Piękna wyspo, coś wzięła najpiękniejsze imię
Od najmilszych kwiatów! Brzegi urodziwe!
O, ileż w waszym łonie chwil promiennych drzemie,
Które, gdy was oglądam, jawią się jak żywe.
Ileż scen szczęśliwości minionej, dalekiej,
Ile zmarłych nadziei, ile snów prześnionych,
I marzeń o dziewczynie, co znikła na wieki,
I której już nie będzie na brzegach zielonych!
Nie będzie!... O, wy smutne i magiczne słowa,
Które wszystki zmieniacie! Już nigdy nie będzie
Ni czasu, ani wspomnień... O, wyspo jałowa,
Przekleństwo twoim brzegom i kwiecistej grzędzie!
Hijacyntowa wyspo! Purpurowa Zante,
Isola d'Oro! Fior di Levante!
Lejriope