Adam AsnykDałam Ci moc
..Dałam ci moc nad sercem ludzi,Moc, której próżno przeczą,Gdyż ona łzy i zachwyt budzi,Wstrząsając pierś człowieczą.
Piękności czar - ten nie przeminie,On wieczną jest potrzebą;I ludzki duch wciąż za nim płynie,W błękitne patrząc niebo.
Piękności czar - ten zawsze będzieNad światem dzierżyć władzęI swoją woń rozsiewa wszędzieKwiat każdy, co zasadzę.
Niechaj więc chłód i cisza głuchaWśród świata cię nie ziębi:Najlepszy siew twego duchaW serc cichej wejdzie głębi.
Tych śpiewnych brzmień, co ja poruszę,Niepamięć na pogrzebie;Lecz, choćbyś dał swą całą duszę,Nie żądaj nic dla siebie.
Nie żądaj nic od biednej rzeszy,Zmęczonej życia znojem;Ty rzucaj blask, co ją pocieszy,I sercem nakarm swojem.
Idź sobie w grób, nieznany światu,Bez żądzy sławy próżnej,Bez wieńców róż, bez mirtów kwiatu,Bez bratnich łez jałmużny.
Ziszczenia snów, owoców truduNie pragnij tu oglądać:Dałam ci moc nad sercem ludu - Nie możesz więcej żadać!
Fa-vo-la73