15. Kwasy karboksylowe.pdf
(
629 KB
)
Pobierz
Reakcja Hella-Volharda-Zielińskiego
K W A S Y K A R B O K S Y L O W E
Aleksander Kołodziejczyk 2007.08.
Charakterystyczną cechą kwasów karboksylowych jest obecność w cząsteczce grupy
karboksylowej:
-COOH
, dzięki której związki te pozyskują właściwości kwasowe.
Budowa grupy karboksylowej
Atom węgla grupy karboksylowej ma hybrydyzację
sp
2
. Tworzy on wiązanie podwójne z
atomem tlenu (tak jak w grupie karbonylowej), i dwa pojedyncze wiązania, jedno z funkcją -
OH
i drugie z resztą alkilową (
kwasy alifatyczne
) lub arylową (
kwasy aromatyczne
). Grupa
karbonylowa i hydroksylowa razem z atomem węgla, do którego są przyłączone tworzą
funkcję (grupę) karboksylową.
O
grupa karboksylowa
R
C
OH
R:
alkil
,
aryl
lu
b
H
W najprostszym
kwasie karboksylowym
– w
kwasie mrówkowym
(
metanowym
) grupa
karboksylowa połączona jest z atomem wodoru.
Parametry grupy karboksylowej
O
125
o
106
o
1,23
o
O
o
124
o
0,97
o
C
H
C
H
1,10
A
H
H
O
O
o
wartości
kątów wiązań długości wiązań
↑
W
kwasie mrówkowym
kąty wiązań wychodzących od karboksylowego atomu węgla
przyjmują wartości zbliżone do 120
o
, chociaż widoczne są wyraźne odchylenia. Ta
deformacja wynika z obecności małego atomu wodoru związanego z grupą karboksylową; w
kwasie octowym
takich różnic już nie ma.
↓
1,32
111
o
O
122
o
106
o
1,25
o
O
o
119
o
o
0,97
C
H
1,52
C
H
H
3
C
H
3
C
O
O
o
1,31
119
o
Grupa karboksylowa
, podobnie jak karbonylowa jest
płaska i silnie spolaryzowana
.
Obecność atomu wodoru związanego z atomem tlenu grupy hydroksylowej
sprzyja
powstawaniu wiązań wodorowych i tworzeniu dimerów
. Występowanie
kwasów
karboksylowych
w postaci dimerów podwyższa temperatury wrzenia tych związków. Ich
cząsteczki nawet w stanie pary są dimerami.
O
H
O
dimer
H
3
C
C
C
CH
3
kwasu
octowego
O H
O
2,67
o
1
Występowanie
Kwasy karboksylowe
są bardzo rozpowszechnione w naturze. Występują w stanie wolnym
(np.
kwas mrówkowy
czy
octowy
), ale w największej ilości w postaci
estrów
(
tłuszcze
,
woski
,
substancje zapachowe) oraz innych pochodnych, np.
amidów
.
Amidami
są
peptydy
i
białka
.
Kwasy tłuszczowe
będące składnikami
tłuszczów
i innych
lipidów
zawierają parzystą liczbę
atomów węgla, a ich łańcuch alifatyczny, zwykle nierozgałęziony, bywa nasycony lub
zawiera 1 albo więcej podwójnych wiązań. Najmniejszym kwasem zaliczanym do kwasów
tłuszczowych jest
kwas masłowy
(
C
3
H
7
COOH
), następnie zaś
kapronowy
(
C
5
H
11
COOH
).
4 3
6
5
3
1
COOH
COOH
H
3
C
H
3
C
2
1
4
2
kwas masłowy kwas kapronowy
Najpopularniejszym naturalnym kwasem tłuszczowym jest
kwas oleinowy
(
C
17
H
33
COOH
), a
pośród nasyconych –
palmitynowy
(
C
15
H
31
COOH
).
18
17
15
13
11
8
6
4
2
1
16
COOH
H
3
C
COOH
H
3
C
16
14
12
10
9
7
5
3
1
kw. oleinowy
kw. palmitynowy
Do popularnych kwasów zaliczają się też
kwas stearynowy
(
C
17
H
35
COOH
) i
linolowy
(
C
17
H
31
COOH
).
18
COOH
H
3
C
H
3
C
COOH
1
18
13
12
10
9
kw. stearynowy
1
kw. linolowy
Nienasycone
kwasy tłuszczowe
w
tłuszczach jadalnych
powinny mieć wiązania podwójne
niesprzężone, typu
cis
-, tak jak w
kwasie oleinowym
,
linolowym
czy
linolenowym
(
C
17
H
29
COOH
). Znane są także naturalne
kwasy karboksylowe
zawierające sprzężone
podwójne wiązania typu
trans
-, np.
kwas oleostearynowy
, stereoizomer
kwasu linolenowego
,
występujący w
oleju tungowym
(chińskim). Jest on szkodliwy dla zdrowia, ale znalazł
praktyczne zastosowanie – służy do produkcji artystycznych farb olejnych.
Podczas modyfikacji
tłuszczów naturalnych
, np. w trakcie ich uwodorniania (w procesie
produkcji margaryn twardych), a także w czasie długotrwałego smażenia i utleniania
dochodzi do izomeryzacji wiązań podwójnych:
cis
- →
trans
-, a więc pogarsza się ich wartość
odżywcza.
Nienasycone kwasy tłuszczowe
trans
- są szkodliwe dla zdrowia.
C
COOH
18
13
11
9
COOH
H
3
C
18
13
12
10
9
7
6
1
14
12
10
kw. linolenowy
kw. oleostearynowy
Pytanie:
dlaczego izomery
cis
- łatwiej przechodzą w
trans
-, a nie odwrotnie?
Kwasy
wchodzące w skład
wosków
są zwykle nasycone i mają ponad
20
atomów węgla.
Od nienasyconego dwudziestowęglowego
kwasu arachidonowego
wywodzą się ważne dla
prawidłowego funkcjonowania organizmu
prostaglandyny
.
11
9
8
6
5
1
O
H
1
COOH
COOH
9
8
5
20
CH
3
12
CH
3
12
14
15
20
H
H
15
kwas arachidonowy prostaglandyna A
3
2
H
3
1
W skład
żółci
wchodzą należące do
steroidów kwasy żółciowe
. Najpopularniejszym jest
kwas
cholowy
.
Znane są też
aromatyczne kwasy karboksylowe
.
Kwas benzoesowy
pełni rolę środka
konserwującego; znajduje się w niektórych owocach, np. w żurawinach.
Kwas salicylowy
występuje w stanie wolnym, w postaci
estrów
, a także
glikozydów
. Ma działanie
przeciwgorączkowe.
H
O
H
COOH
COOH
OH
kwas cholowy
H
COOH
H H
H
O
H
OH
kw. benzoesowy
kwas salicylowy
Znany jest
kwas migdałowy
i
cynamonowy
; ich nazwy wskazują pochodzenie.
OH
COOH
COOH
kwas migdałowy
kwas cynamonowy
Nomenklatura
1.
Zwyczajowa
Dla wiele
kwasów karboksylowych
powszechnie używane są ich nazwy zwyczajowe,
ponieważ należą one do wcześnie odkrytych związków organicznych, kiedy to jeszcze nie
było ustalonych reguł nomenklaturowych i nazwy często odnosiły się do źródła, z którego
zostały wyizolowane po raz pierwszy. Z tego powodu do dzisiaj popularne są takie nazwy jak
kwas:
mrówkowy
,
octowy
,
masłowy
,
walerianowy
,
laurowy
,
oleinowy
,
arachidowy
,
migdałowy
czy
cynamonowy
. Stosowane są one również w literaturze naukowej.
2.
Systematyczna
Według zasad
IUPAC
nazwy alifatycznych, acyklicznych
kwasów karboksylowych
tworzy
się dodając do słowa
kwas
przymiotnikową nazwę węglowodoru macierzystego
(węglowodoru zawierającego taki sam szkielet węglowy, co kwas).
Przykłady
(w nawiasach nazwy zwyczajowe):
HCOOH
–
kwas metanowy
(
mrówkowy
)
CH
3
COOH
–
kwas etanowy
(
octowy
)
CH
3
CH
2
COOH
–
kwas propanowy
(
propionowy
)
CH
3
CH
2
CH
2
COOH
–
kwas butanowy
(
masłowy
)
CH
3
CH
2
CH
2
CH
2
COOH
–
kwas pentanowy
CH
3
(
CH
2
)
4
COOH
–
kwas heksanowy
(
kapronowy
)
(
walerianowy
)
CH
3
(
CH
2
)
6
COOH
–
kwas oktanowy
(
kaprylowy
)
CH
3
(
CH
2
)
4
COOH
–
kwas dekanowyy
(
kaprynowy
)
CH
3
(
CH
2
)
4
COOH
–
kwas heksadekanowy
CH
3
(
CH
2
)
16
COOH
–
kwas oktadekanowy
(
stearynowy
)
(
palmitynowy
)
Kwasy nienasycowne
CH
2
=CHCOOH
–
kwas prop-2-enowy
(
akrylowy
)
CH
3
CH=CHCOOH
–
kwas but-2-enowy
(
krotonowy
–
trans
-)
CH
3
(
CH
2
)
7
C=C
(
CH
2
)
7
COOH
–
kwas oktadeka-9-enowy
(
oleinowy
–
cis
-)
3
Cl
kwas 2-metylobutanowy kwas 3-fenylopropanowy kwas 3-(
p
-chlorofenylo)butanowy
W tym sposobie nazewnictwa dla atomu węgla grupy karboksylowej przyjmuje się lokant
1
.
COOH
COOH
Kwasy dikarboksylowe
otrzymują końcówkę
-diowy
, która jest połączona ze rdzeniem
łącznikiem „
o
”.
HOOCCOOH
–
kwas etanodiowy
(
szczawiowy
)
HOOCCH
2
COOH
–
kwas propanodiowy
(
malonowy
)
HOOC
(
CH
2
)
2
COOH
–
kwas butanodiowy
(
bursztynowy
)
HOOC
(
CH
2
)
3
COOH
–
kwas pentanodiowy
(
glutarowy
)
HOOC
(
CH
2
)
4
COOH
–
kwas heksanodiowy
(
adypinowy
)
HOOC
(
CH
2
)
5
COOH
–
kwas heptanodiowy
(
pimelinowy
)
3.
Drugi systematyczny
sposób nazywania
kwasów karboksylowych
, także zatwierdzony
przez
IUPAC
, polega na tym, że do zestawu słów
kwas .......karboksylowy
dodaje się nazwę
węglowodoru, do którego została dołączona
grupa karboksylowa
. Według tej zasady
kwas
octowy
nazywa się
kwasem metanokarboksylowym
, a
kwas bursztynowy
–
etanodikarboksylowym
.
CH
3
-
COOH
–
kwas metanokarboksylowy
(
octowy
)
HOOC
-
(
CH
2
)
2
-
COOH
–
kwas etanodikarboksylowy
(
bursztynowy
)
Sposób wykorzystujący zestaw słów „
kwas alkanokarboksylowy
” pozwala na łatwe
tworzenie nazw
kwasów cyklicznych
jako
cykloalkanokarboksylowe
i
kwasów acyklicznych
o bardziej rozbudowanych łańcuchach.
CH
3
COOH
CH
2
CH
3
HOOCCHCH
2
CHCH
2
CH
2
CH
3
kwas 2-metylocykloheksanokarboksylowy kwas oktano-3,5-dikarboksylowy
COOH
4.
Nazewnictwo podstawnikowe
Grupę karboksylową można traktować jako podstawnik i tworzyć nazwy dodając do rdzenia
przedrostek
karboksy
-
wraz z odpowiednim lokantem. W przypadku skomplikowanych
związków można łączyć dwa systemy.
COOH
CH
2
COOH
CH
3
CH
2
CHCH
2
CHO
HOOCCH
2
CH
2
CH
2
CHCH
2
COOH
3-karboksypentanal kwas 3-(karboksymetylo)heptanodiowy
Właściwości fizyczne i fizjologiczne
Niższe
alifatyczne kwasy
monokarboksylowe
(do
nonanowego
) są cieczami. Ich temperatury
wrzenia są wysokie, wyższe nawet niż temperatury wrzenia
alkoholi
, znacznie wyższe niż
aldehydów
,
eterów
i
węglowodorów
o podobnej masie cząsteczkowej. Przyczyną tego jest
tendencja cząsteczek kwasów do tworzenia dimerów stabilizowanych stosunkowo silnymi
wiązaniami wodorowymi.
Kwas mrówkowy
wrze w temp.
100,5
o
C
, a
octowy
,
propionowy
i
masłowy
odpowiednio:
118
,
141
i
163
o
C
.
4
COOH
Kwas dekanowy
topnieje w temperaturze
31
o
C
. Rozgałęzienia łańcuchów i wiązania
nienasycone znacząco obniżają tt. kwasów.
Kwas oleinowy
topnieje w temp. w
16
o
C
,
kwas
linolowy
, w
-12
o
C
, a dla porównania
stearynowy
– w
70
o
C
. Pierwsze cztery kwasy z szeregu
homologicznego do
masłowego
włącznie mieszają się z wodą w każdym stosunku. Od
kwasu
walerianowego
rozpuszczalność w wodzie szybko spada. Począwszy od
kwasu
dodekanowego
są praktycznie nierozpuszczalne w wodzie.
Kwasy tłuszczowe
są dobrze
rozpuszczalne w roztworach alkalicznych (tworzą sole) i w rozpuszczalnikach organicznych.
Sole
wyższych kwasów tłuszczowych
nazywane są
mydłami
; mają właściwości detergentów,
dlaczego?
Zadanie
: dlaczego mydła są związkami powierzchniowo czynnymi?
Mieszanina stałych kwasów tłuszczowych nosi nazwę
stearyny
. Jest ona używana do wyrobu
świec (
stearynowych
, są jeszcze
parafinowe
i
woskowe
). Kropla roztopionej
stearyny
(lub
stopionego stałego kwasu) wlana na powierzchnię wody, tak żeby utworzyła się cienka
warstwa zastyga w płatek z powierzchniami o różnych właściwościach. Ta część, która
stykała się z wodą jest hydrofilowa (zwilża się wodą), a ta druga jest hydrofobowa – kropelki
wody spływają po niej. Zjawisko to polega na tym, że w cienkiej warstwie ciekłego jeszcze
kwasu dochodzi do orientacji jego cząsteczek. Grupy karboksylowe (hydrofilowe) nawiązały
kontakt z wodą, a łańcuchy węglowodorowe zostały skierowane nad wodę.
Zapach kwasów
mrówkowego
,
octowego
i
propionowego
jest ostry, duszący, kwaśny.
Kwas
masłowy
i jego średniocząsteczkowe homologi mają bardzo nieprzyjemny, odrażający zapach
(odór). Zjełczałe masło ma zapach
kwasu masłowego
, im bardziej rozłożone do wolnych
kwasów, tym bardziej staje się cuchnące.
Wyższe kwasy tłuszczowe
(od
kwasu
dodekanowego
) i
kwasy aromatyczne
są bezzapachowe.
Otrzymywanie
A
. Źródła naturalne
Wiele
kwasów tłuszczowych
jest pochodzenia naturalnego; pozyskuje się je głównie z
tłuszczów
, które są
triacyloglicerolami
, czyli
estrami
z
glicerolem
. Można je uwalniać z
tłuszczów
za pomocą
hydrolizy
kwaśnej lub zasadowej. Częściej stosowana jest
hydroliza
zasadowa
, zwana
zmydlaniem tłuszczów
, ponieważ tworzące się sole są
mydłami
.
CH
2
-O-COR
RCOONa
CH
2
OH
NaOH
R'CO-O-CH
R'COONa
+
CHOH
CH
2
OH
HOH
+
CH
2
-O-COR''
triacyloglicerol sole kwasów tłuszczowych
(
mydła
)
glicerol
Naturalne triacyloglicerole
zawierają zwykle różne reszty acylowe (
R
≠
R
’
≠
R
’’
), może to
być mieszanina reszt kilku, a nawet kilkunastu kwasów. Czyste
kwasy karboksylowe
pozyskuje się z
tłuszczów
, w których jeden z kwasów występuje w znacznej przewadze, np. z
oleju oliwkowego wyodrębnia się
kwas oleinowy
, a z łoju wołowego
kwas stearynowy
.
Często tak otrzymane kwasy muszą być dodatkowo doczyszczane. Robi się to różnymi
sposobami. Małe ilości najlepiej za pomocą chromatografii. Na skalę techniczną
przeprowadza się destylację
kwasów
lub lepiej ich
estrów metylowych
w warunkach mocno
obniżonego ciśnienia, za pomocą tzw. destylacji molekularnej. Kwasy stałe można
krystalizować.
R''COONa
5
+
Plik z chomika:
kacpi60
Inne pliki z tego folderu:
09. Alkohole i etery.pdf
(910 KB)
08. Węglowodory aromatyczne.pdf
(351 KB)
07. Alkadieny.pdf
(379 KB)
06. Alkiny.pdf
(390 KB)
05. Alkeny.pdf
(705 KB)
Inne foldery tego chomika:
BIOFIZYKA TOKSYKOLOGIA_ANALITYCZNA POLIMEROW OLIMPIADY
Sękowski, Stefan - Ciekawe Doświadczenia
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin