„Utrata wartości aktywów” wg MSR nr 36
1
SPIS TREŚCI:
1. Ogólna prezentacja standardu 3
Zakres stosowania MSR 36 3
2. Identyfikacja aktywów, które mogły utracić wartość 4
3. Przesłanki utraty wartości 5
4. Ustalenie wartości odzyskiwalnej 6
Wartość godziwa pomniejszona o koszty sprzedaży 6
Wartość użytkowa 7
5. Ujęcie odpisu aktualizującego wartość pojedynczego 7
składnika aktywów, oprócz wartości firmy 7
6. Ujęcie odpisu aktualizującego wartość ośrodka 7
wypracowującego środki pieniężne 7
7. Ujęcie odpisu aktualizującego wartość firmy 7
8. Odwrócenie odpisu aktualizującego z tytułu utraty 7
wartości składników aktywów 7
Odwrócenie odpisu aktualizującego wartość pojedynczego 7
składnika aktywów 7
Odwrócenie odpisu aktualizującego wartość ośrodka 7
9. Terminy przeprowadzania testów na utratę wartości 7
10. Ujawnianie informacji 7
11. KSR Nr 4 „Utrata wartości aktywów”– nowy standard krajowy na podstawie MSR NR 36 7
BIBLIOGRAFIA: 7
Powodem opracowania niniejszego standardu jest konieczność uregulowania
procedur, które powinny zapewnić wykazywanie posiadanych przez jednostkę
gospodarczą aktywów w wartości nie wyższej niż ich wartość odzyskiwalna.
Za wartość odzyskiwalną składnika aktywów uważa się:
Ø wartość godziwa pomniejszona o koszty sprzedaży lub
Ø wartość użytkowa,
w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa.
W przypadku, gdy wartość bilansowa analizowanego składnika aktywów jest
wyższa od wartości, jaką można by uzyskać w drodze jego dalszego użytkowania
lub sprzedaży, stwierdza się utratę wartości danego składnika aktywów.
MSR 36: Utrata wartości aktywów wymaga wówczas ujęcia odpisu aktualizującego
z tytułu utraty wartości składnika aktywów w wysokości różnicy
między jego wartością bilansową a niższą od niej wartością odzyskiwalną.
Ponadto MSR 36 określa warunki odwrócenia wspomnianego odpisu aktualizującego
oraz zakres ujawnianych informacji.
Ustalenia omawianego standardu stosuje się do ujmowania utraty wartości
wszystkich aktywów, za wyjątkiem:
Ø zapasów – gdzie stosuje się MSR 2: Zapasy;
Ø aktywów powstających w wyniku realizacji umów o budowę – MSR 11: Umowy o usługę budowlaną;
Ø aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego – MSR 12: Podatek dochodowy;
Ø aktywów z tytułu świadczeń pracowniczych – MSR 19: Świadczenia pracownicze;
Ø aktywów finansowych, które są przedmiotem MSR 39: Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena;
Ø nieruchomości inwestycyjnych wycenianych w wartości godziwej – MSR 40: Nieruchomości inwestycyjne;
Ø aktywów biologicznych związanych z działalnością rolnicza, wycenianych w wartości godziwej pomniejszonej o szacunkowe koszty związane ze sprzedażą – MSR 41: Rolnictwo;
Ø odroczonych kosztów przejścia oraz wartości niematerialnych, które wynikają z kontraktowych praw ubezpieczyciela na mocy umowy ubezpieczeniowej w rozumieniu MSSF 4: Umowy ubezpieczeniowe;
Ø aktywów trwałych (lub grup do zbycia) zaklasyfikowanych jako przeznaczone do sprzedaży zgodnie z postanowieniami MSSF 5: Aktywa trwałe przeznaczone do sprzedaży oraz działalność zaniechana.
Niniejszy standard dotyczy także aktywów finansowych zaklasyfikowanych
jako:
§ jednostki zależne – zgodnie z MSR 27: Skonsolidowane i jednostkowe sprawozdania finansowe;
§ jednostki stowarzyszone – zgodnie z MSR 28: Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych;
§ wspólne przedsięwzięcia – zgodnie z MSR 31: Udziały we wspólnych przedsięwzięciach;
§ aktywa ewidencjonowane w wartości przeszacowanej zgodnie z innymi standardami, na przykład: MSR 16: Rzeczowe aktywa trwałe lub MSR 38: Wartości niematerialne.
Wpływ korzyści ekonomicznych związany z użytkowaniem lub sprzedażą aktywów, jest tożsamy z ich zdolnością do generowania przypływu środków pieniężnych lub ich ekwiwalentów do jednostki gospodarczej. Może być on generowany zarówno przez pojedynczy składnik aktywów, np. maszynę produkcyjną, jak i grupą aktywów, zwaną ośrodkiem wypracowującym środki pieniężne.
Ośrodek wypracowujący środki pieniężne jest najmniejszym możliwym
do określenia zespołem aktywów, generującym wpływy pieniężne w znacznym
stopniu niezależne od wpływów pieniężnych pochodzących z innych
aktywów lub grup aktywów.
Przy identyfikacji kilku ośrodków generujących wpływ środków pieniężnych w jednym podmiocie gospodarczym, konieczne jest także wyodrębnienie zw. majątku wspólnego, czyli różnych od wartości firmy aktywów przyczyniających się do powstania przyszłych przepływów pieniężnych, pochodzących zarówno z danego, jak i z innych ośrodków generujących korzyści ekonomiczne. Wartość bilansową tego majątku należy następnie przyporządkować na rozsądnych i spójnych zasadach do poszczególnych aktywów lub ośrodków korzyści. Przyporządkowanie majątku wspólnego miało miejsce według powierzchni użytkowej budynku, przeznaczonej na działalność gospodarczą. Jednak można stosować również inne klucze przyporządkowania majątku wspólnego do różnych składników aktywów, np.: według okresu użytkowania tych składników czy według przepływów pieniężnych netto generowanych przez te składniki. W praktyce gospodarczej może zdarzyć się sytuacja, gdy niemożliwe stanie się zidentyfikowanie odrębnego aktywu z najmniejszej grupy aktywów w dużej mierze niezależnie generujących wpływ środków pieniężnych. Wtedy to ośrodkiem wypracowującym korzyści ekonomiczne będzie całe przedsiębiorstwo, czyli wartość bilansowa ośrodka jest równa sumie wartości bilansowych wszystkich aktywów jednostki.
Na skutek występowania różnorodnych czynników, wartość bilansowa składników
aktywów może ulegać zmianom. Dlatego na każdy dzień bilansowy MSR 36 zobowiązuje jednostkę gospodarcza do dokonania oceny występujących przesłanek, których źródło pochodzenia może mieć dwojaki charakter:
1. Przesłanki utraty wartości pochodzące z zewnętrznych źródeł informacji:
Ø większy spadek wartości rynkowej takiego samego lub podobnego do analizowanego składnika aktywów niż można było się spodziewać w wyniku upływu czasu i zwykłego użytkowania;
Ø w ciągu okresu nastąpiły lub też oczekuje się wystąpienia znaczących i niekorzystnych dla jednostki gospodarczej zmian o charakterze technologicznym, rynkowym, gospodarczym lub prawnym w jej otoczeniu;
Ø w ciągu okresu nastąpił wzrost rynkowych stóp procentowych lub innych rynkowych stop zwrotu z inwestycji i jest prawdopodobne, że wpłynie to niekorzystnie na wartość użytkową składników aktywów;
Ø wartość bilansowa aktywów netto jednostki sporządzającej sprawozdanie finansowe jest wyższa od wartości ich rynkowej kapitalizacji.
2. Przesłanki utraty wartości pochodzące z wewnętrznych źródeł
informacji:
Ø nastąpiła utrata przydatności danego składnika aktywów lub jego fizyczne uszkodzenie;
Ø w ciągu okresu nastąpiły lub oczekuje się znaczących i niekorzystnych dla jednostki gospodarczej zmian zakresu lub sposobu użytkowania danego składnika aktywów, np. niewykorzystywanie składnika, plany zaniechania działalności lub restrukturyzacji działalności, do której dany składnik należy, plany zbycia tego składnika przed uprzednio przewidzianym terminem oraz zmiana oceny czasu jego użytkowania z nieokreślonego na okres określony;
Ø dost...
malwina897