w_kaukaz.pdf

02.03.2011/EN

FCI-Standard N° 328

OWCZAREK KAUKASKI

(Kavkazskaïa Ovtcharka)

Wersja polska: marzec 2011

POCHODZENIE: Związek Radziecki

PATRONAT : Rosja.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA : 13.10.2010.

U ŻYTKOWOŚĆ

: Pies stróżujący.

FCI-CLASSIFICATION : Grupa 2 Pinczery, sznaucery,

molosy i szwajcarskie

psy do bydła.

Sekcja 2.2. Molosy typu górskiego.

Bez prób pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY : Owczarek kaukaski uważany jest za potomka dawnych psów z Kaukazu.

Występuje on na rozległym obszarze od gór Kaukazu po stepy południowej Rosji. Rozwój tej rasy odbywał

się nie tylko w drodze selekcji naturalnej, ale i poprzez celową pracę hodowlaną ludów, zamieszkujących

region Kaukazu. Tradycyjnie owczarki kaukaskie wykorzystywane były do stróżowania i pilnowania obejść,

stad bydła i owiec przed drapieżnikami. Pierwsze wzmianki o dużych psach w typie molosa, towarzyszących

armii władcy Armenii, Tigrana II, pochodzą w I wieku p.n.e.

Nowoczesną pracę hodowlaną rozpoczęta w latach 20tych zeszłego wieku w ówczesnym Związku

Radzieckim. Selekcja nakierowana była na siłę fizyczną, pewność siebie, odwagę, dobry słuch i wzrok oraz

sierść, dającą ochronę przed każdą niepogodą. Wymienione cechy, w połączeniu z odpornością, pozwalają

owczarkowi kaukaskiemu na przeżycie w najtrudniejszych nawet warunkach klimatycznych.

WRAŻENIE OGÓLNE :

Owczarek kaukaski jest psem harmonijnie zbudowanym, silnym, o mocnym kośćcu i umięśnieniu, w

formacie trochę prostokątnym. Dymorfizm płciowy jest silnie wyrażony: pies jest zdecydowanie samczy, ma

wyraźnie zaznaczony kłąb i większą głowę, niż suka. Ponadto psy są większe, bardziej masywne, a często i

krótsze od suk. Psy o dłuższym włosie mają wyraźnie widoczną kryzę.

WAŻNE PROPORCJE :

Długość tułowia przekracza wysokość w kłębie o 3-8%. Długość nóg przednich stanowi 50-52% wysokości

w kłębie. Stosunek długości czaszki do długości kufy jak 3 : 2.

ZACHOWANIE/

: Pies pewny siebie, opanowany, nieustraszony i niezależny. Jest oddany

właścicielowi i doskonale pełni obowiązki stróża.

TEMPERAMENT

GŁOWA

MÓZGOCZASZKA: Głowa duża, masywna i szeroka w partii policzkowej; oglądana z góry ma kształt klina o

szerokiej podstawie.

Czaszka: Masywna, szeroka, czoło niemal płaskie, z wyraźną, ale niegłęboką bruzdą. Łuki nadoczodołowe

wyrażone, ale nie wystające. Guz potyliczny niewidoczny.

Stop: Zauważalny, ale niezbyt mocno zaznaczony.

TRZEWIOCZASZKA:

Nos: Czarny, duży, z prawidłowo wykształconymi nozdrzami, nie wystaje przed krawędź kufy. U psów

jednolicie umaszczonych i łaciatych nos czarny jest pożądany, ale nie obowiązkowy; nie może być jednak

genetycznie błękitny ani czekoladowy.

Kufa: Szeroka i głęboka, stopniowo zwężająca się ku nosowi, dobrze wypełniona pod oczami. Szczęki i

podbródek mocne. Grzbiet nosa szeroki, linie profilu równoległe.

Wargi: Grube, przylegające, dobrze pigmentowane.

Uzębienie: Zęby zdrowe, białe, mocne, siekacze ustawione blisko siebie i w jednej linii. Zgryz nożycowy lub

cęgowy, uzębienie kompletne. Siekacze albo kły złamane lub wybite, o ile nie zmienia to zgryzu, nie mają

wpływu na ocenę, podobnie jak brak P1.

Policzki: Dobrze rozwinięte, co podkreśla jeszcze mocne umięśnienie.

Oczy: Średniej wielkości, owalne, osadzone nie zanadto głęboko, ale szeroko i skośnie. Barwa w różnych

odcieniach brązu, od ciemnej do orzechowej. Powieki czarne, suche i dobrze przylegające. Wyraz poważny,

badawczy i czujny.

Uszy: Średniej wielkości, trójkątne, wiszące, osadzone wysoko i szeroko, wewnętrzną krawędzią dokładnie

przylegające do policzków. W kraju pochodzenia uszy są tradycyjnie cięte, co nie ma znaczenia przy ocenie.

SZYJA : Średniej długości, mocna, nisko osadzona, na przekroju zaokrąglona. Zaznaczona grzywa,

wyraźna zwłaszcza u samców.

TUŁÓW :

Dobrze rozwinięty we wszystkich wymiarach, szeroki, dobrze umięśniony i wyważony.

Kłąb: Wyraźny, średniej długości. Wysokość w kłębie nieznacznie większa od wysokości w zadzie.

Grzbiet: Prosty, szeroki i mocny.

L ędźwie

: Krótkie, szerokie, lekko wysklepione.

Zad: Średniej długości, szeroki, zaokrąglony, lekko opadający ku nasadzie ogona.

Klatka piersiowa: Długa, szeroka, dobrze ożebrowana, na całej długości głęboka, na przekroju szeroka i

owalna. Żebra dobrze wysklepione, żebra rzekome długie. Przedpiersie zaznaczone.

Linia dolna i brzuch: Brzuch stopniowo wznosi się ku tyłowi.

OGON : Wysoko osadzony, szablasty lub zakręcony. W spoczynku zwisa, sięgając stawu skokowego . Gdy

pies jest pobudzony, ogon może wznosić się powyżej grzbietu.

KOŃCZYNY

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Wygląd ogólny: Dobrze umięśnione. Oglądane z przodu proste, równolegle i dość szeroko rozstawione.

Łopatka: Mocno umięśniona, dobrze przylegająca do tułowia, średniej długości, nachylona względem

ramienia, z którym tworzy kąt około 100 o .

Ramię

: Mocne, umięśnione, dobrze przylegające do tułowia.

Łokcie: Ustawione w równoległych wobec siebie płaszczyznach, nie wykręcone na zewnątrz ani do

wewnątrz.

Przedramię: Proste, masywne, średniej długości, dobrze umięśnione, na przekroju okrągłe.

Śródręcze: Krótkie, masywne, oglądane z boku i z przodu niemal proste.

Łapa: Duża, okrągła, dobrze wysklepiona i zwarta.

KOŃCZYNY TYLNE:

Wygląd ogólny: Oglądane z tyłu proste, ustawione równolegle i umiarkowanie szeroko. Stawy kolanowe i

skokowe, oglądane z boku, dostatecznie kątowane. Kończyny nie są zbyt daleko odstawione do tyłu.

Udo: Szerokie, dobrze umięśnione, średniej długości.

Kolano: Dostatecznie kątowane.

Podudzie

: Szerokie, dobrze umięśnione, średniej długości.

Staw skokowy: Szeroki, suchy, dostatecznie kątowany. Stawy nie są wykręcone na zewnątrz ani do

wewnątrz.

Śródstopie: Niedługie, masywne, oglądane z boku i z przodu niemal proste.

Łapa: Duża, okrągła, dobrze wysklepiona i zwarta.

CHODY: Swobodne, elastyczne, niespieszne, z dobrym napędem kończyn tylnych. Ruch skoordynowany,

wszystkie stawy stabilne, kłąb i zad na tej samej wysokości, a linia grzbietu pozostaje względnie stabilna.

Typowym ruchem jest kłus.

ÓRA

: Gruba, dostatecznie elastyczna, bez fałd czy zmarszczek.

SZATA :

Sierść: Prosta, gruba, odstająca, z dobrym podszerstkiem; długość włosa okrywowego i podszerstka nie

mniejsza, jak 5 cm. Na głowie i przednich nogach włos krótszy i bardzo gęsty. Ogon porośnięty gęstym

włosem. Dłuższa sierść na uszach, kryza na szyi i portki na tylnych stronach ud.

Maść: Dowolna jednolita lub łaciata, z wyjątkiem czarnej jednolitej czy też połączonej z innymi kolorami,

rozjaśnionej czarnej, genetycznie błękitnej lub czekoladowej.

WIELKOŚC I WAGA :

Wysokość w kłębie: Psy: pożądana 72-75 cm;

Minimalna 68 cm;

Suki: pożądana 67-70 cm;

Minimalna 64 cm.

Większy wzrost dopuszczalny, o ile zachowana jest harmonia budowy.

W aga

Psy:

co najmniej 50 kg;

Suki:

co najmniej 45 kg.

WADY : Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności

od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność zwierzęcia.

WADY DUŻE :

Budowa zbyt lekka lub zbyt ciężka.

Brak pewności siebie.

Zachwianie dymorfizmu płciowego.

Głowa mała w stosunku do tułowia, lekka, wąska, długa, z gruba ciosana, jabłkowata.

Wyraźny stop.

Kufa: szpiczasta, grzbiet nosa wypukły lub wklęsły.

Zęby małe, szeroko rozstawione, siekacze nie w jednej linii, braki zębowe (z wyjątkiem braków P1).

Słabo wykształcone kości policzkowe.

Oczy duże, wypukłe, bardzo jasne, widoczna trzecia powieka, luźne powieki.

Uszy duże, cienkie, zbyt nisko osadzone.

Grzbiet zapadnięty lub wysklepiony, lędźwie zapadnięte lub wygarbione, zad wyższy od kłębu.

Tułów kwadratowy, wyraźnie beczkowaty, zbyt długi, wąski, wysokie nogi, klatka piersiowa bardzo

krótka, płytka lub płaska, zad krótki lub spadzisty.

Szczątkowy ogon.

Słaby kościec, mięsnie i więzadła stawów.

Nieprawidłowe kątowanie.

Ramię wykrzywione.

Nieharmonijny ruch.

Brak odpowiedniego napędu z kończyn tylnych.

Sierść bardzo miękka, kędzierzawa, bez podszerstka; bardzo krótki włos okrywowy.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :

Agresja lub wyraźna lękliwość.

Wyraźne wady budowy i zaburzenia zachowania.

Wszelkie odchylenia od prawidłowego zgryzu.

Braki zębów innych niż M3 lub P1.

Entropion.

Oczy porcelanowe, ciemno niebieskie, zielonkawe lub różnobarwne.

Ogon cięty.

Stały inochód, niemożność oceny ruchu.

Barwa czarna w jakichkolwiek połączeniach, także w postaci siodła (poza maską).

Maść genetycznie błękitna we wszelkich kombinacjach i odcieniach.

Szarobłękitna barwa nosa, warg i powiek.

Maść genetycznie czekoladowa we wszelkich kombinacjach i odcieniach.

Genetycznie czekoladowa barwa nosa, warg i powiek.

Maść czarna-, czekoladowa- i błękitna podpalana.

Wielkość poniżej wzorcowego minimum.

Znaczne odchylenia od typu płci u samców.

N.B. : Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: