Wymowa i akcent
znak
wymowa
przykład
ae*
e
Aetna
Etna
oe
tragoedus
tragedus
au
jak w wyrazie auto
eu
jak w wyrazie eugeniusz
i
j przed samogłoską
iam
jam
y
syllaba
sillaba
c
c przed: e, y, i, ae, oe
cera, cyprys, cisterna, caesar, coetus
k przed: a, o, u i spółgłoską na końcu wyrazu
carbo, color, cuprum, lector, lae
karbo, kolor, kuprum, lektor, lak
ph
f
philosophus
filosofus
th
t
theatrum
teatrum
rh
r
rhetor
retor
qu + samogłoska
kf
aqua
akfa
ngu + samogłoska
ngw
lingua
lingwa
ti + samogłoska
tj
lectio
lekjo
ch
schola
v
w
vivo
wiwo
x
ks
ex
eks
s między samogłoskami
s
lusor
z
zephyrus
zefirus
* Rzymianie wymawiali dwugłoskę ae jak 'aj', oe kal 'oj', natomiast spółgłoskę c zawsze jako k, v natomiast przypoinało bardziej poslkie ł niż w
iloczas - to, czy samogłoska jest długa [prosta kreska nad literą] czy krótka [taki dołek nad literą] - nie mam jak tu dodać tych kreseczek. Pokazują nam jak akcentować wyrazy:
1) jeśli sylaba przedostatnia jest długa, to na nią pada akcent - natura
2) jeśli przedostatnia sylaba jest krótka, to akcent pada an trzecią sylabę od końca - fabula
każda samogłoska [i sylaba] jest krótka, jeżeli następuje po niej druga samogłoska: moneo
sylaba jest długa, jeżeli po samogłosce następuje grupa spółgłosek lub x - defectus, construxi
jeśli grupę tworzą spółgłoski b / p / d / t / c + l / r TO SYLABA JEST KRÓTKA - tenebrae
brak kreski nad samogloską najczęściej oznacza, że jest to samogłoska krótka
przy połączeniach wyrazów akcentowanych z wyrazami bez własnego akcentu [najczęściej z partykułą que] miejsce akcentu nie ulega zmianie
KynioWolny