93199511.pdf

Zwiastun

Chrystusowego

Królestwa

PL ISSN 1230–1086

CZASOPISMO wolne od wpływu jakichkolwiek wyzna ´, partii, organizacji i wie-

rze ´ ludzkich, zwia˛zane jest z Bogiem w takim stopniu, w jakim rozumie Jego Sło-

wo. Jest ono wydawane w obronie Prawdy paruzyjnej, udzielanej przez Pana za po-

´rednictwem „onego Sługi”, jako podstawy wszelkiego dalszego rozwoju Prawdy, w

obronie zarza˛dze ´, statutu i testamentu równie˙ danych przez Pana za po´rednictwem

„onego Sługi” i w celu przedstawiania oraz bronienia rozwijaja˛cej si˛ Prawdy epifa-

niczno–bazylejskiej, b˛d ˛cej pokarmem na czasie dla ludu Pana, zgodnie z Jego wola˛.

SZTANDAR BIBLIJNY NASZYM JEDYNYM SZTANDAREM

„Podnie´cie chor ˛giew do narodów” — Izajasz 62:10; Izajasz 8:20; Łukasz 11:28.

„Tedy wyszedł głos z stolicy, mówia˛cy: Chwalcie Boga naszego wszyscy słu-

dzy jego, i którzy si˛ go boicie, i mali i wielcy. I słyszałem głos jako ludu

wielkiego, i jako głos wielu wód, i jako głos mocnych gromów, mówia˛cych:

Halleluja! iz˙uj ˛ł Królestwo Pan Bóg wszechmoga˛cy” — Obj. 19: 5,6.

„Dzi˛kujemy tobie, Panie Bo˙e wszechmoga˛cy, który´ jest, i który´ był, i

który masz przyj´´! ˙e´ wzia˛ł moc swoja˛ wielka˛,iuj ˛łe´ królestwo; I rozgniewały

si˛ narody, i przyszedł gniew twój i czas umarłych, aby byli s ˛dzeni, i aby´ oddał

zapłat˛ sługom twoim, prorokom i ´wi˛tym, i boja˛cym si˛ imienia twego, małym

i wielkim, i aby´ wytracił tych, co psuja˛ ziemi˛” — Obj. 11: 17,18.

„Bo tak mówi Pan zast˛pów: Oto Ja jeszcze raz, a to po małym czasie,

porusz˛ niebem i ziemi ˛, i morzem i such ˛; Porusz˛, mówi˛, wszystkie narody,

i przyjda˛do Po˙a˛danego od wszystkich narodów; i napełni˛ ten dom chwał ˛,

mówi Pan zast˛pów” — Agg. 2: 7,8.

„Albowiem

Miesie˛ cznik. Wydawany przez ´ wiecki Ruch Misyjny

„EPIFANIA” w Nowym Dworze Mazowieckim.

Redaktor: Bernard Hedman, Chester Springs, Pa. 19425, USA.

Redaktor odpowiedzialny w Polsce: Piotr Wo´nicki,

ul. Zdobywców Kosmosu 17, 05

oto

tworz˛

niebiosa

nowe,

ziemi˛

nowa˛,

nie

b˛d ˛

wspominane rzeczy pierwsze, ani wsta˛pia˛ na serce” — Izaj.65:17.

„Lecz nowych niebios i nowej ziemi według obietnicy jego oczekujemy, w

których sprawiedliwo´´ mieszka” — 2 Piotra 3: 13.

100

NOWY DWÓR MAZOWIECKI

SKUTKI NIEWDZIĘCZNOŚCI

NASZE doświadczenia życiowe w znacznym

stopniu zależą od nas. Badacze Biblii powinni być

filozofami, i to każdy z nich. Dlaczego? Ponieważ

Mądrość z góry jest najwznioślejszą nauką i

najlepszym pouczeniem. Jak oznajmia św. Paweł,

rozwija ona ducha zdrowego zmysłu, a zdrowy

zmysł z konieczności jest zmysłem filozoficznym.

Narzekający i gderacze nie mogą być filozofami.

Zdrowy zmysł każe nam brać rzeczy takimi, jaki-

mi są, jak najlepiej je wykorzystać, a nie kłócić się

o nie i szukać winy w Boskiej opatrzności, czy-

niąc siebie i wszystkich dookoła nieszczęśliwymi.

Prawdziwi chrześcijanie w każdym kraju i we

wszystkich warunkach znajdują wiele powodów

do wdzięczności, chociaż mają swój dział (lub

jeszcze więcej) w trudnościach życia. Nie jest to

też wdzięcznością, dlatego że pojęli Boską

filozofię i zrozumieli, dlaczego i dla jakiej

przyczyny panuje obecnie grzech i śmierć. Po

prostu wiarą przyjęli swój dział radości i smutków

tego życia, wierząc, że został on odmierzony dla

nich przez Pana i że ich obowiązkiem jest

radosne, pełne posłuszeństwo i uległość.

Przyznajemy, że świat budzący się ze snu

przesądów z przeszłości z łatwością może znaleźć

wiele wymówek, by nie chcieć być wdzięcznym.

Jeśli wymienimy niektóre z nich, nie znaczy to, że

je popieramy; chcemy raczej pokazać niewdzięcz-

nym masom, że rozumiemy ich punkt widzenia,

lecz nie zgadzamy się z nim. Wskazalibyśmy im

raczej

Na ich zarzut, iż mają mniej licznych i obfitych

błogosławieństw niż ich bardziej bogaci sąsiedzi,

przypominamy im, że biedni z uprzywilejowanych

krajów notorycznie marnują więcej niż potrzebują

biedni gdzie indziej, aby mogli być bardzo

wdzięcznymi. Przypominamy im, że Boskie

błogosławienie gleby i ludzkiej fachowości pom-

nożyło wokół nas udogodnienia i dobrobyt, tak, że

„zwykli ludzie” mają domowe wygody i korzyści,

możliwości kształcenia, parki i biblioteki, dobrze

wybrukowane i oświetlone ulice oraz tanie środki

transportu, o których nawet się nie śniło za dni

naszych dziadków i którymi nie cieszyli się nawet

bogaci. Nie prośmy zachłannie o więcej w tym

względzie dopóki w pełni nie ocenimy obecnych

przywilejów oraz błogosławieństw i nie będziemy

za nie wdzięczni.

WIELU NIE DZIĘKUJE BOGU

Lecz niektórzy mówią: „Nasi przodkowie byli

zabobonnie wdzięczni, a my musimy tego unikać.

Dziękowali Bogu za słońce i deszcz. My dowie-

dzieliśmy się, iż są to elementy przyrody i nikomu

za nie nie dziękujemy. Nasi przodkowie dzię-

kowali Bogu za wyjście z niewoli feudalnej, lecz

my uważamy, że powinni byli zbuntować się

przeciwko feudalizmowi i kupić wolność własną

odwagą. Gdy chorowali, nasi przodkowie dzię-

kowali Bogu, jeśli nie umarli i nie poszli na wie-

czne męki. My przyjmujemy racjonalistyczny

pogląd, że lekarzowi powinni byli podziękować za

uleczenie choroby i nie wierzyć w przyszłość wie-

cznych mąk, ponieważ o tyle rozumiemy, że cała

lepszą

drogę

wdzięczności

proporcjonalnego do niej szczęścia.

Rok XIII, Nr 11

L ISTOPAD , 1995

Nr 93

S ZTANDAR B IBLIJNY

Listopad, 1995

ale dziękujmy za nią Panu. Spadła na ten świat

pomimo sprzeciwu bogatych i obojętności bied-

nych. Przyszła dlatego, że nastał dla niej odpo-

wiedni Boski czas. Pismo Święte jednoznacznie

nas zapewnia, iż jest ona szczególnym znakiem i

dowodem bliskości Nowej Ery Boskich błogosła-

wieństw od dawna przepowiedzianych w Biblii.

Porównajmy słowa św. Piotra (Dz. Ap. 3:19-21)

ze słowami proroka Daniela (Dan. 12:1).

Właściwie zrozumiane i docenione, te właśnie

argumenty używane do przeciwstawiania się

Bogu, stają się powodem szczerej chwały,

wdzięczności i nadziei na przyszłość.

Pismo Święte mówi o prawie grzechu i śmier-

ci. Przyznajemy, co muszą też uczynić wszyscy

myślący ludzie, że nauki wyznań wiary sformu-

łowane w ciemnych wiekach, a dotyczące torturo-

wania umarłych, są absurdalne. Ponadto uważa-

my, że one są niebiblijne i zostały wyczarowane

pod wpływem zabobonnego strachu, i że pewne

symboliczne obrazy zawarte w Biblii zostały błęd-

nie przetłumaczone lub odczytane, by mogły pow-

stać takie błędne pojęcia o Boskim charakterze i

planie. Ale czy odrzucenie tych absurdalnych te-

orii zaprzecza istnieniu inteligentnego Stwórcy i

obala biblijne twierdzenie, iż On jest Bogiem

miłości i że istnieje racjonalne wyjaśnienie obec-

nego panowania grzechu i śmierci wraz z racjo-

nalną podstawą nadziei w zmartwychwstanie

umarłych pod chwalebnym panowaniem Immanu-

ela, księcia życia, oraz błogosławieństwami, jakie

Jego królestwo z pewnością przyniesie każdemu

członkowi naszego rodzaju?

To, że ludzka rodzina znajduje się w słabym

zdeprawowanym stanie — umysłowym,

moralnym i fizycznym jest bezsprzeczne.

Ewolucjoniści nie udowodnili, że Biblia błądzi

wyjaśniając, iż obecna słabość umysłowa,

moralna i fizyczna jest dowodem degeneracji, do

jakiej doszedł rodzaj ludzki z powodu grzechu.

Nie dowiedziono pokrewieństwa między małpą a

człowiekiem, a gdyby dowiedziono, to byłoby

równie zasadne rozumowanie, że małpa jest

zdegenerowanym człowiekiem, jak i twierdzenie,

że ludzie są rozwiniętymi małpami, jak utrzymuje

prof. Haeckel i inni, którzy w darwinizmie

prześcignęli samego Darwina. Wbrew tej

irracjonalnej teorii zauważamy, że na ogół ludz-

kość, nawet ta jej część, jaka wywodzi się z nis-

kiego stanu, ma organy mózgu, których rzadko

używa i tym samym nie można powiedzieć, że są

one przez nią rozwinięte; a te organy nie są

niższymi, lecz wyższymi, organami szlachetniej-

szymi. Te zalety umysłu są obecne, lecz uśpione,

czekają jedynie na pobudzenie do aktywności.

Fakt ten potwierdza pogląd biblijny, że rodzaj

ludzki jest upadły i że niewielu żyje na poziomie

nawet najlepszych możliwości swego osłabionego

organizmu.

ta nauka jest oszustwem. Rozumni ludzie światowi

nie wiedzą więcej od nas na temat przyszłości.

Zgadzamy się z ewolucjonistami, iż nasz rodzaj

rozwija się według ewolucyjnego prawa natury, że

Bóg nie ma z tym nic wspólnego i że nie ma dla

nas żadnego przyszłego życia prócz tego, że nasze

dzieci będą nas reprezentować na wyższym po-

ziomie życia. Rozumiecie więc, dlaczego dzień

dziękczynienia uważamy za element średniowiecz-

nego zabobonu”.

Nasza odpowiedź na takie rozumowanie musi

dotyczyć dwóch sfer zainteresowania: najpierw

filozoficznej, później analitycznej. ( 1 ) Czy stale

wzrastające rzesze panteistycznych i ateistycznych

ewolucjonistów nie są antyfilozoficzne? Przyznają,

iż cieszą się znacznie większymi błogosławień-

stwami niż ich przodkowie, przyznają, że ich nie-

zadowolenie wzrosło proporcjonalnie do otrzyma-

nych błogosławieństw i rozumowania. Czy praw-

dziwa filozofia nie powiedziałaby im, że jeśli ich

celem i pragnieniem jest szczęście, to utrata tego

szczęścia nie jest wynikiem większych błogosła-

wieństw, lecz niewłaściwego i niewdzięcznego

sposobu, w jaki je przyjmują? Czy sama filozofia,

poza Biblią czy religią, nie ostrzegłaby ich, że

gdyby nawet ich teorie były prawdziwe, nieroz-

sądną rzeczą byłoby rozwijanie ich?

( 2 ) Przeanalizujmy teraz powyższe

utyskiwania. Któż może nam udowodnić, że nie

istnieje żaden żyjący i prawdziwy Bóg — że

istnieje jedynie bóg natura — ślepa siła? Któż

może nam wyjaśnić moc, jaka utrzymuje naszą

ziemię na swej orbicie wokół słońca i jaka dała

nam lato i zimę, zimno i gorąco, doliny i góry,

wzgórza i równiny w budzącej zadowolenie

różnorodności, obfitującej w bardzo przydatne dla

nas minerały, które po prostu czekają aż nasz

kierowany z nieba geniusz sprowadzi je dla

błogosławieństwa naszego rodzaju i

uczynienia z ziemi raju Bożego? Jaka filozofia

potrafi nam udowodnić, iż rzeczy te są dziełem

przypadku i że mylimy się przyjmując świadectwo

Biblii? „Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy

pokazuje umiejętność. Nie masz języka ani mowy,

gdzie by głosu ich słychać nie było” (Ps. 19:3,4)

— głosząc o wszechmądrym i dobroczynnym

Stwórcy? Wiemy, że mądrość i dobroczynność

naszego Stwórcy były zakryte przed naszym

umysłowym wzrokiem przez zabobonne i

bezsensowne wyznania przeszłości, lecz teraz, tak

jak elektryczność zastąpiła łojową świeczkę i

naftową lampę, tak Boskie Słowo dzisiaj świeci

tym, którzy mają oczy ku widzeniu.

SZCZEGÓLNE BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

BLISKIE

Nie chełpmy się, tym iż posiadamy znacznie

więcej odwagi niż niektórzy w czasach feudal-

nych. Wprost przeciwnie, zauważmy, że patrio-

tyzm, który domagał się i otrzymał Wielką Kartę

Wolności (Magna Karta) naszych swobód, był ró-

wnie szlachetny i odważny jak dzisiejszy, a może

nawet większy. Nasze wyzwolenie się od niektó-

rych przesądów przeszłości jest skutkiem rozwoju

edukacji i nie powinniśmy dziękować ani sobie,

ani naszym przodkom za tę powszechną oświatę,

EWOLUCJA JEST BŁĘDEM

Nauka ewolucji, że żyjemy i umieramy po pro-

stu dla rozwoju przyszłych pokoleń może być dla

kogoś zachęcająca, lecz naszym zdaniem takich

jest bardzo niewielu. O wiele bardziej interesująca

S ZTANDAR B IBLIJNY

Listopad, 1995

my coś niecoś o czasach i porach — które z nich

mają zastosowanie do kościoła, a które do świata.

Nie powinniśmy zapominać, iż Pan obiecał, że

będzie prowadził swój lud drogą Prawdy i pokaże

mu przyszłe rzeczy. Powinniśmy „badać” , aby

stać się doświadczonymi, badać doktryny i starać

się, aby nasze codzienne postępowanie

harmonizowało z nimi, badać, by wiernie

wypełniać obowiązki lojalnego żołnierza krzyża

Chrystusowego. Tylko Jego oświecony lud jest

zdolny dziękować w najwyższym tego słowa

znaczeniu, ponieważ lepiej niż inni ocenia Boski

plan i całkowicie może podpisać się pod słowami

Pana. Nakłaniamy wszystkich z tej klasy do pełnej

wdzięczności, do śpiewania w sercach Panu,

mając na uwadze wszystkie swoje sprawy i

cierpliwie czekając na pełne rozwinięcie się

Boskiego planu upewnieni przez wiarę, że okaże

się on nadzwyczajny, bogatszy niż to, o co

moglibyśmy prosić lub o czym pomyśleć.

Pozostałą część ludzkości zachęcamy do

rozwijania wdzięczności w takim stopniu, w jakim

mogą dostrzec i ocenić Boski charakter i wierzyć

w niego. Tkwi w tym błogosławieństwo nie tylko

na obecne życie, lecz także jako przygotowanie do

przyszłego życia.

Jako dzieci Boże nigdy nie powinniśmy być

tak zajęci troskami i zmartwieniami obecnego

życia, abyśmy nie potrafili znaleźć powodu do

wdzięczności; dzięki łaskawemu oświeceniu przez

Ducha Świętego wiemy, że wszystkie rzeczy, bez

względu na to, jak bardzo mogą być dokuczliwe,

niepokojące i doświadczające, działają dla dobra

tych, którzy miłują Boga, najbardziej powołanych

według Jego postanowienia (Rzym. 8:28). Dlatego

jest naszym przywilejem radować się w każdej sy-

tuacji i w każdym czasie (Fil. 4:4; 1 Tes. 5:16), a

naszą przyjemnością powinno być dziękowanie

Bogu zawsze za wszystkie rzeczy (1 Tes. 5:18).

DZIEŃ DZIĘKCZYNIENIA W

STANACH ZJEDNOCZONYCH

W Stanach Zjednoczonych panuje piękny i

właściwy zwyczaj — przeznaczenie jednego dnia

w roku (czwartej niedzieli listopada) na dzień

szczególnego dziękczynienia Bogu za obfitość

zbiorów i wszelkie inne błogosławieństwa minio-

nego roku. Dla większości stał się on zwykłym

formalizmem, okazją do rodzinnych spotkań i

ucztowania przy stole suto zastawionym jadłem i

napojami. Powodem takiego obniżenia znaczenia

tego święta jest wzrost niewiary, a niewiara wzro-

sła wraz z wyższym wykształceniem. Osoby wy-

kształcone, odepchnięte przez fałszywe obrazy

Wszechmocnego odziedziczone od wyznań wiary

średniowiecza, w wielu przypadkach odwracają

się od prawdziwego Boga przedstawionego w Bi-

blii, a niekiedy nawet od jakiegokolwiek pojęcia o

osobowym Bogu. Wielu z nich zachęca kwiat do-

rastającego pokolenia do niewiary w Biblię, a na-

wet do czegoś gorszego — do ateizmu.

Z tych, którzy są wdzięczni, wielu ludzi świa-

towych i mniej oświeconych chrześcijan, szczerze

dziękuje Bogu jedynie za zwykłe ziemskie błogo-

sławieństwa obecnego życia — powietrze, słońce

jest biblijna nauka, iż obecny czas jest czasem

nocy, w którym nasi przyjaciele, sąsiedzi i my

sami, jeden po drugim, zasypiamy w śmierci, że

nieskończona Boska mądrość, moc i miłość zapla-

nowały zmartwychwstanie umarłych, zarówno

sprawiedliwych, jak i niesprawiedliwych — spra-

wiedliwych do chwały, czci i wiecznego życia, a

niesprawiedliwych do chwalebnego stanu

zupełnie odmiennego od obecnego w czasie

panowania grzechu i śmierci — pod panowaniem

księcia żywota z wspaniałymi możliwościami

podnoszących błogosławieństw przez tysiąc lat.

Wtedy życie wieczne będzie nagrodą wiernych

oceniających to.

Zauważyliśmy, że niewdzięczność oznacza

niezadowolenie, a niezadowolenie nieszczęście i

niedolę. Zatem kto może sobie pozwolić na nie-

wdzięczność lub obranie drogi niewiary, która

niechybnie prowadzi do rozpaczy? Św. Paweł

zwraca naszą uwagę na fakt, że znaczna część

degradacji pogan powinna być bezpośrednio po-

wiązana z niewdzięcznością. Oświadcza, że

zwierzchnictwo Wszechmocnego nad całym

stworzeniem i jego nieograniczona władza są

wyraźnie objawione w naturze. Stwierdza, że

poganie są „bez wymówki. Przeto, iż poznawszy

Boga, nie chwalili jako Boga ani mu dziękowali,

owszem znikczemnieli w myślach swoich i

zaćmiło się bezrozumne serce ich: Mieniąc się być

mądrymi, zgłupieli” — stali się bałwochwalcami.

„A przetoż podał je Bóg pożądliwościom serc

ich ku nieczystości, aby lżyli ciała swoje między

sobą” (Rzym. 1:20-24). Niewdzięczność wobec

Boga nie została bezpośrednio ukarana ani nie

zapowiedziano za nią przyszłej kary. Działając

automatycznie, oddzieliła ona niewdzięcznych od

swojego Stwórcy, a ich postępowanie zaczęło

zmierzać ku degradacji. Choroba niewdzięczności

zagraża śmiercią naszej cywilizacji. Co roku

nasila się to uczucie, a niezadowolenie rozwinie

się w żmiję anarchii, a na tego wirusa człowiek

nie zna lekarstwa. Bogu niech będą dzięki, że

choć ta zapowiedziana okropna anarchia jest

blisko, i poza możliwościami zapanowania nad

nią przez ludzkość, to jednak Boska miłość

obiecała interweniować, aby ocalić niewdzięczny

świat przez ustanowienie mesjańskiego królestwa

w mocy i wielkiej chwale, w celu błogosławienia

wszystkich rodzin ziemi.

Św. Piotr podaje, że pełnia słońca nowej

dyspensacji Mesjaszowego królestwa zostanie

poprzedzona gwiazdą poranną, która wczesnym

rankiem zaświeci w sercach wiernego ludu

Bożego, aby ogłosić jej nadejście. Gdy my tę

sprawę dobrze rozbieramy (2 Tym. 2:15) w

swoich umysłach, otrzymujemy prawdziwe

zrozumienie, szczególne oświecenie potrzebne w

naszych czasach. My jesteśmy w stanie dobrze

rozbierać Słowo, lepiej niż to czynili nasi ojcowie,

dzięki temu dzisiaj możemy dostrzec (czego nie

dostrzegali nasi ojcowie) nauki Boskiego Słowa

dotyczące zbawienia wyborczego i powszechnej

restytucji — duchowej części błogosławieństw dla

wybranych i ludzkiej części błogosławieństw dla

świata. My również rozumie-

S ZTANDAR B IBLIJNY

Listopad, 1995

i deszcz, za bogate żniwa, ubranie, schronienie,

pożywienie i napój, za dobre zdrowie i za okres

względnego pokoju. Tak, błogosławiony niech bę-

dzie Bóg. Dzięki Jego obfitemu miłosierdziu te

bogate ziemskie błogosławieństwa są w

mniejszym lub większym stopniu dostępne dla

wszystkich — sprawiedliwych i

niesprawiedliwych (Mat. 5:45) — i dobrze

byłoby, gdyby zainteresowanie wszystkich ludzi

było zwrócone na ich zauważenie i rozważenie.

Błogosławieństwa te nie oznaczają jednak żad-

nych szczególnych błogosławieństw dla jakiegoś

narodu czy królestwa tego świata, z których

wszystkie mają wkrótce przeminąć i ustąpić miej-

sca powszechnemu królestwu Bożemu na ziemi

(zob. Boski plan wieków, s.261-287). Bóg

kontrolując narody zwykle nie zapobiega, lecz

nadzoruje ich wolne postępowanie, tak by nie

przeszkadzało ono Jego własnym mądrym celom,

lecz raczej ostatecznie im służyło w takim samym

znaczeniu, w jakim jest powiedziane, że nawet

gniew ludzki będzie Go chwalił (Ps. 76:11).

RADUJMY SIĘ Z ŁASK DUCHOWYCH

Podczas gdy świat dostrzega i raduje się, a

niekiedy dziękuje Bogu za prawdziwie wspaniałe

powszechne ziemskie błogosławieństwa, jakie

nasz kochający i dobroczynny Ojciec zlewa

zarówno na złych, jak i na dobrych, niech nasze

serca radują się nie tylko z tych rzeczy, lecz także

z wyższych, duchowych łask udzielanych jedynie

dzieciom Bożym, zawsze dziękując za wszystkie

rzeczy Bogu Ojcu w imieniu naszego Pana Jezusa

Chrystusa.

Jest to rzeczywiście szczęśliwy stan umysłu, a

ci, którzy mogą go stale utrzymać we wszystkich

okolicznościach, osiągnęli godny podziwu rozwój

chrześcijańskiego charakteru i doświadczenia.

Wszyscy przechodzimy przez próby i przykrości.

Musimy mieć przed sobą cel. Żyjmy ponad

chmurami, w słońcu Boskiej miłości, i cierpliwie,

a nawet z dziękczynieniem, poddawajmy się

bolesnym próbom i doświadczeniom w nadziei

uzyskania chwalebnego celu przewidzianego

przez Boską opatrzność (Rzym. 5:3-5).

Z tym pięknie ukształtowanym umysłem roz-

winiętym przez obfite zamieszkiwanie w nim Du-

cha Bożego Apostoł łączy łaskę pokory i podda-

nia: „Będąc poddani jedni drugim w bojaźni [czci]

Bożej”. Tam, gdzie panuje duch radości i

wdzięczności, na pychę nie ma zbyt wiele miejsca.

W pokorze umysłu i czci Chrystusowej my

wszyscy poddawajmy się jedni drugim, aby

otrzymać pomocną, pełną miłości radę czy

krytykę. W ten sposób przez wzajemne zwracanie

uwagi na Boskie Słowo i dążenie do mierzenia

wszystkiego jego wymaganiami jako lud Boży

możemy być przypodobani obrazowi Jego Syna

(Rzym. 8:29; 15:5; Jan 13:15; 2 Kor. 3:18; Efez.

5:10,17; Fil. 2:5; 1 Piotra 2:21).

Z uwagi na pilną potrzebę trzeźwego czuwania

i uważnego śledzenia Boskiej woli odnoszącej się

do nas Apostoł wzywa wszystkich tych, którzy w

jakimkolwiek stopniu są uśpieni i odurzeni du-

chem świata, mówiąc „ocuć się, który śpisz, a

powstań od umarłych, a oświeci cię Chrystus”

(Efez. 5:14). Innymi słowy, odrzućcie światowego

ducha i otwórzcie oczy na ważność napełnienia się

Duchem Bożym i szukajcie u Niego światła

Prawdy, jakie na pewno nadejdzie wraz z jego

świętym, orzeźwiającym oraz udzielającym zdro-

wia i życia wpływem.

„Patrzajcie tedy jakobyście ostrożnie chodzili”

(w.15). Och, jakże ostrożnie musimy kroczyć, by

podobać się Bogu! Musimy chodzić nie jak igno-

ranci, lecz jak mądrzy, odkupując czas (wykorzy-

stując nasze sposobności), ponieważ dni złe są.

Czasy są niebezpieczne (2 Tym. 3:1-8) i do wspa-

niałego celu naszej trudnej drogi będziemy mogli

dotrzeć jedynie przez trzeźwość, mądrość cichości

i spoglądanie na Chrystusa, naszego wodza.

„Przetoż”, dodaje Apostoł, „nie bądźcie niero-

zumnymi, ale zrozumiewającymi, która jest wola

Pańska” (w. 17). Wola Boga, radość i pokój Boży

niechaj napełnią nasze serca i nie pozostawią żad-

nego miejsca dla wdzierającego się ducha tego

świata.

BS '92, 81.

CZYNIENIE WYBORU PEWNYM

WYDAJE się, że przyda się kilka uwag na czasie

na temat wyborów. Oczywiście dostrzegamy

działalność polityczną w USA. Potrzebujemy

pouczenia na kogo mamy głosować, kogo poprzeć

w wyborach itp. Wiemy, że wiele wysiłków, cza-

su, środków, pieniędzy itp. musi być wyłożonych,

w obejmującym wszystkie dziedziny dążeniu do

wyboru właściwych kandydatów. Bardzo dokład-

nie musimy rozważyć związane z tym kwestie —

platformy wyborcze, osobistości, odczucia

społeczne itp.; musimy także wziąć pod uwagę

partie opozycyjne i ich kandydatów — ich

odczucia, platformy wyborcze, siłę, słabości,

działania itp., jak również kontrowersje i debaty.

Musimy zabiegać o to, by taki wybór właści-

wego kandydata zapisał się w historii jako wielki

sukces — zaprowadzający nową administra-

cję

przy możliwie największych przyszłych korzyś-

ciach dla ludzi: najlepsze płace i zasiłki, najmniej-

sze bezrobocie, brak deficytu, małe lub żadne po-

datki, wszyscy żyjący bezpiecznie, bez inflacji,

bez zanieczyszczeń, bez wydatków na zbrojenia

nuklearne i inne, stopa przestępczości równa zeru

oraz ubezpieczenia zdrowotne dla każdego. Ktoś

powie, że tak nie może być w obecnym złym

świecie (Gal. 1:4). Zgadzamy się. Do tego nigdy

nie dojdzie przez w ybory upadłych ludzi. Ale nie

takie mamy na myśli; myślimy raczej o wiele

ważniejszych wyborach — wyborach Boga.

W 1 Tes. 1:4 czytamy: „Wiedząc, bracia umi-

łowani od Boga, wybranie wasze”. On prowadzi

wielkie wybory. Niektórzy otrzymują nominację i

są wybierani; jest to dzieło, jakie Bóg wykonuje w

okresie obecnego w Ewangelii (wieku Kościoła).

Listopad, 1995

SZTANDAR BIBLIJNY 85

zusa za swojego zbawiciela oraz poświęcić się

Bogu jako uczeń Chrystusa i tak stajesz się

nominanatem w Boskich wyborach.

Chrześcijańska kampania wyborcza

Po zostaniu uczniem Chrystusa rozpoczyna się

kampania, podczas której uczestnik kampanii ma

swe powołanie i wybór uczynić pewnym. Wybór

ten ma służyć nie tylko przez dwa, cztery, sześć

czy dwanaście lat — ma służyć i być w królestwie

Boga przez wieczność, jest wiele wersetów Pisma

Świętego pokazujących jak potrzebne jest

podejmowanie wszechstronnych wysiłków, w celu

uczynienia swego powołania i wyboru pewnym.

Rozważmy jeden przykład. Żyd. 12:1-4 mówi:

„Przetoż i my, mając tak wielki około siebie le-

żący obłok świadków [Starożytnych Godnych, z

których wielu w 11 rozdziale do Żydów jest na-

zwanych po imieniu], złożywszy wszelaki ciężar i

grzech, który nas snadnie obstępuje [ściśle opa-

sujące natarczywe grzechy], przez cierpliwość [ra-

dosną wytrwałość] bieżmy w zawodzie, który nam

jest wystawiony; patrząc na Jezusa wodza i

dokończyciela wiary, który dla wystawionej sobie

radości, podjął krzyż, wzgardziwszy sromotę, i u-

siadł na prawicy stolicy Bożej. Przetoż uważajcie,

jaki jest ten, który podejmował takowe od grzesz-

ników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście

osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali.

Jeszczeście się aż do krwi nie sprzeciwili, walcząc

przeciwko grzechowi”. Musimy zatem czynić sta-

ranne i wytrwałe wysiłki.

Wymagane jest pomaganie innym w wyborze

W świeckich nominacjach, wyborach itp. jeden

kandydat próbuje pobić wszystkich pozostałych,

tak żeby on otrzymał nominację lub został wybra-

ny. Ale tak nie jest w Boskich wyborach. Aby wy-

grać w wyborach Boga, musimy pomagać innym

w zdobyciu nominacji i wyboru. Stare chińskie

przysłowie mówi: Pomóż swemu bratu wiosłować

na drugi brzeg strumienia, i oto ty także prze-

płynąłeś. Bardzo trafne.

Rzeczy, które uniemożliwiają wybór

W świeckich wyborach tego złego świata częs-

to wybierani są ci, którzy praktykują różne formy

zła. Ale tak nie jest w Boskich wyborach. W 1

Kor. 6:9-11 Apostoł Paweł podaje nam kilka rze-

czy, które mogą uniemożliwić nasz wybór: „Azaż

nie wiecie, iż niesprawiedliwi królestwa Bożego

nie odziedziczą? Nie mylcie się; ani wszetecznicy,

ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani pieszczo-

tliwi, ani samcołożnicy, ani złodzieje, ani

łakomcy, ani pijanicy, ani złorzeczący, ani

zdziercy królestwa Bożego nie odziedziczą. A

takimiście niektórzy byli; aleście omyci, aleście

poświęceni, aleście usprawiedliwieni w imieniu

Pana Jezusa i przez Ducha Boga naszego”.

Możemy się zmienić; ale aby być wybranymi

przez Boga, musimy odrzucić te rzeczy, które

uniemożliwiają uczynienie naszego powołania i

wyboru pewnym.

Kandydaci Boga nie mogą „rzucać błotem”

Wśród polityków różnych partii panuje po-

wszechny zwyczaj wzajemnego atakowania się,

Nie spodziewamy się teraz nawrócenia świata.

Obecny wiek nie jest czasem nawrócenia świa-

ta; Biblia raczej pokazuje, że nawrócenie świata

ma mieć miejsce w pośredniczącym tysiącletnim

panowaniu Chrystusa. Wielu popełnia poważny

błąd sądząc, że chrześcijanie muszą w tym życiu

nawrócić wszystkich, uważając, że w przyszłości

nie będzie żadnej nadziei dla niezbawionych

zmarłych. Jeśli masz jakieś wątpliwości w tym

względzie, powinieneś przeczytać naszą broszurę:

„Czy jest nadzieja dla kogokolwiek z niezbawionych

zmarłych?”. Udowadnia ona na podstawie Pisma

Świętego, że istnieje nadzieja dla niezbawionych

zmarłych, którzy w tym życiu nie mieli żadnej

rzeczywistej i wystarczającej sposobności. Bóg

przez okupową ofiarę Chrystusa zapewnia jedną

zupełną sposobność zbawienia do wiecznego

życia każdej jednostce z rodzaju Adamowego,

jaka kiedykolwiek żyła. J est to prawdziwa i pełna

Ewangelia (1 Tym. 2:4; 4:10).

W jednej z pieśni śpiewamy: „On teraz wybie-

ra Swoje klejnoty, tych, którzy wraz z Nim wtedy

królować będą”, i ta myśl oparta jest na Mal. 3:

15-18. W wersecie 17 Bóg mówi o tych

klejnotach: „Cić mi będą [Bóg jest ich

właścicielem w szczególnym znaczeniu], mówi

Pan zastępów, w dzień, który Ja uczynię,

własnością [klejnotami]; i zmiłuję się nad nimi

jako się zmiłowywa ojciec nad synem swoim,

który mu służy”. Są różne rodzaje klejnotów —

diamenty, rubiny, — szafiry, szmaragdy i inne

rodzaje pięknych drogocennych kamieni, które

odpowiadają tym wybranym, których Bóg

wybiera w czasie wieku Ewangelii. Bóg nie

ograniczył swojego wyboru do jednego rodzaju

klejnotów

(więcej

temat

gromadzenia

klejnotów w Ter.Pr.'86, nr 369/20).

Jak Bóg przeprowadza ten wybór

Bóg nie wybiera tych klejnotów w dowolny

sposób. Dokonuje się on na podstawie wiary. Jeśli

masz silną wiarę jak Abraham, jeśli odczuwasz

pokrewieństwo z owym magnesem Ewangelii,

jeśli jesteś przyciągany do Boga i rzeczy Bożych i

jeśli nie przeciwstawiasz się tej przyciągającej

mocy, lecz szczerze żałujesz za grzechy,

przyjmujesz Jezusa za zbawiciela i stajesz się

uczniem Chrystusa — wtedy jesteś przyjęty jako

jeden z tych wybrańców, którzy czynią swoje

powołanie i wybór pewnym. Prawie każdy ma w

sobie choć małe nasienie wiary, a wybranie ciebie

przez Boga zależy od tego, czy pozwolisz temu

nasieniu wzrastać czy je zadusisz. Ta wiara

poszukuje Boga i rzeczy Boskich nawet tam,

gdzie zaprzecza się znajomość i widzenie.

Jak zostać nominatem

W świeckich wyborach, jak na przykład w

takich w USA, kandydaci muszą przejść przez

liczne trudności, kłopoty i koszty, by otrzymać

nominację. Lecz w Boskich wyborach mamy sto-

sunkowo łatwą drogę, aby uzyskać nominację.

Wszystko co masz zrobić to żałować za grzechy,

udać się do Boga w modlitwie i powiedzieć Jemu,

że szczerze żałujesz za grzechy, prosząc o prze-

baczenie przez Chrystusa, a następnie przyjąć Je-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: