BADANIE  UKŁADU CHŁONNEGO

.

BADANIE WĘZŁÓW CHŁONNYCH

l                   obejmuje oglądanie i badanie palpacyjne,

l                   duże węzły chłonne są wyraźnie widoczne (zapalenie):

-  wywołuje ich powiększenie i tkliwość,

-                      skóra nad nimi może być zaczerwieniona,

-                      powierzchowne naczynia limfatyczne widoczne

    w postaci wąskich czerwonych pręg.

Regionalne węzły chłonne bada się końcami palców (prawidłowe są niewyczuwalne).

Jeżeli są wyczuwalne należy ocenić:

-                      wielkość ( szerokość i długość),

-                      konsystencję ( miękkie, sprężyste, twarde),

-                      bolesność i przesuwalność względem siebie i tkanek otaczających: bolesność uciskowa- wskazuje na infekcję: powiększone niebolesne – w przebiegu chorób nowotworowych.

l                   Węzły  chłonne głowy i szyi (osoba badająca stoi

       z przodu i z tyłu pacjenta za zgiętą lekko głową):

- podbródkowe ( powiększone przy ropniach zębów ),

- podżuchwowe( powiększone przy ropniach zębów ),

- zauszne – np: ślinianka,

- potyliczne,

- głębokie szyi.

2. Węzły drenujące chłonkę z klatki piersiowej:

- nadobojczykowe, szyjne ( powiększone, twarde, nieprzesuwalne – świadczyć mogą o procesie nowotworowym, szczególnie okolica lewa nadobojczykowa/ węzły Virchowa/ -rak żołądka)

- pachowe ( dłonie w delikatny lejek i do szczytu pachy, opuszki rotują i przyciskają do ściany klatki piersiowej),

- ponad kłykciem przyśrodkowym kości ramiennej ( zgięta ręka, trzymać za nadgarstek, drugą badać).

3. Węzły drenujące dolną część tułowia;

- węzły pachwinowe ( ułożone poziomo- poniżej więzadła pachwinowego, biegnące pionowo wzdłuż żyły odpiszczelowej),

- węzły podkolanowe- dół podkolanowy ( zgięta kończyna w stawie i badamy oburącz).

4. Dodatkowo badanie narządów ważnych dla czynności układu chłonnego – wątroby i śledziony.

BADANIE GRUCZOłÓW PIERSIOWYCH

Gruczoły piersiowe leżą na mięśniach piersiowym większym i zębatym przednim, na klatce piersiowej od drugiego do szóstego żebra.

Pozycja ciała :

-                      ramiona uniesione nad głową,

-                      dłonie na biodrach.

BADANIE GRUCZOŁOW PIERSIOWYCH

1. Oglądanie:

- rozmiar,

- symetria,

- barwa skóry,

- obrys i rysunek naczyniowy skóry,

Brodawki:

-kształt ( płaskie, zapadnięte, symetrycznie wyniosłe),

- otoczka ( prawidłowa- różowa, ciemna- ciąża, przebarwienia, owrzodzenia, pogrubienia).

Ginekomastia u mężczyzn – opuchnięcie otoczki lub ewidentny rozwój gruczołów piersiowych.

Badanie palpacyjne

Pozycja ciała: leżąca na wznak, ręce wzdłuż tułowia i za głową( 3 środkowe palce, ruchy rotacyjne, symetrycznie od góry ku dołowi, duże piersi stabilizujemy drugą ręką, pamiętamy o zbadaniu części gruczołu zwanego ogonem Spence’a).

Konsystencja ( gładka, ziarnista, guzowata – zależy od budowy kobiety, cyklu miesięcznego).

Symetria.

Wydzielina z brodawek.

Tkliwość, bolesność.

Obecność guzów ( ruchliwość i wielkość).

U mężczyzn różnicowanie ginekomastii prawdziwej od pseudoginekomastii ( otyłość połączona z nagromadzeniem tkanki tłuszczowej w obrębie piersi),

-prawdziwa- pod otoczką wyczuwalny dysk tkanki gruczołowej.