pierwotnedoswiadczenie.pdf

Mańdziuśrimitra

PIERWOTNE DOŚWIADCZENIE

Wprowadzenie do medytacji dzogczen

Przekładu na angielski dokonali:

Namkhai Norbu i Kennard Lipman

przy współpracy Barrie Simmonsa

TEKST "PIERWOTNEGO DOŚWIADCZENIA"

DOSKONALENIE PIERWOTNEGO STANU CZYSTEJ I CAŁKOWITEJ OBECNOŚCI

[1-4] Radosnemu, (który w pełni zrozumiał), że nie ma niczego, co sprawiałoby, iż (zarówno osoby

jak i zjawiska) są tym czym są który nabył zawsze świeżą uwagę, nieskażoną przez pojęcia oraz

pierwotny kontakt z Dharmadhatu.

Spokojnej naturze wszystkiego, najwyższej ścieżce, na której nie ma niczego do zaakceptowania

bądź odrzucenia.

Tym, którzy stanowią jedność ze wszystkimi Zwycięzcami (i którzy posiadają) dziesięć mocy,

takich jak nie powracanie

Tożsamości trzech miejsc schronienia poświęcam się z całkowitym zaufaniem i bez (jej)

konceptualizowania.

[5-8] (Stan czystej i całkowitej obecności) na równi wysławiają wszyscy nauczyciele, którzy są

światłem świata,

Jako samą esencję Mańdziuśri, będącego esencją całej rzeczywistości,

Jako matkę wszystkich Radosnych, jedną ścieżkę wszystkich Zwycięzców

I jako podstawę oceanu ścieżek, takich jak postępowanie etyczne - w celu przezwyciężenia

ograniczeń.

[9-13] Szczególny pożytek z posiadania rozwiniętej i najwyższej, czystej i całkowitej obecności jest

taki, że

Kiedy spostrzegawcza osoba urzeczywistni tę szlachetną, czystą i całkowitą obecność,

Wówczas Zwycięzcy mówią o "pierwotnym kontakcie z Dharmadhatu", najwspanialszej z trzech

postaci pierwotnego kontaktu z rzeczywistością.

Z powodu wspaniałych możliwości, jakie posiada, nosi ona również nazwę rozróżniającego oka.

Niekonceptualna, zawsze świeża uwaga, najwyższa i niezniszczalna, jest ponadto tym samym

(stanem czystej i całkowitej obecności).

[14-17] Ponieważ wszystko to, o czym się mówi, jest aspektem stanu wolności każdego ze

Szlachetnych,

Wywodzącego się ze stanu czystej i całkowitej obecności i osiągającego swoją pełnię - zdolności te

powstają z niego.

Również wszyscy ci, którzy w heroiczny sposób oddali się stanowi czystej i całkowitej obecności,

należący do nieśmiertelnej, wielkiej, szlachetnej linii,

Nie mogliby zaistnieć, gdyby ta (czysta i całkowita obecność) nie istniała. Dlatego jest to ścieżka

najwyższej mądrości.

[18-21] Jak więc należy kultywować ten zawsze obecny stan związania się z tym, co

niezniszczalne?

Ta ścieżka wszystkich wielkich jasnowidzących jest subtelna i trudna do pojęcia, znajduje się poza

myślą i nie-myślą.

Jest ona oddzielona od konwencji słownych, trudno ją w ten sposób wytłumaczyć i badać -

Dlatego nie sposób dotrzeć do niej słowami, nie znajduje się ona bowiem w sferze doświadczenia

zwykłych ludzi, jak i tych, którzy są poza (najwyższym, wyczerpującym podejściem do nauk).

[22-26] Chociaż tak jest, to w tym wypadku należy tę sprawę zbadać z pomocą środków ustnych

wyjaśnień mistrzów i rozstrzygających słów Nauczyciela.

Na logicznej podstawie i w bezpośredniej percepcji, itd., myśli się o jednostkach zamkniętych w

ramach ograniczonych pojęć afirmacji i negacji.

Jednak tej samej (myśli), której towarzyszy nieustanne chwytanie doświadczenia przez myśl,

przeczy następnie umysł, posiłkujący się uzasadnionym środkom poznania, uważającym coś za

przekonywujące.

Ponieważ chwytanie się doświadczenia przez myśl samo z siebie nie istnieje jako coś [konkretnego]

w ramach naszych ograniczonych pojęć, dlatego nie ma takiego ograniczonego pojęcia, o którym

można by pomyśleć. Jeżeli brak tej (chwytliwości myśli), to jakież mogą tam być uzasadnione

środki poznania?

Dlatego też konwencjonalne metody badania rzeczy stosowane przez światowych ludzi, nie są

koniecznie potrzebne na tej jogicznej ścieżce.

[27-37] W tym miejscu należy zbadać tę ścieżkę, rozpoczynając od charakterystyk, które są

logiczną podstawą naszego ograniczonego pojęcia jednostki.

Ta rzeczywistość, znana jako to co jest obecne wewnątrz i na zewnątrz doświadczenia wszystkich

żyjących istot,

Nie jest taką jaką się ją widzi i rozumie w sześciu rodzajach percepcji, ale jest zwodnicza.

Gdyby to, co się postrzega w stanie odurzenia chwytanymi przez myśl doświadczeniami, było

rzeczywiście uzasadnione,

To zrozumiałe powinno być powiedzenie, że te (czujące istoty) mogą się uwolnić, podobnie jak ci,

którzy przezwyciężyli konflikty emocjonalne i myślą: "jednostki nie istnieją".

Z faktu, że te (czujące istoty) są dotknięte frustracją i niszczone przez wroga, czas, w sposób

oczywisty wynika, że zostały one oszukane.

W przeciwnym bowiem razie, jeżeli to, co się poznaje za pomocą pola zmysłów, jest uzasadnionym

sposobem poznawania,

Wówczas - jeśliby tak było - któż mógłby potrzebować szlachetnej ścieżki?

Naucza się, że ścieżka (zwykłej percepcji) jest ścieżką wolności, mimo iż za pomocą percecji

zmysłowej nikt się nie wyzwala.

Taka, oparta na percepcji świadomość, która nie usuwa frustracji, stanowi miejsce narodzin tego, co

zamula strumień świadomości.

Dlatego też oczywiste jest to, że - jak oświadczają Zwycięzcy - to co postrzegają czujące istoty, jest

zwodnicze.

[38-45] Jak więc wytłumaczyć to, że (zjawiska) pojawiają się w wyniku tej zwodniczości?

(Umysł), który zawsze i wszędzie próbuje uchwycić doświadczenie za pomocą myśli, zostaje

automatycznie osłabiony tą chwytliwością.

Ponieważ własna przejrzystość umysłu zostaje omamiona, dostaje się we władzę braku

świadomości i działa jako czynnik uwarunkowania,

Ogólne formy i szczegóły doświadczania pojawiają się tak jakby istniały same-w-sobie, zgodnie z

trzema (analizowanymi poniżej) fazami (doświadczania).

W wyniku nagromadzenia nawykowych tendencji (wywołanych przez) rozmaite sposoby istnienia,

schwytane w sytuacji, kiedy wzrasta siła nawyku,

Umysł pojawia się w sposób podobny do tego, w jaki pojawiają się ciało i przedmioty jak w

przypadku (medytacji, w której) wszędzie widać kości.

Jaźń, którą myśl wyobraża sobie podczas obiektywizowania nieustannego strumienia

nagromadzonych tendencji - nie istnieje.

Wskutek siły schwytania w sytuacje, alaja-widżniana zostaje zaciemniona i dlatego ta subtelna

(podstawa) nie zostaje dostrzeżona. Z tego powstają poszczególne percepcje.

[46-55] Poprzez siłę możliwości doświadczenia, razem z jej nieustanną aktywnością, traci się

głębokie rozumienie (tego jak rzeczy się pojawiają) i towarzyszącą (temu działaniu) próbę

schwytania doświadczenia za pomocą myśli.

Wskutek tej chwytliwości mnożą się pojęcia "jażni" i "jednostek", co ze swej natury jest

niestabilne.

Nie widzenie tego bardzo subtelnego ruchu (alaja-widżniany) jaki powstaje posiadając (nawykowe

tendencje), stanowi przyczynę pojawienia się rozmaitych hinduskich koncepcji filozoficznych, na

przykład tych, które mówią o jaźni, a które głosi się w celu [osiągnięcia] wyzwolenia.

Skoro umysł raz dostarczył miejsca do nieograniczonych działań, czas trwania nawykowych

tendencji jest nieskończony i nieokreślony,

Podczas gdy warunki dla wzbudzania i wzrostu nawykowych tendencji różnią się od siebie.

Chociaż wskutek dojrzewania (uprzednio nagromadzonych) tendencji i pojawienia się

odpowiednich warunków, powstaje ludzkie ciało,

To jeśli odmienne warunki wzbudzą inne tendencje, (może się pojawić jeszcze inna forma życia).

Obserwując moc tego toku przemian,

Mówi się, że sprawia to Śiwa, itp. Taka ścieżka nie przynosi jednak ulgi (w cierpieniu) i nie

prowadzi do wyzwolenia.

Osłabienie jogicznej ścieżki, jak również źródło wątpliwości, powstają wskutek braku głębokiego

uchwycenia tej subtelnej ciągłości (alaja-widżniany).

[56-57] Poprzez wyobrażenie sobie jaźni, całkowicie przesłania się (własną egzystencję) i odłącza

się od linii Szlachetnych.

Wskutek wyobrażania sobie jednostek, powstaje wiele zawiedzionych nadziei, wskutek czego

odrodzenie nastąpi w trzech niższych światach.

[58-59] Co więcej, ponieważ percepcja wychwytuje rozmaite nieokreślone cechy ze spektrum

uwarunkowanych zdarzeń,

Pojawia się ona jako ośmioraka, z powodu tych szczególnych działań, chociaż nie jest wieloraka w

swej istotnej funkcji.

[60-61] Dlatego w pierwszej chwili doświadczania obecne są ciała oraz wszystkie byty i zjawiska.

Wskutek myślenia o czymś i wpadania w obsesję na tym tle, w (chwilę) później ta (myśl), która

powstała (w zgodzie z poprzednią chwilą), znowu się pojawia.

[62-67] Dla zwykłych ludzi, jak i dla Szlachetnych nie istnieje nic, poza tym kontinuum ich

osobistego doświadczenia.

Ta rozmaitość (doświadczeń), jaka istnieje dla sześciu rodzajów czujących istot (pojawia się)

wskutek ich nawykowych sposobów widzenia.

Ponieważ to kontinuum doświadczania jest nieograniczone, (nazwanie go) jednym jest (także)

bezpodstawne.

Jako że nie ma ono granic, wszystkie nieograniczone krainy Buddy są własnym ciałem.

W tym własnym ciele pojawia się ono jako ciało żyjących istot i jako nieograniczone krainy Buddy

trudno jest też założyć, że umysł i nawykowe tendencje są tym samym lub czymś różnym.

[68-73] (Mówi się:) "wszystkie te (byty i zjawiska) pojawiają się i znikają zgodnie ze

współzależnym powstawaniem". Ale - podobnie jak spalone ziarno - przyczyna i skutek nie istnieją,

ponieważ nie istniejący (skutek) nie da się wywieść z nie istniejącej (przyczyny).

Jeżeli ma się obsesję na punkcie jednostek, to doświadczanie siebie, które wyróżnia każdą

przyczynę i skutek, pojawia się tak jakby było przyczyną i warunkiem.

Ponieważ te dwa (przyczyna i skutek), nie istnieją - powstawanie i zanik również nie istnieją.

Skoro powstawanie i zanik nie istnieją, również ego i nie-ego nie istnieją. Ponieważ nie ma

przekształcenia i śmierci, także wieczność i unicestwienie nie istnieją.

Oczywiste jest więc, że zwodnicza samsara, podobnie jak Nirwana - nie istnieją.

[74-78] Chwilowe miejsce (czyli podstawowa struktura) nigdy nie oddziela się od (nawykowych

tendencji). Są one naprawdę tym samym zjawiskiem i (jeśli jedno) nie istnieje, (to drugie) również

nie istnieje.

Ponieważ nawykowe tendencje powstają wskutek prób uchwycenia egzystencji przez myśl, co jest

całkowicie błędne - dlatego one nie istnieją,

A ponieważ wskutek tego nie istnieje też sfera działania (dla alaji), to alaja-widżniana, jak również

spostrzeżeniowe i percepcyjne aktywności - nie istnieją.

Ponieważ (w doświadczeniu) nie istnieją ograniczenia - obiektywna podpora lub miejsce (działania)

też nie istnieje. Jak zatem mogą powstać spostrzeżeniowe i percepcyjne aktywności?

Doświadczenie sytuuje się więc poza ograniczonymi pojęciami istnienia i nieistnienia, nie będąc

jednością ani pluralnością.

[79] Jako że stan czystej i całkowitej obecności Radosnego nie istnieje, jest on magicznym

zjawiskiem tego [stanu], pojawiającym się tym, którzy są pogrążeni w złudzeniu.

[80-83] W podobny sposób można sobie wyobrazić pojawianie się (w czasie) i obiektywizowanie,

chociaż te czyste formy zawsze świeżej uwagi są (nieoddzielne od) Dharmadhatu i ciągłości

(związanych z nimi) w pełni pozytywnych działań,

Ponieważ nie ma przyczynowej podstawy dla podobnej do wadżry (zawsze świeżej uwagi), (nasz

umysł jako przyczynowa podstawa i zawsze świeża uwaga jako rezultat) są podobne, jeżeli chodzi

o ten warunek (nieistnienia).

A ponieważ te najwyższe formy podobnej do wadżry (zawsze świeżej uwagi), która (w pełni

uchwyciła) Dharmadhatu, są nieograniczone - nie są chwilowymi wydarzeniami.

[84] Ponieważ źródło czystych, pozytywnych właściwości jest nieistniejące jak odbicie, to zawsze

świeża uwaga, która ma do czynienia ze światowymi sprawami - nie istnieje.

[85-89] A zatem, ponieważ to co określamy mianem "czystej i całkowitej obecności" oraz "brakiem

czystej i całkowitej obecności" stanowi jedno w nieistnieniu, nie ma więc niczego do

zaakceptowania bądź odrzucenia.

W tym znaczeniu, terminy używane na określenie tego co ostateczne, takie jak nieistnienie

powstawania i zaniku, zasadnicze podobieństwo, niedualizm, poza myślą, otwartość, Dharmadhatu,

poza konwencjonalnymi określeniami i poza językiem, są określeniami zwyczajowymi. Jeżeli to co

ostateczne nie istnieje, wówczas stan przenikliwego braku przejrzystości również nie istnieje.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: