Instytucje resocjalizacyjne.docx

(24 KB) Pobierz

Instytucje resocjalizacyjne

Areszt Śledczy

Areszt Śledczy- jest to zakład zamknięty, który działa na podobnych zasadach jak zakłady karne różnią się tym, że osoby zostają zatrzymane tymczasowo, w celu zapewnienia prawidłowego toku postępowania lub śledztwa.

 

Aresztowany ma obowiązek:

-  uczestnictwa w pracach porządkowych na terenie A.Ś., na inne prace musi wyrazić zgodę;

-  na pracę, po za obrębem potrzebna jest zgoda organu do którego dyspozycji pozostaje;

-  może on gospodarować posiadanymi w areszcie pieniędzmi, rzeczami wartościowymi i innymi przedmiotami;

- może podlegać rewizja osobistym oraz kontroli przedmiotów, które posiada;

 

Tymczasowo osadzony nie może:

- posługiwać się wulgaryzmami lub slangiem przestępczym,

- uprawiać gier hazardowych,

- spożywać alkoholu, substancji psychotropowych, środków odurzających,

- powodować u siebie uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia,

- tatuować ciała i nakłaniać do tego innych,

- zmieniać celi, stanowiska pracy,

- porozumiewać się z innymi osadzonymi.

 

Przy przyjęciu tymczasowo aresztowany zobowiązany jest do podania szczegółowych danych osobowych, ewentualnie uprzedniej karalności, swojego stanu zdrowia. Osadzonemu przysługuje prawo do poinformowania rodziny, a także swojego obrońcy o miejscu pobytu. Może również kontaktować się ze swoim obrońcą bez świadków bądź korespondencyjnie.

Aresztowany ma możliwość:

- korzystania z własnej odzieży, bielizny pod warunkiem, żę nie zakłóca to porządku funkcjonowania zakładu.

Policyjna Izba Dziecka

Policyjna Izba Dziecka- stanowi komórkę organizacyjną wydziału prewencji komendy wojewódzkiej, miejskiej lub powiatowej i bezpośrednio im podlegają.

P.I Dziecka zalicza się do instytucjonalnych form opieki całkowitej o charakterze resocjalizującym dla niedostosowanych społecznie.

P.I.Dz. spełnia 3 podstawowe funkcje:

1. opiekuńczo wychowawcza- umożliwienie poznania nieletniego i jego środowiska, rozbudzenie pozytywnych umiejętności, umiejętności współżycia w zespole. Stworzenie nieletniemu warunków umożliwiających nieletniemu wykazanie się poprawną postawą

Celem dziennego planu pracy z nieletnim jest

- zapoznaie nieletnich z konsekwencjami i szkodliwością negatywnych zachowań,

- zapoznanie nieletnich z ich prawami,

- wykształcenie u nieletniego umiejętności właściwej oceny tego postępowania.

2. Funkcja diagnostyczno- selektywna.

Funkcja diagnostyczna-stanowi podstawowe działania izby i jest przydatna do celów praktycznych w zakresie stosowania diagnozy. Jest to zwykle diagnoza sytuacji rodzinnej, stanu zdrowia i trudności pojawiających się w nauce. Informacje te można uzyskać dzięki rozmowie wychowanka z nieletnim i dokumentom.

Funkcja selektywna- na podstawie zebranych materiałów jednostkę przekazuje się: rodzicom, opiekunom, kierownikowi zakładu opiekuńczego, funkcjonariuszom policji, instytucji opiekuńczo wychowawczej.

3. Funkcja profilaktyczno- resocjalizująca- rozmowa profilaktyczno- wychowawcza:

- kontakty i oddziaływanie na rodzinę;

- mediacja z nieletnim;

- udzielanie porad;

- sugerowanie dalszej terapii;

 

Sądy do spraw nieletnich

Sady rodzinne powstały na mocy uchwały PZPR i są wydzielonymi ustroju sądów powszechnych jednostkami sądów rejonowych. Znajdują się obok wydziałów t.j.

- cywilny

- wydział pracy

- wydział karny,

- wydział ksiąg wieczystych.

Sady rodzinne orzekają z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego. W przypadku czynu demoralizującego lub karalnego popełnionego przez osobę nieletnia, a także w sprawie osób uzależnionych od środków odurzających czy alkoholowych.

Cechą charakterystyczną sądu rodzinnego jest także prowadzony przez niego nadzór nad sposobem wykonywania orzeczenia oraz to, że w miarę uzyskiwania informacji o zmieniającej się sytuacji może zmieniać wydane wcześniej orzeczenia mając na uwadze dobro dziecka i rodzinny.

 

Sprawy którymi najczęściej zajmuje się sędzia rodzinny dotyczą;

- przyznania opieki nad dzieckiem,

- zakazu lub ograniczenia rodzicom widywania się z dzieckiem,

-w sprawach o uzyskanie ojcostwa,

-w sprawach rozwodowych,

-w sprawie przyznania alimentów na dziecko i współmałżonka.

 

Ośrodki które pozostają pod kontrolą sądu rodzinnego:

1.       Kurator- do jego zadań należy:

-  występowanie w określonych przypadkach lub z wnioskiem o zmiane orzeczonego środka;

- przeprowadzenie na zlecenie sądu wywiadu środowiskowego;

- współpraca z właściwym samorządem i organizacjami społecznymi;

- organizacja kontroli pracy podległych kuratorów społecznych.

Zakłady o charakterze resocjalizującym:

1. O charakterze otwartym- Młodzieżowe Ośrodki Adaptacji Społecznej są przeznaczone dla nieletnich, którzy nie przebywali w aresztach śledczych lub zakładach karnych. Nie dopuścili się najcięższych czynów karalnych określonych w KK.

2. O charakterze półotwartym- są przeznaczone dla nieletnich których popełnione czyny karalne i nie korzystne zmiany zachowania nie dają podstaw do umieszczenia ich w zakładach otwartych.

3.  o charakterze zamkniętym- dla wielokrotnych uciekinierów z zakładów otwartych i półotwartych.

4. O wzmożonym nadzorze wychowawczym- dla wysoce zdemoralizowanych po ukończeniu 16 r.ż.

Przeznaczone dla tych nieletnich, którzy dezorganizują pracę w innych zakładach. Praca polega na zaplanowania indywidualnych oddziaływań wychowawczych.

5. Zakład resocjalizująca rewalidacyjny- dla nieletnich upośledzonych umysłowo.

6. Zakład resocjalizująco- terapeutyczny- dla nieletnich z zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami osobowości, uzależnionych os środków odurzających, nosicieli wirusa HIV.

7. Schronisko dla nieletnich- kierowani tu nieletni w wieku od 13 do 21 lat podejrzani o dokonanie czynu karalnego lub przestępstwa, a okoliczności i charakter czynu, stopień demoralizacji i nieskuteczności dotychczasowych środków wychowawczych przemawiają za przyszłym umieszczeniem w zakładzie poprawczym. Istnieją 2 typy schronisk dla nieletnich, zwykłe i interwencyjne. Do schroniska zwykłego możne trafić nieletni gdy:

-zachodzi obawa ukrycia się nieletniego;

- zachodzi obawa zatarcia śladów czynu karalnego;

- nie można ustalić tożsamości nieletniego.

Do schroniska interwencyjnego może nieletni trafić gdy:

-popełni czyn karalny i stwarza poważne zagrożenie społeczne lub zagrożenie dla bezpieczeństwa schroniska zwykłego.

8. Pogotowie opiekuńcze-  to instytucja zajmująca się wychowaniem i opieką młodzieży. Trafiają do niej dzieci znajdowane na ulicy, uciekające z domu lub innych placówek opiekuńczo-wychowawczych. Niepełnoletnie ofiary przemocy domowej lub małoletni przestępcy, którzy przebywają w tej placówce w czasie trwania procesu sądowego.

Zakład Karny

Zakład Karny- jest specjalnie strzeżonymi i wyposażonymi w system zabezpieczeń miejscem przymusowego odosobnienia przeznaczonymi do wykorzystania kary pozbawienia wolności.

Za popełnione przestępstwa można orzec kare trwająca najmie 3 msc. Najwięcej 15 lat.

Za przestępstwa zagrożone karą śmierci można orzec kare do 25 lat.

Zakłady karne mogą być tworzone, jako samodzielne zakłady, jako oddziały zakładu karnego lub areszty śledcze. Zakłady karne podlegają Ministerstwu Sprawiedliwości.

 

Zakłady karne mogą być organizowane, jako:

-Zakład karny typu zamkniętego: dla skazanych, którzy w bardzo poważny sposób zagrażają społeczeństwu i innym skazanym. Umieszcza się tu skazanych między innymi na dożywotnią karę pozbawienia wolności,

- Zakład karny typu półotwartego: można tu odbywać karę za przestępstwa nieumyślne lub karę zastępczą aresztu.

- Zakład karny typu otwartego: można odbywać tu karę aresztu, np. wojskowego. Cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte przez całą dobę.

Wyróżniamy trzy typu zakładów karnych:

1.       Zakład karny dla młodocianych:

 

W zakładzie karnym dla młodocianych odbywają karę skazani, którzy nie ukończyli 21 roku życia. Przesłanką jest większa skuteczność wychowawczego oddziaływania, organizowane w szerokim rozumieniu nauczanie, a także konieczność odizolowania młodych ludzi od demoralizującego wpływu środowiska skazanych oraz odrębność 2.Zakład karny dla odbywających karę po raz pierwszy:

 

W zakładzie karnym dla odbywających karę po raz pierwszy osadza się również skazanych odbywających zastępczą karę pozbawienia wolności orzeczoną w tej samej sprawie. Są to osoby, które skazane zostały na taką karę za przestępstwa nieumyślne oraz odbywają po raz kolejny pozbawienia wolności za przestępstwa umyślne. stosowanych form i metod oddziaływania wychowawczo-resocjalizacyjnego.

3.Zakład karny dla recydywistów penitencjarnych:

 

Odbywają karę dorośli skazani za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę pozbawienia wolności oraz ukarani za wykroczenia umyślne zasadniczą lub zastępczą karą aresztu, którzy uprzednio już odbywali takie kary lub karę aresztu wojskowego za umyślne przestępstwa lub wykroczenia.

W zakładach karnych można również wyróżnić systemy wykonywania kar pozbawienia wolności. Zaliczamy do nich:

System programowanego oddziaływania. W tym systemie odbywają karę skazani młodociani, a także skazani dorośli, wyrażający zgodę na współudział w jego opracowaniu i wykonaniu. W programach oddziaływania ustala się zwłaszcza rodzaje zatrudnienia i nauczania skazanych, ich kontakty z rodziną i innymi osobami bliskimi i wykorzystywanie czasu wolnego.

System terapeutyczny. W systemie terapeutycznym odbywają karę skazani z zaburzeniami psychicznymi, upośledzeni umysłowo, uzależnieni od alkoholu albo innych środków odurzających lub psychotropowych oraz skazani niepełnosprawni fizycznie - wymagający oddziaływania specjalistycznego, zwłaszcza opieki psychologicznej, lekarskiej lub rehabilitacyjnej.  Wykonując karę w systemie terapeutycznym uwzględnia się potrzebę zapobiegania pogłębianiu się patologicznych cech osobowości, przywracania równowagi psychicznej oraz kształtowania zdolności współżycia społecznego i przygotowania do samodzielnego życia.

System zwykły. W systemie zwykłym skazany może korzystać z dostępnego w zakładzie karnym zatrudnienia, nauczania oraz zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych. Ukarani odbywają kary według zasad przewidzianych dla osób ukaranych karą aresztu, w pomieszczeniach do tego przeznaczonych, oddzielnie od skazanych. Skazany odbywa karę we właściwym zakładzie karnym, położonym, w miarę możliwości, najbliżej jego miejsca zamieszkania.

 

 

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej

 

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnienia.

 

Ośrodek jest nadrzędną jednostką organizacja systemu pomocy społecznej. W skład którego wchodzą:

- Domy pomocy Społecznej;             

- Ośrodki adopcyjno-opiekuńcze;

- Placówki opiekuńczo-wychowawcze;

-Ośrodki interwencji Kryzysowej;

-Ośrodki Wsparcia;

-inne jednostki organizacyjne tworzone w oparciu o rozeznane potrzeby miasta.

 

Prawo do świadczeń z Pomocy Społecznej przysługuje:

-osobom posiadającym obywatelstwo polskie, zamieszkujących i przebywających na terytorium RP.

-cudzoziemcom zamieszkującym i przebywającym na terytorium RP.

- osobom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium RP będących członkami UE.

 

Zadania Ośrodka w zakresie pomocy społecznej:

1. Tworzenie warunków organizacyjnych funkcjonowania pomocy społecznej w tym rozbudowę niezbędnej infrastruktury socjalnej.

2. Analiza i ocena zjawisk rodzących zapotrzebowanie na świadczenia pomocy społecznej.

3. Przyznawanie i wypłacanie świadczeń przewidzianych ustawą o pomocy społecznej oraz innymi przepisami.

4. Pobudzanie społecznej aktywności w zaspakajaniu nie zbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin.

5. Pracę socjalną rozumianą jako działalność zawodową skierowaną na pomoc rodzinom i osobom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie.

 

Kurator i Kuratela Sądowa

 

Kuratela Sądowa- tworzy dynamiczne układy społeczne w postaci resocjalizacji wolnościowej i obejmuje działania organizacyjno- biurowe oraz opiekuńczo- wychowawcze podejmowane przez kuratorów sądowych w środowisku naturalnym podopiecznych.

W kurateli sądowej wyróżnić można 2 podstawowe kategorie systemu wychowania resocjalizującego:

-pierwszą z nich określamy jako kuratele oparta na systemie kontroli

- drugą jako kuratele nawiązującą do procedur systemu udzielania pomocy( Case work)

 

Stosując kuratele eksponującą kontrolę kurator stara się przede wszystkim zmusić podopiecznego do zmiany jego trybu życia, a następnie kontroli czy i w jakim stopniu ta zmiana  następuje.

Kuratelska kontrola polega także na tym aby zorganizować rodziców, nauczycieli i inne osoby od których wychowanek jest zależny i utworzyć pewni system nacisku społecznego.

 

Case Work-  jest systemem udzielania pomocy a więc środków mających na celu ułatwienie podopiecznemu zaspokojenia jego potrzeb oraz trapiących go problemów. Szczególną uwagę zwraca się na problemy związane z życiem rodzinnym.

 

Kurator zawodowy- to osoba która:

- sprawuje nadzory ochronne, dozory;

- organizuje i świadczy pomoc postpointercjalną;

-udziela pomocy skazanym w sprawie zakwaterowania, zatrudnienia lub leczenia;

-współpracuje z instytucjami, które wykonują nadzory ochronne;

Uczestniczy w trudniejszych pracach kuratorów społecznych;

Organizuje i kontroluje prace kuratora społecznego;

 

Kurator społeczny- to osoba która:

-pełni nadzór lub dozór;

-przeprowadza wywiady środowiskowe:

-odwiedza osoby, których dotyczy postępowanie:

- żąda informacji i wyjaśnień od osób objętych dozorem;

- współdziała z instytucjami, stowarzyszeniami i organizacjami i z administracją Zakładu Karnego.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin