Tinsley Nina - Powrót na wyspę.pdf - T - ZBIGNIEW-JULIUSZ

NINA TINSLEY

POWRÓT NA

WYSPĘ

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Od maja do listopada codziennie około godziny szóstej

wieczorem Hotel du Lac zapełniał się gośćmi. O tej porze

zawsze spoglądałam na przyjeżdżających gości, wypatrując

znajomych z Anglii. Przerywałam wtedy swoją pracę w

recepcji i patrzyłam z nadzieją na ludzi tłoczących się w hallu.

Jednak kiedy Mark Quenton przekroczył próg naszego

hotelu i skierował się w moją stronę, byłam zbyt zaskoczona,

by cokolwiek powiedzieć.

- Romaine! - krzyknął z daleka.

Wszyscy odwrócili głowy w jego stronę, a Olga, druga

recepcjonistka, zerknęła na mnie zdumiona. Wiedziałam, że

inne dziewczyny ciągle plotkują na temat mojego braku

zainteresowania płcią męską.

Mark Quenton przyjechał z Anglii, z Eastands na

południowym wybrzeżu. Mężczyzna stał teraz przed

oddzielającym nas lśniącym kontuarem i uśmiechał się do

mnie uroczo. Nie miałam pojęcia, co robi tutaj w Zurychu.

Prawdę mówiąc, nie interesowało mnie to. Wystarczała mi

świadomość, że Mark jest w pobliżu.

- Dawno się nie widzieliśmy - powiedział, rzucając swoją

torbę podróżną na podłogę.

- Trzy lata - odrzekłam. - I żadnego listu. Sądziłam, że

jesteśmy przyjaciółmi.

Speszony wymamrotał coś pod nosem. W tej samej chwili

moją uwagę odwrócił ostry głos starej Amerykanki, żądającej

pokoju z widokiem na jezioro. Czując na sobie błagalny

wzrok Olgi, która nie znosiła natarczywych gości, wyjaśniłam,

że nie mamy takiego pokoju. Spodziewałam się, że Mark

odejdzie podczas załatwiania przeze mnie tej kłopotliwej

sprawy. Nie ruszył się jednak z miejsca i patrzył na mnie

równie badawczo jak Olga.

- Czy zostaniesz, Mark? Zarezerwować ci pokój? Skinął

głową i oparł się o kontuar.

- Muszę z tobą porozmawiać - powiedział cicho. Unikał

mojego wzroku.

- Czy coś się stało w domu? Przytaknął.

- Czy jest tu jakieś spokojne miejsce, gdzie można

porozmawiać?

Szepnęłam kilka słów do Olgi i opuściłam recepcję.

Zaprosiłam Marka do cocktail - baru, wiedząc, że o tej porze

będzie niewielu gości. Usiadłam przy stoliku. Lustra,

żyrandole i smukłe kolumny wspierające strop sprawiały, że

czułam się tam jak w szklanej klatce.

Obserwowałam Marka, gdy stał przy barze i zamawiał

drinki. Był świetnie zbudowanym, barczystym i postawnym

mężczyzną. Zamyśliłam się. Przypomniał mi się list, który

otrzymałam od mojej siostry Camilli.

Na nowo rozbudziła się we mnie tęsknota za domem.

Często śniłam po nocach, że siedzę pod drzewem orzechowym

w ogrodzie ojca i liczę pąki róż. Budziłam się wtedy, czując

na wargach słony smak. Marzyłam, aby to była sól

przyniesiona przez wiatr wiejący na plaży w Eastands, lecz

niestety dobrze wiedziałam, że to moje łzy.

Mark usiadł obok mnie.

- Czy ojciec jest chory? - spytałam.

- Nie, tylko bardzo niepokoi się o Camillę. - Przerwał,

wstrząsając whisky w szklance. - Odeszła. Znikła.

Patrzyłam na niego z niedowierzaniem.

- Żartujesz. Potrząsnął głową.

- Ona i Hedley. Oboje.

- Na Boga, Mark, powiedz, co się stało? Spojrzał mi

prosto w oczy.

Uznałam, że jest jeszcze przystojniejszy, niż wówczas gdy

widziałam go po raz ostatni. Położył na mojej ręce silną,

opaloną dłoń i uśmiechnął się, chcąc jakby podnieść mnie na

duchu, co, niestety, nie wydało mi się zbyt szczere.

- Kilka miesięcy temu Hedley kupił nowy jacht. Bardzo

chciał go wypróbować i trzy tygodnie temu zdecydował z

Camillą, że wybiorą się na ryby na naszą wyspę. - Zamilkł. -

Chyba ją pamiętasz? - odezwał się po chwili.

- Oczywiście.

- Zamierzali tam zostać trzy lub cztery dni, lecz kiedy nie

zjawili się po tygodniu, zaczęliśmy się niepokoić. Szalał

wtedy sztorm. Twój ojciec odchodził od zmysłów.

Powiadomił straż przybrzeżną. Przeszukali cały obszar wokół

wyspy i nic nie znaleźli. Wtedy wynajął helikopter, by

rozszerzyć zasięg poszukiwań, lecz nigdzie nie było po nich

śladu.

- Nie myślisz chyba...?

- Nie wiem, Romaine.

Przygnębienie Marka powinno wzbudzić moje

współczucie, jednak tak się nie stało. Byłam na siebie

wściekła, że biernie akceptuję tę sytuację.

- Przecież musimy coś zrobić! - krzyknęłam w końcu.

- Naprawdę cię to obchodzi? - Zauważyłam gniewny

błysk w jego oczach.

- Oczywiście. Camilla jest moją siostrą...

- A Hedley?

- Los męża mojej siostry też nie jest mi obojętny -

wymamrotałam wściekła.

Wyraz twarzy Marka zmienił się. Nie był to miły,

przyjazny uśmiech, jaki dobrze znałam, lecz dziwny grymas,

który wykrzywił mu usta. Nie zapomniał, że Hedley

przyczynił się najbardziej do mojego wyjazdu z Eastands.

- Twój ojciec sądzi, że zdołam przekonać cię, byś wróciła

do domu.

- Wróciła do domu! - powtórzyłam.

- Potrzebujemy cię.

Przygwoździły mnie te słowa. Dokładnie to samo napisała

Camilla w liście, który tak mnie zaniepokoił.

- Nie rozumiem - odrzekłam powoli. - Dostałam list od

Camilli zaledwie tydzień temu.

- Nie zwróciłaś uwagi na stempel pocztowy?

- Eastands, szósty maja. Lotniczy. Otrzymałam go po

kilku dniach, choć siostra napisała go trzy tygodnie wcześniej.

- Wyjechali z Eastands dwudziestego siódmego kwietnia -

powiedział.

- Niewykluczone, że wysłał go ktoś inny. Znasz Camillę.

Pewnie poprosiła kogoś, by się tym zajął.

Mark zapalił papierosa i zaciągnął się głęboko.

- Wolę nie myśleć, kogo...

- Czy to ważne?

- Być może. - Przez chwilę patrzył na mnie bez słowa. -

Była nieszczęśliwa - dodał, przesuwając niepewnie dłonią po

swych jasnych włosach.

Czego oczekiwał? Że będę płakać nad nieszczęściem

Camilli po trzech okropnych latach, które spędziłam na

wygnaniu? Jak mogłam inaczej myśleć o tych wszystkich

tygodniach, miesiącach, ba, nawet latach, w ciągu których

przenosiłam się z jednego obcego miasta do drugiego, coraz

rozpaczliwiej walcząc z tęsknotą za domem.

- Jeśli Camilla tak cierpiała, to mogę się założyć, że sama

była temu winna - odrzekłam.

- Nie starasz się zrozumieć, co czuła, prawda? Musiała

być w bardzo złej kondycji, skoro do ciebie napisała.

- Już dawno doszłam do tego samego wniosku.

- Co było w liście? - zapytał.

- Prosiła, bym wróciła do domu. Mark zgasił papierosa i

uśmiechnął się.

- Ojciec cię potrzebuje.

Tinsley Nina - Powrót na wyspę.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: