dymitr razumichin.txt

Dymitr Prokoficz Razumichin - to kolega Rodiona, student, utrzymuje się z korepetycji i tłumaczeń. Jest człowiekiem wrażliwym, cierpliwym i opiekuńczym. Wspiera przyjaciela w trudnych chwilach, zapewnia mu opiekę medycznš. Opryskliwe zachowanie Rodiona nie zraża go. Jest zakochany w Duni.



Dymitr Razuichin był przyjacielem Rodiona Raskolnikowa.Też jak Rodion był studentemi żył w skormnych warunkach.By zarobic na życie tłumaczył różne utwory.Jest niezwykle pozytywnš postaciš .Jest troskliwy (zajšł sie Rodionem gdy ten leżał nieprzytomny przez kilka dni) Jest prawdziwym przyjacielem i wspiera Raskolnikowa.To bardzo uczciwy człowiek z optymistycznym podejciem do życia.Zakochuje się w siostrze Raskolnikowa Eudoksji Romanownej.Jest także bardzo uprzejmy w stosunku do ich matki Pulcheri Aleksandrowny.Pomaga im w kontaktach z Raskolnikowem który sie zmienił po zbrodni a także stara sie załagodzic konflikt z Piotrem Łużynem ( miał byc męzem Duni)

Opis narratora możemy znaleć, gdy Rodia wspomina przyjaciela: Był to chłopiec nadzwyczaj wesoły i wylewny, poczciwy aż do prostodusznoci. Najlepsi sporód kolegów rozumieli to, wszyscy go lubili. Był całkiem niegłupi, choć niekiedy w rzeczy samej naiwny. Miał charakterystycznš powierzchownoć  wysoki, chudy, czarnowłosy, zawsze nie dogolony. Czasem wyprawiał brewerie i uchodził za osiłka. Kiedy w nocy, w wesołej kompanii, jednym uderzeniem pięci unieszkodliwił olbrzymiego stróża bezpieczeństwa. Pić potrafił jak smok, ale mógł też i nie pić wcale; czasem broił niedopuszczalnie, lecz potrafił wcale nie broić. Ponadto Razumichin odznaczał się tym, że żadne niepowodzenia go nie peszyły, i zdawało się, iż najgorsze tarapaty nie dadzš mu rady. Mógł mieszkać chociażby na dachu, znosić piekielna głodówkę i podbiegunowe mrozy. Ubogi był jak mysz, sam jak palec; z niczyjej pomocy nie korzystał zdobywajšc rodki utrzymania różnymi pracami. Znał co niemiara ródeł zarobków  uczciwych, naturalnie.

 Raskolnikow poznał tego przystojnego i zdolnego młodzieńca podczas studiów, a potem odnowił tę znajomoć po dokonaniu zbrodni. Choć Razumichin był ubogi, chciał podzielić się z przyjacielem pracš nad tłumaczeniami. Dał dowody swego oddania i życzliwoci troskliwie opiekujšc się Rodionem podczas czterech dni po morderstwie, a póniej zaciekle bronišc go przed atakami ledczego Porfirego. Jego ciepło i wrażliwoć ujawniły się w kontaktach z matkš i siostrš Rodiona. 

 W Duni zakochał się od pierwszego wejrzenia i był potem dobrym mężem. Nie tolerował obłudy i cwaniactwa Łużyna, któremu w twarz wygarnšł swojš odrazę. Nie zapomniał o przyjacielu, gdy ten poszedł na katorgę  regularnie pisał do niego listy, podtrzymujšc skazanego na duchu







razumichin

Podstawowe informacje o bohaterze

Dimitri Razumichin (czy, jak sam się przedstawia  Wrazumichin) to jeden z bohaterów powieci Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego. Jest oddanym przyjacielem Rodiona Raskolnikowa, którego poznał na studiach prawniczych. W odróżnieniu od niego  mimo przerwy w studiowaniu, zamierza wrócić na uniwersytet i dokończyć swojš edukację, kiedy tylko zdobędzie na to wystarczajšcš iloć rodków finansowych. Pomaga Raskolnikowowi i opiekuje się nim, kiedy ten choruje. Krewnym Razumichina jest inny bohater utworu  policjant Porfiry Pietrowicz. Razumichin ze wzajemnociš zakochuje się w siostrze swojego przyjaciela, Duni, i pod koniec utworu żeni z niš. Jego nazwisko jest znaczšce i nawišzuje do jego cech charakteru. Razum to w języku rosyjskim tyle, co rozum, Wrazumichin oznacza za doprowadzać do rozumu. 

 

Charakterystyka zewnętrzna

Bohater ma bardzo nieskomplikowanš, pasujšcš do jego charakteru powierzchownoć. Jest wysoki i chudy. Ma, proporcjonalnie do swoich wymiarów, dużych rozmiarów dłonie. Jego włosy sš czarne, często rozczochrane. Nie dba o swój wyglšd, zawsze chodzi le ogolony. Odznacza się dużš siłš fizycznš. W razie potrzeby potrafi się obronić, a nawet niejednokrotnie sam wszczyna bijatyki. Ponadto ma niespotykane mocnš głowę (nie jest jednak alkoholikiem): 

 

Pić wódkę potrafił bez miary, ale mógł się również obejć bez niej. 

 

Bohater ubiera się bardzo skromnie, tak jak pozwalajš mu na to jego rodki finansowe. Kiedy do jego małego zaniedbanego pokoju przychodzi z niespodziewanš wizytš Raskolnikow, wita go w zniszczonym, wręcz podartym szlafroku.

 

Charakterystyka wewnętrzna

Mimo że Razumichin jest człowiekiem bardzo ubogim, odznacza się dużš zaradnociš życiowš. Utrzymuje się sam (jednoczenie studiujšc), znoszšc wiele wyrzeczeń, często głodujšc, czy nie majšc jak ogrzać pokoju, w którym mieszka. Potrafi oszczędzać i zawsze znajduje sobie jakie godziwe ródła utrzymania. Podejmuje się licznych prac, na przykład tłumaczy teksty artykułów do prasy. Jest niezłomny mimo wszelkich przeciwnoci losu. Cechuje go przy tym dobroć wobec innych. W potrzebie oddaje Raskolnikowowi pracę, którš sam miał wykonać, a co za tym idzie pozbawia się możliwoci zarobku. Co więcej, Rodion jest przekonany, że Razumichin, jeli będzie miał pienišdze, pożyczy mu je lub nawet podaruje.

 

Bohater jest wykształcony, oczytany i niegłupi, choć zdarza mu się bywać naiwnym i zanadto prostackim. Odznacza się rozsšdkiem i roztropnociš, czym wzbudza powszechne uznanie wród przebywajšcych z nim osób. Takim też jawi się w oczach Duni i Pulcheri Raskolnikowych, kiedy spotykajš go one w pokoju chorego Rodiona, sš nim zachwycone i odczuwajš wobec niego wdzięcznoć (za opiekę nad bratem/synem). Nazywajš go od tego czasu roztropnym młodzieńcem.

 

Ponadto bohater lubi przebywać w towarzystwie innych ludzi (widać na przykład, że w szynku, w towarzystwie czuje się jak w swoim żywiole). Jego znajomi szanujš go, poważajš i darzš sympatiš. Niebanalny wpływ na to ma także fakt, że charakterystycznš cechš Razumichina sš jego wielka pogoda ducha i wesołoć, czy czasami wręcz rubasznoć. Ponadto, mimo swojego nieokrzesania i ubóstwa materialnego, bohater to człowiek o wysokim poczuciu własnej godnoci. Jest dumny i pewny siebie (bywa, że  jak przy pierwszym spotkaniu z Piotrem Łużynem  na granicy bezczelnoci).