Nauka GIMPA.docx

tagi: Grafika

GIMP, bezpłatny program do edycji grafiki rastrowej, z roku na rok zyskuje coraz większą popularność. W pierwszym odcinku nowego kursu "GIMP od podstaw" dowiesz się, skąd pobrać i jak zainstalować GIMP-a, poznasz bogaty zestaw wbudowanych filtrów do przetwarzania obrazu i nauczysz się nimi posługiwać.

Włodzimierz Gajda

1 2 »

Instalacja

Instalacja GIMP-a przebiega w dwóch etapach. Najpierw należy zainstalować bibliotekę GTK (GIMP Tool Kit), a następnie samego GIMP-a. Programy instalacyjne biblioteki GTK i GIMP-a są zawarte w spakowanych archiwach gtk+-2.8.18-setup-1.zip oraz gimp-2.2.13-i586-setup-1.zip dołączonych na CD w materiałach przykładowych do tego artykułu. Aktualne wersje zarówno GIMP-a, jak i GTK znajdziesz zawsze na stronie http://www.gimp.org.

Gdy zakończysz proces instalacji oprogramowania uruchom GIMP-a. Ujrzysz główne okno programu. Zwróć uwagę na menu główne, zawierające opcje Plik, Dodatki, Pomoc. Znajdziesz w nim opcję Plik > Otwórz umożliwiającą otwieranie obrazów.

Otwieranie i zapisywanie obrazów

Rys. 1 Każdy obraz otwierany jest w nowym oknie

Operacja otwierania obrazu jest wykonywana w GIMP-ie za pośrednictwem opcji Plik > Otwórz z menu głównego. Każde zdjęcie otworzone w GIMP-ie jest zawarte w osobnym oknie.

Okno takie, widoczne na rysunku 1, posiada menu, za pomocą którego możesz wykonywać operacje na obrazie. Znajdziesz tam między innymi opcje Plik > Zapisz jako oraz Filtry omówione w dalszej części.

Filtry

Filtry umożliwiają wykonywanie różnorodnych przekształceń. W najprostszym przypadku filtr stosuje się do całego obrazu. W takim przypadku praca w GIMP-ie sprowadza się do:

·         otworzenia pliku graficznego,

·         wykonania filtru,

·         zapisania otrzymanego obrazu.

GIMP jest wyposażony między innymi w filtry rozmywania, wyostrzania, zniekształcania oraz wiele efektów artystycznych. Większość filtrów ma okna dialogowe pozwalające na dostrajanie parametrów pracy.

W celu zastosowania filtru w odniesieniu do całego konkretnego obrazu należy:

·         otworzyć obraz w programie GIMP (opcja Plik > Otwórz w menu z rysunku 1),

·         uruchomić filtr (opcja Filtry w menu z rysunku 2),

·         ustalić parametry pracy filtru (zależne od filtru),

·         otrzymany obraz zapisać do pliku (opcja Plik > Zapisz jako w menu z rysunku 2)

Łącznie GIMP zawiera ponad 80 filtrów wbudowanych. Każde z podanych dalej ćwiczeń (zobacz też dodatkowe materiały na CD) prezentuje działanie jednego z nich.

W każdym ćwiczeniu przedstawiono:

·         obraz przed zastosowaniem filtra,

·         obraz po zastosowaniu filtra,

·         okno dialogowe z właściwościami filtra.

Ćwiczenia te wykonaj samodzielnie, dążąc do otrzymania identycznego efektu. Wszystkie obrazy wykorzystane w ćwiczeniach mają wymiary 800×600 pikseli i są zapisane w formacie .jpg. Zapisując obraz otrzymany po przekształceniu, pamiętaj o podaniu rozszerzenia .jpg, na przykład krokodyl-po.jpg. W przeciwnym razie możesz ujrzeć komunikat o nieznanym typie pliku!

Podsumowanie

Opanowanie umiejętności posługiwania się zaprezentowanymi filtrami pozwoli ci śmielej poruszać się po pozostałych filtrach dostępnych w opcji Filtry.

Zanim przejdziesz do poznawania narzędzi i technik pracy w GIMP-ie, powinieneś dobrze opanować:

·         operację otwierania obrazu,

·         operację zapisywania obrazu w formacie .jpg,

·         wykonywanie filtrów na całym obrazie.

Nie zapomnij także samodzielnie sprawdzić działania kilkunastu innych filtrów, nieopisanych w artykule.

Uwydatnienie → wzmocnienie

Rozmycie → Rozmycie "w ruchu"...

Zniekształcenia → Wyginanie...

Artystyczne → Rysunek...

tagi: Grafika

Główną cechą obrazów tworzonych w GIMP-ie jest wielowarstwowość. Obraz składa się z dowolnej liczby warstw, które są niezależnymi obrazami. W drugim spotkaniu z GIMP-em omówię wszystkie cechy warstw: wymiar, widoczność, przezroczystość,
krycie, tryb, zachowanie przezroczystości, miejsce na stosie warstw oraz grupowanie.

Włodzimierz Gajda

1 2 3 4 5 »

Obraz edytowany programem GIMP składa się z warstw. Każda warstwa jest niezależnym prostokątnym obrazem i posiada unikalną (w skali obrazu) nazwę. Warstwy leżą jedna na drugiej, tworząc stos. Wymiary każdej z warstw mogą być dowolne: warstwa może być większa lub mniejsza od obrazu.

Pierwszy z przykładów, widoczny na rysunku 1, składa się z trzech warstw o nazwach: zdjęcie lewe, zdjęcie prawe oraz Tło.

Do przeglądania warstw obrazu służy okno dialogowe warstwy aktywowane skrótem Ctrl+L lub opcją Okna dialogowe > Warstwy. Warstwy obrazu z rysunku 1 są przedstawione na rysunku 2.

Ponieważ zdjęcia przedstawiające koparki znajdują się powyżej zielonego tła na stosie warstw (patrz rysunek 2), zatem tło jest przysłonięte przez zdjęcia. Warstwa Tło ma rozmiar identyczny jak rozmiar całego obrazu. Natomiast warstwy zdjęcie lewe oraz zdjęcie prawe są znacznie mniejsze od całego obrazu.

Zwróć uwagę, że warstwa Tło jest zaznaczona w oknie dialogowym warstw (rysunek 2) na niebiesko. Jest to tzw. warstwa bieżąca. Wszelkie operacje edytorskie dotyczą warstwy bieżącej. Jeśli chcesz zmienić warstwę bieżącą, wystarczy, że klikniesz w nazwę warstwy w oknie warstw.

Widoczność warstw

Obraz może się składać z dowolnej liczby warstw. Warstwy są przechowywane w postaci listy, a każda z nich może być widoczna lub niewidoczna. Na rysunku 3 został przedstawiony obraz zatytułowany "Świerszcz".

Obraz ten składa się z sześciu warstw o nazwach:

·         obramowanie napisu

·         świerszcz

·         tło napisu

·         żółta ramka

·         zdjęcie

·         tło

Okno warstw obrazu jest przedstawione na rysunku 4.

« 1 2 3 4 5 »

Do wyłączenia widoczności warstwy służy ikona oka widoczna obok każdej z warstw w oknie warstw (rysunek 6). Obraz "Świerszcz" po wyłączeniu widoczności dwóch warstw: czarnego tła i napisu świerszcz jest przedstawiony na rysunku 5.

Jeśli chcesz włączyć lub wyłączyć widoczność wszystkich warstw, kliknij którekolwiek oko w oknie warstw (rysunek 6), przytrzymując przycisk Shift.

Warstwy nieprostokątne

Wprawdzie warstwa ma zawsze wymiary prostokątne, jednak część jej pikseli może być przezroczysta. Przezroczystość każdego piksela jest wyrażona liczbą jednobajtową.

Dzięki przezroczystości istnieje możliwość operowania warstwami, których widoczne fragmenty mają dowolny kształt. Ilustruje to rysunek pt. "Owoce i warzywa". Obraz ten składa się z sześciu warstw widocznych na rysunku 8.

Warstwy nazywają się:

·         malina

·         brokuły

·         marchew

·         cytrusy

·         kapusta

·         tło

Jedynie warstwa tła jest widoczna w postaci prostokąta. Pozostałe warstwy, mimo że są prostokątne, z racji zastosowania przezroczystości, mają kształty odpowiadające kształtom owoców i warzyw. Na rysunkach 9 oraz 10 przedstawione zostały warstwy malina i kapusta. Obszary przezroczyste obrazu są oznaczone szarą szachownicą.

« 1 2 3 4 5 »

Kolejność warstw

Oprócz widoczności i przezroczystości kolejną ważną cechą warstwy jest jej położenie w stosie warstw. Warstwy wyższe przysłaniają warstwy leżące niżej. Ilustruje to obraz pt. "Pieczywo" widoczny na rysunku 12.

Obraz ten posiada następujące warstwy:

·         PIECZYWO

·         chleb

·         bułka

·         ramka

·         Tło