Wywiad i badanie lekarskie
I. Wywiad powinien być zebrany bardzo wnikliwie.
II. Nawiązanie kontaktu z dzieckiem podczas badania lekarskiego.
III. Stosunek lekarza do dziecka i rodziców powinien cechować się życzliwością, serdecznością i delikatnością oraz wyrozumiałością.
IV. Obserwacja zachowania się dziecka, ułożenia ciała, wyrazu twarzy, pierwsze spostrzeżenia dotyczące objawów chorobowych, rozwoju somatycznego i psychicznego.
Doświadczony lekarz odstępuje niekiedy od ogólnie przyjętej kolejności
w badaniu przedmiotowym, mając na względzie zachowanie kontaktu z dzieckiem
( np. badanie jamy ustno – gardłowej ).
Niezwykle ważne jest, ażeby dziecko podczas badania było rozebrane.
Wywiad
Właściwie zebrany wywiad ma w procesie diagnozowania niekwestionowaną wartość. Dane przekazywane przez rodziców lub opiekunów dziecka powinny być uzupełnione lub skonfrontowane z informacjami zawartymi w książeczce zdrowia dziecka, karcie informacyjnej o leczeniu w szpitalu.
Pierwszych informacji dostarczają zazwyczaj rodzice dziecka.
I. Najpierw staramy się uzyskać informacje o obecnym zachorowaniu. Pytamy, które objawy choroby były dominujące ?, jakie towarzyszyły im inne objawy ?, jakie były okoliczności ich wystąpienia ?, przebieg i ewentualne leczenie ?.
II. Stawiamy pytania uzupełniające dotyczące objawów choroby i dolegliwości ze strony poszczególnych układów i narządów. W przypadku dzieci starszych niektóre pytania kierujemy bezpośrednio do nich.
III. Informacje o okresie przed zachorowaniem, przebiegu ciąży, porodu i okresu noworodkowego, rozwoju psychoruchowego i somatycznego, żywienia dziecka, jego trybu życia, przebytych chorób, szczepień ochronnych, zapobiegania krzywicy.
IV. Zbieramy wywiad rodzinny oraz o warunkach bytowych i środowiskowych. Wywiad rodzinny powinien być ukierunkowany na obciążenia dziedziczne i choroby rodzeństwa. Dużo uwagi poświęcamy informacji o przebiegu ciąży, porodu i okresu noworodkowego ( ocena w skali Agar, przebyte stany zagrożenia życia noworodka ), występowaniu w rodzinie wad i chorób uwarunkowanych genetycznie, chorób matki w okresie ciąży, chorób odzwierzęcych, przyjmowania leków i środków toksycznych, nałogów, żywienia w czasie ciąży.
V. Ważnych informacji może nam dostarczyć wywiad o przebytych chorobach. Chorobach tym także zakaźnych, zabiegach, urazach, kontaktach z chorymi zakaźnie, szczepieniach ochronnych.
Badanie przedmiotowe
- oglądanie
- dotykanie
- opukiwanie
- osłuchiwanie
W badaniu oceniamy :
1. stan ogólny
2. zachowanie się dziecka
3. budowę ciała
4. rozwój somatyczny i psychoruchowy
5. odżywienie
6. skórę
7. węzły chłonne.
8. głowę
9. szyję
10. klatkę piersiową
11. brzuch
12. narządy moczowo – płciowe
13. układ kostno – stawowy
14. układ nerwowy
ü Ocena stanu ogólnego jest bardzo istotna.
Ciężki stan dziecka = ( zagrożenie życia, sinica, nasilona duszność, znaczna
bladość powłok, uogólnione obrzęki, utrata przytomności, drgawki, bezdech, itp. )
Stan dziecka jest dobry lub zadowalający : lekarz może przystąpić do systematycznego badania dziecka.
Ocenie rozwoju somatycznego i stanu odżywienia służy :
1. pomiar masy ciała
2. pomiar wzrostu
3. pomiar grubości fałdów skórno – tłuszczowych
4. ocena budowy ciała, symetrii i proporcji, ułożenie dziecka oraz postawa ciała
ü Ocena skóry :
- dziecko należy rozebrać
- zapewnić odpowiednie oświetlenie
- zapewnić odpowiednią temperaturę pomieszczenia
Oceniamy jej :
1. zabarwienie
2. wilgotność
3. ocieplenie
4. elastyczność.
Nadmierna bladość, sinica, zażółcenie powłok mogą stanowić istotny objaw chorobowy. To samo dotyczy nadmiernej wilgotności lub suchości
i szorstkości skóry, wybroczyn, obrzęków, cech zapalenia, odmy podskórnej.
ü Ocena węzłów chłonnych – badamy węzły chłonne potyliczne, zauszne, podżuchwowe, łokciowe, pachwinowe. Oceniamy ich wielkość, spoistość, ruchomość względem podłoża, bolesność.
Badanie ogólne obejmuje również mierzenie temperatury ciała. U małych dzieci temperaturę ciała mierzy się w odbytnicy.
Badanie przedmiotowe szczegółowe
ü Głowa
Ocena :
- kształtu czaszki
- wielkości czaszki
- obwodu czaszki ( dotyczy to zwłaszcza dzieci, u których istnieje podejrzenie wodogłowia i małogłowia )
- wielkości i napięcia ciemiączka
- szerokości szwów czaszkowych.
- występowanie lub nie występowanie objawu czynnej krzywicy, jakim jest rozmiękania potylicy ( craniotabes ) ( w krzywicy zarastanie ciemiączka może być opóźnione. W wodogłowiu wymiary ciemiączka są zwiększone, a szwy czaszkowe poszerzają się. W odwodnieniu ciemiączko jest zapadnięte )
ü Oczy
Oceniamy szpary powiekowe, rozstawienie i ustawienie oraz osadzenie gałek ocznych, wielkość i reakcję źrenic na światło. Ponadto badamy rogówki, twardówki, określając ich zabarwienie ( np. zażółcenie ), oraz spojówki i brzegi powiek. Sprawdzamy czy niemowlę wodzi oczami za przedmiotami. Zwracamy uwagę na ewentualną obecność fałdu nakątnego, zeza, oczopląsu.
ü Nos
Badanie polega na sprawdzeniu drożności i obecności wydzieliny w przewodach nosowych. U dzieci starszych oceniamy powonienie.
ü Małżowiny uszne
- wydzielinę w przewodach słuchowych zewnętrznych
- ucisk na skrawki uszne
- badanie okolicy przyusznej i wyrostka sutkowatego kości skroniowej
- badanie otoskopowe
- próby błędnikowe
- badanie słuchu.
ü Jama ustno – gardłowa
- oglądanie warg, przedsionka, uzębienia, błony śluzowej jamy ustnej, ujść ślinianek, języka ( wielkość i stan brodawek ), podniebienia twardego i miękkiego oraz gardzieli
- oglądanie migdałków podniebiennych ( wielkość, zabarwienie, wydzielina, naloty, krypty ).
ü Szyja
- oglądanie szyi ( płetwistość szyi, kręcz karku, znaczne powiększenie gruczołu tarczowego )
- badanie mięśnia mostkowo – obojczykowo – sutkowego
- badanie gruczołu tarczowego
...
www.google.pl