kat35-7 GRZECHÓW GŁÓWNYCH i CNOTY.doc

7 GRZECHÓW GŁÓWNYCH:

PYCHA – człowiek pyszny jest zarozumiały, za bardzo ambitny, zawsze stawia siebie na pierwszym miejscu. Bóg i ludzie są mu do niczego nie potrzebni, nie umie powiedzieć „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę”.

ZAZDROŚĆ – „wsącza człowiekowi jad do oczu”, sprawia, że śledzi on bliźniego i zazdrości mu tego, czego sam nie posiada, cieszy się z cudzego nieszczęścia, jest człowiekiem smutnym.

GNIEW – człowiek zagniewany jest niebezpieczny, szuka pretekstu do sprzeczki, cały czas by się kłócił i krzyczał na innych, wszystko chce wymusić siłą, jest nieustępliwy.

NIECZYSTOŚĆ – człowiek zapomina, że jego ciało jest świątynią Ducha Świętego, nie szanuje swojego ciała i ciała innych, jest bezwstydny, ogląda filmy, gazety i zdjęcia, na których ludzie nie szanują swojego ciała i ciała innych.

CHCIWOŚĆ – człowiek chciwy chciałby jak najwięcej mieć dla siebie, nie troszczy się o innych, jest skąpy, jego skąpstwo sprawia, że staje się nieludzki, bezwzględny, żądny władzy.

LENISTWO – człowiek leniwy stroni od wszystkiego, co jest męczące i wymaga wysiłku oraz wyrzeczenia. Na nic nie ma ochoty.

NIEUMIARKOWANIE W JEDZENIU I PICIU – człowiek nieumiarkowany myśli tylko o zaspokojeniu potrzeb i żądz swojego ciała, zrobi wszystko, żeby je nasycić, a ciągle mu mało, nie potrafi powiedzieć „nie” przy pełnym stole.

CNOTY („lekarstwo” na wady):

MIŁOŚĆ – to najważniejsze lekarstwo. Bóg jest miłością, stworzył świat, ludzi, kocha nas. Ta miłość daje życie, nigdy nie wygaśnie, nigdy się nie kończy. Miłość daje moc do walki ze złem.

POKORA – to pragnienie służenia innym ludziom, ufność wobec Boga i innych ludzi, służba pełna wdzięczności i radości, życie w prawdzie.

ŁAGODNOŚĆ – to spokojna odwaga, cierpliwość, niechęć, by odpłacać złem na zło, szukanie drogi, by pokojowo rozstrzygać spory.

CZYSTOŚĆ – rodzi się w myślach, słowach i czynach, to pamięć o wielkiej godności człowieka wobec Boga.

DOBROCZYNNOŚĆ – ubogaca człowieka, sprawia, że z radością dzieli się on dobrami z drugim człowiekiem.

PANOWANIE NAD SOBĄ – zawsze znajdzie złoty środek i właściwą miarę we wszystkim, to brak przesady.

PILNOŚĆ – jest pracowita, wytrwała, uważna i odważnie zmaga się z niepowodzeniami.

7 GRZECHÓW GŁÓWNYCH:

PYCHA – człowiek pyszny jest zarozumiały, za bardzo ambitny, zawsze stawia siebie na pierwszym miejscu. Bóg i ludzie są mu do niczego nie potrzebni, nie umie powiedzieć „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę”.

ZAZDROŚĆ – „wsącza człowiekowi jad do oczu”, sprawia, że śledzi on bliźniego i zazdrości mu tego, czego sam nie posiada, cieszy się z cudzego nieszczęścia, jest człowiekiem smutnym.

GNIEW – człowiek zagniewany jest niebezpieczny, szuka pretekstu do sprzeczki, cały czas by się kłócił i krzyczał na innych, wszystko chce wymusić siłą, jest nieustępliwy.

NIECZYSTOŚĆ – człowiek zapomina, że jego ciało jest świątynią Ducha Świętego, nie szanuje swojego ciała i ciała innych, jest bezwstydny, ogląda filmy, gazety i zdjęcia, na których ludzie nie szanują swojego ciała i ciała innych.

CHCIWOŚĆ – człowiek chciwy chciałby jak najwięcej mieć dla siebie, nie troszczy się o innych, jest skąpy, jego skąpstwo sprawia, że staje się nieludzki, bezwzględny, żądny władzy.

LENISTWO – człowiek leniwy stroni od wszystkiego, co jest męczące i wymaga wysiłku oraz wyrzeczenia. Na nic nie ma ochoty.

NIEUMIARKOWANIE W JEDZENIU I PICIU – człowiek nieumiarkowany myśli tylko o zaspokojeniu potrzeb i żądz swojego ciała, zrobi wszystko, żeby je nasycić, a ciągle mu mało, nie potrafi powiedzieć „nie” przy pełnym stole.

CNOTY („lekarstwo” na wady):

MIŁOŚĆ – to najważniejsze lekarstwo. Bóg jest miłością, stworzył świat, ludzi, kocha nas. Ta miłość daje życie, nigdy nie wygaśnie, nigdy się nie kończy. Miłość daje moc do walki ze złem.

POKORA – to pragnienie służenia innym ludziom, ufność wobec Boga i innych ludzi, służba pełna wdzięczności i radości, życie w prawdzie.

ŁAGODNOŚĆ – to spokojna odwaga, cierpliwość, niechęć, by odpłacać złem na zło, szukanie drogi, by pokojowo rozstrzygać spory.

CZYSTOŚĆ – rodzi się w myślach, słowach i czynach, to pamięć o wielkiej godności człowieka wobec Boga.

DOBROCZYNNOŚĆ – ubogaca człowieka, sprawia, że z radością dzieli się on dobrami z drugim człowiekiem.

PANOWANIE NAD SOBĄ – zawsze znajdzie złoty środek i właściwą miarę we wszystkim, to brak przesady.

PILNOŚĆ – jest pracowita, wytrwała, uważna i odważnie zmaga się z niepowodzeniami.

7 GRZECHÓW GŁÓWNYCH:

PYCHA – człowiek pyszny jest zarozumiały, za bardzo ambitny, zawsze stawia siebie na pierwszym miejscu. Bóg i ludzie są mu do niczego nie potrzebni, nie umie powiedzieć „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę”.

ZAZDROŚĆ – „wsącza człowiekowi jad do oczu”, sprawia, że śledzi on bliźniego i zazdrości mu tego, czego sam nie posiada, cieszy się z cudzego nieszczęścia, jest człowiekiem smutnym.

GNIEW – człowiek zagniewany jest niebezpieczny, szuka pretekstu do sprzeczki, cały czas by się kłócił i krzyczał na innych, wszystko chce wymusić siłą, jest nieustępliwy.

NIECZYSTOŚĆ – człowiek zapomina, że jego ciało jest świątynią Ducha Świętego, nie szanuje swojego ciała i ciała innych, jest bezwstydny, ogląda filmy, gazety i zdjęcia, na których ludzie nie szanują swojego ciała i ciała innych.

CHCIWOŚĆ – człowiek chciwy chciałby jak najwięcej mieć dla siebie, nie troszczy się o innych, jest skąpy, jego skąpstwo sprawia, że staje się nieludzki, bezwzględny, żądny władzy.

LENISTWO – człowiek leniwy stroni od wszystkiego, co jest męczące i wymaga wysiłku oraz wyrzeczenia. Na nic nie ma ochoty.

NIEUMIARKOWANIE W JEDZENIU I PICIU – człowiek nieumiarkowany myśli tylko o zaspokojeniu potrzeb i żądz swojego ciała, zrobi wszystko, żeby je nasycić, a ciągle mu mało, nie potrafi powiedzieć „nie” przy pełnym stole.

CNOTY („lekarstwo” na wady):

MIŁOŚĆ – to najważniejsze lekarstwo. Bóg jest miłością, stworzył świat, ludzi, kocha nas. Ta miłość daje życie, nigdy nie wygaśnie, nigdy się nie kończy. Miłość daje moc do walki ze złem.

POKORA – to pragnienie służenia innym ludziom, ufność wobec Boga i innych ludzi, służba pełna wdzięczności i radości, życie w prawdzie.

ŁAGODNOŚĆ – to spokojna odwaga, cierpliwość, niechęć, by odpłacać złem na zło, szukanie drogi, by pokojowo rozstrzygać spory.

CZYSTOŚĆ – rodzi się w myślach, słowach i czynach, to pamięć o wielkiej godności człowieka wobec Boga.

DOBROCZYNNOŚĆ – ubogaca człowieka, sprawia, że z radością dzieli się on dobrami z drugim człowiekiem.

PANOWANIE NAD SOBĄ – zawsze znajdzie złoty środek i właściwą miarę we wszystkim, to brak przesady.

PILNOŚĆ – jest pracowita, wytrwała, uważna i odważnie zmaga się z niepowodzeniami.

7 GRZECHÓW GŁÓWNYCH:

PYCHA – człowiek pyszny jest zarozumiały, za bardzo ambitny, zawsze stawia siebie na pierwszym miejscu. Bóg i ludzie są mu do niczego nie potrzebni, nie umie powiedzieć „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę”.

ZAZDROŚĆ – „wsącza człowiekowi jad do oczu”, sprawia, że śledzi on bliźniego i zazdrości mu tego, czego sam nie posiada, cieszy się z cudzego nieszczęścia, jest człowiekiem smutnym.

GNIEW – człowiek zagniewany jest niebezpieczny, szuka pretekstu do sprzeczki, cały czas by się kłócił i krzyczał na innych, wszystko chce wymusić siłą, jest nieustępliwy.

NIECZYSTOŚĆ – człowiek zapomina, że jego ciało jest świątynią Ducha Świętego, nie szanuje swojego ciała i ciała innych, jest bezwstydny, ogląda filmy, gazety i zdjęcia, na których ludzie nie szanują swojego ciała i ciała innych.

CHCIWOŚĆ – człowiek chciwy chciałby jak najwięcej mieć dla siebie, nie troszczy się o innych, jest skąpy, jego skąpstwo sprawia, że staje się nieludzki, bezwzględny, żądny władzy.

LENISTWO – człowiek leniwy stroni od wszystkiego, co jest męczące i wymaga wysiłku oraz wyrzeczenia. Na nic nie ma ochoty.

NIEUMIARKOWANIE W JEDZENIU I PICIU – człowiek nieumiarkowany myśli tylko o zaspokojeniu potrzeb i żądz swojego ciała, zrobi wszystko, żeby je nasycić, a ciągle mu mało, nie potrafi powiedzieć „nie” przy pełnym stole.

CNOTY („lekarstwo” na wady):

MIŁOŚĆ – to najważniejsze lekarstwo. Bóg jest miłością, stworzył świat, ludzi, kocha nas. Ta miłość daje życie, nigdy nie wygaśnie, nigdy się nie kończy. Miłość daje moc do walki ze złem.

POKORA – to pragnienie służenia innym ludziom, ufność wobec Boga i innych ludzi, służba pełna wdzięczności i radości, życie w prawdzie.

ŁAGODNOŚĆ – to spokojna odwaga, cierpliwość, niechęć, by odpłacać złem na zło, szukanie drogi, by pokojowo rozstrzygać spory.

CZYSTOŚĆ – rodzi się w myślach, słowach i czynach, to pamięć o wielkiej godności człowieka wobec Boga.

DOBROCZYNNOŚĆ – ubogaca człowieka, sprawia, że z radością dzieli się on dobrami z drugim człowiekiem.

PANOWANIE NAD SOBĄ – zawsze znajdzie złoty środek i właściwą miarę we wszystkim, to brak przesady.

PILNOŚĆ – jest pracowita, wytrwała, uważna i odważnie zmaga się z niepowodzeniami.