Dziecko ze sprzężoną niepełnosprawnością. Współistniejące upośledzenie umysłowe w stopniu znacznym z autyzmem. Chłopiec nie posługuje się mową; wydaje dźwięki nieartykułowane, bardzo głośno krzyczy wymuszając od innych oczekiwane działanie(ulubione jedzenie, preferowane przedmioty). Czasami reaguje na proste polecenia wsparte gestem , dotyczące znanych czynności. Nie nawiązuje kontaktu z innymi dziećmi. Nie uczestniczy w zabawach dziecięcych. Nie jest zainteresowany materiałem obrazkowym. W bardzo ograniczonym zakresie podejmuje czynności naśladownictwa. Posługując się różnymi przedmiotami wkłada je do ust, liże, smakuje, czasami spożywa. Reaguje wyłącznie na bardzo głośne dźwięki (gwizdek). Poszukuje bodźców węchowych. W zachowaniu demonstruje liczne manieryzmy- kręci się, podskakuje, trzepocze rękami, zaciska dłonie, usztywnia nogi. Koncentruje się jedynie na autostymulacji (dostarczaniu sobie bodźców słuchowych, wzrokowych, czuciowych i węchowych), które stanowią dominującą formę aktywności. Chłopiec nie dostrzega też realnych niebezpieczeństw. Wymaga stałej opieki i kontroli osoby dorosłej.
Chłopiec w klasie funkcjonuje na poziomie niskim. Kontakt z nim jest utrudniony z powodu autyzmu. Najlepiej rozwinięte umiejętności obserwuje się w zakresie motoryki dużej i małej. Chłopiec swobodnie przemieszcza się, biega, chodzi po schodach. Manualnie sprawny. Na polecenie nauczyciela w sposób celowy manipuluje przedmiotami, układa figury, ustawia klocki i walce jeden na drugim, nawleka duże korale. Bazgrze na papierze trzymając ołówek, ma trudności z wypełnieniem dużych konturów, maluje w jednym miejscu, gryzie długopis. Chłopiec wykonuje większość zadań z pomocą nauczyciela. Często dekoncentruje się. Dużo lepiej pracuje w małej grupie lub indywidualnie.
W zakresie samoobsługi- posługuje się łyżeczką, w ograniczonym zakresie widelcem. Często zamiast sztućców używa własnych dłoni. Rozbiera się samodzielnie, ubiera się z dużą pomocą opiekuna. Sygnalizuje i załatwia potrzeby fizjologiczne.
jarzab