SYSTEMATYTKA ĆWICZEŃ STOSOWANYCH W KINEZYTERAPII
Zasady wykonywania ćwiczeńSYSTEMATYTKA ĆWICZEŃ STOSOWANYCH W KINEZYTERAPIIobejmuje:
Ø Kinezyterapię o działaniu miejscowym,
Ø Kinezyterapię o działaniu ogólnym,
Ø Metody kinezyterapeutyczne.
Kinezyterapia o działaniu miejscowym
• obejmuje wszystkie działania lecznicze i środki pomocnicze, które dotyczą narządu w którym umiejscowione jest schorzenie,
• zmierza do wytwarzania mechanizmów kompensacji miejscowej, szczególnie w sytuacjach gdy nie ma możliwości osiągnięcia stanu poprzedzającego chorobę,
• nie powinna angażować więcej niż 30% dynamicznych zespołów mięśniowych,
KINEZYTERAPIA O DZIAŁANIU MIEJSCOWYM
ü ĆWICZENIA BIERNE,
ü ĆWICZENIA CZYNNO-BIERNE,
ü ĆWICZENIA SAMOWSPOMAGANE,
ü ĆWICZENIA CZYNNE W ODCIĄŻENIU,
ü ĆWICZENIA CZYNNE WOLNE,
ü ĆWICZENIA CZYNNE Z OPOREM,
ü ĆWICZENIA PROWADZONE,
ü ĆWICZENIA REDRESYJNE,
ü WYCIĄGI REDRESYJNE,
ü ĆWICZENIA IZOMETRYCZNE,
ü ĆWICZENIA SYNERGISTYCZNE,
ü ĆWICZENIA ODDECHOWE,
ü ĆWICZENIA RELAKSACYJNE,
ü ĆWICZENIA CZYNNOŚCI SAMOOBSŁUGOWYCH,
ü ĆWICZENIA W ODCIĄŻENIU Z OPOREM,
ü PIONIZACJA I NAUKA CHODU,
ü ĆWICZENIA MANUALNE.
ĆWICZENIA BIERNE
§ zastosowanie:
- siła mięśniowa 0 i 1,
- pacjenci akinetyczni (pozbawieni normalnej aktywności ruchowej),
- u pacjentów u których ruch czynny jest przeciwwskazaniem.
§ cele:
- zamiana ruchu biernego na czynny,
- wzmożenie torowania proprioceptywnego,
- wzmożenie torowania exteroceptywnego,
- wzmożenie torowania ideomotorycznego,
- poprawa trofiki tkanek miękkich objętych porażeniem,
- zapobieganie odleżynom (poprawa trofiki, działanie pompy mięśniowej),
- utrzymanie fizjologicznych zakresów ruchu,
- utrzymanie prawidłowej elastyczności i plastyczności mięsni, więzadeł i torebek,
- zapobieganie procesom osteomalacji.
§ wskazania:
- porażenia i niedowłady mięśni zarówno wiotkie jak i spastyczne,
- początkowy okres uruchomiania stawu po zabiegu operacyjnym,
- stan po długotrwałym unieruchomieniu kończyny,
- zła trofika tkanek miękkich (pacjenci nieprzytomni).
§ przeciwwskazania:
- przypadki pourazowe po złamaniach z niepełnym zrostem (zrost po 3-4 miesiącach),
- stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych,
- stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych,
- stany zapalne żył,
- rany skóry, mięśni i tkanek miękkich,
- stany po zabiegach operacyjnych przed wyjęciem szwów
- występowanie bólu przy ćwiczeniach (silne nie ustępujące dolegliwości),
- temperatura powyżej 38°,
- ciśnienie rozkurczowe powyżej 100 skurczowe powyżej 160 (spoczynkowe),
- ogólny ciężki stan pacjenta,
- stan po tomografii komputerowej z kontrastem,
- stan po nakłuciu dolędźwiowym (np. pobieranie płynu mózgowo-rdzeniowego).
§ chwyt:
- musi być pewny, nie może jednak wywoływać u chorego dolegliwości bólowych,
- zawsze dobieramy tak by nie ćwiczyć przez dwa stawy (np.: ćwicząc staw barkowy trzymamy powyżej
stawu łokciowego a nie w okolicy stawy nadgarstkowego),
§ zasady wykonywania ruchu:
- ruchy w stawach pacjenta wykonuje fizjoterapeuta,
- płynnie we właściwej płaszczyźnie i wokół fizjologicznej osi stawu,
- w pełnym fizjologicznym zakresie ruchu zgodnym z normą dla danego stawu,
- w stawach bolesnych nie należy nigdy przekraczać granicy bólu.
- liczba powtórzeń w jednej płaszczyźnie od 20 do 30 razy w czasie jednego zabiegu,
- ćwiczenia bierne wykonuje się 2-3 razy dziennie (im cięższy stan pacjenta tym częściej),
- tempo ćwiczeń wolne i rytmiczne.
ĆWICZENIA CZYNNO-BIERNE
- wykonuje się przy sile mięśniowej 1, niekiedy 2, 3, 4 i 5,
- przerwanie błędnego koła bólu
- stany po chirurgicznych zabiegach rekonstrukcyjnych głównie w obrębie narządu ruchu,
- stany po unieruchomieniu w opatrunkach gipsowych,
- choroby gośćcowe, reumatoidalne,
- unieruchomienie kończyn za pomocą wyciągów,
- stany atrofii tkankowej,
- demineralizacj kości,
- oparzenia większych części ciała,
- inne zabiegi operacyjne nie koniecznie w obrębie narządu ruchu (np.: stan po mastektomii).
- przeciwwskazania:
- przypadki pourazowe po złamaniach z niepełnym zrostem (zrost po 3-4 miesiącach)
- stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
- stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych
- stany zapalne żył
- rany skóry, mięśni i tkanek miękkich
- stany po zabiegach operacyjnych przed wyjęciem szwów (konsultacja z lekarzem)
- występowanie bólu przy ćwiczeniach (silne nie ustępujące dolegliwości)
- temperatura powyżej 38°
- ciśnienie rozkurczowe powyżej 100 skurczowe powyżej 160 (spoczynkowe)
- ogólny ciężki stan pacjenta
- stan po tomografii komputerowej z kontrastem
- stan po nakłuciu dolędźwiowym (np. pobieranie płynu mózgowo-rdzeniowego)
- w sytuacji gdy pacjent nie może dokonać czynnego rozluźnienia (napięcia spastyczne)
§ metodyka:
- pw. taka jak przy testowaniu danego ruchu na 0 i 1
§ stabilizacja:
- stabilizacja odcinka bliższego, tak by ruch był wykonywany tylko w stawie ćwiczonym i nie był
wspomagany przez sąsiednie stawy,
- uzyskujemy ją poprzez odpowiednią pozycję ułożeniową lub pasy stabilizujące.
- zadaniem pacjenta jest rozluźnienie nadmiernie napiętych mięśni,
- ruch prowadzony w niepełnym zakresie, płynnie we właściwej płaszczyźnie i wokół fizjologicznej osi
stawu,
- ruch prowadzimy do granicy bólu a nawet lekko ją przekraczamy.
- liczba powtórzeń indywidualna dla każdego pacjenta (optymalne jest 3-5 serii po 10 powtórzeń,
przerwa między seriami 30s),
- w czasie przerwy między seriami wykonywać należy masaż, potrząsania, wibracje,
- ćwiczenia czynno-bierne powinny być wykonywane3-5 razy dziennie,
- tempo ćwiczeń bardzo wolne i rytmiczne pozwalające pacjentowi na koncentrację i rozluźnienie,
- przez cały czas trwania ćwiczeń fizjoterapeuta musi mieć kontakt wzrokowy z pacjentem. ĆWICZENIA SMOWSPOMAGANE
- u osób przewlekle chorych u których proces patologiczny spowodował nieodwracalne zmiany,
- jako rozgrzewka przed innymi zabiegami kinezyterapeutycznymi.
-...
fizjo.awf