1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
Niedziela jest dniem zmartwychwstania. To świętowanie żywej obecności Zmartwychwstałego pośród wierzących. Nie może się ono realizować jedynie w sercu człowieka, ale także we wspólnocie Kościoła. Obowiązek uczestnictwa we Mszy Św w niedzielę i święta spoczywa na wiernych, którzy ukończyli 7 rok życia i mają używanie rozumu. Jednak zachęca się, aby dzieci od najmłodszych lat uczestniczyły w Eucharystii. Dla nich sprawowana jest Msza Św. Dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.
Święta nakazane: Narodzenia Pańskiego (25 grudnia), Świętej Bożej Rodzicielki (1 stycznia), Objawienia Pańskiego (6 stycznia), Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (tzw. Boże Ciało), Wniebowzięcia NMP (15 sierpnia) i Wszystkich Świętych (1 listopada) Z prawa państwowego dniami wolnymi od pracy są: Poniedziałek Wielkanocny, Wspomnienie Św. Szczepana (26 grudnia), oraz Uroczystość NMP Królowej Polski (3 maja). Te dni nie są świętami nakazanymi, ale tradycyjnie uroczyście są obchodzone w Polsce. Dlatego z przyczyn duszpasterskich powinno się je kultywować.
2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty.
„Przynajmniej” raz w roku .To słowo suponuje (przypuszcza się, domyśla) wielokrotne przystępowanie do spowiedzi w ciągu roku. To jest tylko minimum, najściślej wiążące wszystkich wiernych. Kościół zachęca do praktykowania I piątków miesiąca. W czasie spowiedzi wyznajemy wszystkie grzechy, a zwłaszcza ciężkie (co do liczby i rodzaju). Kościół zachęca do wyznawania grzechów powszednich (lekkich). Jest to cenna praktyka na drodze postępu moralnego. Zachęca także do praktyki stałego spowiednika, zachowując przy tym całkowitą swobodę w wyborze kapłana, który nas będzie prowadził. Tajemnica spowiedzi jest nienaruszalna, stąd nie wolno spowiednikowi słowami lub w jakikolwiek inny sposób i jakiejkolwiek przyczyny zdradzić penitenta. Miejscem właściwym sprawowania tego sakramentu jest kościół lub kaplica. Do spowiedzi nie należy przystępować poza konfesjonałem, z wyjątkiem uzasadnionej przyczyny.
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą.
Niezachowanie tego minimum jest grzechem ciężkim. Podobnie jak w 2 przykazaniu-to jest to minimum i zachęta do częstego przyjmowania komunii świętej. Każdy wierny po przyjęciu I Komunii Św. Ma obowiązek przyjmować ją przynajmniej raz w roku. Wierni mogą przyjąć 2x w ciągu dnia komunię św. Należy jednak tego samego dnia być 2x na Mszy Św., lub pierwszy raz poza Mszą Św. A za 2x z pełnym uczestnictwem we Mszy Św.
4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach.
Wstrzemięźliwość od potraw mięsnych obowiązuje w każdy piątek roku, Ale tradycja nakazuje w Wigilię Bożego Narodzenia, ze względu na wyjątkowy charakter tego dnia w Polsce. Wstrzemięźliwość i post ścisły obowiązują w Środę Popielcową oraz w Piątek Męki Pańskiej. Post ścisły – przewiduje 1 posiłek do syta i 2 lekkie. Obowiązuje on osoby od ukończenia 18 roku życia aż do rozpoczęcia 60 roku życia. Powstrzymanie od zabaw – obowiązuje we wszystkie piątki roku i w okresie Wielkiego Postu. Adwent zaś powinien być tak przeżyty, aby chrześcijanin nie zagubił tego, co najistotniejsze w życiu
5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.
Potrzeby dot. sprawowania kultu, działalności ewangelizacyjnej, charytatywnej oraz utrzymania instytucji kościelnych i kapłanów. Ofiary są składane na tacę i do skarbonek. Przeznaczone są na budowę, odnowienie i utrzymanie kościoła, kaplic czy domów parafialnych, na zapłatę za energię elektryczną, świece, szaty liturgiczne, utrzymanie czystości czy ogrzewanie itp. Część z nich z polecenia bpa jest na: misje, utrzymanie WSD, czy na uczelnie katolickie: KUL czy UKSW. Z tych ofiar wynagradzani są: zakrystianin czy organista. Mają oni prawo do ubezpieczenia.
prosze