RECENZJA ARTYKUŁU:
A. Kozłowska „Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo”
By zrozumieć, na czym polega zjawisko nadpobudliwości psychoruchowej należy zacząć od opisu zachowania dzieci z takimi problemami.
Cechy uczniów nadpobudliwych:
· Nadmierna wzmożona potrzeba aktywności ruchowej: trudno im spokojnie usiedzieć, wiercą się, kręcą, zmieniają pozycję, bawią się ołówkiem itp.
· Gwałtowność reakcji, na wszelkie bodźce płynące z otoczenia reagują w sposób niekontrolowany, niewspółmierny do sytuacji,
· Nadmierna wzruszeniowość i płaczliwość. Wszystko, co dzieje się wokół wywołuje silne reakcje uczuciowe, które często stają się powodem nieprawidłowej reakcji z otoczeniem: wyśmiewanie, ironizowanie,
· U niektórych uczniów nadpobudliwość przejawia się głównie w sferze poznawczej: to dzieci z trudnościami w koncentracji uwagi, problem ten utrudnia funkcjonowanie ucznia w szkole, tworzy to luki w wiadomościach, które narastają powodując powstawanie poważnych kłopotów w nauce.
Opisane objawy na zawsze występują łącznie u jednego ucznia. Łatwiej jest rozpoznać nadpobudliwość niż pomóc dziecku w zniewoleniu jej skutków. Objawy nadpobudliwości psychoruchowej nie są efektem woli dziecka. Dla dziecka są one o wiele bardziej uciążliwe niż dla otoczenia, ono to bowiem jest za nie karane niecierpliwością, a czasem nawet niechęcią dorosłych lub rówieśników.
Możliwości pomocy dzieciom nadpobudliwym:
1. Dzieci nadruchliwe; ruch zorganizowany i prowadzony pod opieką dorosłego,
2. Wykluczenie z rejestru kar (nie dają bowiem rezultatów)
3. Rytm dnia powinien być stale taki sam,
4. Przy odrabianiu lekcji dopilnować, by na biurku nie było nadmiaru przedmiotów
5. W czasie wybuchowych zachowań dzieci, które wykrzykują swoje racje tonem aroganckim, niegrzecznym najlepiej jest nic nie robić. Warto odłożyć rozmowę, przeczekać niekontrolowany wybuch.
Wychowanie dziecka nadpobudliwego nie jest łatwe ani w domu, ani w szkole. Wymaga ono dużo cierpliwości, tolerancji, a przede wszystkim zrozumienia, że zachowania dziecka nie wynikają z jego woli jest efektem określonych cech układu nerwowego i samo dziecko najbardziej z tego powodu cierpi.
spodpowieki