Magia.doc

Magia - zagrożenia

mw   

Magia znana była większości starożytnych cywilizacjach, w których fukcjonowała w formie zabobonu albo praktyk religijnych. Tam też poajwiał się czarownik, mag czy szarlatan, odwołujący się do tajemnych mocy. Osoba taka cieszyła się zwykle silnym autorytetem nie tylko wśród zwykłych ludzi, ale i wodzów czy władców. Najczęściej sądzono, że szafarz tajemnych sił posiadał władzę nad magicznymi siłami, a nie na odwrót, że to siły zła zdobyły władzę nad nim samym. Podobnie jest i w dzisiejszych czasach: wróżący i posługujący się magicznymi akcesoriami uważają, że potrafią kontrolować nieznane siły. Tymczasem praktyka egzorcystów wskazuje jasno, że uprawianie magii i okultyzmu pod każdą postacią prowadzi do różnych form demonicznych zniewoleń.

Powszechność zjawiska magii wśród tak wielu różnych kultur nie może budzić wątpliwości co do istnienia i możliwości wykorzystania złych mocy. Dawniej zajmowanie się magią miało elitarny charakter. Dziś każdy, kto tylko zechce, ma łatwy dostęp do akcesoriów magicznych i podręczników okultystycznych, które reklamowane są w mediach bez jakichkolwiek zastrzeżeń. Co więcej, różne formy okultyzmu pojawiają się w lekturach dla dzieci i w zabawach podwórkowych (Harry Potter, Pokemony). Magię albo uważa sie ją za nieszkodliwą zabawę, albo fałszywie rozróżnia na białą i czarną.

Wg egzorcysty diecezji rzymskiej, ks. Amortha, magia nie jest jedynie czczą wiarą, ale odwoływaniem się do sił demonicznych, aby dla własnych korzyści wpływać na bieg wydarzeń i inne osoby. Zaznacza on, że chociaż magia wyraża się w różnych formach, to zawsze ma ten sam skutek: oddalenie człowieka od Boga i doprowadzenie go do grzechu i śmierci duchowej. Ponadto konsekwencjami mogą być opresje czy inne formy dręczeń ludzi przez złego ducha.

Katechizm: Wróżbiarstwo, magia, talizmany

mw   

W skrócie:

2115 Bóg objawia przyszłość prorokom. Należy odrzucić niezdrową ciekawość o przyszłości.

2116 Przepowiednie, odwoływanie się do demonów, mediumizm stoją w sprzeczności z bojaźnią Bożą.

2117 Wszystkie praktyki magii i czarów, noszenie amuletów, spirytyzm itd. są w sprzeczności z cnotą religijności.

2115 Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub innym świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie. Nieprzewidywanie może stanowić brak odpowiedzialności.

2116 Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem - połączonym z miłującą bojaźnią - które należą się jedynie Bogu.

2117 Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim - nawet w celu zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonów. Jest również naganne noszenie amuletów. Spirytyzm często pociąga za sobą praktyki wróżbiarskie lub magiczne. Dlatego Kościół upomina wiernych, by wystrzegali się ich. Uciekanie się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka.