Williams Walter Jon - Upadek Imperium Strachu 03 - Wojna.pdf

(1904 KB) Pobierz
384943044 UNPDF
WALTER JON WILLIAMS
UPADEK
IMPERIUM
STRACHU
WOJNA
Tłumaczyli
Grażyna Grygiel
i Piotr Staniewski
Wydawnictwo MAG
Warszawa 2006
384943044.003.png
Tytuł oryginału:
Dread Empires Fall. Conventions of War
Copyright © 2005 by Walter Jon Williams
Copyright for the Polish translation
© 2006 by Wydawnictwo MAG
Redakcja:
Sylwia Sandowska-Dobija
Korekta:
Magdalena Górnicka
Ilustracja i opracowanie graficzne okładki:
Jarosław Musiał
Projekt typograficzny, skład i łamanie:
Tomek Laisar Fruń
ISBN 83-7480-018-6
Wydanie I
Wydawca:
Wydawnictwo MAG
ul. Krypska 21 m. 63, 04-082 Warszawa
tel. /fax (0-22) 813 47 43
e-mail: kurz@mag.com.pl
http://www.mag.com.pl
Spis treści:
UPADEK IMPERIUM STRACHU................................................................................1
WOJNA.......................................................................................................................1
JEDEN
.............................................................................................................................
5
DWA
..............................................................................................................................
17
TRZY
.............................................................................................................................
23
CZTERY
........................................................................................................................
37
PIĘĆ
...............................................................................................................................
47
SZEŚĆ
...........................................................................................................................
54
SIEDEM
........................................................................................................................
64
OSIEM
...........................................................................................................................
75
DZIEWIĘĆ
....................................................................................................................
82
DZIESIĘĆ
......................................................................................................................
86
JEDENAŚCIE
................................................................................................................
92
DWANAŚCIE
.............................................................................................................
122
TRZYNAŚCIE
............................................................................................................
140
CZTERNAŚCIE
..........................................................................................................
149
PIĘTNAŚCIE
..............................................................................................................
163
SZESNAŚCIE
..............................................................................................................
179
SIEDEMNAŚCIE
........................................................................................................
187
OSIEMNAŚCIE
..........................................................................................................
198
DZIEWIĘTNAŚCIE
....................................................................................................
208
DWADZIEŚCIA
..........................................................................................................
227
DWADZIEŚCIA JEDEN
............................................................................................
247
DWADZIEŚCIA DWA
...............................................................................................
269
DWADZIEŚCIA TRZY
..............................................................................................
282
DWADZIEŚCIA CZTERY
.........................................................................................
295
DWADZIEŚCIA PIĘĆ
................................................................................................
307
DWADZIEŚCIA SZEŚĆ
.............................................................................................
320
DWADZIEŚCIA SIEDEM
..........................................................................................
345
DWADZIEŚCIA OSIEM
............................................................................................
368
384943044.004.png 384943044.005.png 384943044.006.png 384943044.001.png
DWADZIEŚCIA DZIEWIĘĆ
.....................................................................................
378
TRZYDZIEŚCI
............................................................................................................
389
TRZYDZIEŚCI JEDEN
..............................................................................................
419
TRZYDZIEŚCI DWA
.................................................................................................
439
TRZYDZIEŚCI TRZY
................................................................................................
465
TRZYDZIEŚCI CZTERY
...........................................................................................
475
TRZYDZIEŚCI PIĘĆ
..................................................................................................
488
TRZYDZIEŚCI SZEŚĆ
...............................................................................................
503
384943044.002.png
JEDEN
Kobieta, znana jako Caroline Sula, obserwowała śmierć swego dowódcy, kapitana
porucznika lorda Oktaviusa Honga. Lubiła go, choć nie ufała jego rozkazom. Na szczęście na
torturach nie wytrzymał zbyt długo. Widocznie odniósł rany podczas pojmania i torturowano
go już wcześniej, by wydobyć od niego protokoły komunikacyjne. Teraz był za słaby i nie
wytrzymał długo pod nożami. Gdy stracił przytomność, zaciśnięto mu wokół szyi drucianą
pętlę. Umarł.
Przez długi letni wieczór specjalny kanał poświęcony egzekucjom transmitował na
żywo umieranie Honga i pozostałych ludzi z grupy. Widok krwawych cierpień mógł być
rozrywką wyłącznie dla sadystów i klinicystów. A ja... kim jestem? - zastanawiała się Sula.
Lektor czytał listę skazańców, którą musiała poznać, więc nie mogła nawet wyłączyć dźwięku
i odizolować się od jęków ludzi oraz upiornych kurantów umierających Daimongów.
Chwilami po prostu musiała odwracać głowę, usiłowała jednak wytrzymać, jak najwięcej
zaobserwować, i zapamiętać nazwiska ofiar.
Miała wrażenie, że tego dnia stracono cały rząd podziemny, od gubernatora wojennego
Pahn-ko poczynając, a na jego służących kończąc. Gdy Sula po raz pierwszy usłyszała o
istnieniu rządu podziemnego, wyobraziła sobie tajny bunkier napakowany urządzeniami
łączności albo samotną górską jaskinię, do której prowadzi jedynie tajemna ścieżka. Okazało
się jednak, że Pahn-ko złapano w wiejskim domku niedaleko stolicy Zanshaa.
I to ma być tajna kryjówka? - pomyślała Sula z szyderczym niedowierzaniem.
Brakowało tylko tego, żeby Pahn-ko wielkimi białymi literami namalował na dachu napis:
„RZĄD PODZIEMNY".
Wraz z liderami umarły siły zbrojne. Młodszy dowódca Floty, lord Eshruq, przywódca
grupy operacyjnej, który na ochotnika został pod okupacją, umierał długo. Może szare ciało
Daimonga o guzowatych kończynach było niezwykle twarde, a może oprawcy nie szczędzili
trudu z racji tego, że jeden z oddziałów Eshruqa zabił kilku Naksydów w dzień ich
triumfalnego wjazdu do podbitej stolicy.
Przeważnie jednak skazańcy umierali szybko. Miano zgładzić prawie dwustu
lojalistów, a katów było niewielu. Torturowali pobieżnie, potem zadawali śmierć garotą -
Zgłoś jeśli naruszono regulamin