(P.C.Cast, Kirstin Cast - Dom nocy 03 - Wybrana -rozdział 1 -9.pdf - Książki - malla6

Dom nocy

Wybrana!

Rozdziaþ 1

-Tak, mam naprawdħ okropne urodziny,- powiedziaþam

mojej kotce Nali.

(Dobra, szczerze to nie tyle moja kotka, co ja jestem jej

osobĢ. Wiesz jak to jest z kotami: One naprawdħ nie majĢ

wþaĻcicieli, one majĢ sþuŇĢcych. Jest to fakt, ktry zwykle

prbuje ignorowaę.)

W kaŇdym razie, mwiþam do kota, jakby zgadzaþa siħ ona z

kaŇdym moim sþowem, co jest taaak nieprzypadkowe.

-To byþo siedemnaĻcie lat okropnych dwudziestoczwarto-

grudniowych urodzin. ZdĢŇyþam do tego przywyknĢę. Nic

wielkiego. -Wiedziaþam, Ňe wypowiadam te sþowa tylko po to by

przekonaę samĢ siebie. Nala nafuczaþa na mnie swoim kocim

gþosem brzmiĢcym jak zrzħdliwa starucha, a nastħpnie

usadowiþa siħ na kanapie liŇĢc þapki, wyraŅnie pokazujĢc, Ňe

rozumie, Ňe gadam gþupoty.

-Zawrzyjmy ukþad - kontynuowaþam, gdy skoıczyþam trochħ

rozcieraę kredkħ na moich powiekach. (I to oznaczaþo

podkreĻlanie-oczu-dopki-nie-wyglĢdasz-jak-przestraszony-

szop jest zdecydowanie nie dla mnie. WþaĻciwie, nie jest to

wyglĢd odpowiedni dla nikogo). -Idħ dostaę garĻę Ňyczliwych

prezentw, ktre nie sĢ naprawdħ prezentami urodzinowymi Î

sĢ to rzeczy mwiĢce o tym, Ňe jest BoŇe Narodzenie, poniewaŇ

ludzie zawsze starajĢ siħ mieszaę moje urodziny z BoŇym

Narodzeniem, a to nie dziaþa.- Napotkaþam duŇe zielone oczy

Nali w lustrze.

-Ale bħdziemy siħ uĻmiechaę i udawaę, Ňe jesteĻmy

zadowolone z dziwacznych gwiazdkorodzinowych prezentw (w

oryginale birthmas- zlepek sþw urodziny i BoŇe Narodzenie ),

poniewaŇ ludzie nie dostrzegajĢ, Ňe nie mogĢ wmieszaę urodzin

z BoŇym Narodzeniem. Przynajmniej nie z powodzeniem.

Nala kichnħþa.

-Dokþadnie tak, siħ czujħ w zwiĢzku z tym, ale bħdziemy

miþe, bo inaczej bħdzie jeszcze gorzej, kiedy coĻ powiem. Wtedy

dostanħ gwniane prezenty i wszyscy bħdĢ zdenerwowani i

stanie siħ niezrħcznie. - Nala nie wyglĢdaþa na przekonanĢ, wiħc

skupiþam uwagħ na swoim odbiciu. Przez chwilħ myĻlaþam, Ňe

uŇyþam zbyt wiele eyelinera, lecz przyjrzaþam siħ bliŇej i zdaþam

sobie sprawħ, Ňe to co sprawiaþo iŇ moje oczy wydajĢ siħ tak

duŇe i ciemnie nie byþo czymĻ tak zwyczajnym jak eyeliner.

Pomimo, Ňe minħþy dwa miesiĢce od kiedy zostaþam

naznaczona jako wampir, szafirowy sierpowawaty tatuaŇ w

ksztaþcie pþksiħŇyca miħdzy moimi oczami i filigranowy

koronkowy zawiþy zazħbiajĢcy siħ tatuaŇ, ktry obramowywaþ

mojĢ twarz, wciĢŇ mnie zaskakiwaþ. PrzeĻledziþam jednĢ ze

spiralnych szafirowych linii koniuszka palca. Potem niemal

nieĻwiadomie pociĢgnħþam szeroki koþnierz mojego czarnego

swetra w dþ, tak aby odsþonię moje lewe ramiħ. Ruchem gþowy

odrzuciþam moje dþugie ciemne wþosy tak, by byþ widoczny

niezwykþy wzr tatuaŇy, ktre zaczynaþy siħ u podstawy mojej

szyi, rozprzestrzeniaþy siħ na moje ramie i dþ po obu stronach

krħgosþupa na moich plecach. Jak zawsze, na widok moich

tatuaŇy przeszedþ przeze mnie elektryzujĢcy dreszcz, ktry byþ

po czħĻci zdziwieniem a po czħĻci strachem.

-Nie jesteĻ jak kaŇdy inny- szeptaþam do mojego odbicia.

Potem odchrzĢknħþam i kontynuowaþam gþosem zbyt radosnym.

-I to w porzĢdku, Ňe nie jesteĻ jak kaŇdy inny. Î Skierowaþ

wzrok na siebie .

-NiewaŇne. - Spojrzaþam do gry na gþowħ, na wpþ

zaskoczona, Ňe to nie byþo widoczne. Mam na myĻli, Ňe z caþĢ

pewnoĻciĢ wyczuwaþam gigantycznĢ ciemnĢ chmurħ, ktra

podĢŇaþa za mnĢ w ostatnich miesiĢcach.

-Cholera, jestem zaskoczona, Ňe tutaj nie pada. Ale czy nie

byþoby to Ļwietne dla moich wþosw?- Ironicznie powiedziaþam

mojemu odbiciu. Potem westchnħþam i podniosþam kopertħ,

ktrĢ poþoŇyþam na biurku, na zþoto wytþoczono na niej

RODZINA Heffer, powyŇej bþyszczĢcego adresu zwrotnego.

-MwiĢc o przygnħbiajĢcej... - mruknħþam.

Nala kichnħþa ponownie.

-Masz racjħ, muszħ byę ponad to. - Niechħtnie otworzyþam

kopertħ i wyciĢgnħþam kartħ.

-Ach, do diabþa. Jest gorzej niŇ myĻlaþam. Î Byþ tam

ogromny, drewniany krzyŇ na przodzie karty. Na Ļrodku krzyŇa

przybita (zakrwawionym gwoŅdziem) byþa pozwijana ze staroĻci

karta. Byþy tam napisane (krwiĢ, oczywiĻcie) sþowa:

. W Ļrodku karty zostaþo wydrukowane

(czerwonymi literami):

PoniŇej, rħczne pismo mojej mamy gþosiþo:

-To takie typowe. Î powiedziaþam Nali. Rozbolaþ mnie

brzuch.

-A on nie jest moim TatĢ. Î Porwaþam kartkħ na dwie czħĻci

i wrzuciþam do kosza, potem staþam wpatrujĢc siħ w podarte

kawaþki.

- JeĻli rodzice nie ignorujĢ mnie, to mnie obraŇajĢ.

Wolaþabym byę ignorowana.

Pukanie do drzwi sprawiþo, Ňe podskoczyþam.

- Zoey, kaŇdy chce wiedzieę, gdzie jesteĻ, - Gþos Damiena

gþadko przeszedþ przez drzwi.

- Poczekaj, jestem prawie gotowa. Î Krzyknħþam,

potrzĢsnħþam sobĢ mentalnie i jeszcze raz spojrzaþam na swoje

odbicie, zdecydowaþam siħ pozostawię swoje ramiħ nagie.

-Moje znaki nie sĢ jak u innych. Mogħ rwnie dobrze daę

masom coĻ na co bħdĢ siħ gapię, podczas mwienia.-

mruknħþam.

Potem westchnħþam. Zwykle nie jestem tak zrzħdliwa. Ale

moje okropne urodziny, moi okropni rodzice...

Nie. Nie mogħ stale siħ okþamywaę.

-ņaþuje, Ňe nie ma tu Stevie Rae. Î szepnħþam.

I to byþo to, co odciĢgaþo mnie od moich znajomych (w tym

, obydwu) w ciĢgu ostatnich miesiħcy i przedstawiaþo

siħ jako duŇe, rozmokþe, obrzydliwe, chmury deszczowe.

Tħskniþam za mojĢ najlepszĢ przyjaciþkĢ, byþĢ wspþlokatorkĢ,

na ktrej Ļmierę w zeszþym miesiĢcu wszyscy patrzyli, ale ktra

obecnie zostaþa zmieniona w nieumarþe stworzenie nocy. Nie

waŇne, Ňe brzmiaþo to melodramatycznie, prosto jak z filmu

klasy B. Prawda byþa taka, Ňe teraz, kiedy Stevie Rea powinna

byę na dole miotajĢc siħ wokþ szczegþw moich kiepskich

urodzin, czaiþa siħ gdzieĻ w starych tunelach pod TulsĢ i

spiskowaþa z innymi obrzydliwymi nieumarþymi istotami, ktre

byþy naprawdħ zþe, jak rwnieŇ zdecydowanie brzydko

pachniaþy.

-Uh, Z? Wszystko w porzĢdku? Î Damien zawoþaþ ponownie,

przerywajĢc moje mentalne glħdzenie.

Zgarnħþam skarŇĢca siħ Nale, odwrciþam siħ plecami do

okropnej kartki gwiazdkorodzinowej i pospieszyþam przez

drzwi, prawie biegiem mijajĢc zaniepokojonego Damiena.

-Sorry... sorry... -zamruczaþam. Zeskoczyþ ze stopnia,

obdarzajĢc mnie szybkim spojrzeniem.

-WczeĻniej nigdy nie poznaþem osoby, ktra byþaby tak

podekscytowana jak ty, w dniu swoich urodzin, - powiedziaþ

Damien.

UpuĻciþam skarŇĢca siħ Nalħ i wzruszyþam ramionami,

prbujĢc uĻmiechnĢę siħ nonszalancko.

- Tylko ęwiczħ na czas, gdy bħdħ stara jak kurz- okoþo

trzydziestki- i bħdħ musiaþa kþamaę co do mojego wieku.

Damien zatrzymaþ siħ i odwrciþ by spojrzeę na mnie.

-Okeyyyy. - PrzeciĢgnĢþ sþowo. -Wszyscy wiemy, Ňe w wieku

trzydziestu lat wampir nadal wyglĢda na gorĢce dwadzieĻcia.

WþaĻciwie stotrzydziestoletni wampir nadal wyglĢda na

dwadzieĻcia i zdecydowanie pociĢgajĢco. Wiħc te wszystkie

kþamstwa na temat kwestii wieku sĢ nieistotne. Co siħ naprawdħ

dzieje?

Zawahaþam siħ, usiþujĢc dowiedzieę siħ, co powinnam lub

moŇe raczej co mogħ powiedzieę Damienowi. Unisþ starannie

wyskubane brwi, i powiedziaþ swoim najlepszym nauczycielskim

tonem: Wiesz, jak moi ludzie sĢ wraŇliwi na emocje, wiħc

moŇesz po prostu zrezygnowaę i powiedzieę prawdħ.

Znw westchnħþam.

-Wy geje macie ĻwietnĢ intuicjħ.

-To my: homo- mniejszoĻę, duma i super-wraŇliwoĻę.

- Czy homo nie jest poniŇajĢcym okreĻleniem?

-Nie, jeĻli jest uŇywane przez homo. Nawiasem mwiĢc,

grasz na zwþokħ i to nie dziaþa. Î PoþoŇyþ rħkħ na biodrze i zaczĢþ

tupaę.

UĻmiechnħþam siħ do niego, ale widziaþam, Ňe nie dosiħgþo

to moich oczu. Z intensywnoĻciĢ, ktra mnie zaskoczyþa,

desperacko zapragnħþam powiedzieę Damienowi prawdħ.

-Tħskniħ za Stevie Rea, - wygadaþam siħ, zanim byþam w

stanie zamknĢę usta.

Nie zawahaþ siħ. - Wiem. - Odparþ, a jego oczy wyglĢdaþy

podejrzanie wilgotnie.

I to byþo to. Jakby puĻciþa jakaĻ zapora wewnĢtrz mnie,

sþowa zaczħþy wypþywaę z moich ust.

-Ona powinna tu byę! Biegaþaby w koþo jak szalona kobieta

wkþadajĢc dekoracje urodzinowe i prawdopodobnie

samodzielnie upiekþaby ciasto.

-Ohydne ciasto, - powiedziaþ Damien odrobinħ pociĢgajĢc

nosem.

-Tak, ale byþby to jeden z Î

wydaþam z najlepszĢ przesadzonĢ wersjħ nosowej wymowy z

Oklahomy, naĻladujĢc prowincjonalny gþos Stevie Rea, ktry

spowodowaþ u mnie Ļmiech przez þzy, i pomyĻlaþam jak dziwnie

byþo to, Ňe pozwalam Damienowi widzieę jak rozstrojona siħ

czuþam- i dlatego siħ tak czuþam- mj uĻmiech dosiħgnĢ w koıcu

moich oczu.

-A bliŅniaczki i ja bylibyĻmy wkurzeni, poniewaŇ nalegaþaby

byĻmy wszyscy wþoŇyli te szpiczaste urodzinowe czapeczki z

gumkĢ, ktra uciska podbrdek. Î WzdrygnĢþ siħ z wcale

nieudawanym przeraŇeniem. -BoŇe, one sĢ tak nieatrakcyjne.

ZaĻmiaþam siħ i poczuþam jak napiħcie w mojej klatce

piersiowej zaczyna siħ rozluŅniaę.

(P.C.Cast, Kirstin Cast - Dom nocy 03 - Wybrana -rozdział 1 -9.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: