ZESPÓŁ NADPOBUDLIWOŚCI PSYCHORUCHOWEJ Z ZABURZENIAMI KONCENTRACJI UWAGI I ZABURZENIA ŚWIADOMOŚCI.
Dzieci dotknięte ADHD mają problemy z utrzymaniem uwagi, źle kontrolują własną impulsywność, odznaczają się nadmierną ruchliwością. O zespole nadpobudliwości psychoruchowej mówimy tylko wtedy, gdy objawy te są niewspółmierne do wieku i poziomu rozwoju dziecka, a także stają się źródłem wyraźnych niepowodzeń w domu i w szkole, niekorzystnie wpływają na życie rodzinne, naukę i rozwój dziecka.
ADHD charakteryzuje się obecnością trwałych wzorów zachowania utrzymujących się przynajmniej 6 miesięcy i układających się w TRIADĘ OBJAWÓW:
· Zaburzenia koncentracji uwagi
· Nadmierna impulsywność
· Nadruchliwość
Spokojna osoba
Pomysł -> STOP -> decyzja -> realizacja
Chora osoba
Pomysł -> brak hamowania -> realizacja
Epidemiologia :
· Częstość 1- 20% w zależności od użytych kryteriów diagnostycznych
· Z definicji jest rozpoznawany u dzieci mających trwale występujące objawy, które rozpoczęły się przez 7 r.ż. (jednak jego początki można obserwować u dzieci poniżej 5r.ż., a nawet 2r.ż.)
· Szczyt rozpowszechniania przypada na 6 - 9r.ż
· Częściej u chłopców niż u dziewczynek (od 1:10 do 1:2,5)
· Objawy ADHD utrzymują się u około 70% pacjentów w okresie dorastania i 30 – 50 % w wieku dorosłym
Wyrasta się z części objawów
KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE wg. ICD – 10:
Rozpoznanie zaburzeń hiperkinetycznych do celów badawczych wymaga stwierdzenie wyraźnie nieprawidłowego nasilenia zaburzeń uwagi, nadmierną aktywność i niepokoju, które występują w różnych sytuacjach i utrzymują się w czasie, a które nie są spowodowane przez inne zaburzenia, takie jak autyzm lub zaburzenia afektywne.
G1 brak uwagi
G2nadmierna aktywność
G3 impulsywność
G4 początek nie później niż w wieku 7 lat
G5 Całościowe
G1 : co najmniej 6 objawów braku utrzymujące się przez 6 miesięcy :
1. częste niezwracanie uwagi na szczegóły lub beztroskie błędy w pracy
2. częste niepowodzenia w utrzymaniu uwagi na zadaniachlub związane z zabawą
3. wydaje się nie słyszeć co zostało powiedziane
4. upośledzenie umiejętności organizacyjnych zadań
5. nie powodzenia w postępowaniu wg instrukcji
6. zapominanie w toku codziennej aktywności
7. łatwa odwracalność uwagi itp.
G2 : co najmniej 3 objawy przez 6 miesięcy :
1. niespokojne poruszanie rękoma, stopami
2. opuszcza siedzenie w klasie
3. nadmierne rozbieganie
4. przesadna hałaśliwość itp.
G3 : co najmniej 1 objaw przez 6 miesięcy :
1. często udziela odpowiedzi zanim pytanie jest dokończone
2. nie umie czekać w kolejce lub doczekać się rundy
3. przerywa , przeszkadza innym
4. wypowiada się nadmiernie bez uwzgl. Ograniczeń społ.
G4 : początek zaburzeń nie później niż przed 7 r.ż.
Podtypy ADHD w klasyfikacji DSH
NAZWA PODTYPU
OBJAWY ZABURZENIA KOORDYNACJI UWAGI
OBJAWY NADPOBUDLIWOŚCI I IMPULSYWNOŚCI
Podtyp z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi
6-9 objawów
0-5 objawów
Podtyp z przewagą nadruchliwości i impulsywności
Podtyp mieszany
ETIOLOGIA
· Czynniki pozagenetyczne 20%
o Mikrouszkodzenia OUN
o Alergie pokarmowe na barwniki, konserwanty, cukier,
o Przewlekłe zatrucie ołowiem
· Czynniki genetyczne 80%
o Zaburzenie poligeniczne – w powstawaniu ADHD odgrywają rolę mutacje w obrębie genów aktywnych w korze przedczołowej i jądrach podstawnych
· Występowanie specyficznych alleli genów oraz transportera dopaminy (DAT1) oraz betahydroksylazy dopaminy (DBH)
· Allel genu dla receptora dopaminy D4 i D5 (D1b)
U dzieci cierpiących na ADHD mniejsze rozmiary struktur w porównaniu ze zdrowym
· Prawa kora przedczołowa
· Jądra podstawy – jądro ogoniaste i gałka blada – biorą udział w wyłączaniu informacji automatycznych, co umożliwia korze bardziej szczegółową analizę informacji
· Robak móżdżku – najpierw zaangażowany jest w regulacji motywacji
Obecnie uważa się, że problemy z ADHD są związane problematyką w zakresie hamowania własnych zachowań, związane z późniejszym dojrzewaniem struktur mózgowych, spowodowane czynnikami genetycznymi.
Zgodnie z tym zmiany genetyczne, a więc i strukturalne mózgu mogą utrudniać zdolność hamowania zachowania oraz odraczania pierwotnej regulacji motorycznej (a być może i emocjonalnej), czyli samokontrolę.
RODZINA:
· Dobra sytuacja rodzinna -> traktujemy jako 1 z czynników protekcyjnych , którego brak pogarsza rokowanie
Wg badań Biederman i Steingard (2000) 32-50% krewnych dzieci z ADHD miało w dzieciństwie rozpoznane to samo zaburzenie, zaś u 71% krewnych miało lub ma podobne objawy jak leczone klinicznie dzieci.
DIAGNOSTYKA RÓŻNICOWA:
· Zaburzenia psychiczne
o Depresje
o Hipomania i mania
o Zaburzenia lękowe
o Całościowe zaburzenia rozwojowe
o Upośledzenie umysłowe
o Zaburzenia psychotyczne
o Uzależnienie
o Zespół maltretowanego dziecka
· Choroby somatyczne
o Nadczynność tarczycy
o Astma
o Alergia (głównie pokarmowa)
o Choroby reumatyczne („pląsawica Sydenhama” tzw. „taniec św. Wita” – uogólnione ruchy mimowolone mm. Mimicznych twarzy, kończyn i tułowia, niepokojowi ruchowemu towarzyszą zaburzenia charakterologiczne i trudności w wzrastaniu)
· Choroby neurologiczne i neurorozwojowe
o Zespół Smith – Mogenis (pogłębiające się opóźnienie umysłowe, narastające zaburzenia zachowania – autoagresja, bezsenność
o Zespół Klinefeltera
o Płodowy zespół alkoholowy (FAS) – nie wyklucza rozpoznania ADHD
o Postępujące choroby zwyrodnieniowe
· Inne
o Niedosłuch
o Kłopoty ze wzrokiem (niedowidzenie, daltonizm)
o Nudzące się dzieci w klasie (niski lub bardzo niski Il)
o Działania uboczne leków: barbiturany, benzodiazepiny, neuroleptyki, bronchodilatatory, leki nootropowe
LECZENIE METODAMI NIEFARMAKOLOGICZNYMI:
Psychoedukacja
Modyfikacja metod wychowawczych:
· Dostosowanie zakresu i trwania obowiązków dziecka do jego potencjalnych możliwości (tzw. „okulary na objawy”): kilkusłowne, konkretne polecenia, dzielenie długich poleceń lub zadań na kilka krótszych, przypominanie o czekających dziecko zadaniach, sprawdzanie czy je wykonuje, minimalizacja ilości rozpraszających bodźców
· Zauważanie pozytywnych zachowań dziecka i chwalenie go za nie, praca na pozytywnych wzmocnieniach, nagradzanie pozytywnych zachowań, wprowadzenie systemów żetonowych
· Rygorystyczne przestrzegania norm i zasad – powiązane przestrzeganie i łamanie przez dziecko zasad z systemem nagród i konsekwencji
· Kontakt ze szkołą
· Ewentualnie: TP i indywidualna terapia
LECZENIE METODAMI FARMAKOLOGICNYMI Z UWZGLĘDNIENIEM „WAKACJI LEKOWYCH”
1. LEKI PSYCHOSTYMULUJĄCE (wzrost uwalniania dopaminy, hamowanie wychwytu zwrotnego amin katecholowych, hamują MAO)
§ Metylfenidat 0,3 – 0,7 mg/kgmc na dobę (max 60mg/dobę)
§ D- metylfenidat (połowa skutecznej dawki metylfenidatu)
§ Pemolina (1,5 dawki dobowej metylfemidatu, hepatotoksyczność, bardziej oddziałują przez wpływ na wychwyt zwrotny dopaminy)
§ Dekstramfetamina (0,3 – 0,6 mg/kgmc/dawkę oddziaływanie przez metabolizm dopaminy i NA oraz ich syntezę)
§ L-amfetamina (3 – 0,6 mg/kgmc/dawkę oddziaływanie przez metabolizm dopaminy i NA oraz ich syntezę)
Działania niepożądane:
· - zaburzenia snu
· Zaburzenia gastryczne
· Zaburzenia łaknienia
· Napady padaczkowe
· Bóle głowy
· psychozy
2. TLPD (hamowanie wychwytu zwrotnego NA i serotoniny)
§ Imipramina (1-2mg/kgmc – dawka max do 4 mg/kgmc/dobę)
§ Nortryptylina
§ Klomipramina
§ Dezypramina (2,5mg/kgmc/dobę)
· Objawy cholinolityczne
· Kardiotoksyczność (przerywamy leczenie gdy tachykardia, wzrost RR, zmiana zapisu EKG)
3. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego adrenaliny
§ Atomoksetyna 0m5-1,2 mg/kgmc
Działania niepożądane
· Dolegliwości żołądkowo – jelitowe
· Zawroty głowy
4. klonidyna
§ 3-8 mikrog/kgmc/dobę
§ Działania niepożądane:
· Senność
· Suchość w jamie ustnej
· Pobudzenie
· hipotensja
5. neuroleptyki
§ tioridazyna
§ haloperidol
§ risperidon (+zaburzenia zachowania)
działania niepożądane:
· męczliwość
· senność
· tycie
·...
MMikulicz