Frankowska Maria - Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych lat 1989-1993.pdf

(168 KB) Pobierz
25268818 UNPDF
M ARIA F RANKOWSKA
Frazeologia i metaforyka
w tekstach politycznych
lat 1989–1993 Frazeologi a i met aforyka w t ekstach polit ycznych lat 1989–1993
Zmiany, jakie zaszły w Polsce po 4 VI 1989, wpłyn ˛ ły tak˙e na kształt j ˛ zykowy
tekstów o tematyce politycznej. Autorów przestał kr ˛ powa´ gorset cenzury i nowo-
mowy, moga ˛ teraz swobodnie wypowiada´ swoje przekonania i pogla ˛ dy.
Pierwsza i podstawowa ró˙nica wia˛˙e si˛ z samym przebiegiem procesu ko-
munikacji j˛zykowej. Do 1989 r. miał on w zasadzie charakter jednostronny.
Nadawca kierował teksty do odbiorcy, który oficjalnie nie mógł reagowa´ na nie
w sposób autentyczny. Dopuszczany był do głosu tylko wtedy, gdy mówił takim
samym tonem jak nadawca. Prawa głosu nie miały zwłaszcza osoby i ´rodowiska
atakowane przez ówczesna ˛ władz ˛ .
Po r. 1989 mamy ju˙ nie jednego, oficjalnego – lecz wielu, mówia ˛ cych ró˙-
nymi głosami nadawców, a odbiorcy zyskali takie samo prawo do wypowiedzi,
jak i oni. Cecha˛ tekstów o polityce jest wi˛c teraz polifoniczno´´, ˙eby nie po-
wiedzie´ – kakofonia.
Artykuł ma za zadanie pokaza´ niektóre skutki tych zmian w sferze frazeolo-
gii i metaforyki. Obserwacji dokonano na tekstach dotycza ˛ cych polityki 1 , odno-
sza ˛ cych si ˛ do szeroko rozumianej sytuacji w Polsce 2 i produkowanych przez:
– oficjalnych przedstawicieli władz,
1 Słownik j˛zyka polskiego pod red. W. Doroszewskiego (t. 6, s. 890) tak obja´nia słowo
polityka: „ogół spraw pa´stwowych; działalno´´ rza˛du, partii, organizacji itp. zmierzaja˛ca do
osia˛gni˛cia okre´lonych celów, zrealizowania zamierzonych planów w dziedzinie społecznej, woj-
skowej, gospodarczej i innych, moga˛ca dotyczy´ spraw wewn˛trznych pa´stwa lub jego stosunków
z innymi krajami, jak równie˙ wzajemnych stosunków klas społecznych”. A oto definicja sformułowana
przez jednego z czołowych polityków ostatnich lat, Bronisława Geremka: „Polityka jest – z definicji –
gra˛ konfliktów, która poprzez nieuchronne kompromisy prowadzi do zrobienia tego, co mo˙liwe,
pomimo sprzecznych – a niekiedy wzajemnie si˛ wykluczaja˛cych – interesów grupowych. Partie poli-
tyczne artykułuja˛ owe sprzeczno´ci i wyst˛puja˛ jako strony w konflikcie” (GW 1–2 I 1992).
2 O polityce innych krajów tak˙e wcze´niej mówiono i pisano w ró˙nych tonacjach, zale˙nie
od aktualnych sympatii i antypatii ekip rza˛dza˛cych.
22
MARIA FRANKOWSKA
– działaczy politycznych,
– dziennikarzy.
Wyró˙nikiem analizowanych tekstów jest wi ˛ c t e m a t y k a i t y p n a-
d a w c y. Czasami tylko – dla pokazania, ˙e teksty te wpływaja ˛ na sposób wi-
dzenia zjawisk politycznych przez osoby zawodowo z polityka˛ nie zwia˛zane
– uwzgl˛dnia si˛ cytowane w prasie wypowiedzi czytelników i osób ankietowa-
nych.
Uderzaja ˛ cy jest fakt, ˙e zmienił si ˛ przede wszystkim sposób ukazywania
działalno´ci politycznej. Do niedawna – w tekstach pierwszego obiegu – działa-
nia polityczne były przedstawiane wyła ˛ cznie jako poczynania m ˛ ˙ów stanu za-
troskanych o losy kraju i społecze´ stwa, bezinteresownych i nie zabiegaja˛cych
o władz˛, dzier˙a˛cych ster rza˛dów z woli ludu i wskutek nieuniknionych prze-
mian historycznych.
Obecnie o polityce nie mówi si ˛ z takim namaszczeniem. Jest ona postrzegana
jako działalno´´ przypominaja ˛ ca inne – i to bardzo ró˙norodne – dziedziny ˙ycia.
Przyjrzyjmy si ˛ skojarzeniom najcz ˛ stszym i najbardziej charakterystycznym.
1. Teatr
Polityka jako wielki teatr – z podziałem na aktorów działaja˛cych na scenie i ob-
serwatorów siedza˛cych na widowni – to uj˛cie bodaj najcz˛stsze. W takim obra-
zie polityki znajdziemy wszystkie niezb˛dne wyznaczniki teatralno´ci.
Jest wi˛c tak charakterystyczny element teatru jak KURTYNA . Ju˙ w trakcie
obrad Okra˛głego Stołu ówczesny rzecznik KC PZPR Jan Bisztyga zapewniał:
(1) Chcemy działa´ przy otwartej kurtynie (ExW 15 IV 1989). A po przeszło
4 latach znów si˛gni˛to po to samo sformułowanie: (2) My si˛ opowiadamy za
prywatyzacja˛ , [ale] za prywatyzacja˛ robiona˛ przy otwartej kurtynie (TVP 1,
25 VIII 1993).
Jako lejtmotyw jednego z artykułów wykorzystało kurtyn˛ czasopismo
„Wprost”. Opisano tam wiec zorganizowany przez zwolenników premiera Olsze-
wskiego jako spektakl teatralny w kilku odsłonach: (3) [Akt pierwszy] Brawa,
wiwaty, kurtyna. Akt drugi. [...] Brawa, kurtyna. I akt trzeci . Tytuł reporta˙u:
Kurtyna w gór˛ . Natomiast artykuł, w którym próbowano przewidzie´ wyniki
wyborów 19 IX 1993, „Polityka” zatytułowała: (4) Przed podniesieniem kurtyny
(10 VII 1993).
A gdy ju˙ kurtyna pójdzie w gór˛, mo˙na swobodnie obserwowa´ SCENE˛
POLITYCZNA˛. Jest to jedno z najcz˛stszych wyra˙e´, za pomoca˛ których mówi
si˛ o polityce. Niemal si˛ ju˙ zleksykalizowało, cho´ niekiedy metafory sa˛ bar-
dzo przejrzyste i niezwykle konkretne.
Np. wiosna˛ 1990 r. zaniepokojony dziennikarz pytał Aleksandra Halla:
(5) Czy spojrzenie na dzisiejsza˛ ´wie˙o malowana˛ scen˛ polityczna˛ t ak z˙e i pana
napawa obawa˛, z˙e nie uda si˛ nam zdoby´ [...] na nowoczesny model polityczny?
Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych lat 1989–1993
23
(Polit 14 IV 1990). Inny dziennikarz zwrócił si ˛ do b. wicepremiera Leszka
Balcerowicza z pytaniem: (6) Jak ocenia Pan scen˛ polityczna˛? (TygPow 24/93).
A „ ˙ ycie Warszawy” zauwa˙yło: (7) Je´li [kto´] utrzyma si˛ na scenie politycz-
nej przez jaki´ czas, ma szans˛ zostania autorem ksia˛z˙ki opisuja˛cej jego ˙yciowe
perypetie lub zawieraja˛cej przemy´lenia, je´li takowe mu si˛ przydarzyły
( ˙ W 19 XI 1992). W tym samym numerze gazety napisano te˙: (8) gdyby [...]
bez takiego sentymentalizmu spojrze´ na obecna˛ scen˛ polityczna˛, to rysuje si˛
mniej wi˛cej nast˛puja˛cy obraz [...]
Tadeusz Mazowiecki o nowo powstałym BBWR wypowiedział si ˛ nast ˛ pu-
ja ˛ co: (9) słysz˛, ˙e [...] jest to próba zasta˛pienia dotychczasowej sceny politycznej
nie do ko´ca okre´lona˛ struktura˛ korporacyjna˛ . A dziennikarza tego czasopisma
zainteresowało, czy (10) dla Bronisława Geremka i Tadeusza Mazowieckiego nie
ma ju˙ miejsca na scenie politycznej? (Wprost 11 VII 1993). Z kolei dziennikarz
telewizyjny stwierdził: (11) polska˛ scena˛ polityczna˛ wstrza˛sa wiele konfliktów
(TVP 1, 27 XII 1993).
Przykłady mo˙na by mno˙y´, bo scena polityczna wyst ˛ puje w wi ˛ kszo´ci
wypowiedzi dotycza˛cych polityki. O ró˙norodno´ci u˙y´ (i skojarze´ ) niech
wi˛c ´wiadcza˛ jeszcze takie oto cytaty:
(12) W tym sensie skład rza˛du moz˙e nie prowadzi´ do dobrej konstrukcji
sceny politycznej (TVP 2, 17 X 1993).
(13) Ja jego prawa do bycia na scenie politycznej b˛d˛ bronił do ko´ca
[A. Michnik o J. Kaczy´skim], (TVP 2, 16 X 1993).
(16) Do głosowania ju˙ tylko nieco ponad 70 dni. W´ród ludzi władzy i ob-
serwatorów sceny politycznej narasta przedwyborcza gora˛czka (Polit 10 VII
1993).
(17) Polska scena polityczna staje si˛ coraz bardziej niespokojna (BBC,
16 XII 1993).
(18) Pan prezydent przygotowuje formowanie prawej nogi i porza˛dk ow ani e
sceny politycznej (PR 3, 8 XII 1993).
(19) Pój´cie UD i liberałów oddzielna˛ droga˛ spowoduje, ˙e prezydent zechce
odkopa´ podział sceny politycznej z okresu PRL (Wprost 10 X 1993).
(20) Ordynacja wyborcza, której celem było zracjonalizowanie i uporza˛dko-
wanie polskiej sceny politycznej, da taki efekt, ˙e dwie partie, które w sumie
zdobyły ok. 35 proc. głosów, b˛da˛ miały ponad 60 proc. mandatów w Sejmie
(GW 27 IX 1993, cyt. z Polit).
(21) Po czterech latach liberałowie stali si˛ formacja˛, która jest nie do wy-
parcia z polskiej sceny politycznej (PR 3, 13 XI 1993).
(22) Stabilno´´ to nie jest najmocniejsza cecha polskiej sceny politycznej
(PR 3, 11 VII 1993).
(23) Polska ma scen˛ polityczna˛ bardzo ruchliwa˛, niestabilna˛ i niewykształ-
cona˛ (PR 3, 22 VIII 1993).
(24) Staram si˛ zrobi´ polska˛ sc ene˛ polityczna˛ czytelna˛, a BBWR to najlepszy
z pomysłów, który mo˙e uporza˛dkowa´ polska˛ scen˛ (L. Wał ˛ sa).
24
MARIA FRANKOWSKA
(25) Ten pomysł Wał˛sy na cztery litery ma zamaza´ scen˛ polityczna˛ (Stefan
Kurowski – TVP 1, 6 VII 1993).
(26) Solidarno´´ odzyskuje swoje osobne miejsce na scenie ˙ycia publicznego
(TygS 27 IV 1990).
(27) Scena polityczna nie bardzo si˛ rozja´niła (TVP 1, 19 IX 1993).
(28) „Zapalniczka” podpaliła polska˛ scen˛ polityczna˛? [tytuł]. To „Zapalni-
czka” sprowokowała i próbowała skompromitowa´ wiele osób z ˙ycia politycz-
nego Polski, oskar˙aja˛c ich o współprac˛ z UB i SB [...] „Zapalniczka” to pseu-
donim agenta (DW 15 VI 1992).
(29) Aby unikna˛´ [...] zgubnej fascynacji procentami, „Polityka” wraz z „ ˙ y-
ciem Warszawy” postanowiły uzupełni´ informacj˛ o przedwyborczych rankin-
gach pogł˛bionymi analizami kształtu polskiej sceny politycznej (Polit 10 VII
1993).
(30) Polska scena polityczna jest płaska, a wyborcy si˛gaja˛ po co´ najbar-
dziej, a zarazem programowo „płaskiego” [...] to znaczy BBWR. (KTT, tam˙e).
(31) Przez dwa miesia˛ce nie zrobi si˛ partii, kiedy scena polityczna jest tak
podzielona; (32) proponuj˛ Pa´stwu mały sprawdzian ze znajomo´ci sceny poli-
tycznej III Najja´niejszej . [...] Kto odpowie na wszystkie te pytania, mo˙e ´miało
uwa˙a´ si˛ za znawc˛ sceny politycznej (KP 28 VIII 1993).
(33) Działacze PC wła´nie w młodych ludziach i ich radykalnym antykomu-
nizmie widza˛ du˙a˛ szans˛ powrotu na scen˛ polityczna˛ (Wprost 10 X 1993).
(34) Nie chodzi tu o potrzeb˛ przejrzenia lustracyjnego polskiej sceny polity-
cznej ( ˙ W 30 V 1992).
(35) Nie brakuje [...] wierno´ci frazesom. Powtarza si˛ wi˛c do znudzenia te
o interesie narodu, dobru Polski [...] A tak naprawd˛ po co si˛ to robi: dla swojej
partii czy mo˙e ju˙ tylko dla zaznaczenia własnej indywidualnej obecno´ci na
scenie politycznej. Ci˛˙ko gra si˛ drugoplanowe role, a jeszcze trudniej z tej
sceny schodzi (GPom 25 II 1993).
Polska scena polityczna dzieli si˛ na stron˛ prawa˛ i lewa˛:
(35) Widzimy teraz do´´ sztuczna˛ prób˛ scalania prawej strony sceny polity-
cznej (PR 1, 27 IX 1993).
(36) Brak koalicji UD-KLD i wewn˛trzne animozje o przywództwo sa˛ jednak
niczym w porównaniu z zadufaniem i utrata˛ realizmu polityków z prawej strony
sceny politycznej (Wprost 25 VII 1993).
(37) Aleksander Hall uzyskał wszelkie niezb˛dne błogosławie´stwa na rozum-
ne „posklejanie sp˛kanej prawicy” . Wydaje si˛ te˙, ˙e z polityków działaja˛cych
po prawej stronie polskiej sceny politycznej ma on najwi˛ksze ku temu szanse
(Wprost 10 X 1993).
(38) Je´li prawa strona b˛dzie si˛ zachowywa´ jeszcze gorzej ni˙ teraz i je´li
dojdzie do strajków, to czy jest dla mnie wygodnie mie´ ministra spraw we-
wn˛trznych i wysyła´ ludzi do pałowania w obronie SLD? (tam˙e).
(39) Sytuacja po lewej stronie sceny politycznej pozostaje jednak bardzo
skomplikowana (tam˙e).
Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych lat 1989–1993
25
Czasem mówi si ˛ o podziale na cz ˛ ´´ solidarno´ciowa ˛ i niesolidarno´ciowa ˛ :
(40) Podział sceny politycznej na cz˛´´ solidarno´ciowa˛ i niesolidarno´ciowa˛?
(tam˙e).
Niekiedy zamiast sceny politycznej wyst ˛ puje samo słowo scena , bez ˙adnego
dodatkowego okre´lenia. Np. Leszek Balcerowicz stwierdził, ˙e (41) trzeba jednak
ostrzec przed aroganckim powrotem na scen˛ [...] ludzi starego układu (GW
226/93).
Z rzadka pojawiaja ˛ si ˛ okre´lenia scena ˙ycia publicznego : (42) Wi˛kszo´´
dziennikarzy – polskich – [...] starała si˛ usuna˛´ wszelki ´lad „tradycjonalisty-
cznego Ko´cioła polskiego” ze sceny ˙ycia publicznego (Słowo 9 VIII 1993),
scena partyjna (por. ni˙ej przykład 48) czy scena powyborcza : (43) Dla obser-
watorów sceny powyborczej było jasne, ˙e je´li Unia Pracy wejdzie od ra-
zu w skład koalicji, to tym samym wyrazi zgod˛ na odgrywanie wyła˛cznie roli
listka figowego, którego PSL i SLD bardzo przecie˙ potrzebuja˛ (Wprost 24
X 1993).
Do´´ cz ˛ sto natomiast scenie politycznej i wyra˙eniom podobnym towarzy-
szy przymiotnik polski lub zaimek nasz , które lokalizuja˛ opisywane wydarzenia
polityczne na mapie ´wiata: (44) Udana inicjatywa Ryszarda Bugaja stworzenia
koalicji PSL-Unia Pracy jest pierwszym elementem porza˛dkuja˛cym polska˛ scen˛
polityczna˛ po wyborach ( ˙ W 27 IX 1993). Por. te˙ przykłady (24), (29), (30),
(45), (46), (52), (63) oraz (53), (54), (55), (66).
O niezwykłej popularno´ci wyra˙e´ scena polityczna , scena i podobnych
niech ´wiadczy fakt, i˙ z jednego tylko artykułu, zatytułowanego Przed podnie-
sieniem kurtyny (Polit 10 VII 1993) wynotowałam nast˛puja˛ce u˙ycia:
(45) Wybory 93: co si˛ dzieje na polskiej scenie politycznej .
(46) Ludzie całkiem dobrze orientuja˛ s i e˛, które ugrupowanie jest bli˙sze,
a które dalsze ich interesom. Dzieje si˛ tak mimo cia˛głych niezwykle szybkich
zmian na polskiej scenie politycznej, pojawiania si˛ i znikania partii i całych
obozów politycznych .
(47) W miar˛ upływu czasu podziały gospodarcze i zwia˛zane z rola˛ K o ´cioła
nabierały coraz wi˛kszego znaczenia. To wła´nie wedle nich dzielił si˛ w roku
1991 obóz Wał˛sy po załamaniu prób przekształcenia go w parti˛ dominuja˛c a˛ na
scenie politycznej.
(48) Jesienia˛ roku 1991 istniało kilka istotnych politycznie podziałów społe-
cznych wyznaczaja˛cych kształt sceny partyjnej.
(49) Porozumienie Centrum zepchni˛te do opozycji zacz˛ło szuka´ elektoratu
w innej cz˛´ci sceny.
(50) Jak wygla˛da scena polityczna dzisiaj?
(51) Układ partii na scenie jest podobny do tego sprzed roku.
(52) Pi˛´ rysunków ilustruja˛cych tekst pokazuje, rzecz jasna w ogromnym
uproszczeniu, kształt polskiej sceny politycznej w latach 1989–1993.
(53) Gdy partie znajduja˛ si e˛ na naszej scenie blisko siebie – ich elektoraty sa˛
podobne, gdy daleko – rozbie˙ne .
Zgłoś jeśli naruszono regulamin