Oddział kardiochirurgiczny – standardy w świetle polskiego prawa i Unii Europejskiej
Prof. dr hab. n. med. Stanisław Woś
Konsultant krajowy w dziedzinie kardiochirurgii
I. Cel
Oddziały kardiochirurgiczne należą do wysoko specjalistycznych jednostek służby zdrowia. Świadczone przez nie usługi wymagają opracowania niezbędnych minimalnych standardów, które muszą zostać spełnione, aby zapewnić bezpieczeństwo leczonych pacjentów oraz odpowiednią jakość świadczonych usług.
Niniejsze opracowanie określa warunki, które w opinii Konsultanta Krajowego ds. kardiochirurgii, muszą zostać spełnione przez oddziały kardiochirurgiczne i ich personel. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku narzuca dostosowanie poziomu i jakości usług zdrowotnych do poziomu w krajach zachodnio-europejskich. Od wielu już lata jakość tych usług zbliżą się do tego poziomu, jednak nadal potrzebne są standardy, które usystematyzują organizację oddziałów kardiochirurgicznych. Zmienia się także system kształcenia przyszłych kardiochirurgów, co także narzuca pewne zmiany w organizacji pracy oddziału.
II. Typy oddziałów kardiochirurgicznych.
a. Jednostki Akademii Medycznej zwane Klinikami oraz
b. Oddziały szpitalne nie będące jednostkami akademickimi.
Ze względów organizacyjnych nadal pozostaje podział na:
· Oddziały kardiochirurgiczne leczące osoby dorosłe
· Oddziały kardiochirurgiczne leczenia wad wrodzonych serca u dzieci i niemowląt
Nie wyklucza się jednak powstania oddziałów, które będą wykonywały pełny zakres usług, obejmujący osoby dorosłe i dzieci, o ile spełnione zostaną niezbędne warunki określone w niniejszym opracowaniu.
III. Zadania oddziału kardiochirurgicznego:
· Wykonywanie świadczeń zdrowotnych na poziomie zgodnym z najnowszymi osiągnięciami kardiochirurgii:
o diagnostyka chorób serca i dużych naczyń,
o kwalifikowanie pacjentów do operacji kardiochirurgicznych
o przeprowadzenie operacji w zakresie serca oraz dużych naczyń klatki piersiowej,
o leczenia powikłań operacji kardiochirurgicznych,
o opieka przed i pooperacyjna,
o wykonywanie specjalistycznych konsultacji w zakresie kardiochirurgii,
o prowadzenie przychodzi kardiochirurgicznej
· Szkolenie lekarzy w ramach specjalizacji z kardiochirurgii – o ile oddział spełni niezbędne ku temu wymogi.
· Stałe podnoszenie kwalifikacji personelu, ciągły rozwój oddziału oraz działalność naukowa.
· Na jednostki, które są częścią Akademii Medycznej narzucone są także obowiązki dydaktyczne.
IV. Kwalifikacje personelu:
Kierownik Oddziału:
Może nim zostać lekarz z II st. specjalizacji z kardiochirurgii (stary tryb) lub tytułem specjalisty z zakresu kardiochirurgii (nowy tryb) z 8-letnim stażem pracy w zawodzie. W przypadku kierowników Klinik muszą zostać spełnione dodatkowe warunki określone przez Uczelnię. Powoływanie kierownika oddziału odbywa się w drodze konkursu.
Zalecane jest uzyskanie przez kierownika oddziału kardiochirurgicznego tytułu FETCS nadawanego przez European Board of Thoracic and Cardiovascular Surgery (EBTCS).
Lekarze:
Przynajmniej dwóch lekarzy ze specjalizacją II st. z kardiochirurgii (stary tryb) lub tytułem specjalisty z zakresu kardiochirurgii (nowy tryb) przeprowadzający lub nadzorujący operację
Pielęgniarki operacyjne:
Wykształcenie średnie medyczne i ukończony kurs kwalifikacyjny z zakresu pielęgniarstwa operacyjnego.
Pielęgniarki anestezjologiczne:
Wykształcenie średnie medyczne i ukończony kurs kwalifikacyjny z zakresu pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki medycznej
Perfuzjoniści:
Wykształcenie średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne
V. Zakres świadczeń
Aby zachować odpowiedni poziom świadczonych usług, każdy z oddziałów powinien wykonywać przynajmniej wszystkie rodzaje podstawowych procedur kardiochirurgicznych u osób dorosłych, tj:
a. Operacje pomostowania naczyń wieńcowych z użyciem lub bez krążenia pozaustrojowego z wykorzystaniem żyły odpiszczelowej lub/i lewej tętnicy piersiowej wewnętrznej.
b. Operacje wymiany zastawek serca.
c. Operacje annuloplastyki zastawki mitralnej i trójdzielnej.
d. Operacje skojarzone: wady zastawkowe w połączeniu z pomostowaniem aortalno-wieńcowym.
e. Korekcja wad: ASD II oraz ASD I.
f. Wymiana aorty wstępującej i łuku aorty.
g. Usunięcie śluzaka jam serca.
h. Resekcja tętniaka lewej komory serca.
i. Operacja pozawałowego VSD.
j. Zaopatrzenie urazów serca i dużych naczyń klatki piersiowej.
k. Leczenie powikłań wszystkich wymienionych poprzednio procedur.
Decyzja o wykonywaniu przez ośrodek innych wysoko zaawansowanych procedur kardiochirurgicznych zależy od doświadczenia ośrodka, wyszkolenia chirurgów oraz od bazy sprzętowej niezbędnej do ich przeprowadzenia i pozostaje w gestii zespołu chirurgów danego oddziału.
VI. Sala operacyjna
Szczegółowe parametry techniczne jakie musi spełniać sala operacyjna są zamieszczone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Zdrowotnej z dnia 21 września 1992 w sprawie wymagań, jakie powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 74, poz 366).
Każda z sal operacyjnych powinna być wyposażona w sprzęt niezbędny do przeprowadzenia podstawowych operacji kardiochirurgicznych, należą do nich:
· Aparat do znieczulenia
· Kardiomonitor
· System monitorujący
· Defibrylator
· Aparat do pomiaru czasu krzepliwości krwi
· Stymulator zewnętrzny serca
· Kolumna anestezjologiczna z wyciągiem gazów anestetycznych
· Aparat do kontrapulsacji wewnątrzaortalnej
· Stół operacyjny
· Pompy infuzyjne strzykawkowe (najmniej 3 szt. na jednego operowanego pacjenta) i objętościowa
· Urządzenie do terapii termicznej (nagrzewnica)
· Lampa operacyjna bezcieniowa
· Diatermia chirurgiczna
· Aparat do krążenia pozaustrojowego
· Kardiomonitor transportowy kompaktowy
· Zestaw piły do cięcia mostka
· Kolumna chirurgiczna
· Pompa centryfugalna (jedna na oddział kardiochirurgiczny)
Należy bezwzględnie przestrzegać zasady, aby sprzęt jednorazowy nie by re-sterylizowany. O ile jest to możliwe należy używać jednorazowych obłożeń i fartuchów chirurgicznych. Sale operacyjne powinny być regularnie sprzątane i myte oraz okresowo naświetlane. Należy okresowo wykonywać kontrole bakteriologiczne sal operacyjnych i oddziałów pooperacyjnych.
Należy zapewnić możliwość całodobowego wykonania echokardiografii przezprzełykowej u pacjentów podczas operacji kardiochirurgicznej, wykonywanej ze wskazań pilnych oraz planowych.
Każda sala operacyjna powinna być pomieszczeniem klimatyzowanym, aby możliwe było dostosowanie temperatury do rodzaju przeprowadzanego zabiegu, oraz aby zapewnić komfort cieplny zespołowi operacyjnemu.
Na 1 salę operacyjną przypadać powinno nie więcej niż 400 operacji, co odpowiada około 2 operacjom wykonywanym w ciągu jednego dnia roboczego w ciągu roku, z uwzględnieniem okresowej redukcji liczby zabiegów celem przeprowadzenia konserwacji sal operacyjnych i oddziału pooperacyjnego.
Wskazane jest zapewnienie jednej dodatkowej sali operacyjnej dla przypadków nagłych oraz pacjentów zakażonych.
VII. Zespół operacyjny
Skład zespołu operacyjnego:
· lekarz ze specjalizacją II st. z kardiochirurgii operujący lub lekarz w trakcie specjalizacji z kardiochirurgii pod nadzorem lekarza ze specjalizacją II st. z kardiochirurgii,
· lekarz asystent, lub dwóch lekarzy asystentów
· pielęgniarka operacyjna,
· pielęgniarka operacyjna pomagająca,
· perfuzjonista,
· lekarz ze specjalizacją II st. z anestezjologii lub lekarz w trakcie specjalizacji z anestezjologii pod nadzorem lekarza ze specjalizacją II st. z anestezjologii,
· pielęgniarka anestezjologiczna
W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu wykonywanych operacji określono minimalną ilość wykonywanych operacji przez jednego chirurga. Każdy chirurg z II stopniem specjalizacji z kardiochirurgii lub tytułem specjalisty z kardiochirurgii (nowy tryb) powinien wykonać w roku nie mniej niż 100 operacji kardiochirurgicznych.
Udowodniono, że istnieje związek pomiędzy ilością wykonywanych operacji przez instytucję, a śmiertelnością okołoperacyjną (1,2). Nie udało się jednak określić minimalnej ilości operacji wykonywanych rocznie. Wydaje się, że minimalną ilością operacji, jaką powinna wykonywać oddziała kardiochirurgiczny jest 300 operacji rocznie. Rodzaje wykonywanych przez oddział operacji powinien zawierać wszystkie podstawowe procedury wymienione w pkt V.
Należy zapewnić całodobową możliwość zebrania pełnego zespołu operacyjnego w ciągu 20 minut w przypadku operacji ze wskazań natychmiastowych.
VIII. Oddział pooperacyjny.
Szczegółowe parametry techniczne jakie musi spełniać sala oddział opieki ppoperacyjnej są zamieszczone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Zdrowotnej z dnia 21 września 1992 w sprawie wymagań, jakie powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 74, poz 366) z późniejszymi poprawkami.
Oddział intensywnej terapii powinien być wyposażony w:
· Respiratory
· Kardiomonitory
· Systemy monitorujące
· Pompy infuzyjne strzykawkowe i objętościowe
· Aparat do suchego rozmrażania preparatów krwiopochodnych
· Łóżko rehabilitacyjne
· Materace przeciwodleżynowe
· Przewożony aparat RTG
· Aparat do EKG
· Wózek reanimacyjny
We wczesnym okresie pooperacyjnym, kiedy nadzór nad pacjentem powinien być bardzo intensywny stosunek ilości pielęgniarek do ilości pacjentów powinien wynosić nie mniej niż jedna pielęgniarka na dwóch pacjentów, których przebieg pooperacyjny jest typowy i niepowikłany. W przypadku pacjentów po ciężkich operacjach lub w przypadku powikłanego przebiegu pooperacyjnego jedna pielęgniarka powinna opiekować się jednym pacjentem.
W zależności od schematu organizacyjnego danego oddziału nadzór nad oddziałem pooperacyjnym sprawują:
· lekarz z tytułem specjalisty II st. z anestezjologii i intensywnej terapii lub lekarza bez specjalizacji pod nadzorem specjalisty II st. z anestezjologii i intensywnej terapii, lub
· lekarz z tytułem specjalisty II st. z kardiochirurgii lub lekarz bez specjalizacji pod nadzorem specjalisty II st. z kardiochirurgii, lub
· wspólnie wymienieni wyżej specjaliści lub lekarze pod nadzorem specjalistów.
Zaleca się organizowanie wspólnych wizyt lekarskich, w których uczestniczyć kardiochirurg i anestezjolog. Wizyty te mają na celu ocenę stanu pacjentów zoperowanych w danym dniu, oraz ustalenie wspólnie dalszej strategii leczenia. Dotyczy to szczególnie pacjentów trudnych i powikłanych. Jeżeli występują powikłania z zakresu innych dziedzin, konieczne może okazać się zaproszenie lekarza konsultanta z danej dziedziny. Pozwoli to na zaplanowanie dalszego interdyscyplinarnego leczenia i ewentualne późniejsze przekazanie chorego do specjalistycznego oddziału.
Każdy oddział kardiochirurgiczny powinien opracować własne schematy postępowania dotyczące zarówno współpracy pomiędzy członkami zespołu opiekującego się chorym, a także standardy diagnostyki i leczenia pacjenta.
Ilość stanowisk dla pacjentów w oddziale pooperacyjnym powinna wynosić nie mniej niż dwukrotność średniej ilości dziennie wykonywanych operacji. Przynajmniej połowa z tych lóżek powinna zostać objęta bardzo intensywnym nadzorem z pełnym monitorowaniem pacjenta, tak aby każdemu pacjentowi w okresie 24 h po operacji zapewnić intensywną opiekę i nadzór.
Należy zapewnić możliwość pilnej konsultacji kardiologicznej pacjentów przebywających w oddziale pooperacyjnym z możliwością wykonania przezklatkowego lub przezprzełykowego badania echokardiograficznego.
IX. Oddział łóżkowy
Szczegółowe parametry techniczne jakie musi spełniać oddział łóżkowy opieki są zamieszczone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Zdrowotnej z dnia 21 września 1992 w sprawie wymagań, jakie powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 74, poz 366) z późniejszymi poprawkami.
Pacjenci przebywający w oddziale łóżkowym pozostają pod całodobową opieką przynajmniej jednego lekarza z tytułem specjalisty II st. z kardiochirurgii lub lekarza bez specjalizacji pod nadzorem specjalisty II st. z kardiochirurgii.
X. Laboratoria.
Oddział kardiochirurgiczny powinien mieć możliwość wykonywania zarówno pilnych jak i planowych podstawowych badań laboratoryjnych. Należą do nich:
· ...
MMikulicz