http://www.wojskowe.fora.pl/forum-22.html
Taktyka działań snajpera zmienia się w zależności od rodzaju misji którą ma wykonać. Przed misją snajper musi skoordynować swoje ruch z wszystkimi grupami znajdującymi się na terenie jego działań np. drużynami innych snajperów. Następnie musi dostać się do "obszaru misji" np. helikopterem albo pieszo. snajper powinien zawsze dokładnie wiedzieć gdzie się udaje , jaki będzie teren i jaka będzie "przednia pozycja strzału" z ang. FFP (Forward Firing Position). W drodze do FFP snajper musi podejmować każdy krok z rozwagą. Musi poruszać się szybko , robić krótkie przerwy , zatrzymywać się i nasłuchiwać oraz planować następne posunięcia. Na pozycjach , drużyna snajperów musi zachowywać się cicho i poruszać najmniej jak to jest możliwe. Snajper i spotter powinni zamieniać się co parę godzin. Spotter powinien doglądać swoich przyrządów optycznych, natomiast snajper powinien kontrolować swoje na karabinie oraz lornetkę. Może zdarzyć się że będą na FFP przez kilka dni, dlatego powinni zrobić sobie dobre schronienie. Schronienie to może być proste albo trochę bardziej skąplikowane w postaci "dołów strzelniczych". Każdy rodzaj schronienia powinien być dobrze zamaskowany najlepiej naturalną roślinnością. Trzeba pamiętać o tym żeby często zmieniać rośliny użyte do maskowania ponieważ mogą uschnąć i zmienić swój kolor. Po zlikwidowaniu celu drużyna musi się wycofać nie pozostawiając żadnych śladów ich obecności. Podczas powrotu drużyna musi zachować takie same środki ostrożności jak podczas przybycia na FFP. Misje snajperów można podzielić na dwa typy : - misje podstawowe polegają na eliminowaniu wyznaczonych celów na dużych dystansach. - misje drugorzędne polegają na zbieraniu informacji o polu walki i przekazywaniu ich do dowództwa. Zadania snajpera i obserwatora Każdy z członków drużyny snajperów ma swoje określone zadania. Przestrzeganie tych zadań w praktyce pozwoli na właściwe funkcjonowanie zespołu. Działanie zespołu snajperskiego.± Współcześni snajperzy nie działają samotnie lecz w dwu osobowych zespołach. Obydwaj członkowie zespołu muszą być dobre wyszkolonymi strzelcami. Ułatwia to im działanie ponieważ po zajęciu stanowiska ogniowego mogą się wymieniać rolami. Dla potrzeb wojskowych regulaminów jeden z nich wyznaczony jest na snajpera i dowódcę natomiast drugi jest obserwatorem. Zadania snajpera: ± likwidacja żołnierzy przeciwnika realizujących szczególnie ważne zadania, czyli dowódców, obserwatorów na wysuniętych punktach obserwacyjnych, kierowania i naprowadzania oraz patroli rozpoznawczych ± likwidacja osób wyznaczonych przez komórki wywiadowcze i rozpoznania wojskowego ± likwidacja żołnierzy przeciwnika i innych ważnych celów z własnej inicjatywy, nawet w czasie realizacji innego zadania bojowego ± likwidacja strzelców wyborowych przeciwnika ± prowadzenie obserwacji działań przeciwnika ± wyznaczanie i wskazywanie celów dla innych środków walki ± współpraca w zakresie koordynacji działań własnych wojsk przez zabezpieczenie dopływu informacji rozpoznawczych ± likwidacja uczestników aktów terrorystycznych jak porwania samolotów i wzięcie zakładników ± likwidacja strzelców wyborowych działających w grupach terrorystycznych ± skryte zajęcie stanowisk pozwalających na prowadzenie obserwacji określonych obszarów ± wykrywanie i meldowanie o wszelkich podejrzanych działaniach w przydzielonym sektorze obserwacji ± zapewnienie ochrony innym uczestnikom różnego rodzaju akcji, na przykład strażnikom i załogą ratownictwa technicznego Zadania obserwatora (spotera): ± pobranie i przygotowanie wyposażenia specjalnego, jak na przykład urządzenia noktowizyjne, sprzęt nawigacyjny itp. ± wyznaczanie marszruty i kierowanie przebiegiem marszu ± pobranie i wykorzystanie w czasie działań bojowych karabinu pól- lub automatycznego (dla zapewnienia osłony strzelcowi wyborowemu na stanowisku ogniowym) ± podążanie śladem snajpera oraz maskowanie i likwidacja śladów ± pomoc w przygotowaniu ukrycia i stanowiska ogniowego ± ocenę prędkości i kierunku wiatru (wspólnie ze strzelcem) ± przygotowanie szkicu terenu (ma to pomóc w prowadzeniu obserwacji i przygotowaniu meldunków po zakończeniu akcji) ± obserwacje wyznaczonego sektora (zwykle z wykorzystaniem przyrządów optycznych o powiększeniu 20x) ± lokalizację i wskazanie celu ± określenie priorytetów przy likwidacji celów ± ocenę dokładności strzału (czy strzał trafił cel, a gdy chybił wskazanie miejsca trafienia, by następny strzał był celny ± dokumentowanie przebiegu akcji ± utrzymanie łączności rajdowej z innymi zespołami snajperskimi ± wykorzystywanie urządzeń i sprzętu dywersyjnego (naboje dymne, biały fosfor) ± zatarcie śladów i zniszczenie ukrycia po wykonaniu zadania Wyposażenie zespołu snajperskiego.± Para snajperska w zależności od rodzaju misji może zostać wyposażona w różna rodzaje sprzętu. Podstawowym narzędziem pracy snajpera jest oczywiście karabin wyborowy, snajper sam powinien wybrać sobie karabin powinna to byś broń która lubi się posługiwać i osiąga z niej najlepsze wyniki w strzelaniu. Co do karabinu obserwatora panują różne opinie, najczęściej używana bronią przez obserwatorów są karabiny szturmowe z granatnikami (np. M 16/M203). Taki zestaw zwiększa siłę ognia pary snajperskiej i może stać się bardzo przydatny podczas wycofywania lub osłaniania odwrotu snajpera. Następnym bardzo przydatnym elementem wyposażenia są środki obserwacji :lornetki, lunety, noktowizory itp. Lunety używa się do obserwowania i potwierdzenia wyniku strzału. Parametry nowoczesnych lunet wahają się w granicach 15-20 krotnego powiększenia i średnicy obiektywu około 40-60 mm. Często do lunet stosuje się trójnogi zapobiega to powstawaniu drgań. Lunety oprócz zalet maja także swoje wady doża średnica okularu powoduje odbicia światła co może zdradzić położenie pary snajperskiej. Dlatego trzeba wyposażać je w filtry przeciw słoneczne które są montowane fabrycznie, albo stosować rolki papieru (wewnątrz czarne) nakładane na obudowę soczewki. Lornetka (8-10x obiektyw 40 mm) jest podstawowy narzędzie optycznym używanym podczas przemieszczania się. Podczas samotnych misji snajpera bywa jedynym narzędziem optycznym. Każda para snajperska obowiązkowo powinna być wyposażona w kompas, odbiornik GPS i mapę danego terenu. Oprócz tego zespól snajperski musi również nosić ze sobą barometr, termometr oraz kalkulatory (najlepiej kiedy kalkulator ma kilka źródeł zasilania np. baterie słoneczną i zwykłą). Para snajperska powinna być wyposażona także w środki łączności. Nakrycie głowy, obuwie, bielizna i plecak w którym snajper przenosi większość wyposażenia powinny być dobierane przez samego żołnierza.
Ghillie Suit – strój maskujący używany głównie przez snajperów. Ghillie suit różni się od innych metod kamuflowania, swoim naturalnym wyglądem i rozmywaniem sylwetki człowieka. Ghillie suit jest znakomitym strojem maskującym, gdyż ludzka sylwetka oraz elementy wyposażenia nie wyróżniają się na tle otoczenia. Dobry mundur maskujący powinien rozmazywać sylwetkę człowieka i oporządzenia, a tego nie można uzyskać za pomocą mundurów polowych w barwach maskujących i farby do maskowania. W większości armii przygotowanie ghillie suit jest częścią kursu dla snajperów. Ghillie może maskować w terenie lesistym, pustynnym i innych w zależności od potrzeby. Ghillie Suit Ghillie suit jest wynalazkiem znanym Szkotom już w ubiegłym wieku. Samo słowo Ghillie, które nie jest używane współcześnie, pochodzi z języka szkockiego. Można je przetłumaczyć na trzy sposoby: potoczne określenie mężczyzny lokalna nazwę krzaka nazwa ludzi pilnujący prywatnych terytoriów łowieckich właścicieli ziemskich w celu łapania kłusowników Pierwsze stroje Ghillie Suit powstały na początku I wojny światowej. W armii angielskiej stworzono oddział snajperów składających się że Szkotów. Większość z nich pochodziła z rodzin, w których przekazywana była umiejętność robienia strojów Ghillie. Szkoccy snajperzy przystosowali stroje do potrzeb pola walki I wojny światowej i ciągle je udoskonalali. W czasie II wojny światowej Ghillie Suit pojawiło się pośród snajperów różnych armii. Tworzone było o własne doświadczenia bojowe, często nie wiedząc o istnieniu szkockiego oryginału. Po wojnie trafiło na wyposażenie snajperów armii brytyjskiej i amerykańskiej. Obecnie jest używane przez armie na całym świecie
http://firearmsid.com/eurosimulator/shooting.asp?Languages=engelsk wybierzcie któryś z działów np 1 myszką najerzdzamy na pociski w muszce wycelywujemy w tarczę i trzymamy lewy przycisk aż pokaże się luneta , musi być wyśrodkowana po lewej stronie mamy DIWERSON czyli liczba punktów za strzał by zacząć na nowo klikamy na NEW SERIES i gramy odpoczątku.
Zadania snajpera: likwidacja żołnierzy przeciwnika realizujących szczególnie ważne zadania, czyli dowódców, obserwatorów na wysuniętych punktach obserwacyjnych, kierowania i naprowadzania oraz patroli rozpoznawczych likwidacja osób wyznaczonych przez komórki wywiadowcze i rozpoznania wojskowego likwidacja żołnierzy przeciwnika i innych ważnych celów z własnej inicjatywy, nawet w czasie realizacji innego zadania bojowego likwidacja strzelców wyborowych przeciwnika prowadzenie obserwacji działań przeciwnika wyznaczanie i wskazywanie celów dla innych środków walki współpraca w zakresie koordynacji działań własnych wojsk przez zabezpieczenie dopływu informacji rozpoznawczych likwidacja uczestników aktów terrorystycznych jak porwania samolotów i wzięcie zakładników likwidacja strzelców wyborowych działających w grupach terrorystycznych skryte zajęcie stanowisk pozwalających na prowadzenie obserwacji określonych obszarów wykrywanie i meldowanie o wszelkich podejrzanych działaniach w przydzielonym sektorze obserwacji zapewnienie ochrony innym uczestnikom różnego rodzaju akcji, na przykład strażnikom i załogą ratownictwa technicznego Zadania obserwatora (spotera): pobranie i przygotowanie wyposażenia specjalnego, jak na przykład urządzenia noktowizyjne, sprzęt nawigacyjny itp. wyznaczanie marszruty i kierowanie przebiegiem marszu pobranie i wykorzystanie w czasie działań bojowych karabinu pól- lub automatycznego (dla zapewnienia osłony strzelcowi wyborowemu na stanowisku ogniowym) podążanie śladem snajpera oraz maskowanie i likwidacja śladów pomoc w przygotowaniu ukrycia i stanowiska ogniowego ocenę prędkości i kierunku wiatru (wspólnie ze strzelcem) przygotowanie szkicu terenu (ma to pomóc w prowadzeniu obserwacji i przygotowaniu meldunków po zakończeniu akcji) obserwacje wyznaczonego sektora (zwykle z wykorzystaniem przyrządów optycznych o powiększeniu 20x) lokalizację i wskazanie celu określenie priorytetów przy likwidacji celów ocenę dokładności strzału (czy strzał trafił cel, a gdy chybił wskazanie miejsca trafienia, by następny strzał był celny dokumentowanie przebiegu akcji utrzymanie łączności rajdowej z innymi zespołami snajperskimi wykorzystywanie urządzeń i sprzętu dywersyjnego (naboje dymne, biały fosfor) zatarcie śladów i zniszczenie ukrycia po wykonaniu zadania
http://snajperjack.webpark.pl/glowna.htm
jakub.a.michalski