Dick Philip K. - Radio wolne Albemuth.pdf - Dick Philip K - ssaaggaa

Philip K. Dick

Radio wolne Albemuth

(Radio Free Albemuth)

Tłumaczył Tomasz Bieroń

Wydawca pragnie podziękować Timowi Powersowi za udostępnienie ostatecznej,

poprawionej wersji maszynopisu tej powieści, który Philip K. Dick podarował

Powersowi do jego prywatnej kolekcji.

Prolog

W kwietniu 1932 roku mały chłopiec, jego matka i ojciec czekali na prom do San

Francisco na nabrzeżu w Oakland w Kalifornii. Dziecko, prawie czteroletnie,

zauważyło ślepego żebraka, zwalistego, siwowłosego starca z brodą, który stał

z blaszanym kubkiem. Chłopiec poprosił ojca o pięciocentówkę, którą następnie

wrzucił do kubka. Żebrak podziękował zaskakująco energicznym głosem i dał mu

w zamian kartkę papieru, którą chłopiec zaniósł ojcu, aby mu przeczytał.

- Tu jest mowa o Bogu - powiedział ojciec.

Chłopiec nie wiedział, że żebrak nie był prawdziwym żebrakiem, lecz istotą

nadprzyrodzoną, która odwiedziła Ziemię, aby sprawdzić, jak ludzie się sprawują. W

1974 roku, kiedy chłopiec był już dojrzałym mężczyzną, znalazł się w strasznych

tarapatach. Groziła mu utrata dobrego imienia, więzienie, a może i śmierć. Nie

potrafił się z tego wywikłać. W tym czasie istota nadprzyrodzona wróciła na Ziemię,

użyczyła mu części swego ducha i uwolniła od kłopotów. Mężczyzna do końca życia

nie zrozumiał, dlaczego tajemniczy gość przybył mu na ratunek. Już dawno

zapomniał o zwalistym, ślepym żebraku z brodą i podarowanych mu pięciu centach.

O tym właśnie zamierzam teraz opowiedzieć.

Część pierwsza

Phil

Mój przyjaciel Nicholas Brady, który był przekonany, że przyczynił się do

ocalenia świata od zagłady, urodził się w 1928 roku w Chicago, lecz zaraz potem jego

rodzina wyjechała do Kalifornii. Większość życia spędził nad zatoką San Francisco,

głównie w Berkeley. Pamiętał metalowe słupki do przywiązywania koni, w kształcie

końskich głów, przed starymi domami w górzystej części miasta, pamiętał kolejki

elektryczne firmy Red Trains, które dowoziły pasażerów na promy, a przede

wszystkim pamiętał mgłę. Później, w latach czterdziestych, mgła przestała okrywać

nocą Berkeley.

W epoce Red Trains i tramwajów Berkeley było miastem spokojnym i słabo

zaludnionym, nie licząc Uniwersytetu, z jego słynnymi konfraterniami studenckimi

i znakomitą drużyną futbolową. Jako dziecko Nicholas Brady oglądał z ojcem kilka

meczów, ale nic z tego nie rozumiał. Nie potrafił nawet zapamiętać tekstu hymnu

drużyny. Lubił jednak kampus uniwersytecki, lubił te drzewa, zaciszne gaje

i Strawberry Creek; najbardziej ze wszystkiego lubił rurę kanalizacyjną, którą płynął

strumyk. Rura kanalizacyjna była najlepszą rzeczą na kampusie. Latem, przy niskim

poziomie wody, chodził do góry i na dół po jej dnie. Pewnego razu ktoś go zawołał

i spytał, czy jest studentem. Miał wtedy jedenaście lat.

Zadałem mu kiedyś pytanie, dlaczego postanowił spędzić życie w Berkeley, które

w latach czterdziestych zrobiło się przeludnione, hałaśliwe i rojne od gniewnych

studentów, który bili się ze sobą w sklepie Co-op, jakby sterty konserw były

barykadami.

- Cholera, Phil - odparł Nicholas Brady - jestem w Berkeley u siebie.

Wierzyli w to wszyscy ludzie, który zarzucili kotwicę w Berkeley, nawet jeżeli

mieszkali tam dopiero od tygodnia. Twierdzili, że żadne inne miejsce dla nich nie

istnieje. Taka atmosfera panowała zwłaszcza w czasach, kiedy otworzono kawiarnie

przy Telegraph Avenue i powstał ruch obrony wolności słowa. Któregoś dnia

Nicholas stał w kolejce w Co-op przy Grove i zobaczył, że kilka osób przed nim stoi

Mario Savio. Savio uśmiechał się i machał do wielbicieli. Nicholas był na kampusie

w dniu, w którym w kafeterii rozpostarto transparent z napisem QÓRVA i gliniarze

zgarnęli facetów, którzy go trzymali. Oglądał jednak wtedy książki w księgarni i nic

nie zauważył.

Chociaż Nicholas mieszkał cały czas w Berkeley, uczęszczał na Uniwersytet

tylko przez dwa miesiące, co wyróżniało go spośród ludności miasta. Inni wiecznie

studiowali. Berkeley zamieszkiwała liczna grupa zawodowych studentów, którzy

nigdy nie robili dyplomów i nie mieli innego celu w życiu. Uniwersytecką Nemezis

Nicholasa było ROTC , wówczas jeszcze istniejące. Jako dziecko Nicholas chodził do

Dick Philip K. - Radio wolne Albemuth.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: