Przysłowia polskie.pdf

Apetyt rośnie w miarę jedzenia. Zob.: miara, rosnąć.

Baba swoje, chłop (czart) swoje. Zob.: baba.

Baba z wozu, koniom lżej. Zob.: baba, koń, lżej, wóz.

Baj, baju będziesz w raju. Zob.: raj.

Bez ciekawości nie ma mądrości. Zob.: ciekawość.

Bez pracy nie ma kołaczy. Zob.: bez, kołacz, nie ma, praca.

Biada temu domowi, gdzie krowa dobodzie wołowi. Zob.: wół.

Bieda z dziećmi, bieda i bez dzieci. Zob.: dziecko.

Biednemu zawsze wiatr (wieje) w oczy. Zob.: wiatr, biedny, oko

Bliższa ciału koszula niż sukmana. Zob.: niż, bliski, ciało, koszula, sukmana.

Bodajbyś cudze dzieci uczył! Zob.: dziecko.

Bogatemu (to i) diabeł dziecko kołysze. Zob.: kołysać.

Boi się, jak diabeł święconej wody. Zob.: diabeł.

Być w Rzymie i nie widzieć papieża. Zob.: papież.

Cel uświęca środki. Zob.: cel, środek, uświęcić.

Chcieć to móc. Zob.: chcieć, móc.

Chciwego nie nasycisz. Zob.: chciwy.

Chciwemu nigdy dosyć. Zob.: chciwy.

Chłodno, głodno i do domu daleko. Zob.: chłodno, daleko, głodno.

Chłop jak żaba lepszy niż baba. Zob.: baba.

Chłop mowny a kot łowny z głodu nie zemrą. Zob.: mowny.

Chłop strzela, Pan Bóg kule nosi. Zob.: chłop.

Chłop swoje, czart swoje. Zob.: chłop.

Choć goło, ale wesoło. Zob.: goło.

Choć ubogo, ale chędogo. Zob.: choć, ubogo, chędogo.

Chorego pytają, zdrowemu dają. Zob.: chory.

Chory na śmierć, a zjadłby ze ćwierć. Zob.: chory.

Cicha woda brzegi rwie. Zob.: brzeg, cichy, rwać, woda.

Ciekawość (to) pierwszy stopień do piekła. Zob.: ciekawość, piekło, pierwszy, stopień.

Cierp ciało, kiedy ci się chciało. Zob.: ciało.

Cierpliwością i pracą ludzie się bogacą. Zob.: praca.

Cieszy się, zadowolony jak nagi w pokrzywach. Zob.: nagi.

Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr. Zob.: być, co, pisać, rejestr.

Co dwie głowy, to nie jedna. Zob.: to, co.

Co dwóch to nie jeden. Zob.: dwa.

Co głowa, to rozum. Zob.: to, co, głowa, rozum.

Co godzina, to nowina. Zob.: to, co, godzina, nowina.

Co kraj, to obyczaj. Zob.: to, co, kraj, obyczaj.

Co ma piernik do wiatraka. Zob.: co, mieć.

Co ma wisieć, nie utonie. Zob.: co, wisieć, utonąć.

Co mnie dziś, tobie jutro. Zob.: dziś.

Co na drodze (placu), to nieprzyjaciel. Zob.: nieprzyjaciel.

Co nagle, to po diable. Zob.: diabeł, to, co, nagle.

Co pan każe, sługa musi. Zob.: musieć.

Co po tytule, gdy pusto w szkatule. Zob.: szkatuła, tytuł.

Co rok, to prorok. Zob.: to, co, prorok.

Co się odwlecze, to nie uciecze. Zob.: to, co, odwlec.

Co się stało, nie odstanie. Zob.: co.

Co w sercu, to i w gębie. Zob.: gęba, co.

Co w sercu, to na języku. Zob.: to, serce.

Co wolno wojewodzie, to nie tobie, smrodzie. Zob.: wolno.

Co z oczu, to z serca (a. z myśli). Zob.: co, to, oko.

Co za dużo — to niezdrowo. Zob.: za.

Co zanadto, to niezdrowo. Zob.: to, co, zanadto.

Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie. Zob.: cudzy.

Cudze zawsze lepsze. Zob.: cudzy.

Czapką, chlebem i solą ludzie ludzi niewolą. Zob.: chleb.

Czapką, papką i solą ludzie ludzi niewolą. Zob.: czapka, sól.

Czas najlepszy lekarz. Zob.: lekarz.

Czas płaci, czas traci. Zob.: tracić, płacić.

Czas to pieniądz. Zob.: czas, pieniądz.

Czasem dłużej drzewa skrzypiącego niżeli zdrowego. Zob.: skrzypieć.

Czego dobrocią nie zrobisz, tego złością nie wskórasz. Zob.: dobroć.

Czego głuchy nie dosłyszy, to zmyśli. Zob.: głuchy.

Czego oko nie widzi, tego sercu nie żal. Zob.: oko.

Czeka jak kania dżdżu. Zob.: czekać.

Czekaj tatka latka, aż kobyłkę wilki (wilcy) zjedzą. Zob.: tatka, latko, zjeść.

Czekaj tatka latka. Zob.: czekać.

Człowiek człowiekowi wilkiem. Zob.: człowiek, wilk.

Człowiek do śmierci rozumu się uczy. Zob.: rozum.

Człowiek raz się rodzi i raz umiera. Zob.: człowiek.

Człowiek strzela, a Bóg (Pan Bóg) kule nosi. Zob.: nosić, strzelać, człowiek, bóg.

Czuć się jak groch przy drodze. Zob.: droga.

Czym chata bogata, tym rada. Zob.: rad, bogaty, chata, co, ten.

Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Zob.: nasiąknąć, trącić, młody, skorupka, starość.

Daj kurze grzędę — powie: wyżej siędę. Zob.: siadać.

Daj kurze grzędę, a ona: wyżej siędę. Zob.: kura, grzęda.

Daj mu palec, a on całą rękę chwyta. Zob.: palec

Darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby. Zob.: koń.

Darowanemu koniowi w zęby nie zaglądają (nie zaglądaj). Zob.: zajrzeć.

Darowanemu koniowi w zęby się nie patrzy . Zob.: darować, ząb.

Deszcz ranny i płacz panny — oba krótkotrwałe. Zob.: krótkotrwały.

Dla chcącego (nie ma) nic trudnego. Zob.: chcący, dla, trudny.

Dla kompanii (dla towarzystwa) dał się Cygan powiesić. Zob.: cygan, dać, powiesić, kompania.

Dla towarzystwa dał się Cygan powiesić. Zob.: towarzystwo.

Dlatego dzwon głośny, że wewnątrz próżny. Zob.: dzwon.

Długie włosy, krótki rozum. Zob.: krótki, włos.

Dłużej klasztora niż przeora. Zob.: klasztor, przeor.

Do czasu dzban wodę nosi. Zob.: czas, dzban.

Do trzech razy sztuka. Zob.: raz.

Dobra psu i mucha. Zob.: dobry, mucha, pies.

Dobra żona — męża korona. Zob.: korona.

Dobrać się jak w korcu maku. Zob.: dobrać.

Dobrego i karczma nie zepsuje, złego i kościół nie naprawi. Zob.: dobry, kościół, zły.

Dobremu wszędzie dobrze. Zob.: dobry, dobrze.

Dobry zwyczaj, nie pożyczaj. Zob.: pożyczyć.

Dobry żart tynfa wart. Zob.: dobry, tynf, wart, żart.

Dobrymi chęciami piekło wybrukowane. Zob.: chęć, wybrukować, dobry, piekło.

Domowego złodzieja nie ustrzeżesz się. Zob.: domowy.

Drą się jak pies z kotem. Zob.: drzeć.

Drzyj łyka, kiedy się drą. Zob.: łyko.

Durniów nie sieją, sami się rodzą. Zob.: dureń.

Dwa grzyby w barszcz. Zob.: dwa.

Dwa razy daje, kto prędko daje. Zob.: raz.

Dwa razy daje, kto prędko daje. Zob.: dać, dwa, prędko.

Dwie sroki za ogon łapać . Zob.: dwa.

Dziad swoje, baba swoje. Zob.: dziad.

Dzieci i ryby głosu nie mają. Zob.: dziecko, głos, ryba.

Dzieci z nim (u niego) chrzcić nie będę. Zob.: dziecko.

Dzień do pracy, noc do spania. Zob.: dzień, noc.

Dzień wygania, noc przygania. Zob.: dzień, noc.

Dziś człowiek żyje, a jutro gnije. Zob.: człowiek.

Dziś mnie, jutro tobie. Zob.: dziś.

Dziś pod wozem, jutro na wozie. Zob.: dziś.

Dziś się żyje, jutro gnije. Zob.: dziś.

Dziś za pieniądze, jutro na kredyt. Zob.: kredyt.

Dziurki nie zrobi, a krew wyssie. Zob.: wyssać.

Dziwnie (wszystko) się plecie na tym bożym świecie. Zob.: pleść.

Fik z lasa, fik do lasa. Zob.: fik.

Fortuna kołem się toczy. Zob.: toczyć, fortuna, koło.

Gdy jesteś w cudzym domu, nie zawadzajże nikomu. Zob.: dom.

Gdy kto na jednym końcu miasta kichnie, na drugim mówią mu na zdrowie. Zob.: kichać.

Gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy. Zob.: śpieszyć.

Gdy szukasz rady, strzeż się zdrady. Zob.: strzec.

Gdyby babcia miała wąsy, toby był wujaszek (toby była dziadkiem). Zob.: wąs, wujaszek, ciocia.

Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała. Zob.: nie.

Gdzie cienko, tam się rwie. Zob.: tam, cienko, rwać.

Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle. Zob.: posłać, diabeł.

Gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą. Zob.: tam, drwa, gdzie, lecieć, rąbać, wiór

Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta. Zob.: gdzie, trzeci, dwa, korzystać.

Gdzie dwóch się kłóci, tam trzeci korzysta. Zob.: kłócić.

Gdzie krótko, tam się rwie. Zob.: krótko.

Gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść. Zob.: kucharka.

Gdzie rośnie dziewanna, tam bez posagu panna. Zob.: dziewanna.

Gdzie Rzym, gdzie Krym. Zob.: gdzie.

Głodnemu chleb na myśli. Zob.: chleb, głodny.

Głową muru nie przebijesz. Zob.: głowa, mur, przebić.

Głód to najlepszy kucharz. Zob.: kucharz, głód.

Głupi daje, mądry bierze. Zob.: dać.

Głupi dwa razy traci. Zob.: dwa, raz, tracić.

Głupi ma szczęście. Zob.: szczęście.

Głupich nie sieją, sami się rodzą. Zob.: głupi, siać, rodzić.

Gniew piękności szkodzi. Zob.: gniew.

Goły jak święty turecki. Zob.: jak.

Goły rozboju się nie boi. Zob.: goły.

Goły, ale wesoły, głupi, ale zdrów. Zob.: goły.

Gość nie w porę gorszy Tatarzyna. Zob.: gość, pora.

Gość w dom, Bóg w dom. Zob.: w, bóg, dom, gość.

Góra porodziła mysz. Zob.: góra.

Góra z górą się nie zejdzie, ale człowiek z człowiekiem zawsze (często). Zob.: góra, zejść.

Habit nie czyni mnicha. Zob.: habit.

I mądry głupi, gdy go nędza złupi. Zob.: nędza.

I na równej drodze kark skręcić można. Zob.: kark.

I w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu. Zob.: owies, ryż, zrobić.

I w sto koni nie dogoni. Zob.: dogonić.

I wilk syty, i koza (owca) cała. Zob.: syty, wilk, owca.

(Idzie) luty — obuj dobre buty. Zob.: luty.

Idź z głupim na raki, on ci żab nałapie. Zob.: głupi.

Im dalej w las, tym więcej drzew. Zob.: im, daleko, drzewo, las, tym, więcej

Im prędzej, tym lepiej. Zob.: prędko.

Indyk myślał o niedzieli, a w sobotę łeb ucięli. Zob.: myśleć.

Jaje mądrzejsze od kury. Zob.: mądry.

Jajko (chce być) mądrzejsze od kury. Zob.: jajko, kura.

Jajko kurę uczy. Zob.: jajko, kura.

Jajo mądrzejsze od kury. Zob.: jajo.

Jak chłop baby (a. żony) nie bije, to jej wątroba gnije. Zob.: chłop

Jak cię widzą, tak cię piszą. Zob.: jak, pisać, widzieć.

Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie. Zob.: jak, bóg.

Jak Pan Bóg dopuści, to i z kija wypuści. Zob.: kij.

Jak się człowiek przyłoży, to mu i w piekle niezgorzej. Zob.: piekło, niezgorzej.

Jak się Mazur rozochoci, co na drodze, to wygrzmoci. Zob.: wygrzmocić.

Jak się zwał, tak się zwał, byle się dobrze miał. Zob.: dobrze.

Jak się zwał, tak się zwał, byleby się dobrze miał. Zob.: zwać.

Jak sobie kto pościele, tak się wyśpi. Zob.: posłać.

Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz. Zob.: jak, tak, wyspać się.

Jak spaść, to z dobrego konia. Zob.: spaść.

Jak trwoga, to do Boga. Zob.: trwoga.

Jak ty komu, tak on tobie. Zob.: jak, ty.

Jak wisieć, to za obie nogi. Zob.: noga, wisieć.

Jaka mać, taka nać. Zob.: mać.

Jaka matka, taka natka. Zob.: natka.

Jaka praca, taka płaca. Zob.: praca, taki.

Jaką miarką mierzysz, taką ci odmierzą. Zob.: jaki, miarka, mierzyć, odmierzyć.

Jaki bochen, taka skórka, jaka matka, taka córka. Zob.: córka.

Jaki pan, taki kram. Zob.: jaki, kram, pan, taki.

Jaki piątek, taki świątek. Zob.: piątek.

Jaki wół, taka skóra, jaka mać, taka córa. Zob.: córa.

Jakie drzewo, taki klin, jaki ojciec, taki syn. Zob.: drzewo, ojciec.

Jakie drzewo, taki owoc. Zob.: drzewo.

Jeden do Sasa, drugi do lasa. Zob.: las.

Jeden na świat, drugi w dół. Zob.: dół.

Jeden od Sasa, drugi do lasa. Zob.: drugi.

Jeden traci, drugi się bogaci. Zob.: bogacić.

Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Zob.: jeden, wszystek, za.

Jedna jaskółka nie czyni lata, nie czyni miasta jedna chata. Zob.: chata.

Jedna jaskółka nie czyni wiosny. Zob.: jaskółka, wiosna.

Jednemu szydła golą, drugiemu i brzytwy nie chcą. Zob.: golić, szydło.

Jest to cnota nad cnotami trzymać język za zębami. Zob.: cnota, trzymać, ząb.

Jeszcze się taki nie urodził, co by wszystkim (każdemu) dogodził. Zob.: urodzić, dogodzić.

Jeśli nie potrafisz, nie pchaj się na afisz. Zob.: afisz, pchać.

Kazał pan, musiał sam. Zob.: sam, kazać, musieć, pan.

Każda choroba ma swoje lekarstwo. Zob.: choroba.

Każda liszka (pliszka) swój ogon chwali. Zob.: swój, liszka, chwalić, ogon.

Każda potwora znajdzie swego amatora. Zob.: potwora.

Każda sroczka swój ogonek chwali. Zob.: ogonek.

Każde pole rodzi kąkole. Zob.: kąkol.

Każdy (głupi) ma swój rozum. Zob.: rozum.

Każdy dudek ma swój czubek. Zob.: czubek, dudek.

Każdy jest kowalem swego losu. Zob.: kowal.

Każdy jest kowalem swojego losu. Zob.: los.

Każdy kij ma dwa końce. Zob.: koniec.

Każdy kupiec swój towar chwali. Zob.: kupiec.

Każdy ma swego mola. Zob.: każdy.

Każdy ma swego mola, co go gryzie. Zob.: gryźć, mól.

Każdy orze, jak może. Zob.: orać.

Każdy sobie rzepkę skrobie. Zob.: każdy, rzepka.

Każdy sobie rzepkę skrobie. Zob.: skrobać.

Każdy święty ma swoje wykręty. Zob.: święty, wykręt.

Kącik ciasny, ale własny. Zob.: kącik.

Kiedy głowa siwieje, to serce szaleje. Zob.: głowa.

Kiedy spaść, to z dobrego konia. Zob.: dobry, koń.

Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one. Zob.: krakać, wrona.

Kij ma dwa końce. Zob.: dwa, kij.

Kijem tego, co nie pilnuje swego. Zob.: kij.

Kijem tego, kto nie pilnuje swego. Zob.: swój, kij.

Kłamstwo ma krótkie nogi. Zob.: noga, mieć.

Kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera. Zob.: odebrać, rozum.

Kogo nie proszą, tego kijem wynoszą. Zob.: kij, wynieść.

Kogo Pan Bóg chce skarać, temu rozum odbiera. Zob.: skarać.

Komu w drogę, temu czas. Zob.: czas, droga, kto, ten.

Konia kują, a żaba nogę podstawia. Zob.: kuć, koń, żaba.

Koniec wieńczy dzieło. Zob.: dzieło, koniec, wieńczyć.

Koń ma cztery nogi i też się potknie. Zob.: koń, noga.

Koń ma duży łeb, niech się martwi. Zob.: łeb.

Koń ma wielki łeb, niech się martwi. Zob.: koń.

Kot łowny, chłop mowny (nigdzie nie zginą). Zob.: łowny.

Kot zawsze pada na cztery łapy. Zob.: kot.

Kradzione nie tuczy. Zob.: kraść, tuczyć.

Kropla drąży skałę. Zob.: drążyć, kropla.

Krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje. Zob.: dać, krowa, mało, ryczeć, mleko.

Kruk krukowi oka nie wykole. Zob.: kruk, oko, wykłuć.

Kto chce krowę doić, powinien ją paść. Zob.: doić.

Kto chce psa uderzyć, ten zawsze kij znajdzie. Zob.: chcieć, kij, uderzyć, pies.

Kto daje i odbiera, ten się w piekle poniewiera. Zob.: dać.

Kto dobrze orze, ma chleb w komorze. Zob.: orać.

Kto drogi prostuje, ten w domu nie nocuje. Zob.: droga, prostować.

Kto gra w karty, ten ma łeb obdarty. Zob.: karta.

Kto kogo łaje, niech sam przykład daje. Zob.: łajać.

Kto ma księdza w rodzie, temu bieda nie dobodzie. Zob.: dobóść, ksiądz, ród.

Kto ma pszczoły i klacze, ten na biedę nigdy nie płacze. Zob.: pszczoła.

Kto ma pszczoły, ten ma miód, kto ma dzieci, ten ma smród. Zob.: smród.

Kto ma szczęście w kartach, ten nie ma szczęścia w miłości. Zob.: szczęście.

Kto mieczem wojuje, od miecza ginie. Zob.: miecz, wojować, ginąć.

Kto milczy, ten się zgadza. Zob.: milczeć.

Kto na ciebie kamieniem, ty na niego chlebem. Zob.: chleb, kamień.

Kto nie ma szczęścia w kartach, ten ma szczęście w miłości. Zob.: karta.

Kto nie ma w głowie, ten ma w nogach. Zob.: głowa, noga.

Kto nie ryzykuje, ten w kozie nie siedzi. Zob.: kto, ryzykować.

Kto nie słucha ojca, matki, ten posłucha psiej skóry. Zob.: posłuchać, psi.

Kto nie słucha ojca, matki, ten słucha psiej skóry. Zob.: matka, skóra, słuchać.

Kto pierwszy, ten lepszy. Zob.: pierwszy.

Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada. Zob.: sam, dołek, kto, wpaść, kopać.

Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Zob.: ten.

Kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi. Zob.: sam, kto, późno, przyjść, siebie, szkodzić

Kto pyta, nie błądzi. Zob.: błądzić, kto, pytać.

Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje. Zob.: rano, dać, kto, wstać.

Kto sieje groch w marcu, gotuje go w garncu, a kto w maju, ten w jaju. Zob.: garniec.

Kto sieje na świętą Jadwigę, ten zbiera figę. Zob.: figa.

Kto się lubi, ten się czubi. Zob.: czubić się, lubić.

Kto się na gorącym sparzył, ten na zimne dmucha. Zob.: sparzyć, gorący, zimny, dmuchać.

Kto się nie leni, robi złoto z kamieni. Zob.: kamień.

Kto się ożeni, ten się odmieni. Zob.: odmienić, ożenić.

Kto smaruje, ten jedzie. Zob.: smarować.

Kto szuka, ten znajdzie. Zob.: ten.

Kto śpi, ten nie grzeszy. Zob.: grzeszyć, spać.

Kto w piątek skacze, ten w niedzielę płacze. Zob.: piątek.

Kto wiatr sieje, burzę zbiera. Zob.: burza, wiatr, zebrać, siać.

Kto z kim przestaje, takim się staje. Zob.: przestawać, stawać się.

Kto zjada ostatki, ten (jest) piękny i gładki. Zob.: ostatek.

Kuć żelazo, póki gorące. Zob.: kuć, żelazo.

Kuj żelazo, póki gorące. Zob.: gorący.

Kupić nie kupić, potargować można. Zob.: kupić, potargować.

Kur pieje, pogoda się chwieje. Zob.: kur.

Kwiecień — plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata. Zob.: kwiecień, plecień, zima, przepleść, trochę

Kwiecień-plecień, bo przeplata, trochę zimy, trochę lata. Zob.: lato.

Lekko przyszło, lekko poszło. Zob.: lekko, pójść, przyjść.

Lepiej dmuchać niż chuchać. Zob.: chuchać, dmuchać.

Lepiej dojrzeć samemu, niż wierzyć drugiemu. Zob.: doglądać.

Lepiej późno niż nigdy (niż wcale). Zob.: późno, lepiej, niż.

Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć. Zob.: niż, głupi, lepiej, znaleźć, mądry, zgubić

Lepsze jest wrogiem dobrego. Zob.: dobry, lepszy.

Lepszy funt (łut) szczęścia niż cetnar (funt) rozumu. Zob.: niż, szczęście, cetnar, rozum, lepszy.

Lepszy łut szczęścia niż funt rozumu. Zob.: łut.

Lepszy rydz niż nic. Zob.: niż, lepszy, nic, rydz.

Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu. Zob.: niż, dach, garść, gołąb, lepszy.

Lepszy wróbel w ręku (w garści) niż gołąb na sęku (na dachu). Zob.: wróbel.

Lepszy wróbel w ręku niż cietrzew na sęku. Zob.: cietrzew, lepszy.

Łaj, ale daj. Zob.: łajać.

Łaska pańska na pstrym koniu jeździ. Zob.: jeździć, koń, pański, pstry, łaska.

Łowić ryby przed niewodem. Zob.: niewód.

Mała jak palec, a zła jak padalec. Zob.: padalec, palec.

Mała strata (szkoda), krótki żal. Zob.: krótki, mały, żal.

Mała szkoda — krótki żal. Zob.: szkoda.

Małe dzieci, mały kłopot, duże dzieci, duży kłopot. Zob.: duży, dziecko, kłopot, mały.

Masz babo placek, kaftan. Zob.: baba.

Mądrej głowie dość dwie słowie. Zob.: głowa, mądry.

Mądrej głowie dość na słowie. Zob.: dość.

Mądry głupiemu zawsze ustępuje. Zob.: głupi, ustąpić.

Mądry Polak po szkodzie. Zob.: mądry, po, szkoda.

Miarka za miarkę. Zob.: miarka.

Miłe blizny dla ojczyzny. Zob.: ojczyzna.

Miłe złego początki, lecz koniec żałosny. Zob.: koniec, miły.

Modli się pod figurą, a ma diabła za skórą. Zob.: figura, skóra, modlić się.

Moja babka jego babce podawała gruszki w czapce. Zob.: babka.

Mowa jest srebrem, a milczenie złotem. Zob.: złoto, milczenie, mowa, srebro.

Mówi jak ślepy o kolorach. Zob.: kolor.

Mówi się trudno i kocha się dalej. Zob.: trudno.

Mówić jak ślepy o kolorach. Zob.: ślepy.

Mówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu. Zob.: obraz.

Murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść. Zob.: murzyn, swój, zrobić, odchodzić.

Myszy tańcują, gdy kota nie czują. Zob.: mysz, tańcować, kot.

Na bezrybiu i rak ryba. Zob.: bezrybie, ryba.

Na biednego zawsze psy szczekają. Zob.: szczekać.

Na choroby są sposoby. Zob.: choroba.

Na cudze patrzeć oczy bolą. Zob.: cudzy.

Na dwoje babka wróżyła. Zob.: babka.

Na frasunek dobry trunek. Zob.: dobry, frasunek, trunek.

Na jednym (na kimś) się mełło, na drugim (na tobie, na was . Zob.: mleć.

Na koniu jedzie, a konia szuka. Zob.: koń.

Na Nowy Rok przybywa dnia na barani skok. Zob.: dzień, nowy, rok.

Na pochyłe drzewo i kozy skaczą. Zob.: drzewo, pochyły, koza.

Na świętego Grzegorza idzie zima do morza. Zob.: morze, zima.

Na święty Antoni pierwsza się jagódka zapłoni. Zob.: jagódka.

Na święty nigdy. Zob.: nigdy.

Na święty Wit słowik cyt. Zob.: słowik, święty.

Na układy nie ma rady. Zob.: układ.

Na upór nie ma lekarstwa. Zob.: lekarstwo.

Na złodzieju czapka gore. Zob.: goreć, złodziej, czapka.

Nadzieja jest matką głupich. Zob.: głupi, nadzieja.

Nadzieja matką głupich. Zob.: matka.

Natura ciągnie wilka do lasu. Zob.: ciągnąć, las, natura, wilk.

Nauka nie idzie w las. Zob.: iść.

Nauka nie poszła w las. Zob.: pójść, nauka.

Ni cebulki, ni w co wkrajać. Zob.: cebulka.

Nie będziesz dbał, nie będziesz miał. Zob.: dbać.

Nie budź licha, kiedy śpi. Zob.: licho, spać.

Nie budź licha, póki śpi. Zob.: budzić.

Nie było nas, był las; nie będzie nas, będzie las. Zob.: być, las.

Nie chce góra przyjść do Mahometa (Nie przyszła góra do Mahometa), przyszedł Mahomet do góry. Zob.: góra.

Nie chwal dnia aż po zachodzie słońca, a żony aż po śmierci. Zob.: dzień.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: