rozprzestrzenianie1.doc

(58 KB) Pobierz
009

009.jpg

 

RYSUNKI

 

Konwekcje

 

Adwekcje – związana z ponownym przemieszczanie mas powietrza o określonych właściwościach

 

Przewodnictwo

 

Związane głownie z przewodnictwem turbulencyjnym.

 

Woda przewodzi ciepło 20x szybciej niż powietrze.

Ciepło  odczuwalne – energia ciepła zmagazynowana w powietrzu jako wynik wzrostu temperatury (przekazyw. drogą przewodnictwa lub konwekcji)

Ciepło ??? – wymagane do zmiany stanu substancji nie wpływa na zmianę temperatury

 

Czynniki wpływające na rozkład temp. Powierzchni ziemi:

- szerokość geograficzna (wpływa na kąt wysokości Słońca)

- właściwości powierzchni (albedo, ciepło właściwe)

 

Różnice w temperaturze wody i lądu wynikają z:

- odmiennego ciepła właściwego (woda 1 cal/g deg, piasek 0,19 cal/g deg)

- odmiennej rozpuszczalności promieniowania

- przebiegu konwekcji w wodzie

- odmiennej intensywności parowania

 

Bryza morska – ląd nagrzewa się szybciej niż woda – temp. Powietrza wzrasta szybciej niż wody. Rozwija się w ciągu duża konwekcja. Rozwojowi konwekcji nad morzem towarzyszą chmury konwekcyjne

 

RYSUNEK

 

010.jpg

 

Bryza miejska

- zjawiska lokalne związane z rozbudowującym się czynnikiem wysokiego ciśnienia

RYSUNEK

 

 

Obszar górski – cyrkulacja lokalna

              W dzień:

              Powietrze cyrkuluje z dolin ku szczytom

 

I zasada termodynamiki

 

dQ = dU + dW

 

dQ = CvdT + pdV

dQ = CpdT – νdp

 

CpdT = dQ + νdp

 

p = ρRT

ν = 1/ρ

 

Temperatura powietrza rośnie w wyniku ogrzewania i/lub zwiększania ciśnienia

 

Proces izobaryczny dQ = CpdT dla dp = 0

Proces izotermiczny dQ = - νdp dla dT = 0

Proces izochoryczny dQ = CvdT dla dv = 0

Proces adiabatyczny dQ = 0

 

CpdT = 1/ρ*dp

 

Wzrost (spadek) temperatury powietrza jest skutkiem wzrostu (spadku) ciśnienia.

 

dp = -ρgdz

dT/dz = -g/Cp

dT/dz ~ -1oC/100m

 

RYSUNEK

 

Gradient suchoadiabatyczny odnosi się do wznoszącego powietrza o wilgotności względnej poniżej 100%. Wykres suchoadiabatycznych zmian temperatury nazywa się suchą adiabatą. Odnosi się też do powietrza osiadającego o ile nie zawiera wilgoci

Gradient wilgotnoadiabatyczny odnosi się do wznoszącego powietrza o wilgotności względnej 100% kiedy zachodzi proces kondensacji. Wykrest wilgotnoadiabatycznych zmian temperatury nazywa się adiabatą wilgotną.

 

011.jpg

 

RYSUNKI

 

012.jpg

 

WTF?????? ;-)

 

013.jpg

 

WYKRES

 

Atmosfera jednorodna

 

ρ = const                                          (1)

dp = -ρgdz                                          (2)

p = p0 – ρgdz                                          (3)

p = ρRT  => dp = ρRdT              (4)

 

korzystając z (2) i (4) uzyskamy

dT/dz = -3,42oC/100m

 

 

Atmosfera izotermiczna

T = const

dT/dz = 0

dp = -ρgdz              p = ρRT

 

p = p0exp(-??/RT)

 

 

Atmosfera o stałym gradiencie temp.

dT/dz = -ν              => T = T0 – γz

dp = -ρgdz

p = ρRT

 

 

Atmosfera adiabatyczna

γ = -1oC/100m

 

 

INWERSJE

 

Radiacyjne

Osiadania  - Głowna przyczyna smogów miejskich. Groźniejsza

 

RYSUNEK

 

015.jpg

 

Inwersje orograficzne

Gdy chłodne powietrze schodzi z gór i osiada w dolinie wypychając ciepłe powietrze

RYSUNEK

 

Inwersje frontalne (front ciepły) masa ciepła nakłada się na masę chłodną

RYSUNEK

 

Stabilność ??? parametr determinujący transport w atmosferze. Istota charakterystyki stabilności to wartość gradientu temperatury

 

Chwiejność równowagi rozwija prądy pionowe w atmosferze.

 

Wiatry w warunkach równowagi chwiejnej są porywiste i zmienne. Podczas równowagi stabilnej przy powierzchni występują cisze lub bardzo słabe wiatry.

 

Podział klasy równowagi od A (najbardziej niestabilny) do F (najbardziej stabilny) wg ???

 

              6 stanów równowagi atm

              A bardzo chwiejna

              B chwiejna

              C lekko chwiejna

              D obojętna

E stała

F wybitnie stała

 

016.jpg

 

pV=nRT                                          ?????????

 

Siła grawitacji

Siła gradientu ciśnienia

W pionie związana z siłą grawitacji (równ. Hydrostatyki)

W poziomie związana z nierównomiernym rozkładem masy w atmosferze (spowodow m. In różną temperaturą powietrza

 

Siły bezwładności

              Siła odśrodkowa wynikająca z ruchu obrotowego

              Siła Coriolisa

 

Siły tarcia, lepkości

 

 

W-6 RYSUNEK

 

Siła gradientu ciśnienia à jest najważniejsza

 

H è L

 

Przy braku innych sił porcja powietrza przemieszcza się z obszaru wysokiego ciśnienia do niskiego

RYSUNEK

 

017.jpg

 

Siła Coriolisa

Występuje w obracających się układach odniesienia. Na obserwatorowi pozostającego w obracającym się układzie odniesienia objawia się zakrzywianiem toru ciał poruszających się w takim układzie. Jest siłą pozorną.

 

Dla zewn. Obserwatora siła ta nie istnieje. Dla niego układ zmienia polozenie a poruszające się ciało zachowuje swój stan ruchu.

 

Siła Coriolisa powoduje odchylenie od linii pionowej toru ruchu ciała poruszającego się w układzie obracającym się

 

RYSUNEK + wzór

Wynika z ruchu obrotowego Ziemi

 

Ziemia obraca się z zachodu na wschód zatem siła Coriolisa powoduje odchylenie toru ciała poruszającego się po pow. Ziemi ku równikowi w kierunku Zach na obu półkulach, w kierunku wsch. gdy porusza się????

 

Powstawanie cyklonu na półkuli północnej

RYSUNEK

 

 

Wiatr geostroficzny

 

RYSUNEK

 

SGC + S.C. = ) à Y – szybkość wiatru geostroficznego

 

Kiedy mamy do czynienia z wiatrem geostroficznym:

siła gradientu ciśnienia i siła Coriolisa

 

a = 2ωνsinφ

ax = -1/ρ dp/dx

 

siła odśrodkowa to jedna z sił bezwładności występująca w obracających się układach odniesienia.

 

Wyższe prędkości wiatru – w niżu

 

RYSUNEK Siły tarcia

Równowaga między SGC, SC i ST prowadzi do powstania siły dośrodkowej w niżu

 

018.jpg

 

Lepkość, tarcie wewnętrzne, cecha płynów, pojawienie się siły tarcia pomiędzy warstwami cieczy lub gazu poruszającymi się równolegle względem siebie z różnymi co do wartości prędkościami.

RYSUNEK

Pojawiające się wtedy siły tarcia wew skierowane są stycznie do pow styku tych warstw.

Naprężenie ??? (tensor naprężeń ma jednostkę powierzchni w płaszczyźnie x-y wyraża się:

 

τ = η δu/δz

 

warstwa poruszająca się szybciej działa przyspieszająco na warstwę poruszającą się wolniej

 

Fv/ma = 1/ρ η δτ/δx = V δ2v/δx2

 

Siły tarcia

 

RYSUNEK

 

Zbieżność horyzontalna w niżu

Rozbieżność horyzontalna w wyżu

 

Równanie ruchu

Dla ???? powietrza przyspieszenie powinno być równe wektorowej sumie sił działających na cząstkę. Równość ta zwana jest równaniem ruchu.

 

Symbol DH/Dt (tutaj: ??/Dt) stosuje się do oznaczenia operatora pochodnej zupełnej / pochodnej materialnej.

 

Pokazuje ona w jaki sposób zmienia się w czasie dowolny parametr H charakteryzujący element płynu poruszający się w niestacjonarnym i niejednorodnym polu tego parametru.

 

Przepływ stacjonarny – ruch płynu w którym składowe wektora prędkości nie są funkcjami czasu. Przepływ stacjonarny (ustalony) to ruch plynu nie zmieniający się w czasie. Przeciwieństwem przepływu stacjonarnego jest przepływ niestacjonarny

 

Pole jednorodne – pole fiz w którego wszystkich punktach natężenie pola jest takie samo czyli ma stałą wartość, kierunek i zwrot

 

019.jpg

 

DH/Dt = δH/δt + VxδH/δx +VyδH/δy + VzδH/δz

 

Pochodna lokalna pokazuje zmiane parametru Vx w czasie w punkcie (x,y,z) wynikającego z niestacjonarności pola wiatru. Pochodna  unoszenia (adwekcyjna) pokazuje zmianę parametru Vx w czasie na skutek przemieszczenia się elementu

 

Trajektoria

Tor elementu płynu lub trajektoria jest to miejsce geometryczne punktów w polu przepływu przez które przechodzi element w kolejnych chwilach czasu.

 

Do wyznaczenia pola wiatru wykorzystuje się modele diagnostyczne oraz prognostyczne.

 

Meteorologiczny model diagnostyczny pozwala wyznaczać przestrzennie zróżnicowanie stacjonarne pola meteorologiczne na podstawie pomiarów sieci meteorologicznych.

 

W działaniu modeli diagnostycznych wyróżnia się dwa etapy. Celem 1ego jest wyznaczenie jednostkowego pola wiatru w punktach stalej obliczeniowej przez interpolacje lub ekstrapolacje pomiarow prędkości wiatru ze stacji meteorologicznych. Etap 2gi obejmuje wyznaczenie końcowego pola wiatru spełniającego narzucone ??

 

W meteorologicznym modelu prognost. Korzysta się z numerycznego rozwiązania dwuwymiarowych lub trójwymiarowych równań opisujących procesy atmosferyczne

 

Model ??? dostarcza zmiennych w czasie i przestrzeni pól wiatru, turbulencji i innych wielkości meteorologicznych w dowolnych warunkach terenowych.

 

W działaniu modeli prognost. Można wyróżnić dwa etapy. Etap 1 obejmuje wybór układu współrzędnych, wybór numerycznej metody całkowania układu równań opisujących procesy atmosferyczne, określenie opisanie i przeprowadzenie dyskretyzacji obszaru modelowania, wyznaczenie warunków początkowych i brzegowych w obszarze modelowania.

W 2 etapie znajdowane jest przybliżenie.

020.jpg

 

Jak wiatr wpływa na rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń?

 

Główny ruch zanieczyszczeń w kierunku wiatru

 

RYSUNEK

 

Globalna cyrkulacja atmosfery

 

Ogólna cyrkulacja atmosfery generowana przez termiczne

 

RYSUNEK

 

Model trzykomórkowy

 

RYSUNEK

 

Osiadanie powietrza charakterystyczne dla wyżu. Obszar najlepszej pogody na kuli ziemskiej ok. 30 st szerokości geograficznej – przeważają tam ośrodki wysokiego ciśnienia

W naszej strefie przewazają wiatry południowo-zachodnie.

 

Kolo 60 st szer geogr spotykają się dwie równe masy – tworzy się front polarny pojawia się front strumieniowy – masy różnią się temperaturą i ciśnieniem. Ściąga arktyczne powietrze do nas z północy. W pasie 60 st szer. Geogr. Przeważają stany niskiego ciśnienia.

 

Turbulencja

Stanowi pewien stan płynu (gazu) charakteryzujący się chaotycznymi, losowymi zmianami właściwości. Odnosi się do dyfuzji, konwekcji czy gwałtownych zmian cisnienia i prędkości w czasie i przestrzeni.

 

Przeplyw który nie jest turbulentny jest laminarny

 

Przemieszczaniu poziomemu dużych mas powietrza towarzysza występujące w mniejszej skali ruchu pulsacyjne o składowej zmiennej w czasie i przestrzeni.

 

021.jpg

 

Turbulencje

 

Dynamiczne – źródłem w atmosferze ?? gradient wiatru i ???? wywołane oddziaływaniem podłoża i przeszkód terenowych. Obejmuje zasięgiem warstwę przyziemną atmosfery a wiry ???, które ją charakteryzują mają niezbyt duże rozmiary

 

Termiczne – źródłem jest konwekcja. Może powstawać w całej warstwie granicznej. Charakteryzujące ja wiry osiągają duzo większe rozmiary. Mieszanie jest intensywniejsze niż przy turbulencji dynamicznej.

 

RYSUNEK

 

Dla z = 0 u = 0 dla z > 0  u wzrasta logarytmicznie wywołując skręt wiatru. Skręt wiatru w większej skali powoduje zawirowania powietrza.

 

W atmosferze turbuj. Wywołują nagrzewanie powierzchni, szorstkość podłoża.

 

Ruch turbulentny płynu przejawia się w występowaniu wirów

 

Charakter ruchu płynów jest określony przez wartość liczby Reynoldsa

 

Re = dv/γ

 

Ruchy powietrza:

              Wiatr średni deterministyczny ruch powietrza którego skale czasowe wynoszą od minut do dni, a skale przestrzenne od kilometrów do sklai planetarnej

              Turbulencje – ruchy chaotyczne majace skale przestrzenne od kilku mm do km a czasowe od kilku sekund do 20-30min

 

Kiedy przepływ jest turbulentny to czastki powietrza zaczynaja przekazywac sobie energię i pęd.

Przekazywanie pedu (reprezentowane przez strumien pedu) w kierunku prostopadlum do przepływu wyraza się:

 

              ρu’v’

 

              u’v’ – prędkość pulsacji, wektor o zmiennych w czasie prędkości i kierunku

Zgłoś jeśli naruszono regulamin