wymioty wywołać ponownie. Jeżeli zatruty jest przytomny, można przepłukać żołądek wodną zawiesiną węgla aktywowanego.
Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach.
W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.
W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Zagrożenia pożarowe:
Substancja wysoce łatwo palna. Pary z powietrzem tworzą mieszaniny wybuchowe. Pojemniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury bezzwłocznie usunąć poza obszar zagrożenia. Nagrzane pojemniki pękają, potęgując zagrożenie. Pod działaniem wysokich temperatur wydzielają się toksyczne gazy, pary, dymy i aerozole.
W przypadku pożaru sąsiednich obiektów:
· gaśnice CO2,
· gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC,
· gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC,
· gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka.
Zalecenia szczegółowe:
Uwaga: W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.
Sprzęt ochronny strażaków:
Aparaty izolujące drogi oddechowe. Niezależne aparaty oddechowe.
Uwaga dodatkowa:
Do zbierania rozlanego 1,1,2-trichloroetanu używać materiałów absorbujących.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne:
W przypadku wydostania się większej ilości 1,1,2-trichloroetanu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Środki ochrony osobistej:
Unikać kontaktu z uwolnionym 1,1,2-trichloroetanem. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji. Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia organicznego i nieorganicznego. 1,1,2-Trichloroetan poddaje się hydrolizie za pomocą 10% wodnego roztworu wodorotlenku sodu w temperaturze 60oC.
Zabezpieczenie środowiska:
Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.
Metody utylizacji:
Unieszkodliwianie na drodze termicznej – zgodnie z wymogami prawa krajowego.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Zapobieganie zatruciom:
Podczas stosowania 1,1,2-trichloroetanu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z substancją, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:
Substancja palna. Pary z powietrzem tworzą mieszaniny wybuchowe. Ściśle stosować rygory przeciwpożarowe.
Magazynowanie:
W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie materiałów szkodliwych, łatwo palnych, wyposażonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach magazynowych. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania z odpadami:
Za odpad można uznać 1,1,2-trichloroetan, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy 1,1,2-trichloroetan odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Stosowanie...
issirit