Oswiecenie[1].pdf

(1345 KB) Pobierz
33634622 UNPDF
OÊwiecenie
T E K S T
Streszczenie:
Oświecenie jest wewnętrznym doświadczeniem, ukazującym, że nie istnieje żadne rzeczywiste
ja”, na które składałyby się ciało, mowa i umysł. Rozpoznanie tej prawdy prowadzi
do wyzwolenia (zwanego też „małym oświeceniem”); jest to stan wolności od przeszkadzających
uczuć. Natomiast zdolność doświadczania prawdziwej natury umysłu samego w sobie,
poza oczekiwaniami, obawami i błędnymi poglądami, nazywamy pełnym oświeceniem.
Buddyzm rozróżnia dwa rodzaje oświecenia. Zrozumienie, że ciało, myśli i uczucia
są w bezustannym ruchu i nieustannie ulegają zmianom, a co za tym idzie nie mogą tworzyć
żadnego rzeczywistego ja, nazywamy wyzwoleniem. Kiedy porzucamy sztywne wyobrażenie
o jakiejś niezmiennej tożsamości, umysł zaczyna doświadczać głębokich stanów rozluźnienia
i wewnętrznego spokoju. To jest cel buddyzmu Therewady – nazywany małym oświeceniem,
ponieważ doświadczenie to ogranicza się do nas samych i tylko naszego pożytku.
W Wielkiej oraz Diamentowej Drodze wyzwolenie jest jedynie podstawą dla dalszego rozwoju
– aż do osiągnięcia pełnego oświecenia. Kiedy ktoś zrozumiał już, że jego umysł jest otwartą
przestrzenią, staje się nieustraszony i nie przeżywa już swojej osoby jako tarczy strzeleckiej,
w którą traia każde cierpienie. Mając taką podstawę można ruszyć w dalszą drogę
do pełnego oświecenia.
Dzięki głębokim medytacjom rozpuszcza się wszelki podział na przeżywającego, przeżycie
i przeżywany przedmiot. Uwarunkowane stany istot, które nadal wierzą w iluzję ja, stają
się tak samo oczywiste w swej iluzoryczności, jak pierwotny potencjał oświecenia tychże istot
w swej prawdziwości. Nieograniczona radość oświecenia sprawia, że każda chwila staje
się niepowtarzalnym doświadczeniem, w którym spontanicznie i bez wysiłku manifestują
się wrodzone zdolności i właściwości umysłu. Wewnętrzne doświadczenia i zewnętrzne
światy są zawarte w umyśle. Przypominają fale na morzu – chociaż pojawiają się oddzielnie,
to tak naprawde każda z nich jest morzem. Gdy jesteśmy całkowicie wolni od przeszkadzających
emocji i sztywnych koncepcji, każde doświadczenie jawi się jako wyraz mądrości umysłu,
a wszystkie działania pokazują innym istotom ich niezwykłe możliwości.
Poza dualistycznymi koncepcjami, poza nadziejami i obawami, najwyższa prawda jawi
się zrazu jako najwyższa radość. Ostateczne oświecenie równoznaczne jest też z wszechwiedzą,
z całkowicie bezstronnym, aktywnym współczuciem i miłością oraz z nieustraszonością i radością.
Tematy pokrewne:
Życie Buddy
Sześć wyzwalających działań
Natura buddy
Pozytywne i negatywne działania
33634622.005.png
OÊwiecenie
T E M A T
Buddyzm rozróżnia dwa rodzaje oświecenia. Zrozumienie, że ciało, myśli i uczucia
są w bezustannym ruchu i nieustannie ulegają zmianom, a co za tym idzie nie mogą tworzyć
żadnego rzeczywistego ja, nazywamy wyzwoleniem. Kiedy porzucamy sztywne wyobrażenie
o jakiejś niezmiennej tożsamości, umysł zaczyna doświadczać głębokich stanów rozluźnienia
i wewnętrznego spokoju. To jest cel buddyzmu Therewady – nazywany małym oświeceniem,
ponieważ doświadczenie to ogranicza się do nas samych i tylko naszego pożytku.
W Wielkiej oraz Diamentowej Drodze wyzwolenie jest jedynie podstawą dla dalszego rozwoju
– aż do osiągnięcia pełnego oświecenia. Kiedy ktoś zrozumiał już, że jego umysł jest otwartą
przestrzenią, staje się nieustraszony i nie przeżywa już swojej osoby jako tarczy strzeleckiej, w którą
traia każde cierpienie. Mając taką podstawę można ruszyć w dalszą drogę do pełnego oświecenia.
Dzięki głębokim medytacjom rozpuszcza się wszelki podział na przeżywającego, przeżycie
i przeżywany przedmiot. Uwarunkowane stany istot, które nadal wierzą w iluzję ja, stają
się tak samo oczywiste w swej iluzoryczności, jak pierwotny potencjał oświecenia tychże istot
w swej prawdziwości. Nieograniczona radość oświecenia sprawia, że każda chwila staje
się niepowtarzalnym doświadczeniem, w którym spontanicznie i bez wysiłku manifestują
się wrodzone zdolności i właściwości umysłu. Wewnętrzne doświadczenia i zewnętrzne światy
są zawarte w umyśle. Przypominają fale na morzu – chociaż pojawiają się oddzielnie,
to tak naprawde każda z nich jest morzem. Gdy jesteśmy całkowicie wolni od przeszkadzających
emocji i sztywnych koncepcji, każde doświadczenie jawi się jako wyraz mądrości umysłu,
a wszystkie działania pokazują innym istotom ich niezwykłe możliwości.
Poza dualistycznymi koncepcjami, poza nadziejami i obawami, najwyższa prawda jawi się zrazu
jako najwyższa radość. Ostateczne oświecenie równoznaczne jest też z wszechwiedzą,
z całkowicie bezstronnym, aktywnym współczuciem i miłością oraz z nieustraszonością i radością.
33634622.006.png
OÊwiecenie
M A T E R I A ¸ Y
1. Dlaczegotentematmożezainteresowaćuczniów?
2. Jakieceledydaktycznemożnatuosiągnąć?
3. Zjakimiinnymitematamijestzwiązanatalekcja?
4. Wjakisposóbzrealizowaćtentematwciągujednejgodzinylekcyjnej?
1.Dlaczegotentematmożezainteresowaćuczniów?
Słowo „oświecenie” nie jest uczniom obce, stało się wręcz modne. Obecne jest w ilmach
i reklamach, które czerpią z buddyjskiej symboliki i terminologii. Co jednak naprawdę kryje
się pod pojęciem oświecenia? Na ten temat krąży wiele błędnych poglądów, na przykład
ten, że oświeceni wycofują się z życia i stają się wyobcowani, traktując świat jako źródło zła.
Można spotkać wiele błędnych opinii na temat oświecenia.
Uczniowie mają za zadanie nauczyć się jasnych rozróżnień. Wyzwolenie (etap na drodze
do oświecenia) oznacza rozpoznanie, że nasze jest ja jest iluzją. Oświecenie natomiast
to pokonanie wszystkich błędnych poglądów – rozpoznanie natury wszystkich zjawisk
i w ten sposób osiągnięcie wszechwiedzy.
Uczniowie znajdują się w takim okresie życia, w którym zadają sobie pytanie o sens życia.
Istnieją inne cele w życiu niż konsumpcja i rozrywka, osiągnięcia i kariera. Ta lekcja daje
uczniom bodziec do zastanowienia się nad ich ludzkim potencjałem i możliwościami rozwoju.
2.Jakieceledydaktycznemożnawtensposóbosiągnąć?
Uczniowie uświadamiają sobie, że w naszym społeczeństwie z pojęciem oświecenia często
związane są niejasne i fałszywe wyobrażenia.
Dowiadują się, że w buddyzmie rozróżnia się dwa poziomy oświecającego doświadczenia
– wyzwolenie i pełne oświecenie.
Dowiadują się, że osoba oświecona działa dla pożytku wszystkich istot, a nie tylko własnego.
Dowiadują się, że po dziś dzień istnieje nieprzerwana linia przekazu tego doświadczenia
– od Buddy Siakjamuniego do dzisiejszych mistrzów buddyjskich.
3.Zjakimiinnymitematamijestzwiązanatalekcja?
Życie Buddy
Sześć wyzwalających działań
Natura Buddy
Pozytywne i negatywne działania
33634622.007.png
4.Wjakisposóbzrealizowaćtentematwciągujednejgodzinylekcyjnej?
Na tej lekcji nauczyciel może jedynie próbować przybliżyć uczniom, czym jest oświecenie,
ponieważ nie ma możliwości przekazania im samego doświadczenia. W buddyzmie
używa się tutaj porównania do palca wskazującego na księżyc – palec nie jest księżycem,
może jedynie na niego wskazać. Oświecenie można w pełni zrozumieć dopiero wtedy,
gdy się go samemu doświadczy.
Ważne jest zrozumienie, że oświecenie jest określonym wewętrznym doświadczeniem,
a nie intelektualną koncepcja. Nie wystarczy o nim wiedzieć, trzeba je przeżyć. Kiedy ktoś chce
opowiedzieć przyjaciołom o swoim „pierwszym razie”, może jedynie spróbować go opisać.
Rzeczywiste zrozumienie można osiągnąć tylko wtedy, kiedy samemu się go doświadczy
lub wykona określone działanie. Jeśli ktoś nie zna smaku cukru, nie pomogą mu żadne
opisy – musi go po prostu skosztować.
Tutaj również możemy pracować w oparciu o obrazy i analogie – buddyjskie treści
często przekazywane są za pomocą poetyckich opowieści oraz zestawień w tabelach.
Nauczyciel podejmuje decyzję, które z materiałów najbardziej odpowiadają jego uczniom.
33634622.008.png 33634622.001.png
Konspekt zaj´ç
Wprowadzenie: Wyobrażenia uczniów na temat oświecenia.
Impuls: Folia z karykaturami i pytaniami; część z buddyjskimi odpowiedziami jest na razie zakryta.
Uczniowie najpierw wypowiadają się spontanicznie. Następnie pytania z folii zostają omówione
w trakcie luźnej dyskusji, lub opracowane w punktach w grupach na zasadzie burzy mózgów.
Wynik: Uczniowie mają wiele wyobrażeń, jednak nie posiadają dokładnej wiedzy na temat tego,
czym jest oświecenie.
Załącznik1. do folii1.
Rozwinięcietematu: obraz
Wskazówka dydaktyczna: przy pomocy „oświecającego” obrazu można przybliżyć uczniom
pojęcie oświecenia, jest to również metafora stosowana w tradycyjnych tekstach. Człowiek
znajduje się na szczycie góry, posiada całkowity ogląd sytuacji, wszystko widzi i wie,
zna również drogę, którą się na ten szczyt dostał. Stąd też może podać pomocną dłoń przyjaciołom
i pomóc im dostać się na górę.
Folia: Obrazek z górą opisany normalnymi pojęciami ( załącznik2. – pudełko z pojęciami
zawczasu oddzielamy od obrazka!).
Spontaniczne wypowiedzi uczniów na bazie własnego doświadczenia (na przykład uczucia przy
wchodzeniu na szlak, co można napotkać po drodze, doświadczenie zdobycia szczytu…).
Załącznik2. na folię
Opracowanie: pomocna historyjka
Impuls: Obraz góry należy potraktować symbolicznie jako przedstawienie drogi do oświecenia.
Z obrazkiem związana jest historyjka! ( załącznik3. ).
Wskazówkadydaktyczna: Ta historyjka jest bajką. Nauczyciel może wybrać, czy nadaje
się do danej klasy i grupy wiekowej uczniów. Temat można też omówić w sposób bardziej
abstrakcyjny przy pomocy tabeli z załącznika5.
Nauczyciel czyta historyjkę. Uczniowie zamykają oczy i wyruszają w podróż w wyobraźni.
Następnie nauczyciel pokazuje kolorowy obraz góry ( załącznik4. ) i kolejne etapy podróży
zostają jeszcze raz omówione. Szczególną uwagę należy poświęcić dwóm ostatnim.
33634622.002.png 33634622.003.png 33634622.004.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin