Nauczycielskie Publikacje Edukacyjne http://www.zeszyt.pl
Archiwum wartościowych publikacji nauczycielskich.
Efektywne formy prezentacji dorobku zawodowego.
--------- • ---------
mgr Katarzyna Jakubowska-Koza
Szkoła Podstawowa w Karsiborze
Jest wśród naszej braci szkolnej cała masa typków maści dowolnej: spóźnialscy, gapy i rozrabiaczy gromada cała. Szkoda tylko, że... do naszej szkoły nie chodzą anioły.
Do naszej szkoły nie chodzą anioły, rzec by można, że nawet odwrotnie.
Czasem słychać tu wrzaski piekielne, a podkreślić to muszę wielokrotnie.
Gdyby do szkoły chodziły anioły, wyglądałoby to całkiem normalnie.
Tyle tylko, że anioł anioła w czasie przerwy piórnikiem nie walnie.
Gdyby do szkoły chodziły anioły, nie wiem jakie stawiano by stopnie,
tyle tylko, że przerwa, tyle tylko, że przerwa – wyglądałaby całkiem okropnie.
Bo na anielskiej przerwie chodzono by parami
- Dzień dobry!
- Przepraszam!
- Och! Ach!
Bo na anielskiej przerwie, tak mówiąc między nami nudno byłoby, że aż strach!
Ale przecież i nam się też zdarza całkiem dobre otrzymywać stopnie.
Nie jesteśmy może aniołami, ale my jesteśmy dzieci postępowe,
my lubimy lody śmietankowe i spodnie dżinsowe.
piosenka pt. „Dzieciak postępowy”
1. Przychodzi Jasio z zakończenia roku szkolnego i tato w drzwiach go wita:
- No, Jasiu, pokaż świadectwo!
Na to Jasiu: - Tato, co tam świadectwo, abyśmy tylko zdrowi byli!!!
2. Na lekcji biologii:
- Pamiętajcie, że nie wolno całować kotków ani piesków, bo od tego mogą się przenosić różne zarazki. Na to Jasiu: - Proszę pani, to prawda, moja ciocia pocałowała swojego kota.
- I co, Jasiu?
- I kot zdechł, proszę pani.
Ale przecież to my właśnie wszyscy, ćwiczyć na wf-ie lubimy okropnie.
Ręce mamy silne, plecy mamy proste, potrafimy szpagat zrobić i mostek.
1. Na lekcji geografii pani pyta Jasia:
- Jasiu, gdzie leży Kuba?
- Kuba leży w łóżku, bo ma grypę!
2. Na lekcji języka polskiego:
- Czy ktoś wie, co oznaczają inicjały znanego Polaka: A. M.?
- Oczywiście, proszę pani, to Adam Małysz – odpowiada Jasio.
- A nic wam nie mówi nazwisko Adam Mickiewicz?
- Nie, to chyba jakiś przedskoczek.
Do naszej szkoły nie chodzą anioły, często bywa to nawet odwrotnie.
Ale kiedy przyjdzie pora – to dla takiego nie-anioła -
Zadanie matematyczne to prawdziwa zmora.
Ile jest dwa razy dwa – każdy w małym palcu ma.
Jednak tabliczkę mnożenia wolimy zastąpić muzyczną tabliczką tańczenia.
piosenka pt. „Tabliczka muzyczka”
1. Jasio wraca ze szkoły pod koniec roku szkolnego i mówi:
- Tato, ale ty masz szczęście!
- Dlaczego, Jasiu?
- Bo nie będziesz musiał kupować mi podręczników – zostałem na drugi rok w tej samej klasie.
2. Pani pyta Jasia:
- Który z prezentów od Mikołaja podoba ci się najbardziej?
- Trąbka. Tatuś codziennie daje mi 10 złotych, żebym tylko na niej nie grał.
Do naszej szkoły nie chodzą anioły, ale często tu u nas się zdarza,
Że nawet naukowe pomoce ostrej dostają kręcioły.
Przepraszamy naszych gości, przepraszamy ciebie szkoło,
Ale dzisiaj mamy w planie geografię na wesoło.
1. Pan od wf-u kazał Jasiowi napisać 100 razy: „Nie będę mówił do nauczyciela na ty”. Następnego dnia Jaś pokazuje zeszyt z pracą.
- Dlaczego napisałeś to zdanie 200 razy? – pyta nauczyciel.
- Bo ja cię lubię, stary!
2. Pani w szkole prosi dzieci, aby narysowały swoją rodzinę. Chodzi po klasie, aż w końcu dochodzi do Jasia i pyta go:
- Jasiu, dlaczego twój tata ma zielone włosy?
- Bo ja nie mam łysej kredki, proszę pani!
Ale my, takie nie-anioły, całkiem dobre otrzymujemy stopnie.
Posiadamy też talentów wiele, co oświadczyć się skromnie ośmielę.
A więc proszę, zobaczcie Państwo sami, jak tańczymy i śpiewamy.
1. Na lekcji języka polskiego:
- Jasiu, powiedz nam, kiedy używamy wielkich liter?
- Kiedy mamy słaby wzrok, proszę pani.
2. Nauczycielka pyta Jasia:
- Jasiu, czy tata nadal odrabia za ciebie lekcje?
- Nie proszę pani, ta ostatnia dwója go załamała.
Do naszej szkoły nie chodzą anioły, widać przecież to całkiem wyraźnie.
Ale my przecież mocno lubimy nie-anielskie nawiązywać przyjaźnie.
Dlatego niech symboliczny atrybut tej naszej nie-anielskości
Jak od nas skromny prezent w sercach Państwa zagości.
Mamy jednak wielką nadzieję, że polubili nas Państwo okropnie.
Za uwagę dziękujemy; zdrowia oraz szczęścia wszystkim Państwu winszujemy.
_____________________
© Katarzyna Jakubowska-Koza
Gromiczek