HARCERSKIE CURRICULUM VITAE.pdf

HARCERSKIE CURRICULUM VITAE

Czasem w słupku „Hobby”, czasem w słupku „Umiejętności” a czasem w

słupku „Osiągnięcia”. A już najrzadziej w słupku „Działalność zawodowa

bądź wolontariacka”. Nie ma się co dziwić, że potencjalni pracodawcy nie

szanują naszego dorobku harcerskiego, skoro my sami nie potrafimy

odpowiednio go akcentować i o nim mówić. I to w dodatku w języku

zrozumiałym dla osób spoza naszego Związku.

Tak, jak my potraktujemy swoje doświadczenie harcerskie, tak na pewno tak samo odniesie się do

niego osoba przeprowadzająca z nami rozmowę kwalifikacyjną. Jeśli ukrywamy fakt, iż byliśmy

czy jesteśmy np. drużynowymi, to możemy być pewni, że nie usłyszymy, starając się o pracę,

pytania: „A czy może pochwalić się Pani/Pan działalnością wolontariacką w dużej ogólnopolskiej

organizacji?” i nie będziemy mieć tej niepowtarzalnej okazji pochwalić się tym, że poświęcamy

swój wolny czas na to, by robić coś dla innych i by stawiać sobie coraz wyżej poprzeczkę.

Wstyd

Często robimy to ze wstydu. Nie przyznajemy się w swoim CV, że jesteśmy instruktorami, że

zorganizowaliśmy rajdy i obozy albo to, że pełnimy funkcję w hufcu i kierujemy grupą osób. A

przecież sami dobrze wiemy, że kosztuje nas to dużo czasu, wysiłku i pracy nad sobą. Więc

dlaczego często chcemy to ukryć? Dlaczego nie czynimy naszej pracy w ZHP jako atutu

mówiącego o nas w kategoriach ciągłego doskonalenia się, pomagania innym czy wreszcie – bycia

w organizacji, która stawia niełatwe wymagania?

Obóz wędrowny – zarządzanie projektem

W swej 4-letniej pracy na stanowisku doradcy personalnego przeprowadziłam już rozmowy

kwalifikacyjne z kilkuset osobami. Mały ułamek z nich to byli ludzie, którzy „przyznali się” w

swoim CV do działalności harcerskiej. A jeszcze mniejszy procent z nich potrafił zrobić to dobrze

mówiąc o tym z odwagą i przedstawiając wartościowe argumenty obalające mit, że instruktor jest

infantylny bo wciąż tylko biega po lesie (w krótkich spodenkach, rzecz jasna). Potrafili oni

przedstawić swoje funkcje tak, by stały się one czytelne a przez to i wartościowe dla kogoś, kto nie

rozumie naszej struktury i zadań, jakie wiążą się z poszczególnymi zadaniami.

Dzięki harcerstwu dostałam pracę

Oczywiście to daleko upraszczające sformułowanie, ale przedstawiające

jednak możliwości, jakie daje nam ruch harcerski. Z tych możliwości

skorzystałam i to już dwa razy. Starając się o pracę w tym i poprzednim

doradztwie personalnym jako swój atut zawsze przedstawiałam fakt, iż jestem

instruktorem ZHP. Jestem instruktorem, więc potrafię i miałam już okazję:

zarządzać projektami na szczeblu powiatu (organizacja obozów), planować i

budżetować działania (plan pracy Zespołu Promocji), rozliczać się z wniosków

grantowych (zatwierdzanie rajdów) a nawet współpracować z innymi

podmiotami nad danym projektem (WOŚP). Do tego dochodzą oczywiście

takie umiejętności, jak: przewodzenie grupie, rozwiązywanie konfliktów,

asertywność, praca pod presją czasu, samodzielność. Gdzie miałam możliwość doskonalenia tych

zachowań? Oczywiście, że w drużynie. Oczywiście, że będąc rzecznikiem prasowym hufca.

Oczywiście, że będąc członkiem komisji rewizyjnej. Moi rozmówcy otwierali oczy ze zdumienia

nie mogąc uwierzyć, że młoda osoba może mieć aż takie doświadczenie na różnych polach. A

jednak. Mało skromnie to brzmi, ale nie o skromności to artykuł.

Słownik polsko-harcerski

Oczywiście przełożenie naszego harcerskiego nazewnictwa na ten zrozumiały dla osób, które nie

tak szybko kojarzą różnicę między słowem: proporcowy a sztandarowym, nie jest łatwe. Ale da się

to zrobić. Trzeba tylko popatrzeć na siebie oczami innych i spróbować opowiedzieć o tym, co

robimy nie używając naszych określeń. Spróbuj Druhno i Druhu – liderze młodzieżowej grupy

organizacji pozarządowej.

Phm. Daria Siwka HR

zdjęcia: hm. Ewa Polaszewska i phm. Daria Siwka

Artykuł pochodzi z serwisu Harcownik Wielkopolski www.harcownik.zhp.wlkp.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: