WIEŚCI
BIBLIOTECZNE
ANDRZEJ - (męski, mężny), imię pochodzenia greckiego. W Polsce używane od XII wieku w formie Andrzej, Jędrzej, Ondrzej, Andrasz, Ondrasz, Andraszek, Ondraszek, Andresz.
KATARZYNA - (czysty, bez skazy, prawy), imię żeńskie pochodzenia greckiego.
Święta Katarzyna klucze pogubiła, święty Jędrzej znalazł, zamknął skrzypki zaraz (tzn. koniec śpiewów, tańców i zabaw).
Andrzejki
Święty Andrzej uważany jest za patrona panien, które chcą wyjść za mąż. Wigilia jego imienin, przypadająca na 29 listopada, to tradycyjny wieczór wróżb.
Dziewczęta spotykają się w swoim gronie, by za pomocą wróżb choć trochę odgadnąć przyszłość. Przede wszystkim jednak, by dowiedzieć się, kiedy wyjdą za mąż i kim będzie ich wybranek.
Katarzynki
Podobne święto obchodzą chłopcy w wigilię świętej Katarzyny, 24 listopada.
Kiedy na Andrzeja poleje, poprószy, cały rok nie w porę, rolę moczy, suszy.
To stary polski zwyczaj ludowy. Dziś jest już prawie zapomniany. W przeddzień imienin świętej Katarzyny 24 listopada, chłopcy urządzali sobie wieczór wróżb. Byli przekonani, że za pomocą najróżniejszych sztuczek dowiedzą się, która dziewczyna o nich myśli, jakie imię będzie nosić przyszła żona.
A teraz czas na wróżby!
Do długiej nitki przywiązujemy obrączkę i delikatnie wpuszczamy ją do szklanki, tak, żeby nie dotykała dna. Trzymamy za koniec nitki i liczymy, ile razy obrączka uderzy o szklankę. Tyle lat minie, zanim zmienimy stan cywilny.
Do wróżenia można użyć tomiku poezji. Dziewczęta zadają pytania o przyszłość, a następnie podają numer strony i wers. Wybrana osoba odszukuje wskazany fragment i odczytuje go na głos. czasami zdarzają się odpowiedzi tak trafne, że trudno uwierzyć w ich przypadkowość.
Do tej wróżby będą potrzebne nam jabłka. Obieramy je cieniutko, a obierzyny rzucamy za siebie. Jeśli się dobrze postaramy, z kształtu, w jaki się one ułożą uda nam się odczytać literę, na jaką zaczynać się będzie imię ukochanego.
Najbardziej znaną wróżbą jest oczywiście lanie wosku. Dużą miskę napełniamy wodą, w garnuszku topimy wosk. następnie przez ucho od klucza lejemy go na wodę. Gdy zastygnie, wyjmujemy otrzymaną w ten sposób formę i oglądamy pod światło. Od naszej fantazji zależy, jaką przyszłość odczytamy z obrazów, które na ścianie utworzy jej cień.
Aby dowiedzieć się co komu pisane , nasze babki wkładały pod talerzyk obrączkę , mirt i różaniec. Która wyciągnęła obrączkę, tą czekało prędkie zamążpójście. Dziewczyna która chwyciła gałązkę mirtu, pogodzić się musiała ze staropanieństwem, zaś wyciągnięty różaniec symbolizował klasztor.
Na małych karteczkach zapisujemy imiona chłopców i wkładamy je pod poduszkę. Tuż po przebudzeniu losujemy jedną karteczkę i odczytujemy imię przyszłego męża.
Aby dowiedzieć się, która z dziewcząt pierwsza wyjdzie za mąż, można użyć butów. po jednym bucie każdej z uczestniczek układamy wzdłuż pokoju, jeden za drugim. Czyj but jako pierwszy przekroczy próg, ta panna może myśleć o sukni ślubnej i długim welonie.
Udanych wróżb!
1.
2.
3.
Na świętego Andrzeja dziewkom z wróżby nadzieja
4.
5.
6.
7.
jot_em18