technologia 7-14.doc

(2694 KB) Pobierz
PODSTAWY TECHNOLOGII PRODUKCJI, TECHNOLOGII ŻYWNOŚCI I GASTRONOMII

Technologia żywności i potraw oraz towaroznawstwo               wykład sem 4

 

Wykład 7
Towaroznawstwo - metody oceny jakościowej produktów roślinnych i zwierzęcych

 

Towaroznawstwo

– to wiedza o towarach żywnościowych, tj. wyrobach spożywczych określanych jako środki spożywcze:                                                           

              pochodzenia roślinnego                             pochodzenia zwierzęcego

                        przetwory                                                       przetwory             

wynikająca ze znajomości prawa żywnościowego a szczególnie norm, normalizacji i znakowania produktów spożywczych.

Towar

jest to produkt przeznaczony do sprzedaży posiadający wartość użytkową

(zdolność zaspokajania potrzeb) oraz wartość wymienną wyrażoną poprzez cenę

W zakres towaroznawstwa żywności wchodzi:

          umiejętność rozpoznawania surowców i   przetworów, tj. środków spożywczych,

          klasyfikacja środków spożywczych

          wiedza o opakowaniach

            wiedza o warunkach przechowywania.

Towaroznawstwo

ü          ogólne - obejmujące zagadnienia wspólne dla całej wiedzy towaroznawczej

ü         szczegółowe - dotyczące poszczególnych towarów lub grup towarowych, które obejmuje między innymi :

-    właściwości (cechy) towarów

-          metody ich badań i zastosowanie

-          typowe wady oraz zakresy wrażliwości na czynniki atmosferyczne

-          warunki przechowalnicze i transportowe

 

 

SYSTEMY KONTROLI ŻYWNOŚCI

GOSPODARKA NAKAZOWO-ROZDZIELCZA

          Państwo odpowiada za jakość żywności, warunki produkcji i obrotu

          Kontrola jakości żywności prowadzona w oparciu o kontrolę produktu finalnego

          Eliminowanie z obrotu produktu wadliwego bez zapobiegania jego wytwarzaniu

GOSPODARKA WOLNORYNKOWA

          Państwo określa wymagania w zakresie bezpieczeństwa żywności

          Producent odpowiada za jakość żywności

          Kontrola jakości żywności prowadzona w oparciu o model zapewnienia jakości na wszystkich etapach powstawania wyrobu, tzn. w czasie projektowania, produkcji, instalowania oraz serwisu                                                                                                                                                                                                              

SYSTEMY ZAPEWNIENIA JAKOŚCI

TQM (Total Quality Management)- Kompleksowe Zarządzanie przez Jakość

Sposób zarządzania przedsiębiorstwem skierowany na jakość, oparty na udziale wszystkich pracowników i mający na celu osiągnięcie długotrwałego sukcesu dzięki zadowoleniu klienta oraz korzyści dla właścicieli, pracowników i społeczeństwa. Umożliwia rozwiązanie problemów występujących w produkcji i osiąganie w ten sposób pożądanej jakości produkowanej żywności.

            Uwzględnia 3 aspekty jakości totalnej (TQ):

                           1) jakość projektowania

                            2 ) jakość wykonania

                             3) jakość wymagana przez klienta

QAS (Quality Assurance System)- jest systemem prewencyjnym

(lepiej zapobiegać niż leczyć) i podkreśla unikanie błędów w tworzeniu jakości, zapobieganie błędom, a nie usuwanie ich skutków.

v      jest systemem zgodnym z normami ISO serii 9000 - kontrola jakości jest ciągła i odbywa się na każdym etapie od projektowania poprzez produkcję do ekologicznej utylizacji odpadów.

v      opracowanie i wdrożenie systemu jakości może odbywać się w oparciu o polską normę

PN-ISO 9004-1: Zarządzanie jakością i elementy systemu jakości - wytyczne”

GMP (Good Manufacture Practice)- Dobra Praktyka Produkcyjna

Ogólny system uwzględniający:

-          aspekty higieniczne (GHP)- Dobrą Praktykę Higieniczną,

-          aspekty laboratoryjne (GLP)- Dobrą Praktykę Laboratoryjną.

Systemy GMP, GHP i GLP dotyczą wszystkich rodzajów żywności, są bardzo ogólne i wykorzystują doświadczenia zdobyte w zakresie produkcji, przechowywania i dystrybucji żywności.

HACCP (Hazard Analysis Critical Control Points)- Analiza Zagrożeń i Krytyczny Punkt Kontroli

System stosowany w celu eliminowania ryzyka związanego z zanieczyszczeniami żywności:

ü      biologicznymi (głównie mikrobiologicznymi)

ü      chemicznymi

ü      fizycznymi

a tym samym zagwarantowania jej bezpieczeństwa.

Kontrola tą metodą zyskała poparcie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO/lata 80’ XX w.) jako nowoczesny i skuteczny sposób wytwarzania żywności bezpiecznej pod względem zdrowotnym.

Wprowadzenie systemu HACCP składa się z 7 etapów:

1/ analizy zagrożeń i oceny ryzyka (surowiec, proces produkcji),

2/ identyfikacji KPK,

3/ ustalenia kryteriów KPK,

4/ ustalenia procedury monitoringu KPK i zapisywania danych,

5/ określenia działań korygujących, gdy parametry KPK nie są spełniane,

6/ ustalenie procedury weryfikacji

7/ ustalenia sposobu prowadzenia i przechowywania zapisów dokumentujących program HACCP.

ANALIZA SENSORYCZNA

metoda badania cech organoleptycznych żywności za pomocą organów zmysłu:

smaku

zapachu

dotyku

wzroku

 

ANALIZA SENSORYCZNA  wymagania

- właściwego doboru zespołu osób do ocen sensorycznych (testy wrażliwości sensorycznej)

- zapewnienia prawidłowych warunków oceny (odpowiednio wyposażona pracownia)

- odpowiedniej liczebności prawidłowo przygotowanych prób (analiza statystyczna. wyników)

- doboru właściwych metod oceny oraz sposobu rejestracji otrzymanych wyników

- fachowego kierowania zespołem oceniających (organizacja oceny, dyskusja nad celami i zakresem oceny, interpretacja wyników, wnioski)

 

ANALIZA SENSORYCZNA W BADANIACH TOWAROZNAWCZYCH

kontrola jakości produktów żywnościowych w laboratoriach zakładowych, instytucjach badających jakość żywności dostępnej na rynku, laboratoriach naukowych

badania marketingowe nad preferencjami konsumenckimi w celu opracowania konkurencyjnej oferty rynkowej

badania nad wpływem procesów technologicznych, sposobów pakowania oraz warunków przechowywania na trwałość żywności.

Pełnia wrażeń sensorycznych związanych ze smakiem, teksturą, temperaturą i zapachem w czasie jedzenia wynika z wielu jednoczesnych wrażeń sensorycznych odbieranych jako ogólna smakowitość.

Suma tych wrażeń składa się na jakość produktu spożywczego, rozumianą jako zespół cech produktu, które decydują o zaspokojeniu potrzeb konsumenta.

Analiza sensoryczna ma za zadanie dokonać oceny tych cech w sposób uporządkowany i obiektywny. Podstawowymi cechami produktu poddawanymi ocenie są smak, zapach, wygląd oraz tekstura.

Do oceny jakości produktów żywnościowych najczęściej wykorzystuje się metody:

-          z zastosowaniem różnych skal i kategorii, np. metody: szeregowania, oszacowania, klasyfikacji, punktowania i stopniowania

-          ilościowej analizy i profilowania sensorycznego, np. metody:

          prosta opisowa

          ilościowa opisowa

          metoda profilowania

-          badań konsumenckich, polegające na określeniu: akceptacji, preferencji lub pożądalności danego produktu przez dużą liczbę konsumentów ( >100).

NORMALIZACJA

NORMA TECHNICZNA – jest to dokument techniczno-prawny, określający w sposób jednoznaczny wymagania jakościowe lub ilościowe odnośnie przedmiotu, w oparciu o rozwiązania sprawdzone i uznane za najkorzystniejsze, stanowi zbiór reguł i przepisów dotyczących nazw, symboli, przedmiotów, czynności itd.

RODZAJE NORM:

- Polskie Normy (PN) – powszechnie obowiązujące (coraz częściej zastępowane normami ISO)

- Branżowe Normy (BR) – obowiązujące w danej branży

- normy ISO – opracowywane i publikowane przez

Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (International Organization for Standarization)

CELE NORMALIZACJI

1/ Opracowanie i wprowadzenie jednolitych, wzorcowych norm określających wymagania w stosunku do produktów, czynności, nazw, symboli itd.

2/ Określenie i podnoszenie jakości oraz obniżenie kosztów

3/ Zwiększenie typizacji i unifikacji produkcji

4/ Przyspieszenie postępu technicznego

5/ Racjonalne wykorzystanie materiałów, zwiększenie wydajności

6/ Kontrola jakości produktów

7/ Ułatwienie wzajemnych kontaktów gospodarczych z innymi krajami

POBIERANIE ŚREDNICH PRÓB ŚRODKÓW SPOŻYWCZYCH

Pobieranie średnich prób z partii produktu i opakowania

jednostkowego następuje zgodnie z odpowiednimi normami.

Rodzaje prób:

-próba pierwotna

-próba jednostkowa

-próba ogólna

-średnia próba laboratoryjna

Cele pobierania średnich prób:

-dla określenia cech organoleptycznych

-dla określenia składu chemicznego

-dla określenia przydatności i przeznaczenia danego surowca

-dla ustalenia trudności w produkcji

-dla skontrolowania produkcji

KLASYFIKACJA WYROBÓW SPOŻYWCZYCH

przez klasyfikację rozumie się podział towarów na określone grupy, uporządkowane wg określonego kryterium podziału; powinna być ona dokonana na podstawie jednej wspólnej cechy, którą można wyodrębnić we wszystkich klasyfikowanych towarach.

W towaroznawstwie największe znaczenie ma klasyfikacja opracowana przez GUS, tj Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz Systematyczny Wykaz Wyrobów (SWW).

GUS opracował ujednolicony podział wszystkich wyrobów wg gałęzi, branż, podbranż.

TOWAROZNAWCZA OCENA WYBRANYCH GRUP PRODUKTÓW

MLEKO I PRZETWORY MLECZNE

najbardziej podstawowy i popularny pokarm, jakim jest mleko krowie, zawdzięcza swoją unikalną, wysoką wartość odżywczą obecności wielu cennych składników, takich jak białko, tłuszcz, cukier mleczny oraz witaminy i sole mineralne. Szczególnie korzystne są wzajemne, zrównoważone proporcje tych składników.

Mleko surowe jest produktem naturalnym, uzyskiwanym w procesie dojenia zdrowych zwierząt mlecznych, bez domieszki siary, niczym nie uzupełnione i niczego nie pozbawione.

Mleko spożywcze jest to mleko wolne od drobnoustrojów chorobotwórczych oraz liczbą bakterii saprofitycznych określonych normą PN – A – 86003:1996, które musi być przechowywane w warunkach chłodniczych, zapewniających niezmienione cechy jakościowe wyrobu przez cały okres przydatności do spożycia, deklarowany przez producenta

BADANIA JAKOŚCIOWE MLEKA SPOŻYWCZEGO, ŚMIETANKI, ŚMIETANY I FERMENTOWANYCH NAPOJÓW MLECZNYCH

Program badań mleka spożywczego, śmietanki, śmietany i fermentowanych napojów mlecznych zalecany w odpowiednich normach przedmiotowych obejmuje:

Określenie wyglądu, smaku i zapachu

Ocenę konsystencji w przypadku napojów fermentowanych, śmietanki i śmietany

Oznaczanie zawartości tłuszczu

Oznaczanie kwasowości, a w mleku spożywczym i napojach fermentowanych ewentualne oznaczenie pH.

BADANIA JAKOŚCIOWE MLEKA SPOŻYWCZEGO, ŚMIETANKI, ŚMIETANY I FERMENTOWANYCH NAPOJÓW MLECZNYCH

Ponadto, w każdej partii mleka spożywczego należy oznaczać gęstość oraz pozostałość antybiotyków i innych substancji hamujących.

Co najmniej raz w tygodniu bada się napoje fermentowane, śmietankę i śmietanę na obecność bakterii z grupy coli.

W ciągu miesiąca, co najmniej jeden raz, bada się zawartość suchej masy beztłuszczowej w napojach fermentowanych, a w przypadku mleka spożywczego co najmniej dwa razy kontroluje się objętość wyrobu w opakowaniach i skuteczność homogenizacji.

Jeden raz w roku, mleko spożywcze, śmietankę, śmietanę i napoje mleczne fermentowane bada się na zawartość arsenu, ołowiu, miedzi, cynku i cyny.

ZBOŻA I PRODUKTY ZBOŻOWE

Przetwory zbożowe są produktem obróbki ziarna różnych zbóż i nasion. Mogą też być frakcjami przerobu albo produktami ubocznymi otrzymywanymi podczas przemiału zbóż na mąkę, kaszę lub płatki, a także jako odpady podczas obłuskiwania zbóż i nasion. Przetwory zbożowe charakteryzują się różnym stopniem rozdrobnienia, z których największy w stosunku do ziarna wykazuje mąka, a najniższy kasza otrzymywana w procesie samego obłuszczania ziarna. 

Udział produktów zbożowych w dostarczeniu poszczególnych składników żywieniowych jest dość zróżnicowany.

Produkty te dostarczają w przeciętnej diecie:

ü      30% energii ogółem,

ü      25 – 30% białka,

ü      50% węglowodanów,

ü      65% błonnika pokarmowego,

ü      10% wapnia,

ü      30% fosforu,

ü      35% tiaminy,

ü      15 – 20% ryboflawiny oraz niacyny.

Skład chemiczny i wartość odżywcza mąk

Przemiał ziarna na mąkę określa wyciąg mąki (wydajność), czyli ilość mąki otrzymanej użytego przemiału ziarna.

Skład chemiczny, a tym samym wartość odżywcza oraz przydatność technologiczna mąki jest ściśle związana z wyciągiem, a przez to z rozmieszczeniem składników chemicznych w ziarnie.

Do podstawowych związków chemicznych występujących w mące zalicza się cukrowce, białko, substancje mineralne, tłuszcze, barwniki, witaminy oraz enzymy.

Podstawowym kryterium jakości mąki jest jej popiołowość, ponieważ dość dobrze określa skład chemiczny i właściwości biochemiczne mąki. Wynika to z nierównomiernego rozmieszczenia składników suchej masy w ziarnie. Zawartość popiołu w mące wzrasta wraz z podnoszeniem się jej wyciągu całkowitego.   

 

 

OCENA JAKOŚCI MĄK

Badania jakościowe mąki obejmują badania sensoryczne dotyczące:

          wyglądu;

          barwy;

          smaku;

          zapachu;

          wilgotności;

          zagrzania;

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin