zulz_04_2009.pdf

(4382 KB) Pobierz
(Microsoft PowerPoint - zulz_04_2009.ppt [tryb zgodno\234ci])
Zajęcia 4
¤ Współczesne spojrzenie na warunkowanie
klasyczne:
¤ relacja zależności (ang. contingency )
¤ efekt zacieniania
¤ efekt blokowania
¤ efekt nadmiernych oczekiwań
¤ znaczenie informacyjne bodźca
¤ przestrzeń warunkowania klasycznego
¤ teoria Rescorli-Wagnera
¤ zastosowanie warunkowania klasycznego w praktyce
Relacja zależności (Rescorla, 1967)
Zależność a skuteczność
warunkowania
¤ Zależność między bodźcem warunkowym, a
pojawieniem się bodźca bezwarunkowego
zdeterminowana jest dwoma
prawdopodobieństwami:
Î prawdopodobieństwem, że bodziec bezwarunkowy
pojawi się po wystąpieniu bodźca warunkowego
(p(US/CS))
Î prawdopodobieństwem, że bodziec bezwarunkowy
wystąpi przy braku zapowiadającego go bodźca
warunkowego (p(US/noCS))
1
250524245.014.png
Zależność a skuteczność
warunkowania
¤ Najlepsze efekty w postaci szybkiego
warunkowania: p(US/CS)=1 oraz p(US/noCS)=0
¤ Do warunkowania dochodzi zawsze gdy mamy
do czynienia z: p(US/CS)>p(US/noCS)
¤ Gdy p(US/CS)<p(US/noCS), czyli gdy mamy do
czynienia z negatywną zależnością między
bodźcami, bodziec warunkowy nabiera
znaczenia hamującego
¤ Gdy p(US/CS)=p(US/noCS) nie dochodzi do
warunkowania
Przestrzeń warunkowania klasycznego
Zależność to za mało, potrzebna informacyjna wartość
bodźca: efekt zacieniania
2
250524245.015.png 250524245.016.png 250524245.017.png 250524245.001.png 250524245.002.png 250524245.003.png
Biologiczne determinanty zacieniania
Efekt blokowania (Kamin, 1968)
Teoria Rescorli-Wagnera
¤ opisuje w kategoriach matematycznych
przyrost siły związku między bodźcem
warunkowym i bezwarunkowym, który
następuje wraz z powtarzającymi się próbami
warunkowymi
¤ Vn = K ( Λ - Vn-1)
3
250524245.004.png 250524245.005.png 250524245.006.png 250524245.007.png 250524245.008.png 250524245.009.png
Vn = K ( Λ - Vn-1)
¤ V jest miarą uczenia się, czyli siły związku
¤ n oznacza numer próby
¤ Vn to przyrost siły związku następujący w
konkretnej próbie
¤ K odzwierciedla wyrazistość stosowanych
bodźców (warunkowego i bezwarunkowego; w
innym ujęciu tylko warunkowego)
Î im wyższe jest K tym większe będą zmiany V
zachodzące z próby na próbę. W modelu Rescorli i
Wagnera K zawiera się w przedziale od 0 do 1
Vn = K ( Λ - Vn-1)
¤ Λ (lambda) to oczekiwany poziom maksymalny
wyuczenia odruchu warunkowego, wynikający
z charakterystyki zastosowanego bodźca
bezwarunkowego
¤ Odzwierciedla ona fakt, że różne bodźce
bezwarunkowe prowadzą do różnego poziomu
maksymalnego wyuczenia
Î np. im silniejszy bodziec bezwarunkowy tym
wyższy maksymalny poziom wyuczenia, czyli
wyższa Λ w omawianym wzorze
Równanie Rescorli-Wagnera
¤ Przedstawione równanie mówi, że zmiana siły
związku warunkowego jest proporcjonalna do
różnicy pomiędzy asymptotyczną (maksymalną)
siłą związku, a siłą związku występującą w
poprzedniej próbie
¤ Wraz ze wzrostem siły związku (V) z próby na
próbę, wartość ( Λ -Vn-1) będzie coraz mniejsza, a
wraz z nią zmniejszać się będzie przyrost siły
związku, czyli Vn
4
250524245.010.png
Krzywa uczenia w warunkowaniu
klasycznym a model Rescorli-Wagra
Przykładowy przebieg warunkowania
¤ Λ = 100 (arbitralnie ustalona wartość na bazie
US)
¤ Vn = 0 (pierwsza próba; brak warunkowania)
¤ Vn-1 = 0 (na razie nie było uczenia)
¤ k = 0,5 (arbitralna wartość między 0 a 1)
100
80
60
50
40
20
Vall
0
0
0 1 2 3 4 5 6 7 8
Trials
5
250524245.011.png 250524245.012.png 250524245.013.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin