Jesteśmy obok siebie a jednak daleko Dlaczego?.. Zgubiliśmy ścieżkę widącą do szczęscia naszego. Zadaliśmy ból dotkliwy rozstając się dnia pewnego dlaczego? Dlaczego wygasło tak wiele czy ktoś rozdzelił nas i już teraz dzieli nas tak wiele? Jest we mnie żal i ból i smutna obawa że ta rozłąka już będzie trwała. I chociaż teraz jesteśmy jakby obcy ludzie pamiętaj że to co było samo nie zginie pozostanie w pamięci naszej i fotografi pożółkłych kartach, wspomnień skreślonych w miłosnych listach... obawach i troskach Chociaż odeszłaś daleko przyjacielem twym będę i kumplem najlepszym na zawsze ... Możesz liczyć z na moje wsparcie będąc w potrzebie... Bo życie wybacza mimo cierpienia koi nadzieja gorąca że nic nie ma końca. I wszystko przeminie odejdzie . Ale każdy ma prawo w zyciu chwytać swoje szczęscie. Bogdan/setherial 21.01.20010
krazia