Ks. proboszcz pewnej parafii w piśmie parafialnym umieścił takie zaproszenie:
Aby umożliwić wszystkim przyjście do kościoła – w najbliższą niedzielę o godz. 1000 zorganizujemy specjalną Bezstresową Eucharystię. W prawej nawie kościoła zostaną umieszczone łóżka dla wszystkich, którzy twierdzą: Niedziela jest jedynym dniem tygodnia, w którym mogę się wyspać. W specjalnych, oddzielonych kwaterach zostaną umieszczone osoby, które nie lubią stać w tłumie. Przygotowany zostanie specjalny sektor miękkich foteli dla tych, którzy uważają, że ławki są niewygodne. Krople do oczu i poduszki zostaną przygotowane dla tych, którzy są zbyt zmęczeni wpatrywaniem się przez całą noc w telewizor albo ekran komputera. Wynajęty autobus dowiezie tych, którzy są zbyt osłabieni wiekiem (i sobotnimi zakupami), aby w niedzielę iść do kościoła. Miękkie koce dostarczy się osobom, które twierdzą, że kościół jest zbyt zimny, a przy specjalnych wentylatorach otrzymają miejsca osoby, które uważają, że w kościele jest duszno. Do dyspozycji będą kartki i długopisy dla tych, którzy pragną wskazać osoby zawsze chodzące do kościoła, ale zachowujące się gorzej od innych. Specjalna ekipa wolontariuszy zostanie wysłana do pomocy osobom, które nie chodzą do kościoła, bo muszą przecież przygotować obiad. Wszystkim, którzy niepokoją się obowiązkiem złożenia ofiary na tacę, rozda się odznaki z napisem: Przecież ja już dawałem. Z kolei w lewej nawie kościoła zostanie przygotowany mini ogród botaniczny, dla tych, którzy twierdzą: Ja najlepiej modlę się na łonie przyrody. Ekipa lekarzy zajmie się tymi, którzy chorują wyłącznie w niedzielę. Dostarczymy odpowiednie aparaty osobom, które i tak nie usłyszą kazania, a specjalne zatyczki do uszu tym, którzy twierdzą, że w naszym kościele są zawsze polityczne kazania. A po Mszy św. rozdzielimy za darmo specjalne zestawy witamin dla tych, którzy przecież muszą się uczyć. Ten sam wynajęty autobus odwiezie do supermarketu tych, którzy tylko w niedzielę mają czas na zakupy.
Do tych, którzy skorzystali z zaproszenia – ks. proboszcz wygłosił krótką homilię: „Pan Jezus powiedział w Ogrodzie Oliwnym do swoich uczniów: Tak jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe. W naszych czasach czuwanie z Jezusem stało się skazaniem na ciężkie roboty przymusowe. Z wielką niechęcią ofiarujemy Mu kilka minut. A On przychodzi, aby ofiarować nam całą wieczność!”
(Na podstawie „Ale my mamy skrzydła” B. Ferrero)
StarszyPan