18. Mityczna seria ewolucji konia (2009)(1).pdf

PRZEGLĄD PRASY KREACJONISTYCZNEJ

Mityczna seria ewolucji konia

moŜna rozbić na części składowe. Na przykład

zapis chińskiego słowa "Ŝycie" składa się z "ruch"

oraz "Pan", co oddaje staroŜytne przekonanie

Chińczyków, Ŝe Bóg jest stwórcą wszelkiego Ŝycia.

"Wierzyć" składa się takŜe z dwóch składników:

"osoba" oraz "słowo", co znaczy, Ŝe zaufanie do

słowa uwaŜa się za akt wiary. Wydaje się to nie

skomplikowane, ale nabiera nieoczekiwanej głębi,

jeśli umieści się je w kontekście biblijnym. W Ewan

gelii Łukasza 7:210 znajduje się historia rzymskie

go setnika. Jezus zauwaŜył, Ŝe wiara tego człowie

ka w Jego Słowo przewyŜszała to, co moŜna było

znaleźć w Izraelu.

Według badań pisany język chiński mógł

powstać ok. 2500 lat przed Chrystusem [1], co

ściśle odpowiada szacunkowemu czasowi wielkie

go rozproszenia się ludzkości spod wieŜy Babel,

jak wynika z biblijnych genealogii. [2] Kiedy cały

rodzaj ludzki został podzielony na grupy językowe i

rozproszony po całym obliczu Ziemi, dotyczyło to

takŜe staroŜytnych Chińczyków, posiadających

dokładne dane na temat wczesnej historii człowie

ka. Ich wiedza na temat stworzenia i wielkiego

Potopu musiała być świeŜa, gdyŜ prawdopodobnie

Ŝyli oni współcześnie z Noem, który Ŝył jeszcze 350

lat po Potopie (Ks. Rodzaju 9:28) i z pewnością

poznał rozmaite szczegóły stworzenia od swojego

ojca, Lamecha. A Lamech miał juŜ 56 lat, gdy

umierał Adam. W okresie, w którym średni wiek

człowieka wynosił 912 lat, 56latek musiał uchodzić

za względnie młodego człowieka (Ks. Rodzaju 5:1

11).

występuje w kaŜdym

podręczniku biologii

jako najlepiej udokumentowany i

zbadany przypadek ewoluowa

nia jednego schematu budowy

ciała w inny. Sława tego przykła

du rozpoczęła się w 1882 roku,

kiedy Othniel Marsh opublikował

rysunki skamieniałości pokazują

ce, jak współczesne konie wye

woluowały z mało do nich po

dobnych przodków. Dzisiaj spo

tykane rysunki i schematy róŜnią

się od tych, które rysował Marsh,

ale idea ich jest podobna.

Rozwój ten, jak mówią te

schematy, rozpoczął się od niewielkiego, 3050

cm wzrostu zwierzęcia o nazwie Hyracotherium

(dawniej mówiono o Eohippusie), które miało

cztery palce na przednich nogach i trzy na

tylnych, a skończył się na wielkim i silnym zwie

rzęciu stąpającym na jedynym u kaŜdej nogi

palcu. Formy pośrednie obejmowały trójpalcza

stego Mesohippusa, który jednak stąpał po

ziemi jednym palcem; jednopalczastych Mery

chippusa i Pliohippusa, i parę innych. Współczesny

koń, Equus, ma nie tylko odmienne zakończenia

nóg, ale takŜe inne rozmiary i udoskonaloną budo

wę zębów trzonowych.

Oczywiście, współczesne konie są bardzo

róŜnorodne, zaleŜnie od środowiska, w którym

przyszło im Ŝyć. Tę róŜnorodność zwiększają jesz

cze wysiłki hodowców, które doprowadziły do poja

wienia się koni tak małych, jak psy. Prawie wszyst

kie odmiany mogą się krzyŜować.

W tym samym okresie czasu, w którym nie

którzy potomkowie Hyracotherium mieli przekształ

cić się w normalne konie, inni trwali bez zmian.

Wygląda na to, Ŝe ewolucja nie zawsze wywołuje

zmiany. Ciśnienie selekcyjne, które działa tak moc

no, Ŝe tworzy wielkie modyfikacje pewnych form,

inne pozostawia bez zmian (jest to tzw. staza).

Najwyraźniej ewolucja nie działa bezwyjątkowo.

Teoria ewolucji wyjaśnia więc zarówno zmiany, jak

i ich brak (czyli kaŜdą moŜliwość), co dobrze o tej

teorii nie świadczy.

Dawniej, jeszcze za czasów Darwina, więk

szość ewolucjonistów wierzyła w ukierunkowaną

ewolucję. Sądzili oni, Ŝe jakieś czynniki (siły nad

przyrodzone jak Bóg lub jakieś siły wewnątrz orga

nizmów) pchają proces ewolucji w pewnym okre

ślonym z góry kierunku. Takie rozumienie ewolucji

zwane jest ortogenezą. Początkowo ortogenetycz

nie interpretowano i serię ewolucyjną konia. Ale

olbrzymia większość współczesnych nam ewolu

cjonistów uwaŜa podobnie jak sam Darwin, Ŝe

proces ewolucji nie jest ukierunkowany ani przez

Ŝaden kosmiczny czynnik, ani przez jakiś nieznany

mechanizm wewnątrz organizmu, Ŝe nic nim nie

kieruje o zmianach decydują, jak się to dzisiaj

przedstawia, przypadkowe mutacje (Darwin nic nie

wiedział o mutacjach, mówił ogólnie o zmienności) i

dobór naturalny, przystosowujący organizmy do

zmieniającego się środowiska. Schematy obrazują

ce serię ewolucyjną konia przestały sugerować

ortogenezę. Zaczęto na nich rysować takŜe ślepe

Szkielet rzekomego przodka konia z kopalni Messel koþo Darmstadt

zaułki ewolucji, wygasłe gałęzie rozwojowe jed

nym słowem nie linię, a darwinowskie drzewo.

Uznaje się obecnie, Ŝe ewolucja konia, jak

została utrwalona w zapisie kopalnym, nie przed

stawia Ŝadnego wzorca. Kolejno po sobie następu

jące formy występują jedynie w podręcznikach,

zapis kopalny jest duŜo bardziej złoŜony i niejedno

znaczny. Czasami skamieniałości róŜnych typów,

które miały Ŝyć w róŜnych okresach, występują

razem w tej samej warstwie geologicznej. W Ore

gonie odkryto trójpalczastego Neohippariona

(bardzo podobnego do Merychippusa) występują

cego razem z Pliohippusem. W Wielkiej Kotlinie,

rozległej krainie w zachodniej części USA, między

WyŜyną Kolorado i środkową częścią Gór Skali

stych, występuje w tej samej warstwie Pliohippus z

trójpalczastym Hipparionem. Ewolucjoniści nie

ukrywają tego, Ŝe tak jest, i starają się korygować

błędne wyobraŜenia, ale seria ewolucji konia nadal

występuje w podręcznikach.

KaŜde trzy skamieniałości moŜna ułoŜyć w

linię i opowiedzieć historyjkę, jak to przekształcały

się one ewolucyjnie jedna w drugą. Ale jeŜeli ułoŜy

my je inaczej, powstanie inna opowieść.

Hyracotherium zostało tak nazwane, gdyŜ

przypominało ssaki góralki (ang. hyrax). Góralki

moŜna oglądać w wielu ogrodach zoologicznych.

Nie przypominają konia. Ale większość form, z

których koń miał wyewoluować, moŜna śmiało

uznać za warianty konia. Jeśli wykluczymy trójpal

czaste skamieniałości, to schematy ewolucyjne

stają się zgodne z obrazem kreacjonistycznym, w

którym istnieje duŜa zmienność w ramach stworzo

nego rodzaju, zwanego czasami baraminem.

Ciekawe, Ŝe staroŜytny zapis Fengsu T'ung

yi (Pełne ujęcie zwyczajów) mówi, Ŝe wszyscy

ludzie na Ziemi pochodzą od "Nuue". (Niektórzy

przypuszczali, Ŝe jest to wersja biblijnego imienia

Noe, które znajdujemy w innych tekstach chiń

skich.) [3] Chińczycy znani byli z robienia dokład

nych zapisków od czasu dynastii Hsia w 2205

p.n.e. Według zbioru staroŜytnych rękopisów Shu

Jing (Księga Historii) wielu kolejnych władców Chin

podczas corocznego Poświęcenia Granicy głosiło

chwałę ShangDi, Pana na Niebiosach, stworzyciela

wszechświata i jedynego prawdziwego Boga. Tekst

ten mówił, Ŝe na samym pradawnym początku

istniał wielki bezkształtny i ciemny chaos, planety

nie krąŜyły i nie świeciło Słońce oraz KsięŜyc.

Dopiero, gdy przyszedł duchowy Władca, uczynił

niebiosa, ziemię i człowieka, a takŜe wszystkie

istoty posiadające władzę rozmnaŜania się.

Tekst ten brzmi bardzo podobnie do treści

pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju.

Przypisy:

[1] C.H. Kang and E.R. Nelson, The

Discovery of Genesis: How the Truths of Genesis

Were Found Hidden in the Chinese Language,

Concordia Publishing House, St. Louis, MO 1979,

s. xiii.

(John D. Morris, Ph.D., "The Mythical Horse

Series", Acts & Facts September 2008, vol. 37, no.

9, s. 13.)

Ślady stworzenia

w piśmie chińskim

[2] James J.S. Johnson, "How Young Is the

Earth? Applying Simple Math to Data Provided in

Genesis", Acts & Facts 2008, vol. 37, no. 10, s. 4

P ismo chińskie uŜywa obrazków ide

ograficznych (w którym znaki odpo

wiadają poszczególnym pojęciom).

Rozwinęło się ono z pisma obrazkowego na staro

Ŝytnych kościach modlitewnych czegoś w rodzaju

hieroglifów języka chińskiego. Dlatego kaŜdy znak

[3] Patrz "Genesis According to the Miao

People", translated by Edgar A. Truax, Impact No.

214, Acts & Facts April 1991, vol. 20, No. 4. (Ava

Ford, M.D., "Uncovering creation truth in ancient

cultures", Acts & Facts November 2008, s. 45.)

„ „„ „ i d ź POD PR ĄD”

POD PR ĄD” nr 5/58/maj 2009

P rzykład ewolucji konia

POD PR ĄD”

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: