nowotwory cw.1.1.doc

(104 KB) Pobierz

         Nowotwory   -  wykład 1           część 1

1. Zaburzenia dojrzewania i różnicowania tkanek

2. Stany przedrakowe

3. Rozrosty rzekomonowotworowe

 

Naturalna historia nowotworu jest procesem wieloetapowym, o różnym czasie trwania;

         pod wpływem różnych czynników  (środowiskowych i  patologicznych) następuje niszczenie i następowa odnowa tkanek;

         jeżeli te procesy trwają długo i nawzajem po sobie następują, mogą prowadzić do różnych zmian -  także do nowotworów.

         Okres latencji może być różnie długi, a wczesny rozwój przebiega na poziomie komórkowym i mikroskopowym.

 

Naturalna historia raka:

1. Tk. normalna Þ  stan przedrakowy  Þ  ca in situ  Þ rak (carcinoma)

2. Zmiana w kariotypie Þ euploidalna populacja kom. Þ aneuploidia

3. Inicjacja Þ  promocja Þ progresja:  inwazja i przerzuty

 

è  Nieprawidłowe różnicowanie i dojrzewanie prowadzi do szeregu zmian patologicznych, stanów przedrakowych, a w konsekwencji do nowotworu !!!

 

`  Różnicowanie -differentiatio

-  jest to uzyskanie przez komórki macierzyste zdolności do przekształcenia się jedynie w komórki o cechach morfologicznych i czynnościowych typowych dla danej tkanki (np. nabłonek paraepidermoidalny jamy ustnej, szyjki macicy)

 

Różnicowanie komórek w trakcie rozwoju osobniczego jest wynikiem różnej informacji genetycznej zawartej w ich genomie.

Określone typy komórek mają także zdetermonowaną liczbę podziałów ( np. komórki macierzyste krwi dzielą się co kilka godzin, podczas gdy komórki nerwowe bardzo rzadko lub w ogóle)

 

a  Dojrzewanie - maturatio

- jest to przybieranie przez komórki macierzyste cech morfologicznych i czynnościowych typowych dla danej tkanki ( np. zdolności do wydzielania śluzu, keratohialiny, melaniny itp.. - dzięki wykształceniu systemu enzymatycznego, syntetyzującego i wydzielniczego)

 

è    Komórki, które utraciły zdolności samokontroli nad procesami różnicowania dojrzewania i wzrostu, stają się  komórkami nowotworowymi !!!

 

W organizmie człowieka proliferacja komórek jest równoważona ich śmiercią.

Czasami równowaga ta jest zakłócona i komórki zróżnicowane, które znajdują się poza cyklem komórkowym w fazie G0, zwanej stanem spoczynkowym komórki - zaczynają się dzielić w sposób niekontrolowany.

 

W komórki nowotworowe mogą się przekształcić prawie wszystkie komórki zróżnicowane!

Mówimy o nowotworach dojrzałych i zróżnicowanych lub niedojrzałych i niezróżnicowanych.

Komórki niezróżnicowane są morfologicznie jednorodne lecz czynnościowo wieloważne !

Komórki zróżnicowane są morfologicznie wielopostaciowe lecz potencjalnie ograniczone

 

Metaplazja - przemiana

         Jest to przekształcenie tkanki w pełni dojrzałej i zróżnicowanej w inną, również w pełni dojrzałą i zróżnicowaną, czyli pojawienie się komórek odmiennych morfologicznie i czynnościowo od swojej macierzy.

Warunkiem metapazji jest utrata przez komórki nabytej uprzednio dojrzałości i odróżnicowanie;

         pod wpływem  patologicznych bodźców, zniszczony zostaje nabłonek właściwy dla danej okolicy, z zachowaniem warstwy podstawnej - podczas odrostu mnożą się komórki tworzące  początkowo tkankę niedojrzałą, z której powstaje tkanka odmienna od macierzy.

 

Przyczyny metaplazji:

1. Ogólnoustrojowe:

      a)   niedobór witaminy A;

      b)  genetycznie uwarunkowana dysfunkcja  

            gruczołów zewnętrznego wydzielania;

2. Miejscowe:

     a) przewlekłe zapalenia;

     b) nadmiar hormonów np. estrogenów;

     c) inne  czynniki;

 

I.  Metaplazja tkanki nabłonkowej:

1. płaskonabłonkowa - zachodzi w nabłonku pokrywnym:

     X typu  walcowatego, rzadziej gruczołowego

     X typu przejściowego

  2. Gruczołowa

     X szczególną postacią jest metaplazja w nabłonku pęcherza moczowego w  nabłonek gruczołowy z licznymi komórkami kubkowymi

      X jelitowa (intesinalis) - w żołądku (przewlekłe zapalenia)

      X przewlekłe zapalenie jelita cienkiego w chorobie Crohna - metaplazja   krypt jelitowych w gruczoły typu odźwiernikowego lub gruczoły    dwunastnicze (Brunnera)

3. Apokrynowa

4. ”Adaptacyjna” - tzw. przełyk Barreta

 

II. Metaplazja tkanki łącznej:

- jest to tzw. metaplazja osteo- lub chondroplastyczna;

- tkanka łączna może przekształcić się w tkankę kostną lub chrzęstną, bądź tłuszczową i śluzowatą;

     przykłady: H blizny, H miażdżyca tętnic,

                      H tracheobronbopathia osteoplastyczna;

                      H nowotwory

                      H myossitis ossificans traumatica

                      H myossitis ossificans progressiva tło genetycznie    

                                   uwarunkowane;

                                   ç  w dzieciństwie, obejmuje wszystkie mięśnie;

                                   ç  objawia się obrzękiem mięśni Þ do rozrostu tkanki łącznej Þ zwapnieniami z wytworzeniem kości w postaci płaskich płytek Þ mięsień niezdolny do wykonania swojej funkcji;

                                  ç równocześnie wady w układzie kostnym;

 

Przykłady metaplazji w macicy:

1. Metaplazja pośrednia - metaplasia indirecta

    ý komórki subcylindryczne nabłonka kanału szyjki różnicują się w nabłonek płaski;

2. Metaplazja bezpośrednia - metaplasia directa

     ý w endometrium przy hyperestrogenizmie

3. Metaplazja w nowotworach trzonu macicy

      ý  carcinoma cum metaplasia plana v. squamosa (adenoacanthoma vel adenocancroid) - nabłonek płaski nierakowy w dość znacznej proporcji w stosunku do raka gruczołowego;

     ý  carcinoma mixtum vel adenosquamosum - utkanie gruczołowe i płasko nabłonkowe nosi cechy anaplazji; rokuje gorzej niż rak gruczołowy; stanowi 15% przypadków raka endometrium;

 

Metaplazja płaskonabłonkowa w endometrium - najczęściej związana z hyperestrogenizem.

Metaplazja jasnokomórkowa w endometrium - należy ją różnicować z rakiem jasnokomórkowym (brak atypii)

 

 

Przykłady metaplazji w jajniku

 

Mezodermalny nabłonek pokrywający jajnik ma dużą możliwość metaplazji - co daje początek różnym nowotworom:

1. Rakom surowiczym - nabłonek jajowodowy

2. Rakom śluzowym - nabłonek typu szyjkowego lub jelitowego

3. Rakom endometrioidalnym- nabłonek typu endometrioidalnego

 

Kataplazja

         Oznacza niezdolność komórek do wykonania czynności mimo swojego podobieństwa do komórek prawidłowych; np. fibroblasty nie wytwarzają kolagenu lub proteoglikanów

 

Prozoplazja

         Oznacza sprawę polegającą na przekroczeniu przez tkankę zakresu różnicowania;               np.  nabłonek pareepidermoidalny ulega rogowaceniu

 

Dysplazja

         Jest to odbiegający od normy, ale jeszcze nienowotworowy rozrost, cechujący się zaburzeniami ich struktury oraz układu w tkance

         w obrazie morfologicznym dysplazję obrazują cechy opóźnionego i spaczonego różnicowania pojedynczych komórek

Pojęcia dysplazji:

         Dysplazja komórkowa

         Dysplazja nabłonkowa

         Dysplazja narządowa

Dysplazja komórkowa

         Dotyczy zmian struktury komórki - dyskariosis  (dys- zaburzenie; karyos - jądro)

         do cech cytologicznych dysplazji należą:

a) macrocytosis - powiększenie całej komórki, bez zmian strukturalnych z zachowaniem stosunku N/C

b) heterocytosis - nieregularny kształt komórki (rozmazy)

c) vacuolosatio -zmiany wodniczkowe dookoła jądra

d) polynucleosis - 2 lub > jąder (czasem „bukietowate”)

e) macronucleosis  - powiększenie jądra; N/C > cecha ta przemawia za młodym charakterem komórek

f) hyperchromatosis - nadbarwliwość jądra dotyczy silnego wysycenia jądra barwnikami zasadowymi, grudkowe zagęszczenie chromatyny oraz wysycenie błon jądrowych -zwiększenie DNA ; jest poważnym zaburzeniem struktury jądra;

g) hypernucleosis - jest to macronucleosis i     hyperchromatosis

Podana kolejność zmian w komórce odpowiada coraz to większemu uszkodzeniu komórek;

Zaburzenia w budowie jądra świadczą zawsze o poważnym procesie, które może doprowadzić do raka.

 

Cytodiagnostyka nowotworów

         Jest metodą rozpoznawania nowotworów na podstawie cech morfologicznych izolowanych komórek nowotworowych

         dzieli się na:

    a) złuszczeniową (deskwamacyjną)

    b) aspiracyjną (bac)

 

Diagnostyka złuszczeniowa

         Twórcą jest Papanicolau - ocena rozmazów szyjki

         można stosować ją masowo; jest tania i powtarzalna

         w diagnostyce nowotworów powstających w obrębie błon śluzowych lub surowiczych (złuszczanie do jam ciała i naturalnych przewodów)

    v rozmazy z odkrztuszonej plwociny

    v bronchoskopia z wymazem szczoteczkowym

    v gastroskopia

    v cytologiczne badanie osadu moczu na kom. noe

    v osady z płynów zaaspirowanych z jam ciała

    v tzw. imprinty „z odbicia”

 

Diagnostyka aspiracyjna (bac)

         Nakłucie strzykawką 10-20cm, igłą 0,6-0,8mm

         wykorzystuje się zmniejszoną łączność międzykomórkową

         niewyczuwalne guzy nakłuwa się pod kontrolą rtg, USG, TK

         działem diagnostyki aspiracyjnej jest diagnostyka szpiku kostnego - diagnostyka hematologiczna

 

Dysplazja nabłonkowa

         W obrazie mikroskopowym stwierdza się:

è komórki o różnym stopniu uszkodzenia jąder i o różnym stopniu rozrostu

è upośledzone jest dojrzewanie komórek

è zachwiany jest układ osiowy komórek w nabłonku

è warstwowość w pewnym stopniu zachwiana, chociaż zachowana

 

Ocena stopnia dysplazji

         Dysplasia epithelii gradus minoris (levioris) - stwierdza się liczne komórki o małym nasileniu zmian lub pojedyncze komórki o dość znacznym uszkodzeniu;

         dysplasia epithelii gradus mediocris - zmiany są bardziej nasilone, warstwowość zachowana, ale może być zachwiana przez rozrost komórek;

         Dysplasja epithelii gradus maioris - poważne zmiany w jądrze komórkowym, występują w dużej liczbie komórek, komórki są ułożone chaotycznie, osie długie nie są równoległe, warstwowość zachwiana (glikogen w szyjce macicy <<<)

 

Zajęcie przez komórki dysplastyczne i atypowe nabłonka na całej grubości określamy terminem nowotworzenia śródnabłonkowego -intraepithelial neoplasia

         CIN I0 - cervical intraepithelial  neoplasia -w szyjce macicy oznacza dysplazję nieznacznego stopnia, a pojedyncze komórki atypowe pojawiają się w 1/3 dolnej nabłonka

         CIN II0  - zmiany morfologiczne zajmują 2/3 grubości nabłonka

         CIN III0 - określa dysplazję dużego stopnia, a zmiany wypełniają nabłonek na całej grubości

         CIN III0 określa również raka przedinwazyjnego!

 

Określenia dysplazji w innych narządach:

         VIN - vulvar intraepithelial neoplasia

         VaIN - vaginal intraepithelial neoplasia

         PIN - prostatic intraepithelial neoplasia

Międzynarodowe Towarzystwo Patologów i Ginekologów do CIN III0 zalicza:

         erytroplazję Queyerata

         dysplazję przerostową z atypią

         chorobę Pageta

 

Dysplazja nabłonka gruczołowego:

         różnego stopnia dyskarioza, zwłaszcza hiperchromazja

         jądra występują na różnej wysokości, co stwarza błędne wrażenie nawarstwiania się komórek

         zagęszczenie komórek i jąder z hiperchromazją (komórki stają się bardzo wąskie)

         ujednolicenie komórek oraz zanik cech morfologicznych ich czynności (np. brak komórek głównych, okładzinowych, zanik wydzielania śluzu itp..)

         brodawkowaty rozrost powierzchownej warstwy błony śluzowej.

 

Spaczenie procesów metaplazji ma swój wyraz w dysplazji, a odróżnienie dysplazji od raka przedinwazyjnego jest często bardzo trudne!!!

 

è Dysplazja jest stanem przedrakowym;

è może się cofnąć - ok. 6% przypadków;

è może prze jakiś czas zatrzymać się w swoim rozwoju;

è w 50% przypadków przechodzi w raka in situ w ciągu 5 lat;

 

Dysplazja narządowa

Z Dotyczy zmian proliferacyjno-zanikowych (dysplasia fibrosa cystica)

Z występuje w:

    è sutku i tkance kostnej

Z zaburzenia hormonalne

 

Anaplazja

         Jest skrajnym wyrazem niezdolności do różnicowania i dojrzewania, przy zachowaniu zdolności do rozrostu

         jest charakterystyczna dla nowotworów złośliwych

 

Zestawienie zaburzeń różnicowania i dojrzewania



 

6

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin