omijanie,wyprzedz.,wymijanie.doc

1

Część
organizacyjna

-      Przywitanie.

-      Sprawdzenie obecności.

-      Pytania sprawdzające z poprzednich zajęć

Na poprzednich zajęciach omawialiśmy zmianę kierunku jazdy lub pasa ruchu. Nakazałem dokładne przeczytanie rozdziału poświęconego temu zagadnieniu w „podręczniku kierowcy B” oraz przeanalizować następujące pytania z „ćwiczeń egzaminacyjnych B” zestaw/ pytanie 5/8, 6/7, 7/7, 9/7, 11/7, 12/7, 15/7, 16/7, 21/7 proszę o wskazanie prawidłowych odpowiedzi oraz ich uzasadnienie.

3’

2

Wprowadzenie

-      Podanie tematu zajęć

Tematem dzisiejszych zajęć jest Omijanie, wymijanie, wyprzedzanie

-      Określenie celu zajęć

Celem zajęć jest zapoznanie Was z przepisami i sposobami wykonania manewrów omijanie, wymijanie, wyprzedzanie

-      Określenie zagadnień

1.         Wymijanie,

2.         Omijanie,

3.         Wyprzedzanie

4.         Obowiązki kierowcy

-      Sprawdzenie pracy własnej.

Na poprzednich zajęciach nakazałem przypomnieć sobie definicje:

Omijanie, Przejeżdżanie (przechodzenie) obok nie poruszającego się pojazdu, uczestnika ruchu lub przeszkody.

Wymijanie, Przejeżdżanie (przechodzenie) obok pojazdu lub uczestnika ruchu poruszającego się w przeciwnym kierunku.

Wyprzedzanie Przejeżdżanie (przechodzenie) obok pojazdu lub uczestnika ruchu poruszającego się w tym samym kierunku.

Szczególna ostrożność - Ostrożność polegająca na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania uczestnika ruchu do warunków i sytuacji zmieniających się na drodze, w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie reagowanie.

W dniu dzisiejszym będziemy omawiać manewry wykonywane samochodem w czasie, których w większym niż dotychczas zakresie będziemy brali pod uwagę zachowanie innych uczestników ruchu drogowego. Przepisy określające tą tematykę ujęte są w art. 23 i 24 Ustawy Prawo o ruchu drogowym.

5’

3

Część
właściwa

WYMIJANIE

Wymijanie jest to przejeżdżanie (prze­chodzenie) obok uczestnika ruchu poruszającego się w przeciwnym kie­runku.

Wymijanie, gdy odbywa się w do­brych warunkach, nie jest manewrem trudnym. Jeżeli wykonuje się je w wa­runkach uciążliwych: droga jest wąska, miękkie pobocze i z przeciwka nadjeż­dża samochód ciężarowy, a ponad­to jest ograniczona widoczność - sta­je się manewrem trudnym i niebez­piecznym.

Najważniejszą rzeczą jest zachowa­nie bezpiecznego odstępu od wymija­nego pojazdu.

Przepisy nie precyzują, ile ma wyno­sić bezpieczny odstęp. Należy przyjąć, że nie powinien on być mniejszy niż 1 metr, a przy dużych prędkościach odpowiednio większy.

Warunek ten można spełnić, jeżeli kierujący będzie starał się jechać jak najbliżej prawej krawędzi jezdni. Nato­miast na drogach wąskich, na których nie można zapewnić bezpiecznego odstępu od wymijanego pojazdu, kie­rujący powinien zmniejszyć prędkość, a nawet zatrzymać się.

Na zwężonym odcinku drogi, na którym wymijanie się dwóch pojazdów jest bardzo trudne, bądź w ogóle niemożliwe ustawia się znaki drogowe ustalające dla jednego z kierunków pierwszeństwo przejazdu.

Kierujący pojazdem powinien szczególnie uważać podczas wymijania w miejscach o złej widoczności, jak np. na zakrętach, u wierzchołka wzniesie­nia, przy zmniejszonej przejrzystości powietrza spowodowanej mgłą, śnie­życą, deszczem itp. oraz w czasie jazdy nocą.

Szczególnie trudne i niebezpieczne jest wymijanie wykonywane w porze nocnej, w warunkach, gdy używane są światła drogowe.

Należy zawczasu zmienić światła dro­gowe na światła mijania, aby nie oślepiać jadących z przeciwka.

Zmiana świateł przez jednego z kie­rujących jest nakazem do takiej samej zmiany dla drugiego kierowcy. Mimo to widoczność drogi maleje do kilku­nastu, a nawet kilku metrów. Powinno się, zatem zmniejszyć prędkość, aby w razie pojawienia się przeszkody kierujący miał możliwość zahamowania, bądź ominięcia przeszkody.

OMIJANIE

Omijanie jest to przejeżdżanie (przechodzenie) obok nie poruszającego się uczestnika ruchu lub przeszkody.

Omijanie pojazdu sygnalizującego zamiar skręcenia w lewo może odbywać się tylko z jego prawej strony.

Jest to manewr znacznie prostszy niż wymijanie, choćby, dlatego, że tylko jeden pojazd jest w ruchu. Tym niemniej on wymaga zachowania bezpiecznego odstępu od omijanego pojazdu lub uczestnika ruchu, albo przeszkody, a w razie potrzeby - podobnie jak przy wymijaniu - zmniejszenia prędkości, Zmniejszenie prędkości może być konieczne zwłaszcza przy omijaniu wysepek na jezdni, na których znajdują się piesi oraz takich pojazdów, jak auto­bus i tramwaj, z których piesi często nieostrożnie wchodzą na jezdnię.

Dotyczy to także miejsc, gdzie prowa­dzone są roboty drogowe. Chodzi o to, aby nie zagrozić osobom pracującym na jezdni lub obok jezdni.

Kategorycznie zabrania się omijania pojazdów, które poruszały się w tym samym kierunku, lecz zostały zatrzy­mane przed przejściem dla pieszych celem ich przepuszczenia. Nieprze­strzeganie tej zasady bardzo często prowadzi do wypadków.

WYPRZEDZANIE

Wyprzedzanie jest jednym z najtrud­niejszych i najbardziej niebezpiecz­nych manewrów w ruchu drogowym i dlatego powinno być wykonywane z zachowaniem szczególnej ostrożności i przestrzeganiem ustalonych zasad.

Wyprzedzanie oznacza przejeżdżanie obok uczestnika ruchu poruszającego się w tym samym kierunku. Przy wyprzedzaniu kierujący pojazdem jest obowiązany przejeżdżać z lewej strony wyprzedzanego uczestnika ru­chu.

Istnieją trzy wyjątki, kiedy można wyprzedzać z prawej strony. Dotyczy to:

A. Pojazdu szynowego chyba, że po­łożenie torów uniemożliwia takie wy­przedzanie lub wyprzedzanie odbywa się na jezdni jednokierunkowej.

B. Uczestnika ruchu, który sygnalizuje zamiar skręcania w lewo.

C. Uczestnika ruchu na drodze z wyzna­czonymi pasami, jeżeli porusza się:

§     po jezdni jednokierunkowej,

§     na obszarze zabudowanym po jezd­ni dwukierunkowej, posiadającej co najmniej dwa pasy ruchu prze­znaczone do jazdy w tym samym kierunku,

§     poza obszarem zabudowanym po jezdni dwukierunkowej, posiadają­cej co najmniej trzy pasy ruchu prze­znaczone do jazdy w tym samym kierunku.

Kierujący pojazdem jest obowiązany przy wyprzedzaniu zachować szczególną ostrożność, a zwłaszcza bezpieczny odstęp od wyprzedzanego pojazdu lub uczestnika ruchu. W razie wyprzedzania pojazdu jednośladowego lub kolumny pieszych odstęp ten nie może być mniejszy niż 1 m.

Pojazd szynowy może być wyprzedzany tylko z prawej strony, chyba że położenie torów uniemożliwia takie wyprzedzanie lub wyprzedzanie odbywa się na jezdni jednokierunkowej.

Wyprzedzanie pojazdu lub uczestnika ruchu, który sygnalizuje zamiar skręcenia w lewo, może odbywać się tylko z jego prawej strony.

Kierującemu pojazdem wyprzedzanym zabrania się w czasie wyprzedzania i bezpośrednio po nim zwiększania prędkości. Kierujący pojazdem wolnobieżnym, ciągnikiem rolniczym lub pojazdem bez silnika jest obowiązany zjechać jak najbardziej na prawo i - w razie potrzeby - zatrzymać się w celu ułatwienia wyprzedzania.

Zabrania się wyprzedzania pojazdu silnikowego jadącego po jezdni:
  1) przy dojeżdżaniu do wierzchołka wzniesienia,
  2) na zakręcie oznaczonym znakami ostrzegawczymi,
  3) na skrzyżowaniu, z wyjątkiem skrzyżowania o ruchu okrężnym lub na którym ruch jest kierowany.

Dopuszcza się wyprzedzanie w miejscach, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 2, na jezdni:
  1) jednokierunkowej,
  2) dwukierunkowej na odcinku z wyznaczonymi pasami ruchu, pod warunkiem, że kierujący nie wjeżdża na część jezdni przeznaczoną do ruchu w kierunku przeciwnym - w miejscu, gdzie jest to zabronione znakami na jezdni.

Dopuszcza się wyprzedzanie w miejscu, o którym mowa w ust. 7 pkt 3, pojazdu sygnalizującego zamiar skręcenia, pod warunkiem, że kierujący nie wjeżdża na część jezdni przeznaczoną do ruchu w kierunku przeciwnym. Dopuszcza się wyprzedzanie z prawej strony na odcinku drogi z wyznaczonymi pasami ruchu, przy zachowaniu warunków określonych w ust. 1 i 7:
  1) na jezdni jednokierunkowej,
  2) na jezdni dwukierunkowej, jeżeli co najmniej dwa pasy ruchu na obszarze zabudowanym lub trzy pasy ruchu poza obszarem zabudowanym przeznaczone są do jazdy w tym samym kierunku.

Zabrania się wyprzedzania pojazdu uprzywilejowanego na obszarze zabudowanym.

Wyprzedzanie składa się z trzech faz:

§         zbliżania się do pojazdu wyprzedza­nego, połączone z wyjeżdżaniem w lewo;

§         jazda obok wyprzedzanego;

§         zjeżdżanie w prawo, kiedy wyprze­dzany pojazd został z tyłu.

W pierwszej fazie - kierujący pojaz­dem obowiązany jest upewnić się, czy istnieją warunki do bezpiecznego wyprzedzania:

§  żaden z kierujących, jadących za nim, nie rozpoczął manewru wyprze­dzania,

§  ma odpowiednią widoczność i dosta­teczne miejsce do wyprzedzania, bez utrudniania komukolwiek ruchu,

§  kierujący, jadący przed nim na tym samym pasie ruchu, nie zasygnali­zował zamiaru wyprzedzania innego pojazdu, zmiany kierunku jazdy lub zmiany pasa ruchu.

Po upewnieniu się, że droga jest dostatecznie widoczna oraz że nikt nie zbliża się z przeciwka i jest dość miej­sca, kierujący powinien:

§         włączyć kierunkowskaz,

§         jeszcze raz upewnić się, czy nie zmie­niła się sytuacja,

§         przystąpić do właściwego wyprze­dzania. p78l

W drugiej fazie - wyprzedzający, jadąc obok wyprzedzanego, powinien uważać, aby odstęp między nimi był bezpieczny. Przy wyprzedzaniu pojazdów jednośladowych lub kolumn pieszych odstęp nie może być mniej­szy niż jeden metr. Należy liczyć się z niebezpieczeństwem niedokładnego utrzymania prostego kierunku jazdy przez kierującego pojazdem jednośla­dowym, a przy wyprzedzaniu kolumny pieszych - z nieoczekiwanym wysu­nięciem się pieszego z szeregu. W tej fazie wyprzedzający powinien mieć już wyłączony lewy kierunkowskaz.

W trzeciej fazie - wyprzedzający po oddaleniu się od pojazdu wyprze­dzanego na taką odległość, aby nie zajechać mu drogi, powinien włączyć prawy kierunkowskaz i następnie zje­chać na prawą stronę jezdni bliżej jej krawędzi.

Nie wolno wyprzedzać pojazdu silnikowego jadącego po jezdni:

...