DOKTRYNY POLITYCZNE

-          ekstremizm lewicowy (lewactwo)

W skład wchodzą:

1)     ANARCHIZM

2)     TROCKIZM

3)     MAOIZM

4)     NOWA LEWICA AMERYKAŃSKA

ANRACHIZM

Anarchizm (grec. anarchis – bezrząd), samowola, chaos

Pojawił się w I połowie XIX wieku

Przedstwaiciele:

-          Pier Joseph Proudhon

-          Piotr Kropotkin

-          Michał Bakunin

-          Max Stirner

Po roku 1930 – tym wpływ anarchizmu słabnie, wręcz zanika.

W 1960 r. ta doktryna odradza się wśród młodzieży studenckiej (neoanarchizm)

Części składowe doktryny anarchicznej:

-          podstawowa zasada: dowolność przy powoływaniu organizacji

-          antyapatyzm

-          żywiołowość

Anarchizm klasyczny dzielił się na 4 nurty:

1)     ANARCHIZM INDYWIDUALISTYCZNY:

Max Stirner (Kacper Szmut) – twórca

Uważał, że wolność należy pojmować jako wartość należy pojmować jako wartość najwyższą, absolutną zawsze traktowaną w pojęciu indywidualizmu.

Cachy anarchizmu indywidualistycznego:

-          występuje przeciwko państwu, prwu i wszystkim instytucjom opartym na przymusie w imię wolności absolutnej jednostki

-          zamiast państwa proponuje system zwany anarchią è dobrowolny związek „egoistów”

-          chcieli połączyć równość, własność i prywatność (równości ekonomiczne)

-          zamiast rewolucji w sferze społecznej domagali się rewolucji w sferze natury człowieka (moralnej)

Pier Joseph Proudhon – on nazwał te poglądy anarchizmem

Napisał: „Co to jest własność?” ; „Filozofia nędzy” ; „System sprzeczości”

Kiedy się zniesie państwo trzeba wprowadzić system mutualistyczny, który miał polegać na dobrowolnej wymianie usług.

2)     ANARCHIZM KOLEKTYWISTYCZNY:

Michał Bakunin – twórca

Napisał: „Rewolucyjny katechizm” ; „Państwo, a anarchia”

Krytykował wszelkie państwo, bo jest niezgodne z naturą człowieka i z prawem natury. Wolność jest niepodzielna. Nie można zabrać małej części wolności, nie biorąc jej całej. Ta odebrana część stanowi jej istotę.

3)     ANARCHIZM KOMUNISTYCZNY

Koniec XIX wieku. Piotr Kropotkin – twórca (anarchokomunizm)

Napisał: „Anarchizm” ; „Komunizm i anarchizm”

Sednem jest idea połączenia postulatu absolutnej wolności jednostki z zasadą komunizmu ekonomicznego (wspólnota własności)

4)     ANARCHOSYNDYKALIZM; anarchizm syndykalistyczny

Georges Sorel – francuski filozof, socjolog – twórca

Popularny na początku XX wieku we Francji, Włoszech, Hiszpanii

Zasady:

-          podzielić poszczególne gałęzie przemysłu na syndykaty (związki robotników kontrolujące produkcję i podział dóbr)

-          każdą gałąź produkcji kontrolują zatrudnieni w niej robotnicy

-          wszystkie kwestie sporne w stosunkach między syndykatami miały roztrzygać specjalnie powołane rady

-          akcja bezpośrednia – strajk generalny – droga do rewolucji

Odrodził się w latach 60 – tych jako neoanarchizm. Wątek teoretyczny jest słaby. Przewaga czynu nad teorią. Cechą charakterystyczną jest terroryzm (atak słabszego na silniejszego)

bracia Cohn – Bendit wspólnie napisali dzieło „Lewicowy radykalizm”

Organizacje terrorystyczne:

-          „Czerwone Brygady” - Włochy

-          „Raf” – frakcja Armii Czerwonej

-          „Bader Meinhof” – Niemcy

-          „Lewica proletariacka” – Francja

Ofiary: M.F. Carnot (prez. Francji); król Włoch Humbert I; W. McKinley (prez. USA)

TROCKIZM

Lejb Bronstein – urodził się w Iwanówce (Ukraina) w 1879r. W wieku 19 lat musiał uciekać z Rosji w obawie przed aresztowaniem (1898 r.) wyemigrował do Wielkiej Brytanii. W 1905r. (wybuch rewolucji) przybył do Petersburga i stanął na czele RADY DELEGATÓW ROBOTNICZNYCH. Rewolucja upadła w 1907r. i znowu emigrował. Pojawił się w Rosji w 1917r. (rewolucja marcowa).

Nosił przezwisko Trocki.

Dostał dwa stanowiska: minister spraw zagranicznych; minister spraw wojskowych

1899 – 1902 – w więzieniu

Bez zgody Lenina zerwał pokojowe układy z Niemcami (brzeski traktat pokojowy)

W 1920r. – wojna polsko – bolszewicka. Permamentna rewolucja. 1921 r. – zjazd partii bolszewickiej zakazał Trockeimu działalności frakcyjnej.

Lenin był zwolennikiem centralnego obowiązywania ustaw i reguł. (centralizm demokratyczny)

1924 – zmarł Włodzimierz Lenin.

Trocki opublikował „Nauki października” – skrytykował Lenina

Testament: Józef Stalin i Trocki

Stalin nie zabił Trockiego i podrobił testament. W 1927 Trocki zosatł wykluczony z partii. W 1929 – został wyrzucony z ZSRR (na granicy – ZSRR – Turcja)

Turcja zezwoliła mu na osiedlenie się na wyspie Marmata.

1933 – wyjeżdża do Francji, gdzie jest do 1935. Potem pojechał do Norwegii na dwa lata.

20 sierpień 1940 – umarł w Meksyku (zabójstwo na zlecenie Stalina)

trockizm = diabelski

Za poglądy trockistyczne skazywano na smierć.

TROCKIZM WYKREOWAŁ STALIN

Istotą poglądów trockistycznych była idea permamentnej rewolucji (ciągłej)

Zwolennicy skupili się w tzw. „IV Międzynarodówce”, której twórcą był Trocki w 1938r. zostało założone w Paryżu „Dokument Programowy”: „Agonia kapitalizmu i zadania czwartej międzynarodówki”

Trockizm Współczesny w latach 1960 przede wszystkim we Francji, polegał na krytykowaniu zła społecznego.

MAOIZM

1975 – 1978

Mao Tse – Tung (1893 – 1976) – ur. W prowincji Hunam. Matka była wykształcona, ojciec był prymitywem. Szkoła nic mu nie daje – teoria się nie liczy, praktyka jest ważniejsza.

Mając 20 lat zdał maturę, studiował w Pekinie – 1913 – 1918. Zakochał się w córce profesora. Nigdy nie poznał dzieł Marksa, nie uczył się Niemieckiego. To wpłynęło na jego poglądy.

1921 – załozył stowarzyszenie tzw. 12 Apostołów Chińskiego Komunizmu

KPCH – Komunistyczna Partia Chin – został jej przywódcą

Koncepcja Wielkiego skoku – 1957 – wolność słowa

W 1927r. organizator a nastepnie przywódca partyzantki walczącej z Kuomintangiem (siła nacjoalizmu)

1937 – przymierze z Chang – Kai – Szekiem

Konflikt komunistyczny zakończył się 1.X.1949 – proklamowaniem Chińskiej Republiki Ludowej w Pekinie na placu „Niebiańskiego spokoju”

1949 – układ o przyjaźni z ZSRR

1950 – zawarł układ

„...Łatwiej przeczytac 20 książek niż zabić świniaka...”

Marks – „byt określa swobodność” – Mao na odwrót

Koncepcje wielkiego skoku – w praktyce 1958 – „3 lata usilnej pracy”

-          można zbiorową wolą zmieniać rzeczywistość

1959/60 zimą w Chinach zapanował głód

Oficjalnie dalej był przywódcą państwa, ale nastapił przewrót dworski tzw. Rewolucja kulturalna.

Lin Piao – wcześniej rządził

Chłopstwo było główną siła rewolucyjną.

Wojny domowe:

I.                    1924 – 27

II.                 1927 – 37

III.              1946 – 49

Mao Tse – Tung zmarł w 1976r.

Maoizm w najczystszej formie został zrealizowany w Kambodży przez Czerwonych Khmerów, doprowadzając do masowego ludobójstwa.

NOWA LEWICA AMERYKAŃSKA

C.W. Mills – twórca

Napisał: “List Nowej Lewicy” (1958). Od napisania tego listu mówimy o poglądach „nowa lewica”

1953 – napisał książkę „Elity Władzy” – polityczne, gospodarcze, system wojskowy

3xM – Marks, Mao, Marcuse

Nowa Lewica była antysocjalistyczna, antymarksistowska i antyleninowska.

Poglądy te skupiłay studentów oraz intelektualistów społeczeństwa (SDS). Na czele stanął senator Tom Haiden.

Przedstawiciel – Herbert Mercuse

Napisał: „Eros i cywilizacja” ; „Człowiek jednowymiarowy” ; „Rozum i rewolucja”

Wszystkie społeczeństwa to społeczeństwa REPRESYWNE.

Nasza cywilizacja è człowiek jednowymiarowy. System reklam. Oddziaływanie na świadomość człowieka. Człowiek jest zniewolony. Państwo socjalistyczne wyrabia człowieka, który jest konformistyczny, a jego poglądy konserwatywne.

Doprowadzi do rewolucji w sferze świadomości. Chciał by powstał nowy typ człowieka wrażliwego. Nowa siła to studenci, młoda inteligencja.

Przejawy funkcjonowania

Komuny ludowe:

-          dobra materialne były równe

-          głębokie stosunki interpersonalne

-          dostrzegane indywidualne potrzeby jednostki