Laurens Stephanie - Cynsterowie - 07 - Wszystko o namietności.pdf - Cynsterowie - chomciomania

Rozdziaþ 1

− Dobry wieczr, milordzie. Paıski wuj przyjechaþ. Oczekuje na pana w

bibliotece.

Gyles Frederick Rawlings, piĢty hrabia Chillingworth, zatrzymaþ siħ na

chwilħ, zdjĢþ pþaszcz, potem wzruszyþ ramionami i upuĻciþ okrycie na

wyciĢgniħte dþonie kamerdynera.

− Ach, tak.

− Lord Walpole ma zamiar wkrtce wrcię do zamku Lambourn. Byþ ciekaw,

czy ma pan wiadomoĻę dla pani hrabiny.

− Innymi sþowy - mruknĢþ Gyles, poprawiajĢc rħkawy - chce usþyszeę

najĻwieŇsze plotki, poniewaŇ nie Ļmie wrcię do mamy i ciotki bez

wiadomoĻci.

− W rzeczy samej, milordzie. WczeĻniej byþ rwnieŇ pan Waring.

Upewniwszy siħ, Ňe wrci pan dziĻ wieczorem, zostawiþ wiadomoĻę, Ňe

czeka na spotkanie z waszĢ lordowskĢ moĻciĢ w najbliŇszym, odpo-

wiadajĢcym panu terminie.

− Dziħkujħ, Irving. - Gyles wszedþ do holu. Frontowe drzwi zamknħþy siħ za

nim bezgþoĻnie, popchniħte przez milczĢcego lokaja. Zatrzymaþ siħ

poĻrodku zielono-biaþej mozaiki pokrywajĢcej podþogħ i odwrciþ w stronħ

Irvinga, ktry, jak spowite w czerı uosobienie cierpliwoĻci, czekaþ na jego

rozkazy. - Wezwij Waringa. - Zatrzymaþ siħ i dodaþ: - ZwaŇywszy na pŅnĢ

godzinħ, poĻlij lepiej powz z lokajem.

− Bezzwþocznie, milordzie.

Inny, bezszelestnie poruszajĢcy siħ lokaj otworzyþ drzwi do biblioteki i Gyles

wszedþ do Ļrodka. Jego wuj, Horacy Walpole, siedziaþ na szezlongu, z nogami

wyciĢgniħtymi przed siebie, z kieliszkiem brandy w dþoni oprŇnionym do

poþowy. Otworzyþ jedno, a potem drugie oko i usiadþ prosto.

− A, jesteĻ, mj chþopcze, juŇ myĻlaþem, Ňe bħdħ musiaþ wracaę bez plotek, a

zwaŇywszy tego konsekwencje, lepiej byþoby coĻ zmyĻlię.

Gyles podszedþ do podrħcznego stolika na alkohol.

− Zdaje siħ, Ňe mogħ oszczħdzię wysiþku twojej wyobraŅni, wuju.

Spodziewam siħ wþaĻnie Waringa.

− Tego twojego nowego sekretarza?

Gyles skinĢþ gþowĢ. Z kieliszkiem w dþoni podszedþ do swego ulubionego

fotela ze skrzanym obiciem i usiadþ w nim z wyraŅnĢ ulgĢ.

− Zajmuje siħ pewnĢ sprawĢ, w moim imieniu.

− Och? JakĢ sprawĢ?

− KandydatkĢ na Ňonħ.

Sir Horacy patrzyþ przez chwilħ zaskoczony, potem wyprostowaþ siħ i

powiedziaþ:

− A niech mnie! MyĻlisz o tym powaŇnie.

− MaþŇeıstwo nie jest dla mnie tematem do Ňartw.

− Cieszħ siħ, Ňe to sþyszħ. - Sir Horacy upiþ spory þyk brandy. - Henni

mwiþa mi, Ňe masz w tym wzglħdzie pewne zamiary, ale nie sĢdziþem, Ňe

to prawda, przynajmniej jeszcze nie teraz.

Gyles ukryþ niewyraŅny uĻmieszek. Sir Horacy byþ jego opiekunem od Ļmierci

ojca, ktry zginĢþ, gdy chþopiec miaþ siedem lat, wiħc to wþaĻnie wuj byþ mu

przewodnikiem w okresie dorastania i wczesnej mþodoĻci. Mimo to Gyles wciĢŇ

zaskakiwaþ czymĻ wuja Horacego. Ciotka Henrietta, dla rodziny Henni, byþa

zupeþnie inna i instynktownie potrafiþa wyczuę, jakie miaþ zdanie w wiħkszoĻci

waŇnych kwestii, mimo iŇ on przebywaþ w Londynie, a ona rezydowaþa w jego

majĢtku w hrabstwie Berk. Co siħ zaĻ tyczy matki, rwnieŇ przebywajĢcej w

zamku, cieszyþ siħ, Ňe od dawna juŇ zatrzymywaþa dla siebie wszystkie swoje

spostrzeŇenia.

− MaþŇeıstwo nie naleŇy przecieŇ do wydarzeı, ktrych mgþbym uniknĢę.

− WþaĻnie - zgodziþ siħ Horacy. - Osbert w roli hrabiego byþby nie do

zniesienia. I bez tego ciħŇko Z nim wytrzymaę.

− To samo wynika z czħstych listw ciotki Millicenty - potwierdziþ Gyles,

kiwnĢwszy gþowĢ w stronħ wielkiego biurka, stojĢcego na koıcu pokoju. -

W tamtym liĻcie, tym grubym, znw ŇĢda stanowczo, Ňebym wypeþniþ

swj obowiĢzek wobec rodziny, czyli natychmiast znalazþ sobie

odpowiedniĢ dziewczynħ i oŇeniþ siħ. Raz w tygodniu, bez wyjĢtkw,

przychodzi do mnie takie ponaglenie.

Sir Horacy skrzywiþ siħ.

− OczywiĻcie, za kaŇdym razem, gdy natknħ siħ na Osberta, ten patrzy na

mnie, jakbym byþ jedynĢ drogĢ jego wybawienia.

− Bo jesteĻ - potwierdziþ wuj. - JeĻli siħ nie oŇenisz i nie spþodzisz dziedzica,

on bħdzie musiaþ przejĢę po tobie tytuþ, a to zdaje siħ zbyt przygnħbiajĢca

perspektywa dla biednego Osberta. - Sir Horacy oprŇni! kieliszek. - Nie

sĢdziþem jednak, Ňe pozwolisz, by stara ciotka Millicenta i Osbert zmusili ciħ

do oŇenku tylko dla ich przyjemnoĻci.

− To nieprawda. JeĻli juŇ musisz wiedzieę, robiħ to bardziej dla ciotki Henni,

zresztĢ oŇeniħ siħ z kobietĢ, ktra bħdzie mi odpowiadaþa. Mam juŇ

trzydzieĻci piħę lat, dalsze odkþadanie nieuniknionego sprawi, Ňe pŅniej

jeszcze trudniej bħdzie mi siħ przeþamaę. Mam swoje przyzwyczajenia -

wyjaĻniþ, wstaþ i wyciĢgnĢþ dþoı.

Sir Horacy skrzywiþ siħ i podaþ mu szklankħ.

− MaþŇeıstwo to diabelski interes, uwierz mi na sþowo. To chyba nie te

wszystkie Ļluby w rodzinie Cynsterw nakþoniþy ciħ do poþkniħcia

haczyka?

− WþaĻnie byþem dziĻ w Somersham. Odbyþo siħ tam zebranie rodzinne,

majĢce na celu przedstawienie wszystkich nowych Ňon i dzieci. Gdybym

potrzebowaþ potwierdzenia sþusznoĻci twojej tezy, wuju, wþaĻnie tam bym

je znalazþ.

Napeþniþ kieliszki i odsunĢþ od siebie nieprzyjemnĢ wizjħ sprowokowanĢ

przez starego przyjaciela Diabþa, jednego z Cynsterw, i jego najnowsze pie-

kielne posuniħcie.

− Diabeþ i inni ustanowili mnie honorowym czþonkiem rodu Cynsterw. -

Odwrciþ siħ od stolika z napitkami i podaþ kieliszek wujowi, po czym

wrciþ na swoje miejsce. - Powiedziaþem im, Ňe mimo wielu wsplnych

cech i zainteresowaı nigdy nie bħdħ jednym z nich.

Wiedziaþ, Ňe nigdy nie oŇeni siħ z miþoĻci. Los, o ktrym od lat przypominaþ

Richardowi Cynsterowi, nigdy nie przypadnie jemu w udziale. KaŇdy mħŇ-

czyzna z rodu Cynsterw, mimo wczeĻniejszych sukcesw w dziedzinie

damsko-mħskiej i licznych podbojw, niezmiennie koıczyþ w ramionach jednej

jedynej kobiety, ktrĢ kochaþ, i byþ jej wierny. W grupie szeĻciu mħŇczyzn z

tego rodu, zwanej Klubem Cynsterw, nie zostaþ ani jeden kawaler, a wszyscy

maþŇonkowie pozostawali bezgranicznie zakochani W swoich Ňonach i skupieni

na rozrastajĢcej siħ rodzinie. Owszem, czuþ odrobinħ zazdroĻci, kiedy

0 tym myĻlaþ, ale nie miaþ zamiaru jej okazywaę, zresztĢ cena, jakĢ zapþacili za

swj nowy los, byþa dla niego samego nie do przyjħcia.

Sir Horacy ŇachnĢþ siħ.

− Te maþŇeıstwa z miþoĻci to specjalnoĻę Cynsterw, ale ostatnio podobny

obþħd opanowaþ teŇ innych. Ze swojej strony mogħ tylko powiedzieę, Ňe

maleıstwo z rozsĢdku ma swoje plusy.

− Mam dokþadnie takie samo zdanie. Na poczĢtku lata Waring otrzymaþ ode

mnie zadanie sprawdzenia i nieodpowiednich kandydatek. - Gyles chciaþ

mieę mocne argumenty na poparcie swojego wyboru, pragnĢþ, aby dama, o

ktrej rħkħ bħdzie siħ w koıcu staraþ, nie miaþa Ňadnych wĢtpliwoĻci co do

tego, dlaczego postanowiþ oŇenię siħ wþaĻnie z niĢ. - Poinstruowaþem go, Ňe

moja przyszþa hrabina musi byę odpowiednio urodzona, posþuszna i wnieĻę w

posagu przynajmniej miþĢ powierzchownoĻę, maniery i odpowiedni

charakter. - Dama, ktra mogþaby stanĢę U jego boku, nie mogþa zbytnio

zawracaę mu gþowy, powinna byę dobrze urodzona, ale nijaka, urodzię mu

dzieci, ale nie zakþcaę jego dotychczasowego stylu Ňycia.

Upiþ þyk brandy. Tak siħ skþada, Ňe poprosiþem niedawno Waringa, by

sprawdziþ, kto jest obecnym wþaĻcicielem majĢtku Gatting.

Sir Horacy skinĢþ gþowĢ ze zrozumieniem. Gatting stanowiþo niegdyĻ czħĻę

posiadþoĻci Lambourn. Bez niego majĢtek hrabiego byt jak okrĢgþe ciasto bez

jednego kawaþka. Odzyskanie Gatting pozostawaþo ambicjĢ ojca, a wczeĻniej

dziada Gylesa.

− W czasie sprawdzania toŇsamoĻci nowego wþaĻciciela Waring odkryþ, Ňe

tytuþ posiadania do majĢtku przeszedþ na dalekiego krewnego rodu

Rawlings, a po jego zgonie staþo siħ posagiem jego dorosþej juŇ crki.

Informacja, ktrĢ Waring chciaþby teraz jak najszybciej mi przekazaę,

dotyczy pewnie tej wþaĻnie damy.

− Wiħc panna jest do wziħcia?

Gyles skinĢþ gþowĢ, a w domu rozlegþ siħ dŅwiħk dzwonka. Po chwili

otworzyþy siħ drzwi do biblioteki.

− Pan Waring, milordzie.

− Dziħkujħ, Irving.

Waring byþ mocno zbudowanym mħŇczyznĢ po trzydziestce, z okrĢgþĢ

twarzĢ i krtko Ļciħtymi wþosami. Gyles wskazaþ mu fotel naprzeciw siebie.

− PoznaþeĻ juŇ lorda Walpole'a. Mogħ ci zaproponowaę coĻ mocniejszego?

− Nie, dziħkujħ, milordzie. - Waring skinĢþ gþowĢ w stronħ sir Horacego, a

potem usiadþ i poþoŇyþ na kolanach skrzanĢ torbħ. - Wiem, Ňe bardzo

chciaþ pan dowiedzieę siħ szczegþw w tej sprawie, zatem pozwoliþem

sobie zostawię wiadomoĻę...

Laurens Stephanie - Cynsterowie - 07 - Wszystko o namietności.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: