Kodeks Karny Wykonawczy.pdf

(463 KB) Pobierz
Microsoft Word - D19970557Lj
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
USTAWA
z dnia 6 czerwca 1997 r.
Kodeks karny wykonawczy
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 1997
r. Nr 90, poz. 557, Nr
160, poz. 1083, z 1999
r. Nr 83, poz. 931, z
2000 r. Nr 60, poz.
701, Nr 120, poz.
1268, Nr 122, poz.
1318, z 2001 r. Nr 98,
poz. 1071, Nr 111,
poz. 1194, Nr 151,
poz. 1686, z 2002 r.
Nr 74, poz. 676, Nr
121, poz. 1033, Nr
200, poz. 1679, z 2003
r. Nr 111, poz. 1061,
Nr 142, poz. 1380, Nr
179, poz. 1750, z 2004
r. Nr 93, poz. 889, Nr
210, poz. 2135, Nr
240, poz. 2405, Nr
243, poz. 2426, Nr
273, poz. 2703, z 2005
r. Nr 163, poz. 1363,
Nr 178, poz. 1479, z
2006 r. Nr 104, poz.
708, Nr 226, poz.
1648, z 2007 r. Nr
123, poz. 849.
CZĘŚĆ OGÓLNA
Rozdział I
Zakres obowiązywania
Art. 1.
§ 1. Wykonywanie orzeczeń w postępowaniu karnym, w postępowaniu w sprawach
o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe i w postępowaniu w sprawach
o wykroczenia oraz kar porządkowych i środków przymusu skutkujących po-
zbawienie wolności odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu, chyba
że ustawa stanowi inaczej.
§ 2. W postępowaniu wykonawczym w kwestiach nie uregulowanych w niniejszym
kodeksie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.
Rozdział II
Organy postępowania wykonawczego
Art. 2.
Organami postępowania wykonawczego są:
1) sąd pierwszej instancji,
2) sąd penitencjarny,
3) prezes sądu lub upoważniony sędzia,
4) sędzia penitencjarny,
5) dyrektor zakładu karnego, aresztu śledczego, a także dyrektor okręgowy i
Dyrektor Generalny Służby Więziennej albo osoba kierująca innym zakła-
dem przewidzianym w przepisach prawa karnego wykonawczego oraz ko-
misja penitencjarna,
6) sądowy kurator zawodowy,
7) sądowy lub administracyjny organ egzekucyjny,
8) urząd skarbowy,
2007-08-01
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
9) odpowiedni terenowy organ administracji rządowej lub samorządu teryto-
rialnego,
10) inny organ uprawniony przez ustawę do wykonywania orzeczeń.
Art. 3.
§ 1. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w po-
stępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia, chyba że ustawa stanowi
inaczej.
§ 2. W sprawach zastrzeżonych w niniejszym kodeksie dla sądu penitencjarnego
właściwy jest ten sąd penitencjarny, w którego okręgu przebywa skazany, chyba
że ustawa stanowi inaczej. Sądem penitencjarnym jest sąd okręgowy.
§ 3. W stosunku do osób skazanych przez sąd wojskowy, w sprawach określonych w
§ 2, orzeka wojskowy sąd garnizonowy.
§ 4. (uchylony).
§ 5. (uchylony).
Rozdział III
Skazany
Art. 4.
§ 1. Kary, środki karne, zabezpieczające i zapobiegawcze wykonuje się w sposób
humanitarny, z poszanowaniem godności ludzkiej skazanego. Zakazuje się sto-
sowania tortur lub nieludzkiego albo poniżającego traktowania i karania skaza-
nego.
§ 2. Skazany zachowuje prawa i wolności obywatelskie. Ich ograniczenie może wy-
nikać jedynie z ustawy oraz z wydanego na jej podstawie prawomocnego orze-
czenia.
Art. 5.
§ 1. Skazany jest podmiotem określonych w niniejszym kodeksie praw i obowiąz-
ków.
§ 2. Skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez właściwe organy pole-
ceń zmierzających do wykonania orzeczenia.
Art. 6.
§ 1. Skazany może składać wnioski o wszczęcie postępowania przed sądem i brać w
nim udział jako strona oraz wnosić zażalenia na postanowienia wydane w po-
stępowaniu wykonawczym, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 2. Skazany może składać wnioski, skargi i prośby do organów wykonujących
orzeczenie.
§ 3. Jeżeli wnioski, o których mowa w § 1 i 2, oraz skargi i prośby, o których mowa
w § 2, oparte są na tych samych podstawach faktycznych, właściwy organ może
wydać zarządzenie o pozostawieniu ich bez rozpoznania.
2007-08-01
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
Art. 7.
§ 1. Skazany może zaskarżyć do sądu decyzję organu wymienionego w art. 2 pkt 3-6
i 10 z powodu jej niezgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
§ 2. Skargi rozpoznaje sąd właściwy zgodnie z art. 3. W sprawach dotyczących od-
bywania kary pozbawienia wolności, kary aresztu, kary porządkowej, środka
przymusu skutkującego pozbawienie wolności, wykonywania orzeczenia o wa-
runkowym przedterminowym zwolnieniu oraz środka zabezpieczającego pole-
gającego na umieszczeniu w zakładzie zamkniętym sądem właściwym jest sąd
penitencjarny.
§ 3. Skarga na decyzję, o której mowa w § 1, przysługuje skazanemu w terminie 7
dni od dnia ogłoszenia lub doręczenia decyzji; decyzję ogłasza się lub doręcza
wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującym skazanemu prawie, ter-
minie i sposobie wniesienia skargi. Skargę wnosi się do organu, który wydał za-
skarżoną decyzję. Jeżeli organ, który wydał zaskarżoną decyzję, nie przychyli
się do skargi, przekazuje ją wraz z aktami sprawy bezzwłocznie do właściwego
sądu.
§ 4. Sąd powołany do rozpoznania skargi może wstrzymać wykonanie zaskarżonej
decyzji. Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.
§ 5. Po rozpoznaniu skargi sąd orzeka o utrzymaniu w mocy, uchyleniu albo zmianie
zaskarżonej decyzji; na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje.
Art. 8.
§ 1. W postępowaniu wykonawczym skazany może korzystać z pomocy obrońcy
ustanowionego w tym postępowaniu.
§ 2. W postępowaniu przed sądem skazany musi mieć obrońcę, jeżeli:
1) jest głuchy, niemy lub niewidomy,
2) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności,
3) nie ukończył 18 lat,
4) nie włada językiem polskim.
§ 3. Skazany pozbawiony wolności może porozumiewać się ze swoim obrońcą lub
pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym podczas nieobecności
innych osób. Korespondencja z tymi osobami nie podlega cenzurze i zatrzyma-
niu, a rozmowy w trakcie widzeń i telefoniczne nie podlegają kontroli. Nadzór
nad korespondencją z obrońcą może być wykonany przez otwarcie listu wyłącz-
nie wtedy, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że list zawiera przedmioty,
których dotyczy zakaz posiadania, przechowywania, przekazywania, przesyła-
nia lub obrotu. Czynności otwarcia dokonuje się w obecności skazanego i za-
wiadamia się o niej sędziego penitencjarnego podając, jej powód i wynik. Prze-
pis art. 225 § 3 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
2007-08-01
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
Rozdział IV
Postępowanie wykonawcze
Oddział 1
Wykonywanie orzeczeń
Art. 9.
§ 1. Postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy orzeczenie stało się
wykonalne.
§ 2. Orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba że ustawa
stanowi inaczej.
Art. 10.
§ 1. Policja w zakresie postępowania wykonawczego wykonuje polecenia sądu.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Żandarmerii Wojskowej oraz
dowódcy wojskowego, jeżeli skazany jest żołnierzem.
§ 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Agencji Bezpieczeństwa We-
wnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej oraz in-
nych organów, jeżeli postępowanie wykonawcze dotyczy spraw, które zgodnie z
przepisami prawa należą do ich właściwości.
§ 4. Organy i instytucje państwowe, organy samorządu terytorialnego oraz stowarzy-
szenia i organizacje społeczne w zakresie swojego działania udzielają pomocy
organom wykonującym orzeczenia.
Art. 11.
§ 1. Sąd, kierując orzeczenie do wykonania, przesyła jego odpis lub wyciąg, ze
wzmianką o wykonalności, a w wypadku orzeczenia prawomocnego - z datą je-
go uprawomocnienia się, odpowiedniemu organowi powołanemu do wykony-
wania orzeczenia. Sąd przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu
śledczego orzeczenie wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone i nie
zawiera informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, oraz dane
zawierające imię, nazwisko i adres pokrzywdzonego.
§ 2. Sąd pierwszej instancji po wydaniu wyroku skazującego przesyła dyrektorowi
zakładu karnego lub aresztu śledczego posiadane w sprawie informacje doty-
czące osoby skazanego, w tym dane o uprzedniej karalności oraz zastosowanych
wobec niego środkach wychowawczych lub poprawczych, informacje pozwala-
jące na identyfikację skazanego, a w szczególności numer Automatycznego Sys-
temu Identyfikacji Daktyloskopijnej (AFIS), numer ewidencyjny Powszechnego
Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), rysopis oraz opis zna-
ków szczególnych i tatuaży, a także zdjęcie skazanego, odpisy orzeczeń i opinii
lekarskich oraz psychologicznych, w tym stwierdzających u skazanego uzależ-
nienia od alkoholu, środków psychotropowych i odurzających, a także informa-
cje dotyczące popełnienia przestępstwa określonego w art. 197-203 Kodeksu
karnego w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, a po uprawomoc-
nieniu się wyroku, na wniosek dyrektora zakładu lub aresztu - również akta są-
dowe.
2007-08-01
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
§ 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej,
określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji przesyłanych
dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego, o których mowa w § 2, ma-
jąc na uwadze konieczność zebrania danych osobopoznawczych niezbędnych do
dokonania prawidłowej klasyfikacji skazanego dla indywidualnego z nim postę-
powania zmierzającego do realizacji celów jakim ma służyć wykonanie kary
pozbawienia wolności.
§ 4. W razie skazania tymczasowo aresztowanego lub osoby odbywającej karę po-
zbawienia wolności, sąd zawiadamia o tym odpowiednio dyrektora aresztu
śledczego lub zakładu karnego.
§ 5. Organ, o którym mowa w § 1, zawiadamia sąd o przystąpieniu do wykonania
orzeczenia oraz o zakończeniu jego wykonywania.
Art. 12.
O prawomocnych skazaniach osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej
lub służby w formacjach obrony cywilnej na karę pozbawienia wolności bez zawie-
szenia jej wykonania, jak również o zmianach dotyczących wykonywania kary po-
zbawienia wolności, sąd zawiadamia również organy właściwe w sprawach po-
wszechnego obowiązku obrony, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych
przepisach.
Art. 13.
§ 1. Organ wykonujący orzeczenie oraz każdy, kogo orzeczenie bezpośrednio doty-
czy, może zwrócić się do sądu, który je wydał, o rozstrzygnięcie wątpliwości co
do wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia kary.
§ 2. (uchylony).
§ 3. Na postanowienie w przedmiocie określonym w § 1 zażalenie przysługuje rów-
nież organowi określonemu w art. 2 pkt 5-10 oraz każdemu, kogo orzeczenie
bezpośrednio dotyczy.
Art. 14.
§ 1. W postępowaniu wykonawczym organ wykonujący orzeczenie może zarządzić
zebranie informacji dotyczących skazanego, w szczególności w drodze wywia-
du środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego. W razie uza-
sadnionych wątpliwości co do tożsamości skazanego organ wykonujący orze-
czenie może zażądać ustalenia jego tożsamości przez Policję.
§ 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i z Ministrem Obrony Narodo-
wej, inne organy powołane do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego,
uwzględniając w szczególności jego zakres oraz tryb przeprowadzania.
Art. 15.
§ 1. Sąd umarza postępowanie wykonawcze w razie przedawnienia wykonania kary,
śmierci skazanego lub innej przyczyny wyłączającej to postępowanie.
§ 2. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca postępowanie wyko-
nawcze, a w szczególności jeżeli nie można ująć skazanego albo nie można wy-
konać wobec niego orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej prze-
2007-08-01
Zgłoś jeśli naruszono regulamin