Zakażenia bakteryjne skóry
· ropne zapalenie mieszków włosowych – powstaje w skutek zakażenia mieszków włosowych gronkowcem, najczęściej na skórze twarzy (broda, wąsy), głowy i innych miejsc owłosionych. W przypadkach uporczywych może zająć okolice brwi i rzęs. Przewlekle zmiany umiejscowione na skórze twarzy nazywają się figówką. Objawy: dookoła włosów powstają ropne krosty, a wokół krost tworzą się nacieczenia i przewlekły stan zapalny, okoliczne węzy chłonne ulęgają obrzmieniu. Wydzielina z krosta zasycha w strup lub tez powstają ubytki, które goja się pozostawiając małe blizny. Czynniki sprzyjające:
- ogólne osłabienie ustroju i spadek odporności skory,
- źle warunki higieniczne,
- choroby współistniejące skory wywołujące drapanie np. świerzb.
Leczenie – po badaniu krwi na posiew i badaniu wydzieliny z krost dzieli się na : leczenie ogólne (np. antybiotyki, szczepionki wzmacniające odporność) i leczenie miejscowe – włosy musza być ogolone albo na krotko ostrzyżone.
- częste kąpiele z dodatkiem środków odkażających,
- czysta pościel,
- częste zmiany ręczników (bieliznę pościelowa prac i gotować),
- chory nie powinien dotykać zmiennych miejsc rękami lecz tylko gazikiem,
- na miejsca zmienione chorobowo stosuje się maści z dodatkiem antybiotyku.
· Czyraki – jest to zakażenie mieszka włosowego gronkowcem, zakażenie to sięga głębiej do skory właściwej i tkanki podskórnej wywołując stan zapalny i twardy guzowaty naciek, który może dochodzić do wielkości śliwki. Czyrak jest bolesny, skora nad nim napięta barwy żywo – czerwonej lub sinoczerwonej, po kilku dniach na szczycie guzka pojawia się ropna krosta, po jej przebiciu i usunięciu wydzieliny ropnej w środku jest widoczny rdzeń, to jest czop tkanki martwiczej, która oddziela się po kilku dniach. Powstały ubytek goi się dość prędko pozostawiając blizny. Najczęściej czyrak występuje jako wykwit pojedynczy, czasem obok siebie występuje kilka czyraków, tzw. czyrak gromadny, karbonkół, czasem występuje czyraczność (liczne czyraki rozsiane po całej skórze). Szczególnie podatne są osoby z obniżona odpornością, po przebyciu innych chorób skory i chorzy na cukrzyce. Niebezpieczne są czyraki umiejscowione na skórze twarzy, a w szczególności na wardze górnej, gdyż zakażenie droga naczyń krwionośnych może dostać się do czaszki i wywołać zapalenie mózgu lub zakażenie ogólne. Czynnikami sprzyjającymi są:
- choroby skory wywołane swędzeniem,
- drapanie, tarcie brudnej odzieży np. na karku,
- brak higieny osobistej,
- obniżenie odporności ogólnej w chorobach przewlekłych np. gruźlica, cukrzyca.
Leczenie miejscowe - okłady rozgrzewające z alkoholu, nacięcie chirurgiczne, ogólne – podaje się antybiotyki.
· Ropnie mnogie pach – zakażeniu gronkowcem ulegają gruczoły porowe okolicy pach, mogą także ulec zakażeniu gruczoły okolic odbytu, narządów płciowych i brodawek sutkowych.
· Róża – ostra choroba zakaźna skóry i tkanki podskórnej. Okres wylegania od 2-4 dni, uczucie ogólnego rozbicia, bóle głowy, dreszcze, temp do 40°, bóle stawowe, wymioty. Wrotami zakażenia paciorkowcem są drobne przeciosy i zdarcia naskórka, może być także zakażenie przyranne. Powierzchnia zakażonej skory jest błyszcząca, napięta, wyraźnie oddzielona od skory zdrowej, mogą występować pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym lub krwistym, czasem ropnym. Chory odchowa ból i pieczenie w zmienionym miejscu. Leczenie ogólne – antybiotyki – penicylina, i miejscowe – okłady z octanu glikonowego. Jest choroba zakaźna i zaraźliwa, dlatego powinna być leczona w warunkach szpitalnych z zachowaniem wszelkich zasad ostrożności.
· Liszajec zakaźny – zmiany najczęściej występują na skórze twarzy i w krótkim czasie mogą być przeniesione na inne miejsca skóry owłosionej i nie owłosionej. Na skórze powstają różowe plamki na których wytwarzają się pęcherzyki wypełnione różowa cieczą, zawartość ich sączy się i pęka, zasycha w strup o miodowej – żółtej barwie. Wydzielina liszajca jest bardzo zakaźna. Zakażeniu mogą ulec odlegle powierzchnie skory w skutek drapania. W dalszym przebiegu strupy przysychają, oddzielają się, pozostawiając czerwone plamy utrzymujące się przez pewien zaś po czym ustępują nie pozostawiając blizny. Liszajec zakaźny ma przebieg przewlekły i nawracający, leczenie głownie miejscowe – maści i okłady z antybiotykami.
· Różyca – chorobę wywołuje zarazek - włosowiec różycy, który wnika przez miejsca skaleczenia lub ukłucia. Do zakażenia dochodzi u osób stykających się z mięsem (świń, drobiu, ryb).
· Łupież rumieniowy (różowy) Gilberta – choroba zakaźna o nie ustalonej etnologii, rozpoczyna się bez objawów zwiastunowych pojawieniem się pojedynczych wykwitu tułowia lub kończyn jest to wykwit rumieniowo – złuszczający o zarysach owalnych lub okrągłych. Po około 2 tyg. dopiero pojawia się uogólniona wysypka.
· Promienica – jest to grzybica głęboka, która może zajmować tkankę podskórna, narządy wewnętrzne i kości. Grzyb rozwija się na zbożu. Zakażeniu sprzyja uszkodzenie naskórka i gryzienie kłosów, słomy i łodyg.
· Borelioza – jest wywołana przez bakterie z grupy krętków. Choroba rozpoczyna się po zarażeniu się od kleszcza, wokół miejsca ukłucia pojawia się rumień rozszerzający się wyraźnie, ograniczony od otoczenia i otoczony czerwona obwódka, później pojawiają się bóle głowy, bóle kończyn i gorączka. Jeżeli choroba jest nie leczona rozpoczyna się uszkodzenie układu nerwowego i narządu wewnętrznego.
- higiena osobista,
- zmiana ręczników (pranie i gotowanie bielizny osobistej),
- unikanie drapania skóry, w przypadku swędzenia jeśli są zmiany swędzące uciskać gazikiem nasączonym alkoholem,
- unikanie tików dotykania twarzy,
- leczyć wcześnie wszystkie zakażenia skórne,
- w gabinecie kosmetycznym używać jednorazowego sprzętu, dezynfekować sprzęt, stosować lampy bakteriobójcze po zabiegu.
littleblackangel