Biblia - przekłady, ogólne.doc

PRZEKŁADY  BIBLII

Septuaginta.

Najdawniejszym tłumaczeniem Starego Testamentu jest Septuaginta, czyli „tłumaczenie siedemdziesięciu”, dokonane pomiędzy III i II w. p.n.e. Jest to przekład na język grecki sporządzony w Aleksandrii, przeznaczony dla Żydów, którzy posługiwali się wyłącznie tym językiem.

              Pierwotnie chrześc., przejmując od Żydów Stary Testament, posługiwało się właśnie Septuagintą.

Wulgata.

              Przekładu całej Biblii na jęz. łaciński dokonał w IV w.n.e. św. Hieronim; dokonał tego na zlecenie papieża Domacego I. Sobór trydencki w XVI w. uznał ten przekład – zw. Wulgatą – za tekst wiarygodny i obowiązujący w kościele rzymsko – katolickim. Wulgata była głównym źródłem, z którego korzystali późniejsi katoliccy tłumacze Biblii.

              Wzmożone zainteresowanie tekstem biblijnym wywołały walki wyznaniowe toczone w całej Europie w XV – XVI w. Wtedy też prowadzono liczne prace nad przekładami Biblii na języki narodowe. Kultura polska może poszczycić się kilkoma przekładami całego Pisma Św. i wieloma tłumaczeniami jego części lub fragmentów.

Inne przekłady:

·          Psałterz floriański, I poł. XIV w.

·          Biblia Sokerfenbergera, 1561

·          Biblia Brzeska, 1563

·          Biblia Szymona, 1572

·          Polska Wulgata ks. Jakuba Wujka, 1599

·          Przekład ks. Szczepańskiego, Nowy Testament, 1916 – 17

·          Biblia Tysiąclecia, ks. Grylewicz, ks. Dybowski, 1964 – 65

·          Biblia Poznańska, 1973 – 75

Masora.

              Jest to zbiór uwag krytycznych i danych statystycznych do hebrajskiego tekstu Biblii, początkowo przekazywanych ustnie, później spisanych między VI i X w. n.e. Masoreci to uczeni żydowscy, którzy od VI do X w. sformułowali zasady masory. Dodatkowo ujednolicili pisownię tekstu świętego, ustalili wymowę poszczególnych wyrazów oraz wskazali jak czytać Biblię, a także na końcu tekstu podali spis wyrazów komentowanych.

Targumy.

              Aramejskie przekłady Biblii hebrajskiej z komentarzem, dosłowne lub zawierające materiał midraszowy, używane początkowo ( od V – IV w.p.n.e.) w liturgii w formie przekazu ustnego. Midrasz - w judaizmie interpretacja tekstu biblijnego, komentarz do niego.